โมเสสอวยพรเผ่าต่างๆ
(ปฐก.49:1-28)
1ก่อนสิ้นชีวิต โมเสสคนของพระเจ้าได้อวยพรประชากรอิสราเอล 2เขากล่าวว่า
“องค์พระผู้เป็นเจ้าเสด็จจากซีนาย
ทรงฉายแสงอรุณเหนือพวกเขาจากเสอีร์
ทรงเปล่งรังสีจากภูเขาปาราน
พระองค์เสด็จมากับ33:2 หรือจากผู้บริสุทธิ์นับหมื่นแสน
จากทิศใต้ จากลาดเขา33:2 ในภาษาฮีบรูวลีนี้มีความหมายไม่ชัดเจนของพระองค์
3แน่นอน พระองค์ทรงรักเหล่าประชากร
วิสุทธิชนทั้งปวงอยู่ในพระหัตถ์
พวกเขากราบลงแทบพระบาท
และรับการสั่งสอนจากพระองค์
4คือบทบัญญัติที่โมเสสให้แก่เราไว้
เป็นกรรมสิทธิ์ของชุมชนยาโคบ
5พระองค์ทรงเป็นกษัตริย์เหนือเยชูรุน33:5 แปลว่า ผู้เที่ยงธรรม คือ อิสราเอล เช่นเดียวกับข้อ 26
เมื่อบรรดาผู้นำมาชุมนุมกัน
ร่วมกับเผ่าต่างๆ ของอิสราเอล
6“ขอให้รูเบนดำรงอยู่เป็นอมตะ
อย่าให้33:6 หรือแต่ให้ คนของเขามีน้อย”
7และเขากล่าวถึงยูดาห์ว่า
“ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าขอทรงฟังเสียงร่ำร้องของยูดาห์
ประสานเขาเข้ากับชนชาติของเขา
เขาต่อสู้ฟันฝ่าด้วยมือของเขาเอง
ขอทรงช่วยยูดาห์ต่อกรกับศัตรู!”
8เขากล่าวถึงเผ่าเลวีว่า
“อูริมและทูมมิมของพระองค์
อยู่กับผู้ที่พระองค์ทรงโปรดปราน
พระองค์ทรงทดสอบเขาที่มัสสาห์
พระองค์ทรงต่อสู้กับเขาที่ห้วงน้ำเมรีบาห์
9เขากล่าวถึงบิดามารดาของตนว่า
‘ข้าพเจ้าไม่เห็นแก่หน้าพวกเขา’
เขาไม่เห็นแก่พี่น้องของเขา
ไม่เห็นแก่บุตรของเขา
แต่เขาพิทักษ์รักษาพระดำรัสของพระองค์
และปกป้องพันธสัญญาของพระองค์
10เขาจะสอนพระโอวาทของพระองค์แก่ยาโคบ
และสอนบทบัญญัติของพระองค์แก่อิสราเอล
เขาถวายเครื่องหอมต่อหน้าพระองค์
และถวายเครื่องเผาบูชาทั้งสิ้นบนแท่นของพระองค์
11ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าขอทรงอวยพรความชำนาญทั้งสิ้นของเขา
และพอพระทัยผลงานที่เขาทำ
ขอทรงบดขยี้ผู้ที่ต่อสู้เขา
ขอทรงฟาดฟันศัตรูของเขาจนลุกขึ้นไม่ได้อีกต่อไป”
12เขากล่าวถึงเผ่าเบนยามินว่า
“ขอให้ผู้ที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงรักพักพิงในพระองค์อย่างมั่นคงปลอดภัย
เพราะพระองค์ทรงปกป้องเขาวันยังค่ำ
และให้ผู้ที่พระองค์ทรงรักพักอยู่แนบพระทรวงของพระองค์”
13เขากล่าวถึงเผ่าโยเซฟว่า
“ขอองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงอวยพรดินแดนของเขา
ด้วยน้ำค้างล้ำเลิศจากฟ้าสวรรค์เบื้องบน
และด้วยห้วงน้ำลึกเบื้องล่าง
14ด้วยผลผลิตยอดเยี่ยมจากดวงตะวัน
และด้วยผลผลิตที่ดีที่สุดตามฤดูกาล33:14 หรือและด้วยผลผลิตที่ดีที่สุดตามแต่ละเดือน
15ด้วยของขวัญเลอเลิศจากภูเขาดึกดำบรรพ์
ด้วยความสมบูรณ์พูนผลจากภูเขาอันถาวรนิรันดร์
16ด้วยของขวัญล้ำค่าจากผืนแผ่นดิน และความอุดมสมบูรณ์จากพื้นพสุธา
และด้วยความโปรดปรานจากพระองค์ผู้ประทับในพุ่มไม้ที่ลุกเป็นไฟ
ขอให้พรทั้งปวงนี้มาเหนือโยเซฟ
เหนือเจ้านายในหมู่พี่น้อง33:16 หรือเหนือผู้พลัดพรากจากพี่น้อง
17ผู้ทรงไว้ซึ่งศักดาดุจลูกวัวหนุ่มหัวปี
เขาสัตว์ของเขาคือเขาของวัวป่า
เขาจะขวิดประชาชาติทั้งหลายด้วยเขาสัตว์เหล่านั้น
แม้ประชาชาติที่อยู่สุดปลายแผ่นดินโลก
นี่แหละคือชนเอฟราอิมนับหมื่น
และชนมนัสเสห์นับพัน”
18เขากล่าวถึงเผ่าเศบูลุนว่า
“จงร่าเริงยินดีเถิด เศบูลุนเอ๋ย เมื่อท่านออกไป
และท่านอิสสาคาร์เอ๋ย จงร่าเริงยินดีในเต็นท์ของท่าน
19พวกเขาจะเรียกประชากรมาชุมนุมที่ภูเขา
และถวายเครื่องบูชาแห่งความชอบธรรมที่นั่น
เขาจะเฉลิมฉลองความอุดมสมบูรณ์แห่งท้องทะเล
เฉลิมฉลองทรัพย์สมบัติที่ซ่อนไว้ในหาดทราย”
20เขากล่าวถึงเผ่ากาดว่า
“ขอถวายสรรเสริญแด่พระองค์ผู้ทรงขยายอาณาจักรของกาด!
กาดมีชีวิตอยู่เยี่ยงราชสีห์
ซึ่งฉีกทึ้งแขนหรือศีรษะ
21เขาเลือกดินแดนดีเยี่ยมที่สุดไว้เป็นของตนเอง
ส่วนที่เป็นของผู้นำถูกสงวนไว้สำหรับเขา
เมื่อบรรดาหัวหน้าของประชาชนมาชุมนุมกัน
เขาทำให้ลุล่วงตามพระประสงค์อันชอบธรรมขององค์พระผู้เป็นเจ้า
และตามพระวินิจฉัยเกี่ยวกับอิสราเอล”
22เขากล่าวถึงเผ่าดานว่า
“ดานเหมือนลูกสิงห์
โลดแล่นออกมาจากบาชาน”
23เขากล่าวถึงเผ่านัฟทาลีว่า
“นัฟทาลีอิ่มเอิบด้วยความโปรดปรานจากองค์พระผู้เป็นเจ้า
และเต็มเปี่ยมด้วยพระพรของพระองค์
เขาจะครอบครองไปทางใต้ถึงทะเลสาบ”
24เขากล่าวถึงเผ่าอาเชอร์ว่า
“อาเชอร์เป็นลูกที่ได้รับพรมากที่สุด
ขอให้เขาเป็นที่ชื่นชอบของพี่ๆ น้องๆ
และให้เขาล้างเท้าด้วยน้ำมัน
25ดาลประตูของท่านจะเป็นเหล็กและทองสัมฤทธิ์
และพลังวังชาของท่านจะอยู่คู่คืนวันของท่าน
26“ไม่มีผู้ใดเสมอเหมือนพระเจ้าแห่งเยชูรุน
ผู้ประทับอยู่บนฟ้าสวรรค์เพื่อช่วยท่าน
ผู้ประทับเหนือเมฆด้วยพระบารมีของพระองค์
27พระเจ้าองค์นิรันดร์เป็นที่ลี้ภัยของท่าน
และเบื้องล่างคืออ้อมแขนอันนิรันดร์
พระองค์จะทรงขับไล่เหล่าศัตรูออกไปให้พ้นหน้าท่าน
ตรัสว่า ‘จงทำลายพวกเขาเสีย!’
28ฉะนั้นอิสราเอลจะอาศัยอยู่โดยสวัสดิภาพ
ธารน้ำพุของยาโคบมั่นคง
ในดินแดนแห่งข้าวและเหล้าองุ่นใหม่
ที่ซึ่งฟ้าสวรรค์หยาดรินน้ำค้างลงมา
29อิสราเอลเอ๋ย! พระพรนี้มีแก่ท่าน
ใครเล่าเสมอเหมือนท่าน?
ชนชาติซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงช่วยให้รอด
พระองค์ทรงเป็นโล่และเป็นผู้ช่วยท่าน
และทรงเป็นดาบอันรุ่งโรจน์ของท่าน
ศัตรูของท่านจะก้มหัวให้ท่าน
และท่านจะย่ำบนที่สูง33:29 หรือจะย่ำบนร่างของเขาของเขา”
Moisés abençoa as tribos
1Esta é a bênção que Moisés, o homem de Deus, deu ao povo de Israel, antes de falecer:
2“O Senhor vem do monte Sinai,
rompeu sobre o seu povo,
como um sol, desde o monte Seir,
resplandeceu no monte Parã,
rodeado por dez milhares dos seus santos anjos,
e com fogo flamejante na mão direita.
3Como tu amas o teu povo,
os teus santos estão seguros nas tuas mãos!
Eles seguiram as tuas pisadas, ó Senhor,
receberam de ti as tuas diretivas.
4Moisés deu-nos a Lei,
que é a possessão da assembleia de Jacob.
5Deus era Rei em Israel33.5 Ver nota a 32.15. Também no 33.26.,
quando os chefes do povo se reuniram com as tribos de Israel.
6Que Rúben viva para sempre
e que a sua tribo seja um pequeno povo!”
7E acerca de Judá Moisés disse:
“Ó Senhor, ouve o grito de Judá,
une-o com Israel!
Com as suas mãos, ele defende a sua causa
e livra-o dos seus inimigos.”
8Então Moisés disse acerca da tribo de Levi:
“Dá a Levi, o teu servo fiel,
o teu urim e tumim33.8 Urim e tumim eram objectos utilizados para se conhecer a vontade de Deus, por tiragem à sorte. Cf. Êx 28.30; Nm 27.21; 1 Sm 14.41; 28.6; Esd 2.63; Ne 7.65..
Puseste Levi à prova em Massá e em Meribá.
9Os levitas obedeceram à tua palavra e guardaram a tua aliança.
Foram-te mais leais do que aos seus próprios pais.
Desprezaram os seus parentes
e não fizeram caso dos próprios filhos.
10Os levitas ensinam a Israel a tua Lei,
e no altar dos holocaustos te oferecem incenso.
11Ó Senhor, faz os levitas prosperarem,
e aceita o serviço que fazem para ti.
Esmaga os que são seus inimigos,
não deixes que levantem cabeça!”
12Quanto à tribo de Benjamim, disse Moisés:
“Ele é amado por Deus
e vive em segurança ao seu lado.
Deus o rodeia com amorosa atenção
e o preserva de qualquer dano.”
13Em relação à tribo de José, disse:
“Que a sua terra seja abençoada por Deus
com o orvalho do céu
e também com águas profundas!
14Que ele seja abençoado
com o melhor daquilo que o Sol faz crescer,
tornando-se cada vez mais rico, mês após mês,
15com o melhor dos frutos das colinas
e dos eternos outeiros!
16Que ele seja abençoado com os melhores dons
da terra e da sua plenitude
e com o favor de Deus que apareceu na sarça ardente!
Que todas estas bênçãos venham sobre José,
que é príncipe entre os seus irmãos!
17Ele é como um boi novo, em toda a sua força e pujança,
as suas pontas são como as de um boi selvagem,
para ferir as nações, seja onde for.
Esta é a minha bênção sobre as dezenas de milhares de Efraim,
sobre os milhares de Manassés.”
18Sobre as tribos de Zebulão e Issacar, disse Moisés:
“Alegra-te, Zebulão, gente do campo, da natureza,
assim como Issacar se alegrará no inteiror das suas tendas!
19Eles convidarão outros povos para a montanha
para oferecer os sacrifícios estabelecidos.
Explorarão as riquezas do mar
e os tesouros escondidos na areia.”
20Acerca da tribo de Gad, Moisés disse:
“Benditos aqueles que estendem o território de Gad!
Ele agacha-se como uma leoa
e despedaça braços e cabeças.
21Escolheu o melhor da terra para si mesmo,
porque está destinado a ser um chefe.
Conduziu o povo,
executou a justiça do Senhor
e os seus juízos sobre Israel.”
22Da tribo de Dan, ele disse:
“Dan é como uma cria do leão,
saltando desde Basã!”
23Da tribo de Naftali, Moisés disse:
“Ó Naftali, vives satisfeito
com todas as bênçãos do Senhor!
A região do lago e a sul deste,
são o teu lar.”
24Da tribo de Aser, disse:
“Aser é abençoado pelos seus filhos
e estimado mais do que todos os seus irmãos;
lava os pés em azeite suavizante.
25Que sejas protegido com fortes ferrolhos
de ferro e de bronze
e que a tua força seja semelhante à extensão dos teus dias!
26Não há ninguém como o Deus de Israel!
Ele desce dos céus para te ajudar,
sobre as nuvens, em majestoso esplendor.
27O Deus eterno é o teu refúgio
e por baixo estão os seus braços eternos.
Ele expulsa os teus inimigos diante de ti;
ele próprio é quem grita: ‘Destrói-os!’
28E assim Israel habita em segurança,
prosperando numa terra de trigo e de vinho,
com orvalho que cai docemente dos céus.
29Como és bem-aventurado, ó Israel!
Quem é como tu, um povo salvo pelo Senhor?
Ele é o teu escudo e o teu socorro,
é a tua excelente espada!
Os teus inimigos curvar-se-ão perante ti
e tu calcarás os seus lugares altos!”
