1ฟ้าสวรรค์เอ๋ย ฟังเถิดที่ข้าพเจ้าจะกล่าว
แผ่นดินโลกเอ๋ย จงสดับวาจาจากปากของข้าพเจ้า
2ขอให้คำสอนของข้าพเจ้าพรั่งพรูลงมาดั่งฝน
และให้ถ้อยคำของข้าพเจ้าหยาดหยดมาดุจน้ำค้าง
เหมือนสายฝนโปรยปรายลงบนหญ้าอ่อน
เหมือนฝนชุ่มรินรดพืชพันธุ์เขียวสด
3ข้าพเจ้าจะประกาศพระนามของพระยาห์เวห์
ขอสดุดีความยิ่งใหญ่ของพระเจ้าของเรา!
4พระองค์ทรงเป็นพระศิลา พระราชกิจของพระองค์สมบูรณ์พร้อม
และวิถีทางของพระองค์ล้วนยุติธรรม
ทรงเป็นพระเจ้าผู้ซื่อสัตย์ผู้ไม่ทำสิ่งที่ผิดใดๆ เลย
พระองค์ทรงชอบธรรมและยุติธรรม
5พวกเขาทำตัวเสื่อมทรามต่อพระองค์
น่าอับอายขายหน้าเกินกว่าจะเป็นลูกของพระเจ้าต่อไป
พวกเขาเป็นคนรุ่นที่วิปริตและกลับกลอก32:5 หรือพวกเขาเสื่อมทรามและไม่ได้เป็นบุตรของพระองค์ / เป็นชั่วอายุที่วิปริตและบิดเบี้ยวน่าละอาย
6ท่านตอบสนองต่อองค์พระผู้เป็นเจ้าเช่นนี้หรือ
ประชากรที่โง่เขลาเบาปัญญา?
พระเจ้าไม่ใช่พระบิดาพระผู้สร้างของท่าน32:6 หรือพระบิดาผู้ซื้อท่านมา
ผู้ทรงก่อร่างสร้างท่านขึ้นมาหรือ?
7จงระลึกถึงวันคืนเก่าก่อน
คิดถึงชั่วอายุตั้งแต่อดีตนานมา
ถามบิดาของท่านดูเถิด เขาจะบอกท่านได้
ถามบรรดาผู้อาวุโสเถิด พวกเขาจะอธิบายให้ฟัง
8เมื่อองค์ผู้สูงสุดประทานกรรมสิทธิ์แก่ชนชาติต่างๆ
เมื่อทรงแยกมวลมนุษยชาติ
พระองค์ทรงกำหนดเขตชนชาติทั้งหลาย
ตามจำนวนบุตรของอิสราเอล32:8 หรือตามจำนวนบุตรของพระเจ้า
9ส่วนขององค์พระผู้เป็นเจ้าคือประชากรของพระองค์
ยาโคบคือส่วนกรรมสิทธิ์ของพระองค์
10พระองค์ทรงพบเขาในถิ่นกันดารอันเริศร้าง
และเต็มไปด้วยเสียงโหยหวน
พระองค์ทรงปกป้องและดูแลเขา
พระองค์ทรงพิทักษ์เขาดั่งแก้วพระเนตรของพระองค์
11เหมือนนกอินทรีตะกุยรังของมัน
และบินร่อนอยู่เหนือลูกอ่อน
กางปีกออกรองรับ
ประคับประคองพาลูกบินไป
12องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้เดียวทรงนำเขาไป
ไม่มีพระต่างด้าวอยู่กับเขา
13พระองค์ทรงทำให้เขาทะยานไปตามเบื้องสูงแห่งแผ่นดิน
และทรงเลี้ยงดูเขาด้วยผลผลิตจากท้องทุ่ง
ทรงบำรุงเลี้ยงเขาด้วยน้ำผึ้งจากศิลา
และด้วยน้ำมันจากหินผา
14ด้วยน้ำนมและนมข้นจากฝูงสัตว์
และด้วยแพะแกะอ้วนพี
กับแกะผู้ชั้นเยี่ยมแห่งบาชาน
และข้าวสาลีที่ดีที่สุด
เขาดื่มน้ำองุ่นสีแดงก่ำที่มีฟอง
15เยชูรุน32:15 แปลว่า ผู้เที่ยงธรรม คือ อิสราเอล อ้วนพีขึ้นก็พยศ
ครั้นอิ่มหนำก็อ้วนใหญ่ ขนเป็นมันปลาบ
เขาทอดทิ้งพระเจ้าผู้ทรงสร้างเขา
ปฏิเสธพระศิลาพระผู้ช่วยให้รอดของตน
16พวกเขายั่วยุให้พระองค์อิจฉาด้วยพระต่างด้าวทั้งปวงของเขา
และยั่วยุพระพิโรธของพระองค์ด้วยรูปเคารพอันน่าชิงชังทั้งหลาย
17พวกเขาเซ่นสังเวยแก่ภูตผีปีศาจซึ่งไม่ใช่พระเจ้า
เป็นพระซึ่งเขาไม่เคยรู้จัก
พระซึ่งเพิ่งปรากฏ
พระซึ่งบรรพบุรุษของท่านไม่เกรงกลัว
18ท่านได้ทอดทิ้งพระศิลาผู้ให้กำเนิดท่าน
ท่านลืมพระเจ้าผู้ทรงให้ท่านเกิดมา
19องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเห็นเช่นนี้และทรงละทิ้งเขา
เพราะว่าบุตรชายบุตรสาวของพระองค์ทำให้พระองค์ทรงพระพิโรธ
20พระองค์ตรัสว่า “เราจะซ่อนหน้าจากพวกเขา
และดูว่าบั้นปลายของเขาจะเป็นเช่นใด
เพราะเขาเป็นคนรุ่นที่นอกลู่นอกรอย
ลูกหลานผู้ไม่ซื่อสัตย์
21เขาทำให้เราอิจฉาสิ่งที่ไม่ใช่พระ
และยั่วโทสะเราด้วยรูปเคารพอันไร้ค่า
เราจะทำให้เขาอิจฉาผู้ที่ไม่ใช่ชนชาติ
เราจะยั่วโทสะเขาด้วยประชาชาติที่ไม่มีความเข้าใจ
22เพราะโทสะของเราจุดเปลวไฟ
ซึ่งเผาถึงก้นบึ้งของแดนมรณา
ไฟนั้นจะเผาผลาญโลกและพืชผลทั้งปวง
และบันดาลให้ภูเขาทั้งหลายลุกเป็นไฟ
23“เราจะสุมหายนะลงเหนือพวกเขา
และยิงธนูเข้าใส่พวกเขา
24เราจะส่งการกันดารอาหารมาต่อสู้พวกเขา
ส่งโรคระบาดอันล้างผลาญและภัยพิบัติร้ายแรงมาเล่นงานพวกเขา
เราจะส่งเขี้ยวเล็บของสัตว์ป่ามาทำร้ายพวกเขา
ส่งพิษของงูร้ายซึ่งเลื้อยมาในผงคลี
25ตามท้องถนนมีคมดาบปลิดชีวิตลูกหลานของพวกเขา
ภายในบ้านมีความหวาดหวั่นพรั่นพรึง
ชายหนุ่มและหญิงสาวจะพินาศ
ทั้งทารกและคนสูงอายุ
26เราพูดแล้วว่าเราจะกระจายพวกเขาออกไป
และลบพวกเขาให้เลือนหายไปจากความทรงจำของมนุษยชาติ
27แต่เราหวั่นคำถากถางของศัตรู
เกรงว่าปฏิปักษ์จะเข้าใจผิด
และพูดว่า ‘มือของเราพิชิตชัยชนะ
องค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ได้ทรงทำอะไรเลย’ ”
28พวกเขาเป็นชนชาติที่ไร้ความคิด
ขาดความฉลาดหลักแหลม
29ถ้าเพียงแต่พวกเขาฉลาดและเข้าใจ
และมองออกว่าบั้นปลายของตนจะเป็นเช่นใด!
30คนคนเดียวจะไล่คนเป็นพันได้อย่างไร?
หรือสองคนทำให้คนเป็นหมื่นหนีเตลิดได้อย่างไร?
ถ้าไม่ใช่เพราะพระศิลาของพวกเขาได้ขายพวกเขาเสียแล้ว
ถ้าไม่ใช่เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงมอบพวกเขาไว้แล้ว
31เพราะศิลาของชนชาติอื่นๆ ไม่เหมือนพระศิลาของเรา
แม้ศัตรูของเราก็ยอมรับเช่นนั้น
32เทือกเถาของพวกเขามาจากเทือกเถาแห่งโสโดม
และจากท้องทุ่งแห่งโกโมราห์
ผลองุ่นของพวกเขาเต็มไปด้วยยาพิษ
พวงองุ่นของพวกเขามีแต่ความขมขื่น
33เหล้าองุ่นของพวกเขาคือพิษงูร้าย
เป็นพิษร้ายของงูเห่า
34“เราเก็บงำเรื่องนี้
และประทับตราเก็บไว้ในคลังของเราไม่ใช่หรือ?
35การแก้แค้นเป็นหน้าที่ของเราเอง เราจะคืนสนอง
เมื่อถึงเวลาเท้าของพวกเขาจะลื่นไถล
วันแห่งหายนะของพวกเขาใกล้เข้ามาแล้ว
และความย่อยยับจะถาโถมเข้าใส่พวกเขา”
36องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงพิพากษาประชากรของพระองค์
และทรงสงสารเอ็นดูผู้รับใช้ของพระองค์
เมื่อพระองค์ทอดพระเนตรเห็นพละกำลังของพวกเขาเสื่อมลง
และไม่มีใครหลงเหลืออยู่ ไม่ว่าทาสหรือไท
37พระองค์จะตรัสว่า “พระทั้งหลายของพวกเขาไปไหนเสียเล่า
ศิลาที่พวกเขาลี้ภัยไปไหนเสียแล้ว
38ไหนล่ะพระที่กินไขมันของเครื่องบูชา
และดื่มเหล้าองุ่นของเครื่องดื่มบูชาของพวกเขา?
ให้พระเหล่านั้นลุกขึ้นมาช่วยพวกเจ้าสิ!
ให้พระเหล่านั้นมาให้ที่พักพิงแก่พวกเจ้าสิ!
39“จงดูเถิด เราเองนี่แหละคือผู้นั้น!
ไม่มีพระอื่นใดนอกจากเรา
เราทำให้ตายและเราให้ชีวิต
เราทำให้บาดเจ็บและเราจะรักษาให้หาย
และไม่มีผู้ใดช่วยให้พ้นมือของเราไปได้
40เราชูมือขึ้นฟ้าและประกาศว่า
เราดำรงอยู่นิรันดร์ฉันใด
41เมื่อเราลับดาบอันวาววับของเรา
และเมื่อเรากุมการพิพากษาไว้ในมือ
เราจะแก้แค้นศัตรูของเรา
และตอบแทนผู้ที่เกลียดชังเราฉันนั้น
42เราจะทำให้ลูกศรของเราดื่มเลือดจนเมามาย
ส่วนดาบของเราจะกินเนื้อ
คือเลือดเนื้อของผู้ถูกสังหารและเชลย
ศีรษะของบรรดาผู้นำของศัตรู”
43ประชาชาติทั้งหลายเอ๋ย จงชื่นชมยินดีร่วมกับประชากรของพระองค์เถิด32:43 หรือประชาชาติทั้งหลายเอ๋ย จงทำให้ประชากรของพระองค์ชื่นชมยินดี32:43 ฉบับ DSS. (ดูฉบับ LXX. ด้วย) ว่าประชากรของพระองค์เถิด / และขอให้ทูตสวรรค์ทั้งหมดนมัสการพระองค์
เพราะพระองค์จะทรงแก้แค้นให้แก่โลหิตของผู้รับใช้ของพระองค์
พระองค์จะล้างแค้นศัตรูของพระองค์
และลบมลทินบาปให้แก่ดินแดนและประชากรของพระองค์
44โมเสสมากับโยชูวา32:44 ภาษาฮีบรูว่าโฮเชยาเป็นอีกรูปหนึ่งของโยชูวาบุตรนูน กล่าวเนื้อเพลงทั้งบทนี้ให้ประชาชนฟัง 45เมื่อโมเสสท่องข้อความให้อิสราเอลทั้งปวงฟังจบแล้ว 46ก็กล่าวแก่พวกเขาว่า “จงจำใส่ใจทุกถ้อยคำที่ข้าพเจ้าได้ประกาศแก่ท่านอย่างหนักแน่นในวันนี้ เพื่อท่านจะกำชับบุตรหลานให้ใส่ใจปฏิบัติตามทุกถ้อยคำในบทบัญญัตินี้ 47บทบัญญัตินี้ไม่ได้เป็นเพียงถ้อยคำที่พูดไปเปล่าๆ แต่เป็นชีวิตของท่าน โดยบทบัญญัตินี้ท่านจะมีชีวิตอยู่ยาวนานในดินแดนซึ่งท่านกำลังจะข้ามแม่น้ำจอร์แดนไปครอบครอง”
โมเสสจะสิ้นชีวิตบนภูเขาเนโบ
48ในวันเดียวกันนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า 49“จงขึ้นไปบนภูเขาเนโบในเทือกเขาอาบาริม ในโมอับตรงข้ามเมืองเยรีโค และมองดูคานาอัน ดินแดนซึ่งเรายกให้เป็นกรรมสิทธิ์แก่ชนอิสราเอล 50บนภูเขาที่เจ้าขึ้นไปนั้น เจ้าจะตายไปอยู่ร่วมกับญาติพี่น้องของเจ้า เช่นเดียวกับอาโรนพี่ชายของเจ้าซึ่งตายที่ภูเขาโฮร์และถูกรวบไปอยู่กับญาติพี่น้องของเขา 51เพราะเจ้าทั้งสองไม่ได้ให้เกียรติเราต่อหน้าชนอิสราเอลที่สายน้ำแห่งเมรีบาห์คาเดชในถิ่นกันดารศิน และไม่ได้เชิดชูความบริสุทธิ์ของเราในหมู่ชนอิสราเอล 52ฉะนั้นเจ้าจะเห็นดินแดนนั้นแต่ไกล เจ้าจะไม่ได้เข้าไปในดินแดนซึ่งเราจะยกให้ประชากรอิสราเอล”
1«Внимайте, небеса, я буду говорить;
слушай, земля, слова моих уст.
2Пусть польётся моё учение, словно дождь,
пусть сойдут мои слова, как роса,
словно ливень на зелень,
как дождь на побеги.
3Имя Вечного провозглашу,
славьте величие нашего Бога!
4Он – скала, Его дела совершенны,
все Его пути праведны.
Верен Всевышний, не творящий неправды,
Он праведен и честен.
5Перед Ним они развратились,
и не дети они Ему,
но род упрямый и извращённый,
к своему стыду.
6Так ли воздаёте вы Вечному,
народ безрассудный и глупый?
Разве Он не Отец, не Творец твой,
Тот, Кто создал, основал тебя?
7Вспомни древние дни;
подумай об ушедших поколениях.
Спроси своего отца, и он скажет тебе,
своих старейшин, и они объяснят тебе:
8когда Высочайший давал народам их наследие,
когда Он разделил весь человеческий род,
Он поставил пределы народов
по числу сынов Исраила32:8 Или: «сынов Всевышнего»..
9Ведь доля Вечного – народ Исраила,
потомки Якуба – наследственный удел Его.
10В пустынной земле Он его нашёл,
в степи печальной и дикой.
Ограждал его, пёкся о нём;
хранил его, как зеницу Своего ока.
11Как орёл защищает своё гнездо32:11 Или: «учит своих птенцов летать».
и парит над своими птенцами,
простирает свои крылья, берёт птенцов
и несёт на своих перьях,
12так Вечный один его вёл;
чужого бога не было с Ним.
13Он вознёс его на высоты земли
и питал плодами полей.
Он кормил его мёдом из сот,
что в скалистых расщелинах,
и маслом из оливкового дерева,
что растёт на каменистой почве,
14творогом и молоком от стада и отары
и упитанными ягнятами и козлами,
лучшими баранами Башана
и отборной пшеницей.
Ты пил вино, кровь винограда.
15Исраил32:15 Букв.: «Иешурун» – это слово переводится как «праведный» и является другим, поэтическим именем Исраила. То же в 33:5, 26. растолстел и стал упрям;
растолстел, обрюзг и разжирел.
Он оставил Всевышнего, Который создал его,
и отверг Скалу своего спасения.
16Они возбудили в Нём ревность чужими богами
и разгневали Его мерзкими идолами.
17Они приносили жертвы демонам, а не Всевышнему –
богам, которых не знали,
богам, появившимся недавно,
богам, которых ваши предки не боялись.
18Вы покинули Скалу, родившую вас;
вы забыли Всевышнего, создавшего вас.
19Вечный увидел это и отверг их,
так как разгневался на Своих сыновей и дочерей.
20„Я скрою от них Своё лицо, – сказал Он, –
и увижу, каков будет их конец;
потому что они – извращённый род,
неверные дети.
21Они пробудили во Мне ревность тем, что не Бог,
и разгневали Меня ничтожными идолами.
Я пробужу в них ревность теми, кто не Мой народ;
Я разгневаю их невежественными язычниками;
22потому что от Моего гнева запылал огонь,
что жжёт до дна мира мёртвых.
Он пожрёт землю и её урожаи
и подожжёт основания гор.
23Я соберу на них беды,
выпущу в них свои стрелы.
24Я пошлю на них опустошительный голод,
истребляющий мор и смертельную заразу;
Я пошлю на них хищных зверей,
ядовитых змей, что ползают в прахе.
25На улицах меч лишит их детей,
в их домах будет царить ужас.
Будут гибнуть юноши и девушки,
младенцы и седовласые старики.
26Я сказал бы: рассею их
и изглажу их память из человеческого рода,
27если бы не опасался насмешек врагов,
чтобы противники не возомнили
и не сказали: «Нашей руки торжество;
не Вечный совершил всё это»“.
28Это народ, потерявший рассудок,
нет у них разума.
29О, если бы они были мудры,
то понимали бы это
и уразумели, какой их ждёт конец!
30Как мог бы один человек преследовать тысячу
или двое обратить в бегство десять тысяч,
если бы их Скала не отступилась от них,
если бы Вечный их не выдал?
31Ведь скала врагов не такова, как наша Скала:
даже наши враги сами признают это.
32Их виноград с лозы Содома
и с полей Гоморры.
Их плоды полны яда,
а их гроздья – горечи.
33Их вино – яд змей,
смертельный яд кобр.
34„Я сокрыл злые дела их врагов, – говорит Вечный, –
и запечатал их в своих кладовых.
35Предоставьте месть Мне, Я воздам.
Придёт время, поскользнутся ноги врага;
день их бедствия близок,
и участь их поспешает“.
36Вечный будет судить Свой народ
и пожалеет Своих рабов,
когда увидит, что исчезла их сила
и не осталось никого: ни раба, ни свободного.
37И скажет Он: „Где же их боги,
та скала, за которой они укрывались?
38Боги, которые ели жир их жертв,
пили вино их жертвенных возлияний?
Пусть восстанут, чтобы помочь вам!
Пусть дадут вам покров!
39Смотрите же ныне, что только Я Бог32:39 Букв.: «Я, Я есть Он».,
и нет Бога, кроме Меня.
Я умерщвляю и оживляю,
Я ранил, и Я исцелю,
и никто не может избавить от Моей руки.
40Я поднимаю руку к небу и объявляю:
Верно, как и то, что Я живу вовеки, –
41когда отточу Свой сияющий меч
и рука Моя примет его для суда,
Я отомщу Моим противникам
и воздам тем, кто Меня ненавидит.
42Я напою Мои стрелы кровью,
а Мой меч будет пожирать плоть,
кровь павших и пленных,
головы вражеских вождей“.
43Радуйтесь, народы, вместе с Его народом32:43 Или: «Обрадуйте Его народ, о народы». В некоторых рукописях: «Радуйтесь, небеса, вместе с Ним; пусть все ангелы Всевышнего поклонятся Ему! Радуйтесь, народы, вместе с Его народом; пусть посланники Всевышнего возвещают о Его могуществе!»,
потому что Он отомстит за кровь Своих рабов;
отомстит Он Своим врагам,
очистит Свою землю и Свой народ».
44Муса пришёл с Иешуа, сыном Нуна, и произнёс народу все слова этой песни. 45Сказав эти слова всему Исраилу, Муса 46добавил:
– Примите к сердцу все слова, которые я торжественно возвестил вам сегодня, чтобы вы велели своим детям прилежно слушаться всех слов этого Закона. 47Для вас это не пустые слова, в них – ваша жизнь. Они дадут вам долго жить на земле, в которую вы переходите за Иордан, чтобы овладеть ею.
48В тот же день Вечный сказал Мусе:
49– Поднимись на горную цепь Аварим, на гору Нево в Моаве, напротив Иерихона, и осмотри Ханаан, землю, которую Я отдаю во владение исраильтянам. 50На этой горе, на которую ты поднимешься, ты умрёшь и присоединишься к своему народу так же, как твой брат Харун умер на горе Ор и присоединился к своему народу. 51Это случится из-за того, что вы оба изменили Мне у вод Меривы-Кадеша, в пустыне Цин, на глазах у исраильтян, и из-за того, что вы не отстаивали Мою святость среди них32:51 См. Чис. 20:1-13.. 52Поэтому ты увидишь землю, которую Я даю народу Исраила, только на расстоянии – ты не войдёшь в неё.
