แต่งตั้งโยชูวาแทนโมเสส
1แล้วโมเสสออกไปกล่าวถ้อยคำเหล่านี้แก่ประชากรอิสราเอลทั้งปวงว่า 2“บัดนี้ข้าพเจ้าอายุถึง 120 ปีแล้ว ข้าพเจ้าไม่สามารถเป็นผู้นำของท่านได้อีกต่อไป องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า ‘เจ้าจะไม่ได้ข้ามแม่น้ำจอร์แดน’ 3พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านเองจะทรงนำท่านข้ามไป พระองค์จะทรงทำลายชนชาติต่างๆ ที่อยู่ตรงหน้าท่าน และท่านจะเข้าไปครอบครองดินแดนของพวกเขา โยชูวาจะนำท่านข้ามไปตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสไว้ 4และองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงทำกับชนชาติเหล่านั้นเหมือนที่ทรงทำแก่กษัตริย์สิโหนและกษัตริย์โอกของชาวอาโมไรต์ ซึ่งทรงทำลายไปพร้อมกับดินแดนของเขา 5องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงมอบพวกเขาไว้ในมือของท่าน ท่านต้องทำทุกอย่างกับพวกเขาตามที่ข้าพเจ้ากำชับไว้ 6จงเข้มแข็งและกล้าหาญเถิด อย่ากลัวหรือครั่นคร้ามพวกเขาเลย เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านเสด็จไปกับท่าน พระองค์จะไม่ทรงทอดทิ้งหรือละทิ้งท่านเลย”
7แล้วโมเสสจึงเรียกโยชูวามาและกล่าวกับเขาต่อหน้าชนอิสราเอลทั้งปวงว่า “จงเข้มแข็งและกล้าหาญเถิด เพราะท่านต้องนำประชากรเหล่านี้เข้ายึดครองดินแดนซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงปฏิญาณไว้กับบรรพบุรุษของพวกเขาว่าจะประทานแก่พวกเขา และท่านต้องแบ่งสรรดินแดนนั้นแก่พวกเขาเป็นกรรมสิทธิ์ 8อย่ากลัว อย่าท้อแท้เลย องค์พระผู้เป็นเจ้าเองจะทรงนำหน้าท่านและสถิตอยู่กับท่าน พระองค์จะไม่ทรงทอดทิ้งหรือละทิ้งท่านเลย”
การอ่านบทบัญญัติ
9ดังนั้นโมเสสได้บันทึกบทบัญญัตินี้ และมอบให้แก่ปุโรหิตชาวเลวีผู้ทำหน้าที่หามหีบพันธสัญญาขององค์พระผู้เป็นเจ้าและแก่ผู้อาวุโสทั้งปวงของอิสราเอล 10แล้วโมเสสกำชับพวกเขาว่า “ทุกปลายปีที่เจ็ดซึ่งเป็นปีแห่งการยกหนี้ ในช่วงเทศกาลอยู่เพิง 11เมื่ออิสราเอลทั้งปวงมาชุมนุมกันต่อหน้าพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านในสถานที่ซึ่งพระองค์จะทรงเลือก จงอ่านบทบัญญัตินี้ให้พวกเขาฟังต่อหน้า 12จงเรียกเหล่าประชากรมาชุมนุมทั้งผู้ชาย ผู้หญิง เด็ก และคนต่างด้าวที่อาศัยอยู่ในเมืองต่างๆ ของพวกท่าน เพื่อพวกเขาจะได้ฟังและเรียนรู้ที่จะยำเกรงพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านและปฏิบัติตามทุกถ้อยคำในบทบัญญัตินี้อย่างเคร่งครัด 13ลูกหลานซึ่งไม่รู้จักบทบัญญัติเหล่านี้จะได้ยินและเรียนรู้ที่จะยำเกรงพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน ตราบเท่าที่ท่านอาศัยอยู่ในดินแดนซึ่งท่านจะข้ามแม่น้ำจอร์แดนเข้าไปยึดครอง”
ทำนายว่าอิสราเอลจะกบฏ
14องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า “ใกล้จะถึงเวลาตายของเจ้าแล้ว จงเรียกโยชูวาเข้ามาในเต็นท์นัดพบเพื่อเราจะมอบหมายภารกิจให้เขา” ดังนั้นโมเสสกับโยชูวาจึงมาที่เต็นท์นัดพบ
15แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าเสด็จมาปรากฏในเสาเมฆที่ทางเข้าเต็นท์ 16และองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า “เจ้าจะล่วงลับไปอยู่กับบรรพบุรุษของเจ้า แล้วไม่นานประชากรเหล่านี้จะขายตัวให้พระของคนต่างชาติในดินแดนที่เขาจะเข้าไป เขาจะทิ้งเราและละเมิดพันธสัญญาที่เราทำไว้กับพวกเขา 17ในวันนั้นเราจะโกรธพวกเขาและละทิ้งพวกเขา เราจะซ่อนหน้าจากพวกเขาและพวกเขาจะถูกทำลาย ภัยพิบัติและความยุ่งยากนานัปการจะเกิดกับพวกเขาจนพวกเขาพูดว่า ‘ภัยพิบัติเหล่านี้เกิดกับเราเพราะพระเจ้าของเราไม่ได้อยู่กับเราแล้วไม่ใช่หรือ?’ 18และในวันนั้นเราจะซ่อนหน้าจากพวกเขาอย่างแน่นอน เพราะความชั่วช้าทั้งปวงของพวกเขาที่หันไปหาพระอื่นๆ
19“บัดนี้เจ้าทั้งสองจงเขียนบทเพลงนี้และสอนประชากรอิสราเอลให้ขับร้อง เพื่อเป็นพยานฝ่ายเราต่อสู้พวกเขา 20เมื่อเรานำพวกเขาเข้าสู่ดินแดนอันอุดมด้วยน้ำนมและน้ำผึ้งที่เราสัญญาด้วยคำปฏิญาณไว้กับบรรพบุรุษของพวกเขา เมื่อพวกเขาอิ่มหมีพีมันและรุ่งเรือง พวกเขาจะหันไปนมัสการพระอื่นแล้วละทิ้งเราและละเมิดพันธสัญญาของเรา 21เมื่อภัยพิบัติและความยุ่งยากนานัปการเกิดกับพวกเขา บทเพลงนี้จะเป็นพยานต่อสู้พวกเขา เพราะลูกหลานของพวกเขาจะไม่ลืมบทเพลงนี้ เรารู้อยู่แล้วว่าพวกเขามีแนวโน้มจะทำอะไรตั้งแต่ก่อนที่เราจะนำพวกเขาเข้าไปในดินแดนซึ่งเราสัญญาด้วยคำปฏิญาณกับพวกเขา” 22ดังนั้นโมเสสจึงเขียนเนื้อเพลงบทนี้ในวันนั้นและสอนชาวอิสราเอล
23พระองค์ทรงบัญชาโยชูวาบุตรนูนว่า “จงเข้มแข็งและกล้าหาญเถิด เพราะเจ้าจะนำประชากรอิสราเอลเข้าสู่ดินแดนที่เราสัญญาด้วยคำปฏิญาณไว้กับพวกเขา และเราเองจะอยู่กับเจ้า”
24เมื่อโมเสสเขียนบทบัญญัติทั้งปวงซึ่งบันทึกไว้ในหนังสือนี้ตั้งแต่ต้นจนจบแล้ว 25ท่านกำชับคนเลวีซึ่งหามหีบพันธสัญญาขององค์พระผู้เป็นเจ้าว่า 26“จงวางหนังสือบทบัญญัตินี้ไว้ข้างหีบพันธสัญญาของพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน และมันจะอยู่ที่นั่นเป็นพยานต่อสู้พวกท่าน 27เพราะข้าพเจ้ารู้อยู่ว่าพวกท่านชอบกบฏและดื้อรั้นหัวแข็งเพียงใด แม้ทุกวันนี้ซึ่งข้าพเจ้ายังอยู่กับท่าน ท่านยังกบฏต่อองค์พระผู้เป็นเจ้าถึงเพียงนี้ ท่านจะยิ่งกบฏมากขึ้นสักเพียงใดหลังจากที่ข้าพเจ้าตายไปแล้ว! 28จงเรียกผู้อาวุโสประจำเผ่าทั้งปวงและเจ้าหน้าที่ทั้งหมดของท่านมาประชุมเพื่อข้าพเจ้าจะกล่าวถ้อยคำเหล่านี้ให้เขาฟัง และอ้างฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลกมาเป็นพยานต่อสู้พวกเขา 29เพราะข้าพเจ้ารู้อยู่ว่าหลังจากข้าพเจ้าตายไปแล้ว ท่านจะเสื่อมทรามลงและหันเหจากทางที่ข้าพเจ้ากำชับท่านไว้ ในเวลาต่อมาภัยพิบัติย่อมเกิดแก่ท่าน เพราะท่านจะทำสิ่งที่ชั่วในสายพระเนตรขององค์พระผู้เป็นเจ้าและยั่วยุพระพิโรธของพระองค์ด้วยสิ่งที่มือของท่านได้ทำ”
บทเพลงของโมเสส
30แล้วโมเสสจึงท่องบทเพลงตั้งแต่ต้นจนจบให้ชุมชนอิสราเอลฟังดังนี้
Joshua Becomes the New Leader
1Here are the words Moses spoke to all the Israelites. 2He said, “I am now 120 years old. I’m not able to lead you anymore. The Lord has said to me, ‘You will not go across the Jordan River.’ 3The Lord your God himself will go across ahead of you. He’ll destroy the nations there in order to make room for you. You will take over their land. Joshua will also go across ahead of you, just as the Lord said he would. 4The Lord will do to those nations what he did to Sihon and Og. He destroyed those Amorite kings along with their land. 5The Lord will hand those nations over to you. Then you must do to them everything I’ve commanded you to do. 6Be strong and brave. Don’t be afraid of them. Don’t be terrified because of them. The Lord your God will go with you. He will never leave you. He’ll never desert you.”
7Then Moses sent for Joshua. Moses spoke to him in front of all the Israelites. He said, “Be strong and brave. You must go with these people. They are going into the land the Lord promised to give to their people of long ago. You must divide it up among them. They will each receive their share. 8The Lord himself will go ahead of you. He will be with you. He will never leave you. He’ll never desert you. So don’t be afraid. Don’t lose hope.”
The Law Must Be Read to the People
9Moses wrote down this law. He gave it to the priests, who are sons of Levi. They carried the ark of the covenant of the Lord. He also gave the law to all the elders of Israel. 10Then Moses commanded them, “You must read this law at the end of every seven years. Do it in the year when you forgive people what they owe. Read it during the Feast of Booths. 11That’s when all the Israelites come to appear in front of the Lord your God at the holy tent. It will be at the place he will choose. You must read this law to them. 12Gather the people together. Gather the men, women and children. Also bring together the outsiders living in your towns. Then they can listen and learn to have respect for the Lord your God. And they’ll be careful to obey all the words of this law. 13Their children must hear it read too. They don’t know this law yet. They too must learn to have respect for the Lord your God. They must honor him as long as you live in the land. You are about to go across the Jordan River and take that land as your very own.”
The Israelites Will Refuse to Obey the Lord
14The Lord said to Moses, “The day when you will die is near. Have Joshua go to the tent of meeting. Join him there. That is where I will appoint him as the new leader.” So Joshua and Moses went to the tent of meeting.
15Then the Lord appeared at the tent in a pillar of cloud. It stood over the entrance to the tent. 16The Lord spoke to Moses. He said, “You are going to join the members of your family who have already died. The Israelites will not be faithful to me. They will soon join themselves to the false gods that are worshiped in the land they are entering. The people will desert me. They will break the covenant I made with them. 17In that day I will become angry with them. I will desert them. I will turn my face away from them. And they will be destroyed. Many horrible troubles and hard times will come on them. On that day they will say, ‘Trouble has come on us. Our God isn’t with us!’ 18I will certainly turn away from them on that day. I will do it because they did a very evil thing when they turned to other gods.
19“I want you to write down a song and teach it to the Israelites. Have them sing it. It will be my witness against them. 20I will bring them into a land that has plenty of milk and honey. I promised the land to their people of long ago. In that land they will eat until they have had enough. They will get fat. When they do, they will turn to other gods and worship them. They will turn their backs on me. They will break my covenant. 21Many horrible troubles and hard times will come on them. Then the song I am giving you will be a witness against them. That is because the song will not be forgotten by their children and their children’s children. I know what they are likely to do. I know it even before I bring them into the land I promised them.” 22So that day Moses wrote the song down. And Moses taught it to the Israelites.
23The Lord gave a command to Joshua, the son of Nun. He said, “Be strong and brave. You will bring the Israelites into the land I promised them. I myself will be with you.”
24Moses finished writing the words of this law in a book. He wrote them down from beginning to end. 25Then he gave a command to the Levites who carried the ark of the covenant of the Lord. Moses said, 26“Take this Book of the Law. Place it beside the ark of the covenant of the Lord your God. It will remain there as a witness against you. 27I know how you refuse to obey the Lord. I know how stubborn you are. You have refused to obey him while I’ve been living among you. So you will certainly refuse to obey him after I’m dead! 28Gather together all the elders of your tribes and all your officials. Bring them to me. Then I can speak these words to them. I can call for the heavens and the earth to be witnesses against them. 29I know that after I’m dead you will certainly become very sinful. You will turn away from the path I’ve commanded you to take. In days to come, trouble will fall on you. That’s because you will do what is evil in the sight of the Lord. You will make him very angry because of the statues of gods your hands have made.”
The Song of Moses
30Moses spoke the words of this song from beginning to end. The whole community of Israel heard them. Here is what he said.
