ส่วนแบ่งของปุโรหิตและคนเลวี
1ปุโรหิตชาวเลวีรวมทั้งคนในเผ่าเลวีทั้งหมดจะไม่ได้รับส่วนแบ่งหรือมีกรรมสิทธิ์ร่วมกับอิสราเอล พวกเขาจะยังชีพด้วยเครื่องบูชาซึ่งเผาด้วยไฟถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าเพราะนั่นเป็นส่วนกรรมสิทธิ์ของพวกเขา 2พวกเขาจะไม่ครอบครองทรัพย์สมบัติใดในหมู่พี่น้อง เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นกรรมสิทธิ์ของเขาตามที่ทรงสัญญาไว้กับพวกเขา
3เมื่อประชาชนถวายวัวผู้หรือแกะเป็นเครื่องบูชา บรรดาปุโรหิตจะได้โคนขาหน้า เนื้อแก้ม และเนื้อท้องเป็นส่วนแบ่ง 4จงมอบผลิตผลรุ่นแรก คือเมล็ดข้าว เหล้าองุ่นใหม่ น้ำมัน และขนแกะที่ตัดครั้งแรกให้แก่พวกเขา 5เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงเลือกสรรพวกเขาและวงศ์วานของพวกเขาจากทุกเผ่าให้มาปฏิบัติหน้าที่รับใช้ในพระนามของพระยาห์เวห์เสมอไป
6หากชนเลวีคนใดปรารถนาจะย้ายถิ่นฐานจากเมืองใดในอิสราเอลมายังสถานที่ซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงเลือก เขาก็ทำได้ 7และให้เขาปฏิบัติหน้าที่ในพระนามของพระยาห์เวห์พระเจ้าของเขาได้เช่นเดียวกับญาติพี่น้องเลวีทั้งปวงซึ่งปฏิบัติหน้าที่อยู่ต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้า 8เขามีสิทธิ์ได้รับส่วนแบ่งจากเครื่องบูชาและของถวายอย่างเท่าเทียมกัน แม้จะได้รับเงินจากการขายทรัพย์สินของครอบครัวแล้วก็ตาม
การกระทำอันน่ารังเกียจ
9เมื่อท่านเข้าสู่ดินแดนซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทาน อย่าเลียนแบบการกระทำอันน่าชิงชังของชนชาติทั้งหลายที่นั่น 10อย่าให้ผู้ใดในพวกท่านยกบุตรชายบุตรสาวเป็นเครื่องบูชาด้วยไฟ18:10 หรือให้บุตรชายบุตรสาวลุยไฟ เป็นหมอดูหรือนักคาถาอาคม แปลความหมายลางบอกเหตุต่างๆ เป็นพ่อมดแม่มด 11หรือทำเวทมนตร์ หรือเป็นคนทรง หรือเป็นหมอผี หรือไปปรึกษาคนที่ตายแล้ว 12องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงรังเกียจคนที่ทำสิ่งเหล่านี้ และที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงขับไล่ชนชาติเหล่านั้นออกไปต่อหน้าท่านก็เพราะธรรมเนียมปฏิบัติอันน่าชิงชังเหล่านี้ 13ท่านจะต้องไม่มีที่ติต่อหน้าพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน
ผู้เผยพระวจนะ
14ชนชาติต่างๆ ซึ่งท่านจะขับไล่ออกไปจากดินแดนนั้นฟังคำของนักคาถาอาคมและหมอดู แต่ส่วนท่านพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านไม่ทรงอนุญาตให้ท่านทำเช่นนั้น 15พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะทรงตั้งผู้เผยพระวจนะเหมือนข้าพเจ้าขึ้นมาคนหนึ่งสำหรับท่าน จากท่ามกลางพี่น้องของท่านเอง ท่านต้องรับฟังเขา 16เพราะท่านเองได้ทูลขอจากพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านที่ภูเขาโฮเรบในวันชุมนุมนั้น เมื่อท่านกล่าวว่า “ขออย่าให้เราได้ยินพระสุรเสียงของพระยาห์เวห์พระเจ้าของเรา หรืออย่าให้เราเห็นเปลวไฟใหญ่นั้นอีกเลย มิฉะนั้นเราจะต้องตาย”
17องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า “ที่พวกเขากล่าวมาก็ดี 18เราจะตั้งผู้เผยพระวจนะขึ้นมาคนหนึ่งเหมือนเจ้าในหมู่พี่น้องของเขา เราจะใส่ถ้อยคำของเราไว้ในปากของเขา เขาจะแจ้งทุกสิ่งที่เราสั่งเขาแก่เหล่าประชากร 19ถ้าผู้ใดไม่ยอมฟังคำพูดของเราซึ่งผู้เผยพระวจนะนั้นกล่าวในนามของเรา เราเองจะจัดการกับผู้นั้น 20แต่ผู้เผยพระวจนะคนใดซึ่งแอบอ้างนามของเราทั้งๆ ที่เราไม่ได้สั่งให้เขาพูด หรือผู้เผยพระวจนะที่กล่าวในนามพระอื่นๆ จะต้องมีโทษถึงตาย”
21ท่านอาจจะกล่าวกับตนเองว่า “แล้วเราจะรู้ได้อย่างไรว่าถ้อยคำนี้ไม่ได้มาจากองค์พระผู้เป็นเจ้า?” 22หากสิ่งที่ผู้เผยพระวจนะประกาศในพระนามของพระยาห์เวห์ไม่เกิดขึ้นหรือเป็นจริง แสดงว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ได้ตรัสถ้อยคำนั้น ผู้เผยพระวจนะนั้นกุขึ้นมาเอง ท่านอย่าไปเกรงกลัวเขา
Les prêtres-lévites
1Les prêtres-lévites et tous les autres descendants de Lévi ne recevront ni part ni héritage comme le reste des Israélites ; ils vivront des sacrifices consumés en l’honneur de l’Eternel, et de ce qui lui revient. 2Ils n’auront pas de patrimoine foncier au milieu de leurs compatriotes ; l’Eternel est leur patrimoine, comme il le leur a lui-même déclaré18.2 Voir Nb 18.20..
3Voici ce qui revient de droit aux prêtres de la part du peuple : tous ceux qui offriront en sacrifice un bœuf ou un mouton leur remettront l’épaule, les joues et l’estomac. 4Vous leur donnerez également les premiers produits du sol en blé, vin nouveau et huile ainsi que la première laine que vous tondrez sur vos moutons ; 5car, parmi vos tribus, l’Eternel votre Dieu a choisi Lévi et ses descendants pour qu’ils se tiennent pour toujours au service du sanctuaire en son nom.
6Si un lévite quitte l’une des villes d’Israël où il habitait, parce qu’il a le vif désir de se rendre au lieu que l’Eternel aura choisi, 7pour y accomplir le service au nom de l’Eternel son Dieu au même titre que tous ses frères lévites qui se tiennent là devant l’Eternel, 8il aura droit, pour son entretien, à une part égale à la leur – indépendamment du produit éventuel de la vente des biens qu’il aura hérités de son père.
9Lorsque vous serez entrés dans le pays que l’Eternel votre Dieu vous donne, n’allez pas imiter les pratiques abominables des peuples qui y habitent actuellement. 10Qu’on ne trouve chez vous personne qui immole son fils ou sa fille par le feu18.10 Voir Lv 18.21 et note., personne qui pratique la divination, qui recherche les présages, consulte les augures ou s’adonne à la magie, 11personne qui jette des sorts, consulte les spirites et les devins ou interroge les morts18.11 Voir Ex 22.17 ; Lv 19.26, 31.. 12Car le Seigneur a en abomination ceux qui se livrent à de telles pratiques, et c’est parce que les peuples qui habitent le pays où vous allez entrer s’y adonnent que l’Eternel votre Dieu va les déposséder en votre faveur. 13Quant à vous, soyez irréprochables envers l’Eternel votre Dieu18.13 Voir Mt 5.48..
Les prophètes
14Car ces peuples étrangers que vous allez déposséder écoutent les faiseurs de présages et les devins ; mais pour vous, l’Eternel votre Dieu n’a rien voulu de pareil. 15Il suscitera pour vous un prophète comme moi, issu de votre peuple, l’un de vos compatriotes : écoutez-le18.15 Cité en Ac 3.22 ; 7.37. Voir aussi Jn 1.21.. 16Cela est conforme à ce que vous avez demandé à l’Eternel votre Dieu le jour où vous étiez rassemblés au mont Horeb : « Nous ne voulons plus entendre la voix de l’Eternel notre Dieu, nous ne voulons plus voir ce grand feu ! Nous ne voulons pas mourir18.16 Ex 20.18-19 ; Dt 5.25. ! » 17Alors l’Eternel m’a dit : « J’approuve ce qu’ils disent là. » 18Je vais leur susciter un prophète comme toi, l’un de leurs compatriotes. Je mettrai mes paroles dans sa bouche et il leur transmettra tout ce que je lui ordonnerai. 19Et si quelqu’un refuse d’écouter ce qu’il dira de ma part, je lui en demanderai compte moi-même18.19 Cité en Ac 3.23.. 20Mais si un prophète a l’audace de prononcer en mon nom un message dont je ne l’ai pas chargé, ou s’il se met à parler au nom d’autres divinités, il sera mis à mort.
21Peut-être vous demanderez-vous : « Comment saurons-nous qu’une prophétie ne vient pas de l’Eternel ? » 22Sachez donc que si le prophète annonce de la part de l’Eternel une chose qui ne se réalise pas, si sa parole reste sans effet, c’est que son message ne vient pas de l’Eternel, c’est par présomption que le prophète l’aura prononcé : vous ne vous laisserez donc pas impressionner par lui.
