ปีแห่งการยกหนี้สิน
(ลนต.25:8-38)
1ทุกปลายปีที่เจ็ดท่านต้องยกหนี้สิน 2โดยทำดังนี้คือ เจ้าหนี้ทุกรายจะยกหนี้ให้พี่น้องร่วมชาติอิสราเอล ไม่เรียกร้องให้ใช้หนี้ เพราะเป็นวาระที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงประกาศให้ยกเลิกพันธะหนี้สิน 3ท่านอาจทวงหนี้จากคนต่างด้าวได้ แต่จงยกหนี้ให้พี่น้องร่วมชาติ 4อย่างไรก็ตามจะไม่มีคนยากจนในหมู่พวกท่าน เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะทรงอวยพรท่านอย่างเหลือล้นในดินแดนซึ่งพระองค์ประทานให้ท่านครอบครองเป็นกรรมสิทธิ์ 5ถ้าเพียงแต่ท่านเชื่อฟังพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านอย่างครบถ้วน และใส่ใจปฏิบัติตามคำบัญชาทั้งปวงซึ่งข้าพเจ้าแจ้งท่านในวันนี้ 6เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะทรงอวยพรท่านตามที่ทรงสัญญาไว้ ท่านจะให้หลายชนชาติยืมแต่ไม่เคยต้องยืมจากใคร ท่านจะปกครองหลายชนชาติแต่จะไม่มีใครได้ปกครองท่าน
7หากมีคนยากจนท่ามกลางพี่น้องในเมืองใดของดินแดนซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านกำลังจะประทานแก่ท่าน อย่านิ่งดูดายหรือไม่ยอมเห็นใจช่วยเหลือเขา 8จงใจกว้างเอื้อเฟื้อให้เขายืมตามที่เขาจำเป็น 9จงระวัง อย่ามีความคิดชั่วร้ายว่า “ปีที่เจ็ดซึ่งเป็นปีแห่งการยกหนี้สินใกล้จะมาถึงแล้ว” ก็เลยไร้น้ำใจไม่ยอมให้อะไรแก่พี่น้องผู้ยากไร้ เขาอาจร้องทูลองค์พระผู้เป็นเจ้าแล้วจะถือเป็นความผิดบาปของท่าน 10ท่านจงให้เขายืมด้วยใจกว้างขวางและอย่ามีใจคิดเสียดาย เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะทรงอวยพรท่านในกิจการงานทุกอย่างและทุกสิ่งที่ท่านทำ 11จะมีคนจนในแผ่นดินเสมอ ฉะนั้นข้าพเจ้าจึงกำชับให้ท่านเอื้อเฟื้อแก่พี่น้อง คนยากไร้ ผู้ขัดสนในดินแดนของท่าน
ปลดปล่อยทาส
(อพย.21:2-6; ลนต.25:38-55)
12หากพี่น้องชาวฮีบรูไม่ว่าชายหรือหญิง ขายตัวเป็นทาสและรับใช้ท่านมาครบหกปี ท่านต้องปล่อยเขาเป็นไทในปีที่เจ็ด 13และอย่าปล่อยเขาไปมือเปล่า 14จงมีน้ำใจให้ของจากฝูงสัตว์ ลานนวดข้าว และบ่อย่ำองุ่นแก่เขาด้วย จงแบ่งปันให้เขาตามที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงอวยพรท่าน 15จงระลึกว่าท่านเคยเป็นทาสอยู่ในอียิปต์ และพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงไถ่ท่าน ด้วยเหตุนี้ข้าพเจ้าจึงแจ้งพระบัญชานี้แก่ท่านในวันนี้
16แต่หากทาสของท่านกล่าวว่า “ข้าพเจ้าไม่อยากจากท่านไป” เพราะเขารักท่านและครอบครัวของท่าน และเขาอยู่กับท่านมีความสุขดี 17ก็จงใช้เหล็กแหลมเจาะติ่งหูเขาแนบกับประตู และเขาจะเป็นทาสของท่านตลอดไป กับทาสหญิงก็ทำเช่นเดียวกัน
18เมื่อท่านปล่อยทาสเป็นอิสระ อย่ารู้สึกเสียดาย เพราะตลอดหกปีที่เขารับใช้ท่าน ค่าแรงของเขามีค่าเป็นสองเท่าของค่าแรงลูกจ้าง และพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะทรงอวยพรทุกสิ่งที่ท่านทำ
ลูกหัวปีของสัตว์
19จงแยกสัตว์หัวปีตัวผู้ทุกตัวจากฝูงแพะแกะและฝูงวัวสำหรับถวายแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน อย่าเอาลูกวัวหัวปีไปใช้งาน และอย่าตัดขนลูกแกะหัวปี 20แต่ละปีท่านกับครอบครัวจะรับประทานสัตว์เหล่านี้ต่อหน้าพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านในสถานที่ซึ่งพระองค์จะทรงเลือก 21หากสัตว์หัวปีมีตำหนิเช่น ขาเก ตาบอด หรือมีอะไรผิดปกติ อย่านำมาถวายแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน 22ท่านจงรับประทานสัตว์เหล่านี้ในเมืองของท่านเอง แม้ผู้ที่เป็นมลทินตามระเบียบพิธีในขณะนั้นก็รับประทานได้เหมือนที่รับประทานเนื้อละมั่งหรือกวาง 23แต่อย่ารับประทานเลือด จงเทลงบนพื้นดินเหมือนเทน้ำ
The Year for Forgiving People What They Owe
1At the end of every seven years you must forgive people what they owe you. 2Have you made a loan to one of your own people? Then forgive what is owed to you. You can’t require that person to pay you back. The Lord’s time to forgive what is owed has been announced. 3You can require someone from another nation to pay you back. But you must forgive what any of your own people owes you. 4There shouldn’t be any poor people among you. The Lord will greatly bless you in the land he is giving you. You will take it over as your own. 5The Lord your God will bless you if you obey him completely. Be careful to follow all the commands I’m giving you today. 6The Lord your God will bless you, just as he has promised. You will lend money to many nations. But you won’t have to borrow from any of them. You will rule over many nations. But none of them will rule over you.
7Suppose someone is poor among you. And suppose they live in one of the towns in the land the Lord your God is giving you. Then don’t be mean to them. They are poor. So don’t hold back money from them. 8Instead, open your hands and lend them what they need. Do it freely. 9Be careful not to have an evil thought in your mind. Don’t say to yourself, “The seventh year will soon be here. It’s the year for forgiving people what they owe.” If you think like that, you might treat the needy people among you badly. You might not give them anything. Then they might make their appeal to the Lord against you. And he will find you guilty of sin. 10So give freely to needy people. Let your heart be tender toward them. Then the Lord your God will bless you in all your work. He will bless you in everything you do. 11There will always be poor people in the land. So I’m commanding you to give freely to those who are poor and needy in your land. Open your hands to them.
Set Your Hebrew Servants Free
12Suppose any Hebrew men or women sell themselves to you. If they do, they will serve you for six years. Then in the seventh year you must let them go free. 13But when you set them free, don’t send them away without anything to show for all their work. 14Freely give them some animals from your flock. Also give them some of your grain and wine. The Lord your God has blessed you richly. Give to them as he has given to you. 15Remember that you were slaves in Egypt. The Lord your God set you free. That’s why I’m giving you this command today.
16But suppose your servant says to you, “I don’t want to leave you.” He loves you and your family. And you are taking good care of him. 17Then take him to the door of your house. Poke a hole through his earlobe into the doorpost. And he will become your servant for life. Do the same with your female servant.
18Don’t think you are being cheated when you set your servants free. After all, they have served you for six years. The service of each of them has been worth twice as much as the service of a hired worker. And the Lord your God will bless you in everything you do.
Male Animals Born First to Their Mothers
19Set apart every male animal among your livestock that was born first to its mother. Set it apart to the Lord your God. Don’t put a firstborn cow to work. Don’t clip the wool from a firstborn sheep. 20Each year you and your family must eat them. Do it in front of the Lord your God at the place he will choose. 21Suppose an animal has something wrong with it. It might not be able to see or walk. Or it might have a bad flaw. Then you must not sacrifice it to the Lord your God. 22You must eat it in your own towns. Those who are “clean” and those who are “unclean” can eat it. Eat it as if it were antelope or deer meat. 23But you must not eat meat that still has blood in it. Pour the blood out on the ground like water.
