1พระดำรัสที่ผู้เผยพระวจนะฮาบากุกได้รับ
คำร้องทุกข์ของฮาบากุก
2ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพระองค์จะต้องร้องทูลขอความช่วยเหลือนานเพียงใด
พระองค์จึงจะทรงสดับฟัง?
หรืออีกนานเพียงใดที่ต้องร้องต่อพระองค์ว่า “โหดร้าย!”
แต่พระองค์ไม่ทรงมาช่วย?
3เหตุใดพระองค์ทรงให้ข้าพระองค์มองดูความอยุติธรรม?
เหตุใดพระองค์ทรงทนต่อความผิด?
ความพินาศและความโหดร้ายอยู่ต่อหน้าต่อตาข้าพระองค์
มีการต่อสู้และแก่งแย่งกันมากมาย
4ฉะนั้นกฎหมายจึงเป็นอัมพาต
และความยุติธรรมไม่ปรากฏ
คนชั่วล้อมกรอบคนชอบธรรม
จนความยุติธรรมถูกบิดเบือนไป
คำตอบขององค์พระผู้เป็นเจ้า
5พระเจ้าตรัสว่า
“จงมองและคอยเฝ้าดูชนชาติต่างๆ
แล้วจงประหลาดใจอย่างที่สุด
เพราะเรากำลังจะทำบางสิ่งในสมัยของเจ้า
ซึ่งถึงแม้มีใครบอก
เจ้าก็จะไม่เชื่อ
6เรากำลังจะให้ชาวบาบิโลน1:6 หรือชาวเคลเดียมีอำนาจขึ้นมา
พวกเขาเป็นชนชาติที่โหดร้ายและเลือดร้อน
ซึ่งกรีธาทัพไปทั่วโลก
เพื่อยึดครองดินแดนที่ไม่ใช่ของตน
7พวกเขาเป็นชนชาติที่ใครๆ ก็ขยาดและหวาดกลัว
พวกเขาถือเอาตนเองเป็นกฎหมาย
แสวงหาเกียรติยศให้ตนเอง
8ม้าของเขาปราดเปรียวยิ่งกว่าเสือดาว
ดุร้ายยิ่งกว่าหมาป่ายามพลบค่ำ
กองทหารม้าของเขาควบตะบึงมา
พลม้าของเขามาจากแดนไกล
พวกเขาเหินมาดุจนกอินทรีโฉบมาขย้ำเหยื่อ
9พวกเขาทุกคนมุ่งก่อความรุนแรง
ฝูงชน1:9 ในภาษาฮีบรูคำนี้มีความหมายไม่ชัดเจนของพวกเขารุกเข้ามาเหมือนพายุทะเลทราย
และกวาดต้อนเชลยไปเหมือนเม็ดทราย
10เขาเย้ยหยันกษัตริย์
และเสียดสีเจ้าบ้านผ่านเมือง
พวกเขาหัวเราะเยาะเมืองที่มีป้อมปราการทั้งปวง
พวกเขาก่อเชิงเทินดินและเข้ายึดเมือง
11แล้วพวกเขาก็กรีธาทัพผ่านไปอย่างรวดเร็วเหมือนลม แล้วมุ่งหน้าต่อไป
พวกเขาเป็นคนผิด ซึ่งถือพละกำลังของตนเป็นพระเจ้า”
คำร้องทุกข์ครั้งที่สองของฮาบากุก
12ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงดำรงอยู่ตั้งแต่นิรันดร์กาลไม่ใช่หรือ?
ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ องค์บริสุทธิ์ของข้าพระองค์ ข้าพระองค์ทั้งหลายจะไม่ตาย
ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ได้ทรงแต่งตั้งพวกเขาให้ดำเนินการตามคำพิพากษา
ข้าแต่องค์พระศิลา พระองค์ทรงบัญชาให้พวกเขามาลงโทษ
13พระเนตรของพระองค์บริสุทธิ์เกินกว่าจะมองดูความชั่ว
พระองค์ไม่ทรงสามารถทนต่อความผิดได้
แล้วเหตุใดพระองค์ทรงทนต่อคนทรยศ?
เหตุใดพระองค์ทรงเงียบอยู่
ขณะที่คนชั่วร้ายกลืนกินคนที่ชอบธรรมกว่าตัวเขา?
14พระองค์ทรงทำให้มนุษย์เป็นเหมือนปลาในทะเล
เหมือนบรรดาสัตว์ในทะเลที่ไม่มีใครปกครอง
15ศัตรูผู้ชั่วร้ายได้เกี่ยวพวกเขาขึ้นมาด้วยเบ็ด
จับพวกเขาด้วยแห
และรวบรวมพวกเขาขึ้นมาด้วยอวน
ดังนั้นศัตรูผู้นั้นจึงปีติยินดี
16ฉะนั้นเขาจึงถวายเครื่องบูชาแก่แหของเขา
และเผาเครื่องหอมแก่อวนของตน
เพราะแหของเขาทำให้เขาอยู่อย่างหรูหรา
และสำราญกับอาหารที่เลือกสรรมาแล้วอย่างดีเลิศ
17แล้วเขาจะแกะสิ่งที่จับได้ออกมาจากแห
ทำลายชาติต่างๆ อย่างไร้ความเมตตาต่อไปหรือ?
1Пророческое видение, которое было пророку Аввакуму.
Первая жалоба пророка
2О Господь, сколько же мне взывать о помощи,
пока Ты услышишь?
Сколько кричать Тебе о насилии,
пока Ты спасешь?
3Зачем Ты даешь мне видеть несчастье,
и безучастно смотришь на беду?
Передо мной – разрушение и насилие,
поднимаются рознь и разлад.
4Из-за этого Закон утратил силу,
и нет больше справедливости.
Нечестивые взяли верх над праведными,
и порочным стал правый суд.
Ответ Бога
5– Внимательно присмотритесь к народам,
и вы будете крайне изумлены,
потому что Я совершу в ваши дни такое,
чему бы вы никогда не поверили,
если бы вам рассказали об этом.
6Я подниму халдеев1:6 То есть вавилонян; евр.: «касдим».,
неистовый и свирепый народ,
который помчится по всей земле
отнимать чужие жилища.
7Они грозны и ужасны;
они сами себе закон,
и возвеличивают себя, как хотят.
8Их кони быстрее леопардов,
злее волков во тьме.
Их конница мчится во весь опор,
их всадники скачут издалека.
Они летят, как орел,
что бросается на добычу,
9приходят для грабежа.
Их полчища несутся1:9 Смысл этого места в еврейском тексте неясен., как знойный вихрь,
собирая пленников, как песок.
10Смеются они над царями,
издеваются над повелителями.
Они потешаются над крепостями,
насыпают осадный вал и берут их.
11Проносятся они, как вихрь,
этот преступный люд, чей бог – собственная сила.
Вторая жалоба пророка
12Господи, разве Ты не издревле?
Святой мой Бог, Ты не умрешь!1:12 Так по древней текстовой традиции. В нормативном еврейском тексте: «мы не умрем».
О Господи, Ты велел им исполнить приговор;
Скала, Ты назначил им карать.
13Слишком чисты Твои глаза,
чтобы видеть зло;
Ты не можешь смотреть на беззаконие.
Почему же тогда Ты смотришь на вероломных,
молчишь, когда злые поглощают тех,
кто праведнее их?
14Ты уподобил людей рыбе в морях,
твари морской, у которой нет правителя.
15Враг вытягивает их крюком,
ловит сетью, сгоняет в невод,
веселится и торжествует.
16Поэтому сетям своим приносит он жертвы
и благовония – своим неводам,
ведь благодаря им жирен его кусок
и роскошно его застолье.
17Неужели и дальше опорожнять ему сеть,
без жалости истребляя народы?
