อัสซีเรียเป็นเครื่องมือขององค์พระผู้เป็นเจ้า
1องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า “จงเอาหนังสือม้วนแผ่นใหญ่มาและใช้ปากกาเขียนลงไปว่า ‘มาเฮอร์ชาลาลหัชบัส’8:1 แปลว่ารีบไปยังของที่ปล้นมาได้เช่นเดียวกับข้อ 3 2และเราจะเรียกปุโรหิตอุรียาห์กับเศคาริยาห์บุตรเยเบเรคิยาห์ให้เป็นพยานที่เชื่อถือได้ของเรา”
3แล้วข้าพเจ้าก็เข้าหาผู้เผยพระวจนะหญิง นางจึงตั้งครรภ์และคลอดบุตรชาย องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า “จงตั้งชื่อเขาว่ามาเฮอร์ชาลาลหัชบัส 4ก่อนที่เด็กคนนั้นจะรู้จักเรียก ‘พ่อ’ หรือ ‘แม่’ กษัตริย์อัสซีเรียจะริบทรัพย์สมบัติของดามัสกัสและสะมาเรียไป”
5องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าอีกว่า
6“เนื่องจากชนชาตินี้ได้ปฏิเสธ
น้ำแห่งชิโลอาห์ซึ่งไหลเอื่อยๆ
ไปชื่นชมเรซีน
และบุตรของเรมาลิยาห์
7ฉะนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าจะใช้กระแสน้ำอันหลากเชี่ยวของยูเฟรติส
มาท่วมมิดพวกเขา
คือกษัตริย์อัสซีเรียกับกองทัพมหึมา
กระแสน้ำนั้นจะท่วมมิดทุกช่องทาง
และล้นทุกตลิ่ง
8และกวาดเข้ามาในยูดาห์
ไหลวนเหนือดินแดนนั้น ไหลหลากท่วมถึงคอ
โอ อิมมานูเอล8:8 แปลว่าพระเจ้าทรงอยู่กับเราเอ๋ย!
ท่วมมิดยูดาห์จนสุดเขตแดน”
9ประชาชาติทั้งหลายเอ๋ย โห่ร้องออกศึกไปเถิด และจงถูกบดขยี้!
ดินแดนไกลโพ้นทั้งปวง จงฟัง
เตรียมทำศึกเถิด และจงถูกบดขยี้!
เตรียมทำศึกเถิด และจงถูกบดขยี้!
10วางแผนกลยุทธ์ไปเถิด แต่มันจะกลับตาลปัตร
ดำเนินตามแผนเถิด แต่จะไปไม่รอด
เพราะพระเจ้าทรงอยู่กับเรา8:10 ภาษาฮีบรูว่าอิมมานูเอล
จงยำเกรงพระเจ้า
11องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเตือนข้าพเจ้าอย่างเข้มงวดไม่ให้ดำเนินตามวิถีทางของชนชาตินี้พระองค์ตรัสว่า
12“ทุกสิ่งที่ชนชาติเหล่านี้เรียกว่าการคบคิดทรยศ
เจ้าอย่าเรียกว่าการคบคิดทรยศ8:12 หรือทุกครั้งที่ชนชาติเหล่านี้เรียกหาสนธิสัญญา / อย่าเรียกหาสนธิสัญญา
อย่ากลัวสิ่งที่พวกเขากลัว
อย่าหวาดหวั่น
13พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์คือผู้ที่เจ้าจะต้องถือว่าบริสุทธิ์
พระองค์คือผู้ที่เจ้าจะต้องยำเกรง
พระองค์คือผู้ที่เจ้าจะต้องขยาดกลัว
14พระองค์จะทรงเป็นสถานนมัสการ
แต่สำหรับวงศ์วานทั้งคู่ของอิสราเอล
พระองค์จะทรงเป็นก้อนหินซึ่งทำให้ผู้คนสะดุด
และเป็นศิลาที่ทำให้พวกเขาล้มลง
และพระองค์จะเป็นกับดัก
และเป็นบ่วงแร้วสำหรับชาวเยรูซาเล็ม
15พวกเขาหลายคนจะสะดุด
พวกเขาจะล้มลงและแตกสลาย
พวกเขาจะติดกับและถูกจับไป”
16จงมัดคำพยานเข้าไว้ด้วยกัน
และประทับตราบทบัญญัติในหมู่สาวกของข้าพเจ้า
17ข้าพเจ้าจะรอคอยองค์พระผู้เป็นเจ้า
ผู้ทรงซ่อนพระพักตร์จากวงศ์วานของยาโคบ
ข้าพเจ้าจะไว้วางใจในพระองค์
18ข้าพเจ้าและบุตรทั้งหลายที่องค์พระผู้เป็นเจ้าประทานแก่ข้าพเจ้าอยู่ที่นี่แล้ว เราคือหมายสำคัญและสัญลักษณ์ในอิสราเอลจากพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ผู้ประทับบนภูเขาศิโยน
19เมื่อคนบอกให้ท่านไปปรึกษาคนทรงเจ้าเข้าผีซึ่งกระซิบกระซาบบ่นพึมพำ ประชาชาติไม่ควรทูลถามพระเจ้าของตนหรือ? เหตุใดไปหารือกับคนตายเพื่อคนเป็น? 20จงไปค้นดูบทบัญญัติและคำพยาน! หากพวกเขาไม่ได้พูดตามนี้ พวกเขาก็ไม่ได้มีแสงสว่างแห่งรุ่งอรุณอยู่เลย 21พวกเขาจะซัดเซพเนจรไปอย่างทุกข์ลำเค็ญและหิวโหย เมื่อกันดารอาหารเขาจะเดือดดาลคลุ้มคลั่ง เงยหน้าขึ้นฟ้า แช่งด่ากษัตริย์และพระเจ้าของตน 22แล้วพวกเขาจะมองไปยังแผ่นดินโลก และพบแต่ความทุกข์ลำเค็ญ ความมืดมน ความกลัดกลุ้ม และเขาจะถูกผลักเข้าสู่ความมืดมิด
Deux signes
1L’Eternel me dit : Prends une grande tablette et inscris-y avec un burin ordinaire : Maher-Shalal-Hash-Baz (Proche pillage, imminent butin).
2Je pris pour moi des témoins dignes de foi : le prêtre Urie, et Zacharie, fils de Yebérékia8.2 Urie: voir 2 R 16.10-18..
3Je m’approchai de ma femme, la prophétesse, elle devint enceinte et mit au monde un fils. Et l’Eternel me dit : Appelle-le : Maher-Shalal-Hash-Baz. 4Car avant que l’enfant sache appeler : Papa, Maman, on emportera les richesses de Damas et le butin de Samarie devant le roi d’Assyrie.
L’invasion assyrienne
5L’Eternel me parla encore en ces termes :
6Puisque ce peuple a méprisé
les eaux de Siloé8.6 Il s’agit des eaux de la source du Guihôn (2 Ch 32.4, 30) qui assurait l’alimentation de Jérusalem en eau potable.
qui coulent doucement,
et qu’il s’est réjoui ╵à cause de Retsîn
et du fils de Remalia8.6 Certains traduisent : et qu’il redoute Retsîn et le fils de Remalia. Dans la traduction adoptée dans le texte, c’est le parti favorable à une alliance avec le royaume du Nord et avec la Syrie, contre les Assyriens, qui est visé.,
7à cause de cela, ╵voici que le Seigneur ╵fera monter sur eux
les grandes eaux du puissant fleuve :
ce sera le roi d’Assyrie ╵et toute sa puissance.
Oui, il sortira partout de son lit,
et il débordera ╵au-dessus de toutes ses berges,
8il pénétrera en Juda,
l’inondera et le submergera,
il lui montera jusqu’au cou
et le déploiement de ses flots
couvrira toute l’étendue ╵de ton pays, Emmanuel.
9Sonnez l’alarme8.9 Autre traduction : vous avez beau vous allier., ô peuples,
vous serez terrifiés !
Prêtez l’oreille,
vous les pays lointains,
soyez prêts au combat,
vous serez terrifiés !
Soyez prêts au combat,
vous serez terrifiés !
10Elaborez votre projet ;
mais il sera anéanti.
Exposez votre plan ;
mais il ne réussira pas.
Car Dieu est avec nous8.10 En hébreu, jeu sur le nom Emmanuel..
Dieu tient l’univers dans sa main
11Car voici ce que l’Eternel ╵m’a déclaré
lorsque, par sa puissance, ╵il m’a saisi
et qu’il m’a averti ╵de ne pas suivre le chemin
emprunté par ce peuple :
12Ne dites pas complot
pour tout ce que ce peuple ╵nomme complot ;
ne craignez pas tout ce qu’il craint8.12 En apprenant l’alliance d’Israël et de la Syrie, le peuple a pris peur. Les v. 12-13 sont cités en 1 P 3.14-15.,
ne le redoutez pas.
13Mais reconnaissez comme saint
le Seigneur des armées célestes ;
c’est lui que vous craindrez,
lui qu’il faut redouter.
14Il est un sanctuaire,
mais il sera aussi ╵une pierre qu’on heurte,
un rocher qui fait trébucher8.14 Cité en 1 P 2.8.
pour les deux royaumes israélites,
un piège et un filet
pour les habitants de Jérusalem.
15Beaucoup d’entre eux ╵s’y heurteront,
ils tomberont ╵et ils se briseront,
ils seront pris au piège ╵et capturés.
16Lie donc cet acte pour le conserver,
et scelle cette loi ╵parmi ceux qui sont mes disciples.
17Moi je m’attends à l’Eternel,
qui se détourne ╵du peuple de Jacob ;
je me confie en lui8.17 Les v. 17-18 sont cités en Hé 2.13..
18Me voici avec les disciples ╵qui m’ont été donnés ╵par l’Eternel.
Nous servons de signes et de présages ╵en Israël.
Cela est dû à l’Eternel, le Seigneur des armées célestes, dont la demeure est sur le mont Sion.
19Lorsqu’on viendra vous dire : « Allez donc consulter ceux qui évoquent les esprits, ceux qui prédisent l’avenir, ceux qui chuchotent et marmottent ! Les peuples ne doivent-ils pas consulter leurs dieux et s’adresser aux morts en faveur des vivants ? », alors vous répondrez : 20« A la Loi et à l’acte écrit ! ». Si l’on ne parle pas ainsi, alors pas d’aurore pour eux ! 21On traversera le pays, pressé et affamé, et il arrivera, sous l’effet de la faim, qu’exaspéré, en levant les yeux vers le haut, on maudira son roi, on maudira son Dieu. 22Puis, regardant la terre, on n’y trouvera que détresse, ténèbres, sombres angoisses, et l’on sera poussé dans la nuit la plus noire.
Des ténèbres à la lumière
23Mais les ténèbres ne régneront pas à toujours sur ce pays envahi par l’angoisse. Si, dans les temps passés, Dieu a couvert d’opprobre tout le pays de Zabulon et le pays de Nephtali8.23 Deux tribus israélites installées au nord du pays et dont le territoire avait été annexé par les Assyriens entre 734 et 732 en même temps que la Galilée et les territoires à l’est du Jourdain., dans les temps à venir, il couvrira de gloire la route de la mer8.23 Route qui longe la mer Méditerranée et relie la Syrie à l’Egypte., au-delà du Jourdain, le district des populations étrangères8.23 C’est-à-dire la Galilée. On l’appelait ainsi parce que la population était fortement mélangée à des non-Israélites : des Cananéens y étaient restés (Jg 1.33), Salomon avait donné une partie du territoire au roi de Tyr (1 R 9.11-13)..
