การพิพากษาและความรอด
1“เราสำแดงตนเองแก่บรรดาผู้ที่ไม่ได้เรียกหาเรา
บรรดาผู้ที่ไม่ได้แสวงหาเราก็พบเรา
ชนชาติที่ไม่ได้ร้องเรียกนามของเรา
เราก็กล่าวกับเขาว่า ‘เราอยู่ที่นี่ เราอยู่ที่นี่’
2ตลอดวันเราได้ยื่นมือออก
ให้แก่ชนชาติที่ดื้อด้าน
ซึ่งดำเนินตามวิถีทางอันไม่ดีไม่งาม
ทำตามความคิดจินตนาการของตัวเอง
3คือชนชาติที่ยั่วยุเราซึ่งๆ หน้าอยู่เสมอ
ซึ่งถวายเครื่องบูชาตามสวนต่างๆ
และเผาเครื่องหอมบนแท่นบูชาที่ทำด้วยอิฐ
4เขานั่งตามหลุมฝังศพ
และเฝ้าอยู่ลับๆ ตลอดคืน
เขากินเนื้อหมู
และมีอาหารที่ทำจากเนื้อสัตว์ที่เป็นมลทินอยู่ในหม้อของเขา
5เขาผู้กล่าวว่า ‘หลีกไป อย่าเข้ามาใกล้ข้า
เพราะข้าบริสุทธิ์กว่าเจ้า!’
คนเช่นนี้เป็นควันระคายจมูกของเรา
เป็นไฟซึ่งลุกโพลงตลอดวัน
6“ดูเถิด มีเขียนไว้ตรงหน้าเราเสมอว่า
เราจะไม่นิ่งเฉย แต่จะตอบแทนอย่างสาสม
เราจะคืนสนองพวกเขาอย่างเต็มขนาด
7ทั้งบาปของเจ้าและบาปของบรรพบุรุษของเจ้า”
องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น
“เพราะพวกเขาเผาเครื่องบูชาบนภูเขาทั้งหลาย
และลบหลู่เราบนเนินเขาทั้งหลาย
เราจะคืนสนองเขาอย่างเต็มที่
เนื่องด้วยความประพฤติดั้งเดิมของเขา”
8องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า
“เหมือนยังมีน้ำองุ่นเหลืออยู่ในพวงองุ่น
และผู้คนพูดกันว่า ‘อย่าเพิ่งทำลายทิ้ง
มันยังมีดีอยู่บ้าง’
เราก็จะทำอย่างนั้นเพื่อผู้รับใช้ของเรา
เราจะไม่ทำลายพวกเขาเสียหมด
9เราจะนำลูกหลานจากยาโคบและจากยูดาห์ออกมา
ผู้ซึ่งจะครอบครองภูเขาต่างๆ ของเรา
ประชากรที่เราเลือกสรรจะได้รับมันเป็นมรดก
และผู้รับใช้ของเราจะอาศัยอยู่ที่นั่น
10ชาโรนจะเป็นทุ่งหญ้าสำหรับฝูงแกะ
และหุบเขาอาโคร์จะเป็นที่พักสำหรับฝูงสัตว์
เพื่อประชากรของเราที่แสวงหาเรา
11“แต่สำหรับพวกเจ้าที่ละทิ้งองค์พระผู้เป็นเจ้า
และลืมภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของเรา
ผู้กางโต๊ะให้เจ้าแห่งโชคลาภ
และเติมเหล้าองุ่นผสมสังเวยให้เจ้าแห่งโชคชะตา
12เราจะกำหนดคมดาบให้เป็นชะตากรรมของเจ้า
และเจ้าทั้งหมดจะหมอบลงรับการสังหาร
เพราะเราร้องเรียกแต่เจ้าก็ไม่ตอบ
เราพูดแต่เจ้าไม่ฟัง
เจ้าทำชั่วในสายตาของเรา
และเลือกทำสิ่งที่เราไม่พอใจ”
13ฉะนั้นพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสว่า
“ผู้รับใช้ของเราจะกิน
ส่วนเจ้าจะหิวโหย
ผู้รับใช้ของเราจะดื่ม
ส่วนเจ้าจะกระหาย
ผู้รับใช้ของเราจะชื่นชมยินดี
ส่วนเจ้าจะต้องอับอายขายหน้า
14ผู้รับใช้ของเราจะร้องเพลง
ด้วยจิตใจที่ชื่นชมยินดี
ส่วนเจ้าจะร้องออกมา
ด้วยความทุกข์ทรมานใจ
และร่ำไห้ด้วยดวงใจชอกช้ำร้าวราน
15เจ้าจะเหลือไว้แต่ชื่อ
เป็นคำสาปแช่งในบรรดาผู้เลือกสรรของเรา
พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตจะทรงสังหารเจ้า
ส่วนผู้รับใช้ของพระองค์ พระองค์จะทรงประทานนามอื่นให้
16ผู้ใดจะกล่าวอวยพรในดินแดนนั้น
ก็จะกล่าวโดยอ้างถึงพระเจ้าแห่งความจริง
ผู้ใดจะกล่าวปฏิญาณในดินแดนนั้น
ก็จะสาบานโดยอ้างถึงพระเจ้าแห่งความจริง
เพราะความทุกข์ลำเค็ญในอดีตจะถูกลืม
และถูกซ่อนไว้จากสายตาของเรา
ฟ้าสวรรค์ใหม่และแผ่นดินโลกใหม่
17“ดูเถิด เราจะสร้างฟ้าสวรรค์ใหม่และแผ่นดินโลกใหม่
จะไม่มีใครจดจำหรือนึกถึงสิ่งเก่าอีกต่อไป
18แต่จงชื่นชมและปีติยินดีตลอดไป
ในสิ่งที่เราจะสร้างขึ้น
เพราะเราจะสร้างเยรูซาเล็มให้เป็นความปีติยินดี
และให้ชาวเยรูซาเล็มเป็นความชื่นชมยินดี
19เราจะปีติยินดีในเยรูซาเล็ม
และชื่นชมในตัวประชากรของเรา
ที่นั่นจะไม่มีเสียงคร่ำครวญร่ำไห้
ให้ได้ยินอีกต่อไป
20“ที่นั่นจะไม่มีทารกที่มีชีวิตอยู่เพียงสองสามวัน
หรือคนแก่ที่อยู่ไม่ครบอายุขัย
ใครที่ตายเมื่ออายุร้อยปี
จะถือว่าตายตั้งแต่ยังหนุ่ม
ส่วนคนที่ตายตั้งแต่อายุไม่ถึงร้อยปี65:20 หรือคนบาปผู้อยู่ถึงร้อยปี
จะถือว่าเป็นคนที่ถูกสาปแช่ง
21คนทั้งหลายจะสร้างบ้านและได้อยู่อาศัย
เขาจะปลูกสวนองุ่นและได้กินผลของมัน
22ไม่มีอีกแล้วที่เขาจะสร้างบ้านแล้วมีคนอื่นมาอยู่แทน
หรือปลูกพืชพันธุ์แล้วคนอื่นมาเก็บไปกิน
เพราะประชากรของเรา
จะมีอายุยืนเหมือนต้นไม้
ผู้ที่เราเลือกสรรไว้จะได้ชื่นชมผลงาน
จากน้ำมือของตนตราบนานเท่านาน
23พวกเขาจะไม่ตรากตรำโดยเปล่าประโยชน์
หรือคลอดลูกมารับเคราะห์กรรม
เพราะเขาจะเป็นประชาชาติที่องค์พระผู้เป็นเจ้าอวยพร
ทั้งเขาและลูกหลานของเขา
24ก่อนที่เขาร้องเรียก เราจะตอบ
ขณะที่เขาพูดอยู่ เราจะฟัง
25สุนัขป่าและลูกแกะจะหากินอยู่ด้วยกัน
สิงโตจะกินฟางเหมือนวัว
ส่วนฝุ่นธุลีจะเป็นอาหารของงู
สัตว์ทั้งหลายจะไม่ทำอันตราย
หรือเข่นฆ่าทำลายกันบนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของเรา”
องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น
Sự Phán Xét và Ơn Cứu Rỗi
1Chúa Hằng Hữu phán:
“Ta đã sẵn sàng để đáp lời, nhưng không ai cầu xin Ta.
Ta đã sẵn sàng để gặp, nhưng không ai tìm kiếm Ta.
Ta đã phán với một dân tộc chưa từng cầu khẩn Danh Ta rằng:
‘Ta đây! Có Ta đây!’
2Suốt ngày Ta mở rộng vòng tay để chờ đón dân phản loạn.
Nhưng chúng cứ đi theo con đường gian ác
và cưu mang ý tưởng gian tà.
3Suốt ngày chúng công khai phỉ báng Ta ngay trước mặt Ta,
dâng tế lễ cho thần tượng trong vườn,
đốt hương cho tà linh trên tường gạch.
4Ban đêm, chúng ra ngồi tĩnh tâm ngoài nghĩa địa,
thờ phượng những người chết.
Chúng ăn thịt heo tế thần
và nấu các món ăn gớm ghiếc trong nồi.
5Thế mà chúng còn lên mặt bảo nhau:
‘Đứng xa ra! Đừng lại gần ta, ngươi sẽ làm ô uế ta!
Vì ta thánh hơn ngươi!’
Chúng như mùi hôi thối trong mũi Ta,
một mùi gay gắt không bao giờ đi khỏi.
6Đây, Ta đã ra sắc lệnh, viết rõ từng chữ trước mặt Ta:
Ta sẽ không nín lặng nữa.
Ta sẽ báo trả chúng đích đáng!
Phải, Ta sẽ báo trả chúng đích đáng,65:6 Nt báo trả vào ngực chúng
7không những vì tội ác chúng
mà còn vì tội ác của tổ phụ chúng.
Vì chúng còn đốt hương tế thần trên núi
và phỉ báng Ta trên các ngọn đồi.
Ta sẽ báo trả chúng đích đáng,”65:7 Nt báo trả vào ngực chúng
Chúa Hằng Hữu phán vậy.
8Chúa Hằng Hữu phán:
“Tuy nhiên, Ta không tuyệt diệt tất cả chúng.
Cũng như những trái nho tốt giữa một chùm nho hư thối
(có người nói: ‘Đừng vứt cả chùm nho vì có những trái còn tốt!’),
vì vậy Ta sẽ không tiêu diệt tất cả người Ít-ra-ên.
Vì Ta vẫn còn các đầy tớ thật tại đó.
9Ta sẽ bảo tồn dân còn sót lại của nhà Gia-cốp
và của Giu-đa để sở hữu đất Ta.
Những người Ta tuyển chọn sẽ được thừa kế đất,
và đầy tớ Ta sẽ sống ở đó.
10Đồng bằng Sa-rôn sẽ lại đầy các bầy gia súc
cho dân Ta, những người đã tìm kiếm Ta,
và thung lũng A-cô cũng sẽ là nơi chăn nuôi bò, chiên.
11Nhưng vì những người còn lại đã bỏ Chúa Hằng Hữu
và quên Đền Thờ65:11 Nt núi thánh Ngài,
và vì ngươi đã dọn bàn để thờ thần Vận May
cùng dâng rượu pha lên thần Số Mệnh,
12nên bây giờ Ta sẽ ‘dành riêng’ ngươi cho lưỡi gươm.
Tất cả các ngươi sẽ phải cúi đầu trước đao phủ.
Vì khi Ta gọi, các ngươi không trả lời.
Khi Ta phán, các ngươi không lắng nghe.
Các ngươi tiếp tục làm những điều gian ác—ngay trước mắt Ta—
và các ngươi chọn những việc Ta không bằng lòng.”
13Vì thế, đây là điều Chúa Hằng Hữu Chí Cao phán:
“Đầy tớ Ta sẽ ăn,
còn các ngươi sẽ bị bỏ đói.
Đầy tớ Ta sẽ uống,
còn các ngươi sẽ phải khát.
Đầy tớ Ta sẽ hân hoan,
còn các ngươi sẽ buồn rầu và hổ thẹn.
14Đầy tớ Ta sẽ ca hát vui mừng,
còn các ngươi sẽ khóc lóc thảm sầu và tuyệt vọng.
15Tên các ngươi sẽ bị nguyền rủa giữa dân Ta,
vì Chúa Hằng Hữu Chí Cao sẽ tiêu diệt các ngươi
còn các đầy tớ thật của Chúa sẽ được đặt tên mới.
16Vì vậy, những ai cầu phước hay thề nguyện
sẽ nhân danh Đức Chúa Trời chân thật mà làm điều ấy.
Vì Ta sẽ để cơn giận của Ta sang một bên
và không nhớ đến tội ác những ngày trước nữa.”
17“Kìa! Ta đang sáng tạo trời mới và đất mới,
đến nỗi không ai còn tưởng nhớ trời cũ và đất cũ nữa.
18Hãy mừng rỡ; hân hoan mãi mãi trong việc Ta sáng tạo!
Và kìa! Ta sẽ tạo dựng Giê-ru-sa-lem như là nơi phước hạnh.
Dân cư của nó sẽ là nguồn vui.
19Ta sẽ hân hoan vì Giê-ru-sa-lem
và vui thích vì dân Ta.
Tiếng than khóc và kêu la
sẽ không còn được nghe nữa.
20Nơi đây, sẽ không có trẻ con chết yểu.
Không có người chết trước khi được hưởng trọn đời sống mình.
Người chết lúc trăm tuổi vẫn là chết trẻ!
Chỉ những người bị nguyền rủa mới chết lúc trăm tuổi!
21Trong những ngày đó, dân cư sẽ sống trong nhà họ xây
và ăn trái trong chính vườn nho của họ.
22Những kẻ xâm lược sẽ không chiếm nhà của họ,
không tịch thu các vườn nho của họ như ngày xưa.
Vì tuổi thọ dân Ta sẽ như tuổi của cây,
và những người Ta lựa chọn sẽ được hưởng công việc của tay mình.
23Họ sẽ không nhọc công vô ích,
và con cái họ sẽ không chịu số phận bất hạnh nữa.
Vì họ là dân được Chúa Hằng Hữu ban phước
và con cháu họ cũng sẽ được ban phước như vậy.
24Ta sẽ nhậm lời họ trước khi kêu cầu Ta.
Trong khi họ đang nói về những nhu cầu của mình,
Ta đã nghe và trả lời sự cầu xin của họ!
25Sói và chiên con sẽ ăn chung.
Sư tử ăn cỏ khô như bò.
Còn rắn thì ăn bụi đất.65:25 Ctd rắn mổ bụi đất thay vì mổ người (Nt thực phẩm của rắn là bụi đất)
Trong những ngày đó, sẽ không có ai phải chịu đau đớn hay bị hủy phá trên núi thánh của Ta.
Ta, Chúa Hằng Hữu đã phán vậy!”
