พระเจ้าทรงปลอบโยน
1พระเจ้าของท่านตรัสว่า
จงปลอบโยน จงปลอบโยนประชากรของเรา
2จงกล่าวแก่เยรูซาเล็มอย่างอ่อนโยน
และแจ้งให้เธอทราบว่า
เธอได้ผ่านความทุกข์ลำเค็ญแล้ว
บาปของเธอได้รับการชดใช้แล้ว
ซึ่งเธอได้รับโทษจากพระหัตถ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าครบถ้วน40:2 ภาษาฮีบรูว่าเป็นสองเท่าแล้ว
ตามบาปทั้งสิ้นที่เธอทำไป
3เสียงของผู้หนึ่งร้องว่า
“จงเตรียมทางในถิ่นกันดาร
สำหรับองค์พระผู้เป็นเจ้า40:3 หรือเสียงของผู้หนึ่งในถิ่นกันดารร้องว่า / “จงเตรียมทางสำหรับองค์พระผู้เป็นเจ้า
จงทำทางหลวงของพระเจ้า40:3 ฉบับ LXX. ว่าจงทำทางของพระเจ้าของเรา
ในถิ่นกันดารให้ตรงไป
4หุบเขาทุกแห่งจะถูกยกขึ้น
ภูเขาและเนินเขาทุกแห่งจะถูกทำให้ต่ำลง
พื้นดินขรุขระจะถูกทำให้เรียบ
ที่ลุ่มๆ ดอนๆ จะถูกทำให้เป็นที่ราบ
5แล้วพระเกียรติสิริขององค์พระผู้เป็นเจ้าจะได้รับการเปิดเผย
และมวลมนุษยชาติจะได้เห็นร่วมกัน
เพราะพระโอษฐ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าได้ตรัสไว้แล้ว”
6เสียงหนึ่งกล่าวแก่ข้าพเจ้าว่า “จงร้องเถิด”
และข้าพเจ้าถามว่า “ข้าพเจ้าควรจะร้องว่าอะไร?”
เสียงนั้นกล่าวว่า “มวลมนุษยชาตินั้นเหมือนหญ้า
และเกียรติทั้งปวงของพวกเขาก็เหมือนดอกไม้ในท้องทุ่ง
7ต้นหญ้าเหี่ยวเฉาและดอกไม้ร่วงโรยไป
เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงหายใจรดใส่มัน
แน่ทีเดียว มนุษย์เราก็เหมือนหญ้า
8ต้นหญ้าเหี่ยวเฉาและดอกไม้ร่วงโรยไป
แต่พระวจนะของพระเจ้าของเรายืนยงนิรันดร์”
9ท่านผู้นำข่าวดีมายังศิโยน
จงขึ้นไปบนภูเขาสูง
ท่านผู้นำข่าวดีมายังเยรูซาเล็ม40:9 หรือศิโยนเอ๋ย ผู้นำข่าวดี / จงขึ้นไปบนภูเขาสูง / เยรูซาเล็มเอ๋ย ผู้นำข่าวดี
จงป่าวร้องสุดเสียง
จงป่าวร้องให้สุดเสียง อย่ากลัวเลย
จงร้องบอกเมืองต่างๆ ของยูดาห์ว่า
“นี่คือพระเจ้าของท่าน!”
10ดูเถิด พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตเสด็จมาด้วยฤทธิ์อำนาจ
พระกรของพระองค์ครอบครองเพื่อพระองค์
ดูเถิด บำเหน็จรางวัลของพระองค์ก็อยู่ที่พระองค์
และพระองค์ทรงนำค่าตอบแทนของพระองค์มาด้วย
11พระองค์ทรงเลี้ยงดูฝูงแกะของพระองค์ดั่งคนเลี้ยงแกะ
พระองค์ทรงรวบรวมบรรดาลูกแกะไว้ในอ้อมพระกร
โอบอุ้มไว้แนบพระทรวง
พระองค์ทรงนำแม่แกะที่มีลูกอย่างอ่อนสุภาพ
12ใครเล่าที่ตวงห้วงน้ำไว้ในอุ้งมือ
และวัดขนาดฟ้าสวรรค์ด้วยฝ่ามือ?
ใครหนอบรรจุผงคลีของโลกไว้ในภาชนะ
และชั่งน้ำหนักของภูเขาบนตาชั่ง
และชั่งเนินเขาด้วยตราชู?
13ใครเล่าจะเข้าใจพระทัย40:13 หรือพระวิญญาณหรือวิญญาณขององค์พระผู้เป็นเจ้า
หรือเป็นที่ปรึกษาให้คำแนะนำแก่พระองค์ได้?
14ใครหนอที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงปรึกษาเพื่อพระองค์จะทรงรู้แจ้ง?
และใครหนอสอนหนทางที่ถูกต้องแก่พระองค์?
ใครหนอที่ให้ความรู้
และชี้แนะทางแห่งความเข้าใจให้แก่พระองค์ได้?
15แน่ทีเดียว ประชาชาติทั้งสิ้นเหมือนน้ำหยดหนึ่งในถัง
เทียบได้กับผงคลีบนตาชั่ง
พระเจ้าทรงชั่งเกาะต่างๆ เหมือนมันเป็นเพียงผงคลีดิน
16เลบานอนไม่พอเป็นฟืนสำหรับแท่นบูชา
สัตว์ทั้งปวงของมันไม่พอเป็นเครื่องเผาบูชา
17ในสายพระเนตรของพระองค์ ประชาชาติทั้งปวงก็ไร้ค่า
พวกเขามีค่าอะไรสำหรับพระองค์
พวกเขาไร้ค่ายิ่งกว่าศูนย์
18เช่นนี้แล้วท่านจะเอาพระเจ้าเปรียบกับใคร?
ท่านจะเอาพระองค์ไปเทียบกับเทวรูปองค์ไหน?
19ส่วนรูปเคารพนั้น ช่างก็หล่อขึ้น
แล้วช่างทองจึงหุ้มด้วยทอง
และทำสร้อยเงินให้มัน
20คนที่ยากจนเกินกว่าจะหาของถวายเช่นนั้น
ก็จะหาไม้ที่ไม่ผุ
เขาหาช่างฝีมือผู้ชำนาญ
เพื่อทำรูปเคารพตั้งไว้ไม่ให้ล้มลง
21ท่านไม่รู้หรือ?
ท่านไม่เคยได้ยินเลยหรือ?
ไม่มีผู้ใดบอกท่านตั้งแต่ต้นหรือ?
ท่านไม่เข้าใจตั้งแต่ครั้งวางฐานรากของโลกหรือ?
22พระองค์ประทับบนบัลลังก์เหนือเส้นรอบวงของโลก
และประชากรโลกก็เหมือนตั๊กแตน
พระองค์ทรงคลี่ฟ้าสวรรค์ออกเหมือนคลี่ผ้าม่าน
ทรงขึงมันเหมือนเต็นท์สำหรับพักอาศัย
23พระองค์ทรงนำบรรดาเจ้านายมาถึงความสูญสิ้น
และลดค่าเหล่าผู้ปกครองของโลกให้เป็นศูนย์
24พวกเขาถูกหว่าน
และปลูกขึ้นไม่ทันไร
แม้รากก็ยังไม่ทันหยั่งลึกในดิน
พระองค์ก็ทรงเป่าลมใส่และพวกเขาก็เหี่ยวเฉาไป
เหมือนแกลบถูกกวาดไปในพายุหมุน
25องค์บริสุทธิ์สูงส่งตรัสว่า “เจ้าจะเปรียบเรากับใคร?
ผู้ใดจะเทียบเทียมเราได้?”
26จงเงยหน้าขึ้นมองฟ้าสวรรค์เถิด
ใครสร้างสิ่งทั้งปวงเหล่านี้?
ผู้ทรงนำดวงดาวออกมาทีละดวง
และขานชื่อของมัน
โดยฤทธิ์อำนาจอันยิ่งใหญ่และพละกำลังอันเกรียงไกรของพระองค์
จึงไม่มีดาวขาดหายไปสักดวง
27ยาโคบเอ๋ย เหตุใดท่านจึงพูด
อิสราเอลเอ๋ย เหตุใดท่านจึงบ่นว่า
“ทางของเราถูกซ่อนไว้จากองค์พระผู้เป็นเจ้า
นั่นคือพระเจ้าของเราไม่ทรงแยแสเรื่องของเรา”?
28ท่านไม่เคยรู้หรือ?
ท่านไม่เคยได้ยินหรอกหรือ?
พระยาห์เวห์ทรงเป็นพระเจ้านิรันดร์
พระผู้สร้างทุกสิ่งในโลก
พระองค์จะไม่ทรงอ่อนล้าหรือเหน็ดเหนื่อย
ความเข้าใจของพระองค์ไม่มีผู้ใดหยั่งถึงได้
29พระองค์ทรงประทานกำลังแก่ผู้อ่อนล้า
และทรงเพิ่มพละกำลังแก่ผู้อ่อนแอ
30แม้คนหนุ่มสาวยังเหน็ดเหนื่อยและอ่อนล้า
และชายหนุ่มก็ยังสะดุดล้ม
31แต่บรรดาผู้ที่รอคอยองค์พระผู้เป็นเจ้าด้วยความหวัง
จะฟื้นกำลังขึ้นใหม่
พวกเขาจะกางปีกทะยานขึ้นเหมือนนกอินทรี
พวกเขาจะวิ่งไปโดยไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย
พวกเขาจะเดินไปโดยไม่อ่อนระโหยโรยแรง
Onyankopɔn Nkurɔfo Awerɛkyekye
1Monkyekye, monkyekye me nkurɔfo werɛ.
Saa na mo Nyankopɔn se.
2Monka asomdwoesɛm nkyerɛ Yerusalem,
na mompae mu nka nkyerɛ no se
ne som dennen no aba awiei,
wɔatua ne bɔne no so ka,
na wɔanya ne bɔne nyinaa so akatua mmɔho
afi Awurade nsam.
3Nne bi reteɛ mu se,
“Munsiesie ɔkwan mma Awurade
wɔ nweatam no so.
Monteɛ ɔtempɔn wɔ sare no so
mma yɛn Nyankopɔn.
4Obon biara bɛyɛ ma,
bepɔw ne nkoko nyinaa bɛkɔ fam,
asase a ɛyɛ abonkyiabonkyi no bɛyɛ tamaa,
na mmeae a ɛyɛ akɔntɔnkye no ayɛ tataw.
5Na Awurade anuonyam bɛda adi,
na nnipa nyinaa behu.
Efisɛ Awurade na waka!”
6Nne bi kae se, “Teɛ mu.”
Na mekae se, “Menteɛ mu nka dɛn?”
“Nnipa nyinaa te sɛ sare,
na wɔn anuonyam nyinaa te sɛ afuw so nhwiren.
7Sare hyew, na nhwiren twintwam
efisɛ Awurade ahomegu fa wɔn so.
Nokware, nnipa no yɛ sare.
8Sare hyew, na nhwiren twintwam,
nanso yɛn Nyankopɔn asɛm no tim hɔ daa.”
9Wo a wode asɛm pa reba Sion,
foro kɔ bepɔw tenten bi so.
Wo a wode asɛm pa reba Yerusalem,
ma wo nne so na teɛ mu,
ma so, nsuro;
ka kyerɛ Yuda nkurow se,
“Mo Nyankopɔn ni!”
10Hwɛ, Asafo Awurade de tumi reba,
na nʼabasa bedi hene ama no.
Hwɛ, nʼakatua ka ne ho,
na ɔde nʼabasobɔde nam.
11Ɔhwɛ ne nguankuw sɛ oguanhwɛfo.
Ɔboa nguantenmma no wɔ nʼabasa so
oturu wɔn ne koko so;
na nguan a wɔwɔ mma no, ɔka wɔn brɛoo.
12Hena na wasusuw obon mu nsu wɔ ne nsam
anaa ɔde ne nsateaa asusuw ɔsoro?
Hena na ɔde asase so mfutuma agu kɛntɛn mu,
anaa wakari mmepɔw wɔ nsania so
ne nkoko wɔ nsania apampaa so?
13Hena na wate Awurade ase,
anaa wakyerɛkyerɛ no sɛ ne fotufo?
14Hena na Awurade abisa no sɛ ɔnkyerɛ no biribi ase,
na hena na ɔkyerɛɛ no ɔkwan pa no?
Hena na ɔmaa no nimdeɛ
anaa ɔkyerɛɛ no nhumu kwan?
15Ampa ara aman no te sɛ nsu sope wɔ bokiti mu;
wɔde wɔn toto mfutuma a egu nsania so ho;
ɔkari nsupɔw te sɛnea ɛyɛ mfutuma muhumuhu.
16Lebanon nnɔɔso mma afɔremuka so gya,
na ne mmoa renso mma ɔhyew afɔrebɔde.
17Aman nyinaa nsɛ hwee wɔ nʼanim;
obu wɔn adehunu bi
a wɔnka hwee.
18Afei hena ho na wode Onyankopɔn bɛtoto?
Nsɛsode bɛn ho na wode no bɛto?
19Ohoni de, odwumfo na ɔyɛ,
na sikadwumfo de sikakɔkɔɔ agu ho
na wasiesie dwetɛ nkɔnsɔnkɔnsɔn ama no.
20Ohiani a ɔrentumi mfa saa ayɛyɛde yi mma no
kɔhwehwɛ dua a ɛremporɔw.
Ɔhwehwɛ odwumfo nyansafo
na wayɛ ohoni a ɛremmunum nhwe fam asi hɔ.
21Wunnim ana?
Wontee ana?
Wɔnnka nkyerɛɛ wo mfii mfiase no ana?
Efi bere a wɔbɔɔ asase no, wontee ase ana?
22Ɔte ahengua so wɔ asase dantaban no atifi
ɛso nnipa te sɛ tɛwtɛw
ɔtwe ɔsoro mu te sɛ bamkyinii,
na ɔtrɛw mu sɛ ntamadan tena mu.
23Ɔma ahemmea yɛ nnipahunu
na wiase yi sodifo nso, ɔbrɛ wɔn ase.
24Wɔtɛw wɔn ara pɛ,
woduaa wɔn ara pɛ,
wogyee ntin wɔ asase mu pɛ,
na wahome agu wɔn so ama wɔakisa,
na mframa abɔ wɔn kɔ te sɛ ntɛtɛ.
25“Hena ho na wode me bɛto?
Anaasɛ hena na ɔne me sɛ?” Ɔkronkronni no na ose.
26Momma mo ani so nhwɛ ɔsoro:
Hena na ɔbɔɔ eyinom nyinaa?
Nea oyiyi ɔsoro nsoromma mmaako mmaako,
na ɔbɔ obiara din frɛ no.
Nʼahoɔden ne ne tumi nti
wɔn mu baako mpo nyera.
27Adɛn na wunwiinwii, Yakob,
na woka se, Israel,
“Mʼakwan ahintaw Awurade;
na me Nyankopɔn abɔ mʼasɛm agu”?
28Wunnim ana?
Wontee ana?
Awurade yɛ daapem Nyankopɔn,
na ɔyɛ asase nyinaa yɛfo.
Ɔremmrɛ na ɔrentɔ beraw,
na ne nhumu nni nhwehwɛmu.
29Ɔma nea watɔ beraw ahoɔden
nea wayɛ mmerɛw nso, ɔto nʼahoɔden so.
30Mpo, mmabun brɛ, na wɔtɔ beraw,
na mmerante hintihintiw hwehwe ase;
31Nanso, wɔn a wɔn ani da Awurade so
benya ahoɔden foforo.
Wɔde ntaban sɛ akɔre de betu akɔ wim;
wobetu mmirika, na wɔrentɔ beraw.
Wɔbɛnantew, na wɔrentɔ piti.
