ความทุกข์และการทรงช่วย
1วิบัติแก่เจ้า ผู้ทำลายเอ๋ย
เจ้าผู้ไม่เคยถูกทำลายมาก่อน!
วิบัติแก่เจ้าคนทรยศ
เจ้าผู้ไม่เคยถูกทรยศมาก่อน!
เมื่อเจ้าหยุดทำลาย
เจ้าจะถูกทำลาย
เมื่อเจ้าหยุดทรยศ
เจ้าจะถูกทรยศ
2ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า โปรดเมตตาข้าพระองค์ทั้งหลาย
ข้าพระองค์ทั้งหลายใฝ่หาพระองค์
ขอทรงเป็นกำลังของเหล่าข้าพระองค์ทุกเช้า
เป็นความรอดของข้าพระองค์ในยามทุกข์ลำเค็ญ
3บรรดาประชาชาติเตลิดหนีเมื่อได้ยินพระสุรเสียงกึกก้อง
เมื่อพระองค์ทรงลุกขึ้น ชนชาติต่างๆ ก็กระจัดกระจายไป
4ประชาชาติทั้งหลายเอ๋ย ของที่พวกเจ้าปล้นมา จะถูกกอบโกยเหมือนถูกฝูงตั๊กแตนหนุ่มกัดกิน
ผู้คนจะกลุ้มรุมเข้าใส่เหมือนฝูงตั๊กแตน
5องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นที่ยกย่องเทิดทูน เพราะพระองค์ประทับอยู่ในที่สูงส่ง
พระองค์จะทรงทำให้ศิโยนเปี่ยมด้วยความยุติธรรมและความชอบธรรม
6พระองค์จะทรงเป็นความมั่นคงสำหรับวันเวลาของเจ้า
เป็นคลังอันมั่งคั่งแห่งความรอด สติปัญญา และความรู้
ความยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าเป็นกุญแจไขคลังนี้33:6 หรือเป็นทรัพย์สมบัติจากพระองค์
7ดูเถิด บรรดาผู้กล้าหาญร้องไห้เสียงดังกลางถนน
ทูตแห่งสันติภาพร่ำไห้อย่างขมขื่น
8ทางหลวงก็เริศร้าง
ตามถนนหนทางไม่มีผู้สัญจร
สนธิสัญญาถูกละเมิด
บรรดาพยาน33:8 ฉบับ MT. ว่าเมืองต่างๆถูกดูหมิ่น
ไม่มีใครได้รับความเคารพ
9ดินแดนร่ำไห้33:9 หรือแห้งไปและอ่อนระโหย
เลบานอนอดสูและเหี่ยวแห้งไป
ชาโรนเป็นดั่งอาราบาห์
บาชานและคารเมลก็สลัดใบ
10องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “บัดนี้เราจะลุกขึ้น
บัดนี้เราจะได้รับการยกย่องเทิดทูน
บัดนี้เราจะได้รับการเชิดชูขึ้น
11เจ้าตั้งท้องแกลบ
ให้กำเนิดฟาง
ลมหายใจของเจ้าเป็นไฟเผาผลาญเจ้า
12เหล่าประชากรจะถูกเผาราวกับเป็นหินปูน
จะลุกเป็นไฟเหมือนเผาพุ่มหนามที่ถูกตัด”
13เจ้าผู้อยู่ไกล จงฟังสิ่งที่เราได้ทำ
เจ้าผู้อยู่ใกล้ จงรับรู้อำนาจของเรา!
14เหล่าคนบาปในศิโยนอกสั่นขวัญแขวน
คนที่ไม่นับถือพระเจ้าตัวสั่นงันงก
“มีใครในพวกเราอยู่กับไฟที่เผาผลาญนี้ได้?
มีใครในพวกเราอยู่กับการเผาไหม้ชั่วนิรันดร์ได้?”
15คือผู้ที่ดำเนินอย่างชอบธรรม
และกล่าวสิ่งที่ถูกต้อง
ผู้ปฏิเสธประโยชน์จากการบีบบังคับ
ผู้หดมือไม่รับสินบน
ผู้อุดหูไม่ยอมฟังแผนฆาตกรรม
ผู้ปิดตาไม่เห็นด้วยกับการวางแผนชั่ว
16คนเช่นนี้จะอาศัยอยู่บนที่สูง
ป้อมปราการบนภูเขาจะเป็นที่ลี้ภัยของเขา
จะมีอาหารและน้ำ
อำนวยแก่เขา
17ตาของท่านจะเห็นกษัตริย์ผู้ทรงงามสง่า
และเห็นดินแดนซึ่งแผ่ไพศาล
18ใจของท่านจะหวนระลึกถึงความสยดสยองในครั้งก่อนว่า
“เจ้านายคนนั้นอยู่ที่ไหน?
ผู้เก็บส่วยสาอากรนั้นอยู่ที่ใด?
เจ้าหน้าที่ผู้ดูแลหอคอยต่างๆ ไปไหนแล้ว?”
19ท่านจะไม่เห็นคนหยิ่งยโสเหล่านี้อีก
ผู้ซึ่งพูดจาคลุมเครือ
ผู้ซึ่งมีสำเนียงภาษาแปลกๆ ที่ท่านไม่อาจเข้าใจได้
20จงมองดูศิโยน นครแห่งเทศกาลของเรา
ตาของท่านจะเห็นเยรูซาเล็ม
ที่พำนักอันสงบสุข เต็นท์ซึ่งไม่ต้องเคลื่อนย้ายหลักหมุด
เสาจะไม่ถูกถอนเลย
และเชือกก็ไม่ถูกตัดขาด
21ที่นั่นพระยาห์เวห์จะเป็นองค์ทรงฤทธิ์ของเรา
จะเป็นดินแดนแห่งแม่น้ำและลำธารกว้าง
ไม่มีเรือกรรเชียงใหญ่แล่น
ไม่มีเรือใหญ่โอฬารผ่าน
22เพราะว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นตุลาการของเรา
องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นผู้ตรากฎหมายของเรา
องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นกษัตริย์ของเรา
เป็นพระองค์เองที่จะทรงช่วยเราให้รอด
23สายโยงในเรือของเจ้าก็หย่อนยาน
เสาเรือก็คลอนแคลน
ใบเรือก็ไม่กาง
แล้วของที่ริบมาได้มากมายนั้น เขาก็จะแบ่งกัน
แม้แต่คนง่อยก็จะได้รับส่วนแบ่งด้วย
24ไม่มีใครที่อาศัยในศิโยนจะพูดว่า “ฉันป่วย”
และบาปทั้งหลายของผู้ที่พำนักอยู่ที่นั่นจะได้รับการอภัย
የጭንቅ ጊዜና ርዳታ
1አንተ ሳትጠፋ የምታጠፋ፣
አንት አጥፊ፣ ወዮልህ!
አንተ ሳትካድ የምትክድ፣
አንት ከዳተኛ፣ ወዮልህ!
ማጥፋትን በተውህ ጊዜ፣
ትጠፋለህ፤
ክሕደትህንም በተውህ ጊዜ ትከዳለህ።
2እግዚአብሔር ሆይ፤ ማረን፤
አንተን ተስፋ አድርገናል።
በየማለዳው ብርታት፣
በጭንቅ ጊዜም ድነት ሁነን።
3ሕዝቦች በድምፅህ ነጐድጓድ ይሸሻሉ፤
መንግሥታት ስትነሣ ይበተናሉ።
4ሕዝቦች ሆይ፤ አንበጣ እንደሚሰበስብ ብዝበዛችሁም ይሰበሰባል፤
ሰዎችም እንደ ኵብኵባ ይጨፍሩበታል።
5እግዚአብሔር በአርያም ተቀምጧልና ከፍ ከፍ አለ፤
ጽዮንን በጽድቅና በፍትሕ ይሞላታል።
6እርሱ ለዘመንህ የሚያስተማምን መሠረት፣
የድነት፣ የዕውቀትና የጥበብ መዝገብ ይሆናል፤
እግዚአብሔርንም መፍራት የዚህ ሀብት ቍልፍ ነው33፥6 ወይም እግዚአብሔርን መፍራት ከእግዚአብሔር የሆነ ሀብት ነው።
7እነሆ፤ ጐበዞቻቸው በየመንገዱ ይጮኻሉ፤
የሰላም መልእክተኞችም አምርረው ያለቅሳሉ።
8አውራ ጐዳናዎች ባዶ ናቸው፤
በመንገድ ላይ ሰው የለም፤
ስምምነቱ ፈርሷል፤
መካሪዎቹ33፥8 የሙት ባሕር ጥቅልሎች ከዚህ ጋር ይስማማሉ፤ የማሶሬቱ ቅጅ ግን፣ ከተሞች ይላል። ተንቀዋል፤
የሚከበርም የለም።
9ምድሪቱ አለቀሰች33፥9 ወይም ደረቀች (ጠወለገች)፤ መነመነች፤
ሊባኖስ ዐፈረች፤ ጠወለገች፤
ሳሮን እንደ ዓረባ ምድረ በዳ ሆነች፤
ባሳንና ቀርሜሎስ ቅጠላቸውን አረገፉ።
10እግዚአብሔር እንዲህ ይላል፤ “አሁን እነሣለሁ፤
አሁን ከፍ ከፍ እላለሁ፤
አሁን እከብራለሁ።
11ገለባን ፀነሳችሁ፤
እብቅንም ወለዳችሁ፤
እስትንፋሳችሁም የሚበላችሁ እሳት ነው።
12ሕዝቦች ኖራ እንደሚወጣው ድንጋይ ይቃጠላሉ፤
እንደ እሾኽ ቍጥቋጦ በእሳት ይጋያሉ።”
13እናንት በሩቅ ያላችሁ ያደረግሁትን ስሙ፤
እናንት በቅርብ ያላችሁ ኀይሌን ዕወቁ!
14በጽዮን ያሉ ኀጢአተኞች ደነገጡ፤
አምላክ የሌላቸውም ፍርሀት ይዟቸው፣
“ከእኛ መካከል ከሚባላ እሳት ጋር ማን መኖር ይችላል፣
ከዘላለም እሳትስ ጋር ማን መኖር ይችላል?” አሉ።
15በጽድቅ የሚራመድ፣
ቅን ነገር የሚናገር፣
በሽንገላ የሚገኝን ትርፍ የሚንቅ፣
መማለጃን ላለመቀበል እጁን የሚሰበስብ፣
የግድያን ሤራ ላለመስማት ጆሮውን የሚደፍን፣
ክፋትን ላለማየት ዐይኑን የሚጨፍን፣
16ይህ ሰው በከፍታ ላይ ይኖራል፤
የተራራም ምሽግ መጠጊያው ይሆናል፤
እንጀራ ይሰጠዋል፣
ውሃውም አይቋረጥበትም።
17ዐይኖችህ ንጉሡን በውበቱ ያዩታል፤
በሩቅ የተዘረጋችውንም ምድር ይመለከታሉ።
18የቀደመው መከራ ትዝ እያለህ፣
“ያ ዋና አለቃ የት አለ?
ግብር ተቀባዩስ ወዴት ሄደ?
የመጠበቂያ ማማ ኀላፊውስ የት አለ?” ትላለህ።
19እነዚያ ንግግራቸው የማይገባ፣
የሚሉትም የማይታወቅ፣
ሊረዱት የማይቻል ቋንቋ የሚናገሩትን ጋጠወጥ ሕዝብ ከእንግዲህ አታያቸውም።
20በዓላታችንን የምናከብርባትን ከተማ ጽዮንን ተመልከት፤
ሰላማዊ መኖሪያ፣ የማትነቃነቅ ድንኳን የሆነችውን፣
ካስማዋ የማይነቀል፣
ከገመዷ አንዱ እንኳ የማይበጠሰውን፣
ኢየሩሳሌምን ዐይኖችህ ያያሉ።
21እግዚአብሔር በዚያ ኀይላችን ይሆናል፤
ባለ መቅዘፊያ ጀልባዎች እንደማያልፉባቸው፣
ታላላቅ መርከቦችም እንደማይሻገሯቸው፣
ሰፋፊ ወንዞችና ጅረቶች ይሆንልናል።
22እግዚአብሔር ዳኛችን ነው፤
እግዚአብሔር ሕግ ሰጪያችን ነው፤
እግዚአብሔር ንጉሣችን ነው፤
የሚያድነንም እርሱ ነውና።
23መወጠሪያ ገመድህ ላልቷል፤
ምሰሶው ጠብቆ አልተተከለም፤
ሸራው አልተወጠረም፤
በዚያ ጊዜ ታላቅ ምርኮ ይከፋፈላል፤
ዐንካሳ እንኳ ሳይቀር ምርኮ ይወስዳል።
24በጽዮን ተቀምጦ፣ “ታምሜአለሁ” የሚል አይኖርም፤
በዚያ የሚኖሩ ሰዎች ኀጢአትም ይቅር ይባላል።
