อาณาจักรแห่งความชอบธรรม
1ดูเถิด กษัตริย์องค์หนึ่งจะครองราชย์ด้วยความชอบธรรม
และบรรดาเจ้านายจะปกครองด้วยความยุติธรรม
2แต่ละคนจะเป็นเหมือนที่กำบังลม
เป็นที่ลี้ภัยจากพายุ
เหมือนธารน้ำหลายสายในถิ่นกันดาร
และร่มเงาของศิลาใหญ่ในดินแดนอันแห้งระโหย
3แล้วนัยน์ตาของผู้ที่มองเห็นจะไม่ถูกปิดอีกต่อไป
และหูของผู้ที่ได้ยินจะฟัง
4จิตใจของผู้ที่หุนหันจะรู้และเข้าใจ
และลิ้นตะกุกตะกักจะพูดคล่องฉะฉาน
5คนโง่จะไม่ได้รับการยกย่องว่าสูงศักดิ์อีกต่อไป
ทั้งพวกวายร้ายจะไม่ได้รับการเคารพนับถืออย่างสูงอีก
6เพราะคนโง่พูดแต่เรื่องโฉดเขลา
จิตใจของเขาหมกมุ่นในความชั่วร้าย
เขาประพฤติชั่ว
และเผยแผ่เรื่ององค์พระผู้เป็นเจ้าอย่างผิดๆ
เขาไม่ให้สิ่งใดกับคนหิวโหย
และไม่ยอมให้น้ำกับคนกระหาย
7วิธีการของพวกวายร้ายนั้นร้ายกาจ
เขาวางแผนชั่ว
เพื่อทำลายคนยากไร้ด้วยคำโกหก
แม้คำอ้อนวอนของคนขัดสนนั้นถูกต้องเที่ยงธรรม
8ส่วนคนมีคุณธรรมคิดแต่สิ่งดีงาม
เขายืนหยัดอยู่ด้วยการกระทำที่ถูกต้องสูงส่ง
ผู้หญิงเยรูซาเล็ม
9พวกเจ้า เหล่าผู้หญิงที่นอนเป็นทองไม่รู้ร้อน
จงลุกขึ้นและฟังเรา
เหล่าบุตรีผู้รู้สึกมั่นคง
จงฟังสิ่งที่เราจะพูด!
10ในเวลาปีเศษๆ
ผู้ที่รู้สึกมั่นคงจะตัวสั่น
การเก็บเกี่ยวองุ่นจะล้มเหลว
และไม่มีการเก็บผลไม้
11จงสั่นสะท้านเถิด หญิงผู้เรื่อยเฉื่อย
จงตัวสั่นงันงก พวกเจ้าเหล่าธิดาผู้รู้สึกมั่นคง!
จงเปลื้องเสื้อผ้าออก
และสวมเสื้อผ้ากระสอบเถิด
12จงตีอกชกตัวเพราะเรื่องท้องทุ่งอันอุดมสมบูรณ์
และเพราะเถาองุ่นผลดก
13และเพราะดินแดนแห่งประชากรของเรา
ซึ่งรกไปด้วยหนามน้อยใหญ่
จงไว้ทุกข์ให้บ้านเรือนทั้งปวงที่รื่นเริงเฮฮา
และให้นครสำมะเลเทเมาแห่งนี้
14ป้อมปราการจะถูกทิ้งร้าง
นครที่อึกทึกจะถูกทอดทิ้ง
ที่มั่นและหอยามจะกลายเป็นดินแดนร้างตลอดไปเป็นนิตย์
เป็นที่สำราญของลา เป็นทุ่งหญ้าสำหรับฝูงแกะ
15จนกระทั่งพระวิญญาณจะถูกเทจากเบื้องบนลงมาเหนือเรา
ถิ่นกันดารกลับกลายเป็นท้องทุ่งอันอุดมสมบูรณ์
และท้องทุ่งอันอุดมสมบูรณ์ดูเหมือนป่า
16ความยุติธรรมจะพำนักในถิ่นกันดาร
และความชอบธรรมจะอาศัยในท้องทุ่งอันอุดมสมบูรณ์
17ผลของความชอบธรรมจะเป็นสันติสุข
สิ่งที่เกิดจากความชอบธรรมจะเป็นความสงบและความมั่นใจตลอดกาล
18ชนชาติของเราจะอาศัยอยู่ในที่พำนักอันสงบสุข
ในบ้านที่ปลอดภัย
ในที่พักอันปราศจากการรบกวน
19ถึงแม้ว่าลูกเห็บทำให้ป่าเตียน
และนครนั้นราบเป็นหน้ากลอง
20แต่พวกท่านจะเป็นสุขยิ่งนัก
เมื่อท่านได้หว่านเมล็ดพืชของท่านริมธารทุกแห่ง
และปล่อยฝูงสัตว์และฝูงลาของท่านอยู่อย่างเสรี
公義的君王
1看啊，必有一位君王以公義治國，
官員們必秉公施政。
2每人都像躲避狂風暴雨的庇護所，
如荒漠中的溪流，
又似乾旱之地遮蔭的大磐石。
3人們的眼睛必不再迷濛，
耳朵必能聽見。
4急躁的人必慎思明辨，
口吃的人必說話清楚流利。
5愚昧人必不再被奉為尊貴之人，
惡棍必不再受尊重。
6因為愚昧人說愚昧話，
心裡邪惡，行事不義，
褻瀆耶和華，
使饑餓的人沒飯吃，
使口渴的人沒水喝。
7惡棍們手段邪惡，
用陰謀詭計和謊言毀滅困苦的人，
即使窮人的訴求有理也是枉然。
8高尚的人計劃高尚的事，
在高尚的事上持之以恆。
9生活安逸的婦女啊，
來聽我的聲音！
無憂無慮的女子啊，
要側耳聽我的言語！
10無憂無慮的女子啊，
再過一年多，
你們必因恐懼而戰抖。
那時，必沒有葡萄可摘，
沒有果子可收。
11生活安逸的婦女啊，戰抖吧！
無憂無慮的女子啊，顫慄吧！
你們要脫下衣服，
腰束麻布，
12為美好的田地和碩果纍纍的葡萄樹捶胸痛哭吧！
13為我百姓那長滿荊棘和蒺藜的土地，
為那曾經充滿歡樂的城邑和家庭哀哭吧！
14王宮必被遺棄，
繁榮的城邑必荒蕪，
山岡和瞭望塔必永遠成為野驢的樂園、羊群的草場。
15等到聖靈從上面澆灌我們的時候，
曠野要變為沃野，
沃野上莊稼茂密如林。
16那時，公平必充滿曠野，
公義必遍佈沃野。
17公義必帶來平安，
公義所結的果子是永遠的和平與安寧。
18我的子民必住在平安之地、
安穩之處、平靜之所。
19但冰雹必掃平森林，蕩平城邑。
20你們這些在河邊撒種、自由地牧放牛驢的人有福了！
