อิสยาห์ 25 – TNCV & APSD-CEB

Thai New Contemporary Bible

อิสยาห์ 25:1-12

สรรเสริญองค์พระผู้เป็นเจ้า

1ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของข้าพระองค์

ข้าพระองค์จะยกย่องเทิดทูนพระองค์และสรรเสริญพระนามของพระองค์

เพราะพระองค์ทรงทำการมหัศจรรย์

ตามที่ทรงดำริไว้นานมาแล้ว

ด้วยความซื่อสัตย์อันบริบูรณ์

2พระองค์ทรงทำให้นครนั้นกลายเป็นซากปรักหักพัง

เมืองป้อมปราการพังพินาศ

ที่มั่นของชนต่างชาติล่มจมแล้ว

ไม่อาจสร้างขึ้นมาใหม่ได้เลย

3ดังนั้นชนชาติที่เข้มแข็งจะเทิดพระเกียรติพระองค์

ประชาชาติที่อำมหิตจะยำเกรงพระองค์

4พระองค์ทรงเป็นที่ลี้ภัยของผู้ยากไร้

เป็นที่พักพิงสำหรับคนขัดสนซึ่งอยู่ในความทุกข์

เป็นป้อมกำบังจากพายุ

เป็นร่มเงาหลบความร้อน

เพราะลมหายใจเข้าออกของคนอำมหิต

เหมือนพายุที่พัดกระหน่ำกำแพง

5และเหมือนความร้อนระอุของถิ่นกันดาร

พระองค์ทรงสยบการขู่คำรามของคนต่างชาติ

เหมือนเงาเมฆบรรเทาความร้อนระอุ

แล้วบทเพลงของคนอำมหิตก็เงียบลง

6พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์จะจัดเตรียมงานเลี้ยงใหญ่บนภูเขาแห่งนี้

สำหรับชนชาติทั้งปวง

งานเลี้ยงซึ่งมีเหล้าองุ่น

และเนื้อชั้นเยี่ยม

7บนภูเขาแห่งนี้พระองค์จะทรงขจัดผ้าคลุมหน้า

ซึ่งห่อหุ้มชนชาติทั้งปวง

และขจัดม่านซึ่งคลุมมวลประชาชาติ

8พระองค์จะทรงกลืนความตายไปชั่วนิรันดร์

พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตทรงซับหยาดน้ำตาจากทุกใบหน้า

และจะทรงขจัดความอัปยศอดสูของประชากรของพระองค์

ออกไปจากแผ่นดินโลก

องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น

9ในวันนั้นพวกเขาจะกล่าวว่า

“แน่นอน นี่คือพระเจ้าของเรา

เราวางใจพระองค์ และพระองค์ทรงช่วยเรา

นี่คือองค์พระผู้เป็นเจ้า เราวางใจในพระองค์

ให้เรามาชื่นชมยินดีและเปรมปรีดิ์ในความรอดที่พระองค์ประทานเถิด”

10พระหัตถ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าจะวางลงบนภูเขาแห่งนี้

ส่วนโมอับจะถูกเหยียบย่ำ

เหมือนฟางถูกเหยียบลงในหลุมมูลสัตว์

11พวกเขาจะกางมือออกในหลุมนั้น

เหมือนคนว่ายน้ำที่เหยียดแขนออกว่าย

พระเจ้าจะทรงสยบความเย่อหยิ่งของเขา

ไม่ว่าเขาจะทำการอย่างชาญฉลาด25:11 ในภาษาฮีบรูคำนี้มีความหมายไม่ชัดเจนเพียงใดก็ตาม

12พระองค์จะทรงทลายกำแพงสูงตระหง่านของเจ้าลงมา

ทรงทำให้มันตกต่ำ

พระองค์จะทรงทำให้มันราบลงกับพื้น

คลุกธุลีดิน

Ang Pulong Sa Dios

Isaias 25:1-12

Awit sa Pagdayeg

1Ginoo, ikaw ang akong Dios! Daygon ug pasidunggan ko ikaw kay katingalahan gayod ang imong gipanghimo. Gituman mo gayod ang mga plano nga gihimo mo niadtong unang panahon. 2Giguba mo ang pinarilan nga mga lungsod sa mga langyaw. Gibungkag mo ang lig-on nga mga bahin sa ilang lungsod, ug dili na kini mapatindog pag-usab. 3Busa pasidunggan ka sa gamhanang mga katawhan, ug tahoron sa mapintas nga mga kanasoran. 4Ikaw ang dalangpanan sa mga kabos panahon sa ilang kalisod ug pagpanginahanglan. Silonganan ka panahon sa bagyo ug ting-init. Kay ang pagsulong sa mapintas nga mga tawo sama sa bagyo nga mohapak sa paril, 5ug sama sa kainit sa disyerto. Apan gipahilom mo ang kaguliyang sa mga langyaw. Gipahunong mo ang pagkanta sa mapintas nga mga tawo, sama sa init nga nawala kay gitabonan sa panganod.

6Dinhi sa Bukid sa Zion, mangandam ang Ginoo nga Makagagahom ug usa ka kombira alang sa tanang katawhan. Mga lamiang pagkaon ug labing maayong ilimnon ang iyang andamon. 7Ug dinhi usab sa maong bukid, kuhaon niya ang kasubo25:7 kasubo: sa literal, tabon, nga gisul-ob sa mga tawo sa unang panahon sa panahon sa pagsubo. sa mga katawhan sa tanang nasod. 8Wad-on sa Ginoong Dios ang gahom sa kamatayon ug pahiran niya ang mga luha sa tanang katawhan. Kuhaon niya ang pagkatinamay sa iyang katawhan sa tibuok kalibotan. Mao kini ang giingon sa Ginoo.

9Kon mahitabo na kini, moingon ang mga katawhan: “Siya ang atong Dios! Misalig kita kaniya, ug giluwas niya kita. Siya ang Ginoo nga atong gisaligan. Maglipay kita ug magsadya kay giluwas niya kita.”

10Sa pagkatinuod, tabangan sa Ginoo kining Bukid sa Zion, apan silotan niya ang Moab. Tunob-tunoban niya kini sama sa dagami nga gitunob-tunoban diha sa taehan. 11Maningkamot sila nga makalingkawas nianang kahimtanga sama sa pagkapay-kapay sa tawo nga nagalangoy diha sa tubig. Apan bisan pag maayo silang molangoy, lumsan gihapon sila sa Ginoo. Ipaubos niya sila sa ilang pagkagarboso. 12Lumpagon niya ang ilang habog ug lig-ong mga paril hangtod nga magkatag kini sa yuta.