พระดำรัสกล่าวโทษดามัสกัส
1พระดำรัสเกี่ยวกับดามัสกัสมีดังนี้ว่า
“ดูเถิด ดามัสกัสจะไม่เป็นนครอีกต่อไป
แต่จะกลายเป็นซากปรักหักพัง
2นครต่างๆ ของอาโรเออร์จะถูกทิ้งร้าง
ทิ้งไว้ให้ฝูงแพะแกะซึ่งจะนอนลงที่นั่น
และไม่มีใครทำให้พวกมันตกใจกลัว
3เมืองป้อมปราการจะสาบสูญไปจากเอฟราอิม
และอำนาจของดามัสกัสจะสิ้นสุดลง
ชนที่เหลืออยู่ของอารัมจะเป็นเหมือนศักดิ์ศรีของอิสราเอล”
พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศดังนั้น
4“ในวันนั้นศักดิ์ศรีของยาโคบจะโรยรา
ความอ้วนพีแห่งเรือนร่างของเขาจะหายไป
5จะเป็นเหมือนเวลาที่มีคนมาเกี่ยวข้าวที่ชูรวง
และแขนของเขาโอบฟ่อนข้าวไว้
เหมือนเวลาที่คนเก็บเศษรวงข้าวที่ตกอยู่
ในหุบเขาเรฟาอิม
6ถึงกระนั้นก็ยังมีบางส่วนเหลืออยู่
เหมือนเมื่อใช้ไม้ฟาดต้นมะกอก
ก็ยังมีเหลืออยู่สองสามผลบนยอดสูง
หรือสี่ห้าผลบนกิ่งผลดก”
พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอล
ประกาศดังนั้น
7ในวันนั้นคนทั้งหลายจะมุ่งมององค์พระผู้สร้างของตน
และหันมาจับตามองที่องค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอล
8พวกเขาจะไม่มุ่งมองแท่นบูชาต่างๆ
อันเป็นฝีมือสร้างของตน
พวกเขาจะไม่เคารพนับถือเสาเจ้าแม่อาเชราห์17:8 คือ สัญลักษณ์ของเจ้าแม่อาเชราห์
และแท่นเผาเครื่องหอมซึ่งตนสร้างขึ้นกับมือ
9ในวันนั้นนครต่างๆ ที่เข้มแข็งซึ่งพวกเขาทิ้งไว้เพราะชาวอิสราเอลจะเป็นเหมือนที่ร้าง และมีพุ่มไม้น้อยใหญ่ขึ้นรกไปหมด และทุกสิ่งจะถูกทิ้งร้าง
10เจ้าได้หลงลืมพระเจ้าองค์พระผู้ช่วยให้รอดของเจ้า
เจ้าไม่ได้ระลึกถึงพระศิลาผู้เป็นป้อมปราการของเจ้า
ฉะนั้นถึงแม้ว่าพวกเจ้าปลูกพืชพันธุ์ที่ดีที่สุด
และปลูกเถาองุ่นจากต่างแดน
11แม้เจ้าทำให้มันงอกในวันเดียวกับที่เจ้าปลูกได้
และทำให้มันผลิตาในเช้าวันที่เจ้าลงต้นได้
ถึงอย่างนั้นก็จะไม่ได้เก็บเกี่ยวสิ่งใด
ในวันแห่งโรคภัยและความเจ็บปวดที่เกินเยียวยาได้
12แน่ะ เสียงกระหึ่มของประชาชาติทั้งหลาย
กึกก้องดั่งทะเลคึกคะนอง!
เสียงคำรามของชนชาติต่างๆ ดังสนั่น
คล้ายกับทะเลคำราม!
13แต่ถึงแม้ว่าพวกเขาคำรามลั่นเหมือนเสียงน้ำบ่า
เมื่อพระเจ้าตรัสกำราบ พวกเขาก็หนีกระเจิดกระเจิง
เหมือนแกลบต้องลมบนเนินเขา
เหมือนหญ้าที่ถูกพายุพัดกระหน่ำ
14ในยามเย็นมีความสยดสยองฉับพลัน!
ก่อนรุ่งสางพวกเขาก็จากไปแล้ว!
นี่คือส่วนของผู้ที่ปล้น
และแย่งชิงของของเราไป
Пророчество о Дамаске и Исроиле
1Пророчество о Дамаске.
– Вот Дамаск больше не будет городом,
он превратится в груду развалин.
2Города Ароера будут покинуты,
брошены отарам, которые там улягутся,
и никто не вспугнёт их.
3Исчезнет в Ефраиме17:3 То есть в Исроиле. укреплённый город,
и в Дамаске – царская власть;
с уцелевшими из Сирии будет то же,
что и со славой исроильтян, –
возвещает Вечный, Повелитель Сил. –
4В тот день слава потомков Якуба увянет,
исхудает тучное тело их.
5Это будет похоже на жатву пшеницы,
когда рука жнеца срезает колосья,
а потом подбирают колоски
с плодородных полей в долине Рефаим.
6Останется лишь несколько людей,
как остатки на оливковом дереве,
когда его обивают во время сбора плодов,
оставляя две-три оливки на самой верхушке,
четыре-пять – на ветвях плодоносных, –
возвещает Вечный, Бог Исроила.
7В тот день люди посмотрят на своего Создателя,
устремят взгляд на святого Бога Исроила.
8Они больше не будут смотреть на жертвенники,
работу своих рук,
и не станут глядеть на столбы Ашеры17:8 Столбы Ашеры – культовые символы вавилонско-ханонской богини Ашеры. Ашера считалась матерью богов и людей, владычицей моря и всего сущего.
и на жертвенники для возжигания благовоний,
которые сделали их пальцы.
9В тот день их укреплённые города будут покинуты перед лицом исроильтян и зарастут дикими лесами и кустарником. И будет запустение.
10Ты забыл Бога твоего спасения,
не вспомнил о Скале, о своей Крепости.
Поэтому пусть развёл ты роскошные сады,
насадил черенки от чужой лозы,
11пусть ты смог заставить их расти
в день, когда ты развёл их,
пусть смог заставить их цвести
в утро, когда насадил их,
но не будет тебе урожая
в день недуга и неисцелимой боли.
12О, шум армий множества народов,
как шум шумящего моря!
О, рёв народов,
как рёв сильных ревущих вод!
13Пусть ревут народы рёвом могучих вод –
Он обличит их, и они убегут далеко,
гонимые, как мякина на холмах от ветра,
как крутящаяся пыль от урагана.
14Вечером внезапный ужас!
До утра их уже не станет.
Вот удел тех, кто нас обирает,
участь тех, кто нас грабит.
