1นิมิตเกี่ยวกับยูดาห์และเยรูซาเล็มซึ่งอิสยาห์บุตรอาโมศเห็นในช่วงรัชกาลของอุสซียาห์ โยธาม อาหัส และเฮเซคียาห์ กษัตริย์แห่งยูดาห์ เป็นดังนี้
ชนชาติจอมกบฏ
2ฟ้าสวรรค์เอ๋ย จงฟัง! แผ่นดินโลกเอ๋ย! จงฟังเถิด
องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า
“เราเลี้ยงลูกๆ มาจนเติบใหญ่
แต่พวกเขากลับกบฏต่อเรา
3วัวยังรู้จักนาย
ลารู้จักเจ้าของรางหญ้า
แต่อิสราเอลไม่รู้จัก
ประชากรของเราไม่เข้าใจ”
4โอ ชนชาติบาปหนา
ประชากรผู้แบกความผิดไว้อย่างมากมายหนักหนา
เผ่าพันธุ์ผู้กระทำชั่ว
ลูกหลานของความเสื่อมทราม!
พวกเขาได้ละทิ้งองค์พระผู้เป็นเจ้า
หมิ่นประมาทองค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอล
และหันหลังให้พระองค์
5ทำไมต้องให้โบยอยู่ร่ำไป?
ทำไมจึงกบฏซ้ำแล้วซ้ำเล่า?
ศีรษะของเจ้าก็ร้าวระบม
หัวใจก็ร้าวราน
6ตั้งแต่ศีรษะจดเท้า
ไม่มีส่วนใดปกติ
ล้วนมีแต่แผลถลอก แผลขึ้นแนว
และรอยแผลอักเสบ
ไม่ได้ล้างแผล ทายา
หรือพันแผลไว้เลย
7ดินแดนของเจ้าก็ร้างเปล่า
เมืองต่างๆ ถูกเผาผลาญ
ท้องทุ่งเหี้ยนเตียนด้วยน้ำมือของคนต่างชาติ
เริศร้างต่อหน้าต่อตาเจ้า
เหมือนเมื่อถูกคนแปลกหน้าล้มล้าง
8ธิดาแห่งศิโยน1:8 คือ ชาวเยรูซาเล็มถูกทิ้งร้าง
เหมือนเพิงในสวนองุ่น
เหมือนกระท่อมกลางไร่แตง
เหมือนเมืองที่ถูกล้อม
9หากพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์
ไม่เหลือคนหยิบมือหนึ่งให้เรา
เราก็คงกลายเป็นเหมือนเมืองโสโดม
เราก็คงเป็นเหมือนเมืองโกโมราห์
10บรรดาผู้ครอบครองเมืองโสโดม
จงฟังพระวจนะขององค์พระผู้เป็นเจ้า
ชาวเมืองโกโมราห์ทั้งหลาย!
จงฟังบทบัญญัติของพระเจ้าของเรา
11องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “เครื่องบูชาทั้งหลายของเจ้า
มีความหมายอะไรสำหรับเรา?
เราเอียนเครื่องเผาบูชา
เราเอือมแกะผู้และไขมันของสัตว์อ้วนพี
เราไม่ได้พอใจ
กับเลือดแพะแกะหรือเลือดวัว
12เมื่อเจ้าเข้ามาอยู่ต่อหน้าเรา
ใครขอให้เจ้าทำเช่นนี้
ซึ่งเป็นการย่ำยีนิเวศของเรา?
13หยุดนำเครื่องบูชาที่ไร้ความหมายมาให้เราได้แล้ว!
เราสะอิดสะเอียนเครื่องหอมของเจ้า
เราทนการประชุมอันเลวทรามของเจ้าไม่ได้อีกแล้ว
ไม่ว่าจะเป็นการประชุมในวันขึ้นหนึ่งค่ำ วันสะบาโตและการชุมนุมอันบริสุทธิ์ใดๆ
14ใจของเราเกลียดเทศกาลขึ้นหนึ่งค่ำ และการฉลองเทศกาลต่างๆ ตามกำหนดของเจ้า
มันกลายเป็นภาระกับเรา
เราเบื่อที่จะแบก
15เมื่อเจ้าชูมืออธิษฐาน
เราจะเบือนหน้าหนีเจ้า
แม้เจ้าอธิษฐานมากมาย
เราจะไม่ฟัง
มือของเจ้าโชกชุ่มด้วยเลือด
16จงชำระตัวให้สะอาดเถิด
เอาการกระทำชั่วๆ ของเจ้า
ออกไปให้พ้นหน้าพ้นตาเรา!
เลิกทำผิดเถิด
17จงเรียนรู้ที่จะทำสิ่งที่ถูกต้อง!
จงแสวงหาความยุติธรรม
จงให้กำลังใจผู้ที่ถูกกดขี่ข่มเหง1:17 หรือจงกำราบผู้ที่กดขี่ข่มเหง
จงปกป้องลูกกำพร้าพ่อ
และสู้คดีให้หญิงม่าย”
18องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า
“มาเถิด เรามาตกลงกัน
แม้บาปของเจ้าจะเป็นสีแดงก่ำ
ก็จะขาวสะอาดเหมือนหิมะ
แม้บาปเหล่านั้นเป็นสีแดงเข้ม
ก็จะขาวเหมือนสำลี
19หากเจ้าเต็มใจและเชื่อฟัง
เจ้าจะได้กินผลดีที่สุดจากผืนแผ่นดิน
20แต่หากเจ้ายังคงดื้อดึงและกบฏ
เจ้าจะเป็นเหยื่อคมดาบ”
องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงลั่นวาจาไว้ดังนั้น
21ดูเถิด นครที่ซื่อสัตย์
กลับกลายเป็นหญิงแพศยา!
ครั้งหนึ่งเธอเคยเปี่ยมด้วยความยุติธรรม
ความชอบธรรมเคยมีอยู่ในเธอ
แต่บัดนี้มีแต่ฆาตกร!
22เนื้อเงินของเจ้ากลายเป็นขี้แร่
เหล้าองุ่นอันยอดเยี่ยมบัดนี้เจือน้ำ
23ผู้นำของเจ้าเป็นกบฏ
เป็นเพื่อนกับขโมย
ทุกคนรักสินบน
ตามล่าของกำนัล
พวกเขาไม่ปกป้องลูกกำพร้าพ่อ
และไม่พิจารณาคดีของหญิงม่าย
24ฉะนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้า พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์
องค์เกรียงไกรแห่งอิสราเอลประกาศว่า
“เราจะระบายโทสะของเราเหนือศัตรู
และแก้แค้นปฏิปักษ์ของเรา
25เราจะจัดการกับเจ้า
เราเองจะถลุงไล่ขี้แร่ของเจ้าออกไปให้หมดสิ้น
ขจัดมลทินทั้งปวงออกไป
26เราจะคืนผู้พิพากษาแก่เจ้าเหมือนแต่ก่อน
คืนที่ปรึกษาให้เหมือนเมื่อครั้งแรกเริ่ม
หลังจากนั้นเจ้าจะได้ชื่อว่า
‘นครแห่งความชอบธรรม’
‘นครที่ซื่อสัตย์’ ”
27ศิโยนจะได้รับการไถ่ด้วยความยุติธรรม
ผู้สำนึกผิดของศิโยนจะได้รับการไถ่ด้วยความชอบธรรม
28แต่พวกกบฏและคนบาปจะแหลกลาญทั้งคู่
และผู้ที่ละทิ้งองค์พระผู้เป็นเจ้าจะพินาศ
29“เจ้าจะอับอายขายหน้า
เพราะต้นไม้ใหญ่ศักดิ์สิทธิ์ที่เจ้าชื่นชอบ
เจ้าจะอัปยศอดสูเพราะสวนต่างๆ ที่เจ้าเลือก
30เจ้าจะเป็นเหมือนต้นไม้ใหญ่ที่ใบเหี่ยวเฉา
เหมือนสวนที่ขาดน้ำ
31ชายฉกรรจ์จะกลับกลายเป็นเชื้อไฟ
และกิจการของเขาคือประกายไฟ
ทั้งคู่จะลุกไหม้ไปด้วยกัน
และไม่มีใครดับไฟนั้นได้”
1Saa anisoadehunu a ɛfa Yuda ne Yerusalem ho no baa Amos babarima Yesaia so wɔ Yuda ahemfo Usia, Yotam, Ahas ne Hesekia berɛ so.
Atuateman
2Ao, ɔsoro, montie! Ao, asase yɛ aso!
Na Awurade akasa:
“Matete mma ama wɔanyini,
nanso wɔate me so atua.
3Nantwie nim ne wura,
afunumu nso nim ne wura mmoa adididaka,
nanso Israel nnim,
me nkurɔfoɔ nte aseɛ.”
4Aa, amumuyɛ ɔman,
ɔman a afɔdie adesoa ahyɛ wɔn ma,
nnebɔneyɛfoɔ kuo,
mma a porɔeɛ ahyɛ wɔn ma!
Wɔatwe wɔn ho afiri Awurade ho;
Wɔapo Israel Kronkronni no,
wɔadane wɔn akyi akyerɛ no.
5Adɛn enti na mopɛ sɛ wɔkɔ so boro mo?
Adɛn enti na moda so te atua?
Wɔapira mo tiri,
na mo akoma nso di yea.
6Ɛfiri mo nan ase kɔsi mo tiri so
ahomeka biara nni mu,
apirakuro ne nsoasoaeɛ nko ara
akuro a anim deda hɔ
na wɔnhohoro so anaa Wɔnkyekyereeɛ
anaa wɔmfaa ngo nsrasraa so.
7Mo ɔman ada mpan,
wɔde ogya ahyehye mo nkuropɔn;
ananafoɔ regye mo mfuo
a mo ani tua,
na asɛe sɛdeɛ ɛyɛɛ ɛberɛ a ahɔhoɔ tuu mo guiɛ no.
8Wɔagya Ɔbabaa Sion
te sɛ bobe turo mu sese
te sɛ akuraa a ɛsi ɛferɛ afuo mu,
te sɛ kuropɔn a atamfoɔ atwa ho ahyia.
9Sɛ Awurade
tumfoɔ no annya yɛn asefoɔ a,
anka yɛayɛ sɛ Sodom,
na yɛadane ayɛ sɛ Gomora.
10Montie Awurade asɛm,
mo Sodom sodifoɔ;
montie yɛn Onyankopɔn mmara,
mo Gomorafoɔ!
11“Mo afɔrebɔ ahodoɔ bebree no,
ɛdeɛn na ɛyɛ ma me?”
Sɛdeɛ Awurade seɛ nie.
“Mewɔ ɔhyeɛ afɔrebɔdeɛ ma ɛboro so,
deɛ ɛyɛ nnwennini ne mmoa a wɔadɔre sradeɛ;
mʼani nnye
anantwinini, nnwammaa ne mpapo mogya ho.
12Sɛ moba mʼanim a
hwan na ɔbisa yei firi mo hɔ?
Hwan na ɔsomaa mo sɛ monnantenante me efie yi?
13Monnyae afɔrebɔdeɛ a mode ba a ɛmfra no!
Mo aduhwam yɛ me tan.
Ɔbosome foforɔ, home nna ne nhyiamu ahodoɔ ne
mo nhyiamu fi no afono me.
14Mo bosome foforɔ afahyɛ ne mo apontoɔ a moahyehyɛ no,
me kra kyiri.
Ayɛ adesoa ama me;
masoa mabrɛ.
15Sɛ mopagya mo nsa bɔ mpaeɛ a,
mɛyi mʼani ato nkyɛn.
Sɛ mobɔ mpaeɛ bebree mpo a
merentie.
“Mogya bebree agu mo nsa ho fi.
16“Monnwira mo ho na mo ho nte.
Monnyi mo nnebɔne mfiri mʼani so!
Monnyae bɔne yɛ.
17Monyɛ papa; monhwehwɛ atɛntenenee
Monhyɛ wɔn a wɔhyɛ wɔn so nkuran.
Monni mma nwisiaa,
monka akunafoɔ nsɛm mma wɔn.
18“Afei mommra na yɛnnwene mmɔ mu,”
sɛdeɛ Awurade seɛ nie.
“Sɛ mo bɔne te sɛ kɔben a,
ɛbɛyɛ fitaa sɛ sukyerɛmma;
mpo sɛ ɛyɛ kɔkɔɔ te sɛ mogya a
ɛbɛyɛ fitaa sɛ asaawa foturo.
19Sɛ mopene so na moyɛ ɔsetie a,
mobɛdi asase no so nnepa.
20Na sɛ moampene na mote atua a,
akofena bɛdi mo nam.”
Awurade na wakasa.
21Hwɛ sɛdeɛ kuropɔn nokwafoɔ no
adane odwamanfoɔ.
Ɛberɛ bi na atɛntenenee ahyɛ no ma
na anka tenenee te ne mu,
nanso seesei awudifoɔ ahyɛ mu ma!
22Wo dwetɛ adane adeɛ a ɛho nni mfasoɔ,
wɔde nsuo afra wo nsã papa mu.
23Wo sodifoɔ yɛ atuatefoɔ,
akorɔmfoɔ yɔnkonom;
wɔn nyinaa pɛ adanmudeɛ,
na wɔpere akyɛdeɛ ho.
Wɔnni mma nwisiaa;
na akunafoɔ nsɛm nkɔ wɔn anim.
24Enti, Awurade, Otumfoɔ Awurade,
deɛ ɔyɛ Kɛseɛ ma Israel no ka sɛ,
“Aa, mɛnya ahomegyeɛ afiri mʼatamfoɔ hɔ
na matɔ wɔn so were.
25Mɛma me nsa so, atia mo;
mɛhohoro wo ho fi korakora
na mayi mo ho nkekaawa nyinaa.
26Mɛma mo atemmufoɔ bio sɛ kane no,
ne mo afutufoɔ sɛdeɛ na ɛteɛ, ahyɛaseɛ no.
Yei akyi no, wɔbɛfrɛ wo
Kuropɔn Tenenee
Kuropɔn Nokwafoɔ.”
27Wɔde atɛntenenee bɛgye Sion bio,
na wɔn a wɔnu wɔn ho no, wɔde tenenee bɛgye wɔn.
28Nanso atuatefoɔ ne nnebɔneyɛfoɔ deɛ, wɔbɛdwɛre wɔn abɔ mu,
na wɔn a wɔpa Awurade akyi bɛyera.
29“Mo ani bɛwu ɛsiane odum anyame a
monyaa wɔn mu anigyeɛ no;
wɔbɛgu mo anim ase ɛsiane nturo
a mosom abosom wɔ mu no enti.
30Mobɛyɛ sɛ odum a ne nhahan apo,
ne turo a ɛnnya nsuo.
31Ɔhoɔdenfoɔ bɛyɛ sɛ adeɛ a ɛhye ntɛm;
nʼadwuma bɛyɛ sɛ ogya nturueɛ;
ne mmienu no bɛhye abɔ mu,
a obiara rentumi nnum.”
