กระจาดผลไม้สุก
1พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตทรงสำแดงให้ข้าพเจ้าเห็นผลไม้สุกกระจาดหนึ่ง 2พระองค์ตรัสถามว่า “อาโมส เจ้าเห็นอะไร?”
ข้าพเจ้าทูลว่า “ผลไม้สุกงอมกระจาดหนึ่งพระเจ้าข้า”
แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า “วันเวลาสุกงอมแล้วสำหรับอิสราเอลประชากรของเรา เราจะไม่ละเว้นพวกเขาอีกต่อไป”
3พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประกาศว่า “ในวันนั้นบทเพลงต่างๆ ในพระวิหารจะเปลี่ยนเป็นเสียงร่ำไห้8:3 หรือนักร้องในพระวิหารจะร่ำไห้ ซากศพจะเกลื่อนกลาดอยู่ทุกแห่ง! และมีแต่ความเงียบสงัด!”
4ฟังเถิดเจ้าผู้เหยียบย่ำคนขัดสน
และกำจัดคนยากไร้ในดินแดน
5เจ้ากล่าวว่า
“เมื่อใดหนอจะหมดวันขึ้นหนึ่งค่ำ
เราจะได้ขายข้าวเสียที
เมื่อใดหนอจะหมดวันสะบาโต
เราจะได้ขายข้าวสาลีเสียที?”
เจ้าโกงด้วยการทำให้ตาชั่งหย่อน
โก่งราคา
และโกงตาชั่ง
6เจ้าซื้อคนยากไร้ด้วยเงิน
แลกคนขัดสนด้วยรองเท้าคู่เดียว
และขายข้าวสาลีปนข้าวเลว
7องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงปฏิญาณโดยอ้างองค์ศักดิ์สิริแห่งยาโคบว่า “เราจะไม่มีวันลืมสิ่งที่เขาทำแม้แต่อย่างเดียว
8“ด้วยเหตุนี้แผ่นดินจะไม่สั่นสะท้าน
และผู้คนในนั้นจะไม่ไว้ทุกข์หรือ?
ทั่วทั้งแผ่นดินจะเอ่อท้นขึ้นเหมือนแม่น้ำไนล์
ถูกกวนให้เกิดความปั่นป่วน
แล้วก็จมลงเหมือนแม่น้ำอียิปต์”
9พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประกาศว่า
“ในวันนั้น เราจะทำให้ดวงอาทิตย์ตกตอนเที่ยงวัน
และโลกมืดมิดทั้งๆ ที่ยังกลางวันแสกๆ
10เราจะเปลี่ยนเทศกาลทางศาสนาของเจ้าให้เป็นการไว้ทุกข์
และการร้องเพลงทั้งปวงของเจ้าให้เป็นการร่ำไห้
เราจะทำให้พวกเจ้าทุกคนสวมเสื้อผ้ากระสอบ
และโกนผม
เราจะทำให้ช่วงเวลานั้นเป็นเหมือนช่วงไว้ทุกข์ให้ลูกโทน
และให้วาระสุดท้ายเป็นดั่งวันอันขมขื่น”
11พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประกาศว่า “วันเวลานั้นจะมาถึง
เมื่อเราจะให้เกิดการกันดารอาหารทั่วแผ่นดิน
ไม่ใช่หิวหาอาหารหรือกระหายหาน้ำ
แต่หิวกระหายอยากฟังพระวจนะขององค์พระผู้เป็นเจ้า
12ผู้คนจะซมซานจากทะเลนี้ไปทะเลนั้น
และระเหเร่ร่อนจากเหนือไปตะวันออก
เสาะแสวงหาพระวจนะขององค์พระผู้เป็นเจ้า
แต่พวกเขาจะไม่พบ
13“ในวันนั้น
“หญิงสาวน่ารักและชายหนุ่มแข็งแรง
จะเป็นลมเพราะความกระหาย
14ผู้ที่สาบานโดยอ้างรูปเคารพ8:14 หรือโดยอ้างเทพเจ้าอาชิมาอันน่าละอายของสะมาเรีย
หรือพูดว่า ‘ดานเอ๋ย พระของเจ้ามีชีวิตอยู่แน่ฉันใด’
หรือ ‘เทพเจ้า8:14 หรืออำนาจแห่งเบเออร์เชบามีชีวิตอยู่แน่ฉันใด’
พวกเขาจะล้มลง
และไม่ได้ลุกขึ้นมาอีกเลย”
Корпа летњег воћа
1Ово ми је показао Господ Бог. Гле, корпа летњег воћа. 2Казао ми је: „Амосе, шта видиш?“
Одговорио сам: „Корпу летњег воћа.“
Господ узврати: „Мом народу, Израиљу, дошао је крај8,2 Игра речи, јер именице крај и летње воће на јеврејском звуче готово исто. и ја више нећу да му попуштам.
3На тај дан ће лелек бити храмска песма – говори Господ Бог – посвуда ће бити разбацани многи лешеви. Тише само!
4Чујте ово, о, ви што газите убогога
и сатирете понизне у земљи!
5Говорите:
’Када ће се завршити младина
да продајемо жито,
и субота, да отворимо житнице;
да закидамо на мери,
варамо на теговима
и подваљујемо непоштеним теразијама;
6да за сребро купујемо сиромаха
и убогог за сандале,
да продајемо житне трице.’“
7Господ се заклео поносом Јаковљевим: „Довека заборавити нећу сва њихова дела.
8Зар се земља због тога неће задрмати
и закукати свако живи на њој?
Подиће се на њој све попут Нила,
набујаће и опашће
као Нил египатски.
9И тога дана ћу дати да сунце зађе у подне,
и донећу земљи помрчину у по бела дана
– говори Господ.
10Окренућу ваше светковине у жалопојку
и све песме ваше у нарицаљку.
Сва ћу бедра ваша обући у кострет
и оћелавићу сваку главу.
Учинићу жалопојку као за јединцем
и крај тога као дан горчине.
11Гле, долазе дани – говори Господ Бог –
када ћу послати глад на земљу.
Али не глад за хлебом, не жеђ за водом,
већ за слушањем речи Господњих!
12Тумараће од мора до мора
и од севера до истока.
Лутаће с једног краја на други,
тражиће реч Господњу и неће је наћи.
13Тога ће дана
од жеђи смалаксати
лепе девојке и младићи,
14они који се заклињу идолом Самарије
и говоре: ’Жив био твој бог, о, Дане!
Жив био пут у Вир-Савеју!’
И онда ће пасти и више се неће дићи.“
