อิสราเอลไม่ได้หันกลับมาหาพระเจ้า
1ฟังเถิด บรรดาแม่วัวแห่งบาชานบนภูเขาสะมาเรีย
คือพวกผู้หญิงที่กดขี่คนยากไร้และเหยียบย่ำคนขัดสน
คนที่พูดกับสามีว่า “ช่วยเอาเครื่องดื่มมาให้หน่อย!”
2พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตทรงปฏิญาณโดยความบริสุทธิ์ของพระองค์ว่า
“เวลานั้นจะมาถึงอย่างแน่นอน
เมื่อเจ้าจะถูกลากไปด้วยขอเกี่ยว
พวกสุดท้ายจะถูกลากไปด้วยเบ็ด
3เจ้าแต่ละคนจะตรงออกไป
ผ่านรอยแตกของกำแพง
และเจ้าจะถูกเหวี่ยงออกไปยังฮารโมน4:3 ภาษาฮีบรูว่าจะถูกเหวี่ยงออกไป โอ ภูเขาแห่งการกดขี่ข่มเหง(ดูฉบับ LXX.)”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
4“จงไปยังเบธเอลและทำบาป
จงไปยังกิลกาลและทำบาปยิ่งขึ้นไปอีก
เอาเครื่องบูชาไปถวายทุกเช้า
เอาสิบลดไปถวายทุกสามปี4:4 หรือถวายในวันที่สาม
5เอาขนมปังใส่เชื้อมาเผาถวายเป็นเครื่องบูชาขอบพระคุณ
และโอ้อวดเครื่องบูชาตามความสมัครใจ
โอ้อวดเข้าไปเถิด อิสราเอลเอ๋ย
ในเมื่อเจ้ารักที่จะทำเช่นนั้น”
พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประกาศดังนั้น
6“เราให้เจ้าท้องกิ่วไส้แห้ง4:6 ภาษาฮีบรูว่าให้ฟันของเจ้าสะอาดในทุกๆ นคร
ไม่มีอาหารกินในทุกๆ เมือง
ถึงกระนั้นเจ้าก็ไม่ยอมกลับมาหาเรา”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
7“เรางดให้ฝนแก่เจ้าด้วย
สามเดือนก่อนถึงฤดูเก็บเกี่ยว
เราให้ฝนตกในเมืองหนึ่ง
แต่ไม่ให้ฝนตกในอีกเมืองหนึ่ง
นาหนึ่งมีฝน
อีกนาไม่มีและข้าวจะเหี่ยวเฉาไป
8ผู้คนโซซัดโซเซจากเมืองหนึ่งไปอีกเมืองหนึ่งเพื่อหาน้ำ
แต่ก็ได้ไม่พอดื่ม
ถึงกระนั้นเจ้าก็ไม่ยอมกลับมาหาเรา”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
9“หลายครั้งที่เราโจมตีไร่นาและสวนองุ่นของเจ้า
ให้พืชผลถูกทำลายและขึ้นรา
มีตั๊กแตนกัดกินต้นมะเดื่อและต้นมะกอกของเจ้า
ถึงกระนั้นเจ้าก็ไม่ยอมกลับมาหาเรา”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
10“เราส่งภัยพิบัติต่างๆ มาท่ามกลางพวกเจ้า
เหมือนที่เราทำแก่อียิปต์
เราฆ่าหนุ่มฉกรรจ์ของเจ้าด้วยดาบ
ฆ่าพร้อมกับม้าที่เจ้ายึดมาได้
เราทำให้กลิ่นเหม็นที่ตลบไปทั้งค่ายโชยคลุ้งเข้าจมูกเจ้า
ถึงกระนั้นเจ้าก็ไม่ยอมกลับมาหาเรา”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
11“เราคว่ำพวกเจ้าบางคนไป
เหมือนที่เรา4:11 ภาษาฮีบรูว่าพระเจ้าคว่ำโสโดมและโกโมราห์
เจ้าเหมือนดุ้นฟืนที่ถูกฉวยออกมาจากกองไฟ
ถึงกระนั้นเจ้าก็ไม่ยอมกลับมาหาเรา”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
12“ฉะนั้นอิสราเอลเอ๋ย เราจะทำกับเจ้าดังนี้
และเพราะเราจะทำกับเจ้าดังนี้
จงเตรียมตัวพบกับพระเจ้าของเจ้าเถิดอิสราเอลเอ๋ย”
13พระองค์ผู้ทรงก่อร่างสร้างภูเขา
สร้างลม
และทรงสำแดงพระดำริแก่มนุษย์
พระองค์ผู้ทรงแปรเปลี่ยนรุ่งอรุณให้เป็นความมืดมิด
และทรงดำเนินอยู่บนเบื้องสูงของโลก
พระนามของพระองค์คือพระยาห์เวห์พระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์
ياغيگری اسرائيل
1گوش كنيد، ای زنان سامره كه مانند گاوهای سرزمين باشان، چاق شدهايد و بر فقيران ظلم میكنيد، نيازمندان را پايمال مینماييد و به شوهران خود میگوييد: «شراب بياوريد تا بنوشيم.» 2خداوند به ذات پاک خود قسم خورده و فرموده است: «زمانی میرسد كه قلاب به دهانتان انداخته همهٔ شما را مثل ماهی خواهند كشيد و با خود خواهند برد! 3شما را از خانههای زيبايتان بيرون میكشند و از نزديكترين شكاف حصار بيرون میاندازند.
4«حال، اگر میخواهيد، باز هم در بيتئيل و جلجال برای بتها قربانی كنيد! تا میتوانيد سرپيچی نماييد و گناهانتان را زياد كنيد! هر روز صبح قربانی كنيد و هفتهای دو بار دهيکهايتان را بياوريد! 5به مراسم ظاهری خود ادامه داده، هدايای خود را تقديم كنيد و همه جا از اين هدايايی كه دادهايد سخن بگوييد!
6«من به شهرهای شما قحطی فرستادم، ولی فايدهای نداشت و باز به سوی من بازگشت نكرديد. 7سه ماه به فصل درو مانده بود كه جلو باران را گرفتم و محصول شما را از بين بردم. در يک شهر باران فرستادم و در شهر ديگر نفرستادم! بر يک مزرعه باران میباريد، ولی مزرعهٔ ديگر خشک و بیآب بود. 8مردم چند شهر برای نوشيدن جرعهای آب، تن به سفر خسته كننده میدادند و به شهری كه باران باريده بود میرفتند، ولی در آنجا هم آب كافی پيدا نمیكردند. با اين حال، به سوی من بازگشت نكرديد.
9«آفت بر مزرعهها و تاكستانهای انگور شما فرستادم. ملخ، درختان انجير و زيتون شما را خورد. با اين حال، به سوی من بازگشت نكرديد. 10همان بلاهايی را كه بر مصر فرستادم بر سر شما نيز آوردم. جوانان شما را در جنگ كشتم و اسبهای شما را تار و مار كردم. بينی شما از بوی تعفن اجساد اردوگاهتان پر شد. با اين حال به سوی من بازگشت نكرديد. 11بعضی از شهرهای شما را مثل سدوم و عموره به کلی از بين بردم، و آنهايی نيز كه باقی ماندند مانند هيزم نيم سوختهای بودند كه آنها را از ميان آتش بيرون كشيده باشند.» خداوند میفرمايد: «با اين حال، به سوی من بازگشت نكرديد.
12«بنابراين، تمام بلاهايی را كه دربارهٔ آنها سخن گفتهام بر سر شما خواهم آورد. پس ای اسرائيل، آماده شو تا هنگام داوری با خدای خود روبرو شوی؛ 13زيرا تو با كسی سروكار داری كه کوهها را ساخت و بادها را آفريد و تمام افكار انسان را میداند. او صبح روشن را تاريک میگرداند و کوهها را در زير پاهايش خرد میكند. نام او خداوند، خدای قادر متعال است.»
