อิสราเอลไม่ได้หันกลับมาหาพระเจ้า
1ฟังเถิด บรรดาแม่วัวแห่งบาชานบนภูเขาสะมาเรีย
คือพวกผู้หญิงที่กดขี่คนยากไร้และเหยียบย่ำคนขัดสน
คนที่พูดกับสามีว่า “ช่วยเอาเครื่องดื่มมาให้หน่อย!”
2พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตทรงปฏิญาณโดยความบริสุทธิ์ของพระองค์ว่า
“เวลานั้นจะมาถึงอย่างแน่นอน
เมื่อเจ้าจะถูกลากไปด้วยขอเกี่ยว
พวกสุดท้ายจะถูกลากไปด้วยเบ็ด
3เจ้าแต่ละคนจะตรงออกไป
ผ่านรอยแตกของกำแพง
และเจ้าจะถูกเหวี่ยงออกไปยังฮารโมน4:3 ภาษาฮีบรูว่าจะถูกเหวี่ยงออกไป โอ ภูเขาแห่งการกดขี่ข่มเหง(ดูฉบับ LXX.)”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
4“จงไปยังเบธเอลและทำบาป
จงไปยังกิลกาลและทำบาปยิ่งขึ้นไปอีก
เอาเครื่องบูชาไปถวายทุกเช้า
เอาสิบลดไปถวายทุกสามปี4:4 หรือถวายในวันที่สาม
5เอาขนมปังใส่เชื้อมาเผาถวายเป็นเครื่องบูชาขอบพระคุณ
และโอ้อวดเครื่องบูชาตามความสมัครใจ
โอ้อวดเข้าไปเถิด อิสราเอลเอ๋ย
ในเมื่อเจ้ารักที่จะทำเช่นนั้น”
พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประกาศดังนั้น
6“เราให้เจ้าท้องกิ่วไส้แห้ง4:6 ภาษาฮีบรูว่าให้ฟันของเจ้าสะอาดในทุกๆ นคร
ไม่มีอาหารกินในทุกๆ เมือง
ถึงกระนั้นเจ้าก็ไม่ยอมกลับมาหาเรา”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
7“เรางดให้ฝนแก่เจ้าด้วย
สามเดือนก่อนถึงฤดูเก็บเกี่ยว
เราให้ฝนตกในเมืองหนึ่ง
แต่ไม่ให้ฝนตกในอีกเมืองหนึ่ง
นาหนึ่งมีฝน
อีกนาไม่มีและข้าวจะเหี่ยวเฉาไป
8ผู้คนโซซัดโซเซจากเมืองหนึ่งไปอีกเมืองหนึ่งเพื่อหาน้ำ
แต่ก็ได้ไม่พอดื่ม
ถึงกระนั้นเจ้าก็ไม่ยอมกลับมาหาเรา”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
9“หลายครั้งที่เราโจมตีไร่นาและสวนองุ่นของเจ้า
ให้พืชผลถูกทำลายและขึ้นรา
มีตั๊กแตนกัดกินต้นมะเดื่อและต้นมะกอกของเจ้า
ถึงกระนั้นเจ้าก็ไม่ยอมกลับมาหาเรา”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
10“เราส่งภัยพิบัติต่างๆ มาท่ามกลางพวกเจ้า
เหมือนที่เราทำแก่อียิปต์
เราฆ่าหนุ่มฉกรรจ์ของเจ้าด้วยดาบ
ฆ่าพร้อมกับม้าที่เจ้ายึดมาได้
เราทำให้กลิ่นเหม็นที่ตลบไปทั้งค่ายโชยคลุ้งเข้าจมูกเจ้า
ถึงกระนั้นเจ้าก็ไม่ยอมกลับมาหาเรา”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
11“เราคว่ำพวกเจ้าบางคนไป
เหมือนที่เรา4:11 ภาษาฮีบรูว่าพระเจ้าคว่ำโสโดมและโกโมราห์
เจ้าเหมือนดุ้นฟืนที่ถูกฉวยออกมาจากกองไฟ
ถึงกระนั้นเจ้าก็ไม่ยอมกลับมาหาเรา”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
12“ฉะนั้นอิสราเอลเอ๋ย เราจะทำกับเจ้าดังนี้
และเพราะเราจะทำกับเจ้าดังนี้
จงเตรียมตัวพบกับพระเจ้าของเจ้าเถิดอิสราเอลเอ๋ย”
13พระองค์ผู้ทรงก่อร่างสร้างภูเขา
สร้างลม
และทรงสำแดงพระดำริแก่มนุษย์
พระองค์ผู้ทรงแปรเปลี่ยนรุ่งอรุณให้เป็นความมืดมิด
และทรงดำเนินอยู่บนเบื้องสูงของโลก
พระนามของพระองค์คือพระยาห์เวห์พระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์
1Kamong mga dungganon nga mga babaye sa Samaria, sama kamo sa pinatambok nga mga baka sa Basan. Gilisod-lisod ninyo ug gidaog-daog ang mga kabos. Nagaingon pa kamo sa inyong mga bana, “Pagkuha ug bino ug mag-inom kita!” 2Sa akong pagkabalaan, ipanumpa ko nga moabot gayod ang adlaw nga bihagon kamo sa inyong mga kaaway. Ang matag usa kaninyo mahisama sa isda nga nabingwitan. 3Pagawason nila kamo sa inyong siyudad agi sa mga bangag sa mga paril nga nangaguba, ug itambog nila kamo sa Harmon. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.
4“Mga Israelinhon, adto kamo sa ginasimbahan ninyo sa Betel ug sa Gilgal ug pagpakasala pa gayod kamo. Pagdala kamo sa inyong mga halad kada buntag ug pagdala kamo ug ikapulo sa inyong mga abot kada tulo ka adlaw. 5Pagsunog kamo ug pan nga may patubo ingon nga halad sa pagpasalamat kanako. Sige, ipanghambog ninyo kana apil ang inyong mga halad nga kinabubut-on, kay mao man kana ang inyong gustong buhaton. Ako, ang Ginoong Dios, ang nagaingon niini.
6“Ako ang nagpadala kaninyo ug kagutom sa tanan ninyong mga siyudad, apan wala kamo mobalik kanako. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.
7“Ako ang nagpugong sa ulan sulod sa tulo ka bulan una moabot ang ting-ani. Gipaulanan ko ang ubang siyudad apan ang uban wala. Gipaulanan ko usab ang ubang kaumahan apan ang uban namad-an. 8Tungod sa kaluya nagsusapinday na kamo sa pagpangita ug tubig gikan sa usa ka siyudad ngadto sa laing siyudad, apan wala matagbaw ang inyong kauhaw. Bisan pa niana, wala gihapon kamo mobalik kanako. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. 9Makadaghan ko na daota ang inyong mga tanaman pinaagi sa init nga hangin ug peste. Giataki sa mga dulon ang inyong mga kahoy nga igos ug olibo. Apan wala gihapon kamo mobalik kanako. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. 10Gipadad-an ko kamo ug mga katalagman sama sa akong gipadala kaniadto sa Ehipto. Gipapatay ko ang inyong mga batan-ong lalaki sa gira ug gipadala ko sa inyong mga kaaway ang inyong mga kabayo. Gipaantos ko kamo sa kabaho sa mga patay sa inyong mga kampo, apan wala gihapon kamo mobalik kanako. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. 11Gilaglag ko ang uban kaninyo sama sa gihimo ko sa Sodoma ug Gomora, ug kamong nakalingkawas nahisama sa kahoy nga gisakmit gikan sa kalayo. Apan wala gihapon kamo mobalik kanako. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. 12Busa ipahamtang ko pa gayod kini nga mga silot kaninyo, mga taga-Israel. Ug tungod kay himuon ko man kini, pangandam kamo sa pag-atubang kanako nga inyong Dios.”
13Ang Dios mao ang naghimo sa mga bukid ug sa hangin,4:13 hangin: o, espiritu sa tawo. ug siya usab ang naghimo sa kabuntagon ug kagabhion. Gipadayag niya sa tawo ang iyang mga plano, ug siya ang nagagahom sa tibuok kalibotan. Ginoong Dios nga Makagagahom ang iyang ngalan.
