การยืนยันพันธสัญญา
1แล้วพระองค์ตรัสกับโมเสสว่า “จงขึ้นมาเข้าเฝ้าองค์พระผู้เป็นเจ้าพร้อมกับอาโรน นาดับ อาบีฮู และผู้อาวุโสทั้งเจ็ดสิบคนของอิสราเอล พวกเจ้าทุกคนจะนมัสการอยู่ห่างๆ 2แต่โมเสสคนเดียวเท่านั้นจะขึ้นมาเข้าเฝ้าองค์พระผู้เป็นเจ้าอย่างใกล้ชิด ส่วนคนอื่นๆ อย่าเข้ามาใกล้ ห้ามประชาชนทั่วไปขึ้นมาด้วย”
3โมเสสจึงแจ้งให้เหล่าประชากรทราบถึงบทบัญญัติและพระดำรัสทั้งสิ้นขององค์พระผู้เป็นเจ้าเขาทั้งปวงก็ตอบรับเป็นเสียงเดียวกันว่า “เราจะปฏิบัติตามทุกสิ่งที่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสไว้” 4โมเสสจึงบันทึกทุกสิ่งที่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสไว้
เช้าตรู่วันรุ่งขึ้นโมเสสก่อแท่นบูชาที่เชิงเขาและตั้งเสาหินสิบสองต้นเป็นตัวแทนสิบสองเผ่าของอิสราเอล 5แล้วเขาสั่งให้ชายหนุ่มชาวอิสราเอลถวายเครื่องเผาบูชาและถวายวัวหนุ่มจำนวนหนึ่งเป็นเครื่องสันติบูชาแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า 6โมเสสแบ่งเลือดจากสัตว์ที่เป็นเครื่องบูชามาครึ่งหนึ่งใส่ลงในอ่าง อีกครึ่งหนึ่งเขาพรมลงบนแท่นบูชา 7แล้วโมเสสอ่านหนังสือพันธสัญญานั้นให้ประชาชนฟัง พวกเขาก็ตอบว่า “เราจะปฏิบัติตามทุกสิ่งที่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสไว้ เราจะเชื่อฟัง”
8โมเสสจึงนำเลือดในอ่างพรมประชาชนและกล่าวว่า “นี่คือเลือดแห่งพันธสัญญาที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกระทำไว้กับท่านทั้งหลายตามพระดำรัสทั้งสิ้นนี้”
9จากนั้นโมเสส อาโรน นาดับ อาบีฮู และผู้อาวุโสทั้งเจ็ดสิบคนของอิสราเอลขึ้นไปบนภูเขา 10และเห็นพระเจ้าแห่งอิสราเอล พื้นใต้พระบาทเป็นแนวเจิดจรัสราวกับแก้วไพฑูรย์สุกปลั่งแจ่มจ้าเหมือนท้องฟ้า 11ถึงแม้ผู้นำเหล่านี้ของอิสราเอลเห็นพระเจ้า พระองค์ก็ไม่ได้ทรงทำลายพวกเขา และเขาทั้งหมดกินดื่มร่วมกัน
12องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า “จงขึ้นมาหาเราบนภูเขา รออยู่ที่นี่ แล้วเราจะมอบบทบัญญัติและพระบัญชาซึ่งเราจารึกบนแผ่นศิลาให้เจ้าเพื่อไว้สั่งสอนประชากร”
13ดังนั้นโมเสสและโยชูวาผู้ช่วยของเขาจึงขึ้นไปบนภูเขาของพระเจ้า 14โมเสสกล่าวกับผู้อาวุโสเหล่านั้นว่า “ขอให้ท่านรออยู่ที่นี่จนกว่าพวกเราจะกลับมา อาโรนและเฮอร์อยู่กับพวกท่าน ใครมีเรื่องมีราวให้ไปหาเขาทั้งสองได้”
15โมเสสจึงขึ้นไปบนภูเขา แล้วกลุ่มเมฆก็ปกคลุมภูเขานั้น 16และพระเกียรติสิริขององค์พระผู้เป็นเจ้าอยู่บนภูเขาซีนาย มีเมฆปกคลุมอยู่ตลอดหกวัน ในวันที่เจ็ดองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสเรียกโมเสสจากเมฆ 17ชนอิสราเอลเห็นพระเกียรติสิริขององค์พระผู้เป็นเจ้าบนยอดเขา แลดูเหมือนไฟลุกจ้า 18แล้วโมเสสก็เข้าไปในกลุ่มเมฆบนยอดเขา และอยู่ที่นั่นตลอดสี่สิบวันสี่สิบคืน
Conclusion de l’alliance avec Israël
1Dieu dit à Moïse : Monte vers l’Eternel, et prends avec toi Aaron, Nadab, Abihou24.1 Les deux fils aînés d’Aaron qui auraient dû lui succéder dans l’office de grand-prêtre, mais ils ont offert un feu profane sur l’autel et ont été frappés par Dieu (Lv 10.1-2 ; Nb 3.4). et soixante-dix des responsables d’Israël24.1 Il ne s’agit donc pas de tous les responsables du peuple. Le nombre soixante-dix renvoie peut-être au nombre des personnes composant la famille d’Israël lors de sa venue en Egypte (1.5) à moins qu’il ne symbolise la plénitude (sept) multipliée par dix (grand nombre).. Vous vous prosternerez de loin. 2Toi, Moïse, tu t’approcheras seul de moi ; les autres ne s’approcheront pas, et l’ensemble du peuple ne montera pas avec toi.
3Moïse alla rapporter au peuple toutes les paroles de l’Eternel et toutes ses lois. Et tout le peuple s’écria d’une seule voix : Nous ferons tout ce que l’Eternel a dit.
4Moïse mit par écrit toutes les paroles de l’Eternel. Le lendemain, de bonne heure, il bâtit un autel au pied de la montagne et dressa douze stèles pour les douze tribus d’Israël. 5Puis il chargea les jeunes gens d’Israël d’offrir à l’Eternel des holocaustes et des taureaux en sacrifices de communion. 6Il recueillit la moitié du sang versé dans des récipients et répandit l’autre moitié sur l’autel. 7Puis il prit le livre de l’alliance24.7 Le livre qui vient d’être écrit (v. 4). et le lut à haute voix au peuple. Les Israélites déclarèrent : Nous ferons tout ce que l’Eternel a dit, nous obéirons à toutes ses paroles.
8Alors Moïse prit le sang et en aspergea le peuple en disant : C’est le sang de l’alliance que l’Eternel a conclue avec vous, sur la base de toutes ces paroles24.8 Jésus semble avoir fait allusion à ces paroles en instituant la cène (Mt 26.28 ; Mc 14.24 ; Lc 22.20 ; 1 Co 11.25) ; voir Hé 9.19-20 ; 10.29..
9Ensuite Moïse gravit la montagne avec Aaron, Nadab, Abihou et soixante-dix responsables d’Israël. 10Ils virent le Dieu d’Israël. Sous ses pieds s’étendait comme une plateforme de saphirs aussi purs que le fond du ciel24.10 Voir Ap 4.6.. 11L’Eternel n’étendit pas la main sur ces notables des Israélites ; ils contemplèrent Dieu et puis ils mangèrent et burent.
Moïse entre dans la présence de l’Eternel
12L’Eternel dit à Moïse : Monte vers moi sur la montagne et tiens-toi là. Je te donnerai les tables de pierre sur lesquelles j’ai transcrit la Loi et les commandements pour que tu les enseignes au peuple.
13Moïse se mit en route avec Josué, son assistant, et gravit la montagne de Dieu 14après avoir dit aux responsables d’Israël : Attendez-nous ici jusqu’à notre retour. Aaron et Hour resteront avec vous. Si quelqu’un a un problème à régler, qu’il s’adresse à eux.
15Moïse monta sur la montagne et la nuée la recouvrit. 16La gloire de l’Eternel demeura sur le mont Sinaï et la nuée le recouvrit pendant six jours. Le septième jour, l’Eternel appela Moïse du milieu de la nuée. 17La gloire de l’Eternel apparaissait aux Israélites comme un feu au sommet de la montagne. 18Moïse pénétra dans la nuée et monta plus haut sur la montagne. Il y demeura quarante jours et quarante nuits.
