คำเชื้อเชิญของปัญญาและความโง่เขลา
1ปัญญาได้สร้างบ้านขึ้นบนเสาหลักเจ็ดต้น
2นางได้เตรียมเนื้อและผสมเหล้าองุ่นไว้
แล้วได้จัดโต๊ะอาหารของนางไว้ด้วย
3แล้วส่งสาวใช้ออกไปเชื้อเชิญทุกคน
ปัญญาร้องเรียกจากจุดสูงสุดของเมืองว่า
4“ให้บรรดาคนอ่อนต่อโลกมาที่บ้านของเราเถิด!”
นางกล่าวกับคนไร้สามัญสำนึกว่า
5“เชิญมารับประทานอาหาร
และดื่มเหล้าองุ่นที่เราได้ผสมไว้
6จงทิ้งวิถีอันอ่อนต่อโลกของเจ้า แล้วเจ้าจะมีชีวิตอยู่
จงดำเนินในวิถีแห่งความเข้าใจ”
7“ผู้ที่ตักเตือนคนชอบเยาะเย้ย มีแต่จะถูกตอกกลับ
ผู้ที่ตักเตือนคนชั่วร้าย มีแต่จะถูกทำร้าย
8อย่าไปว่ากล่าวคนชอบเยาะเย้ย ไม่อย่างนั้นเขาจะเกลียดชังเจ้า
จงตักเตือนคนฉลาด แล้วเขาจะรักเจ้า
9จงสอนคนฉลาด แล้วเขาจะฉลาดยิ่งขึ้น
จงสอนคนชอบธรรม แล้วเขาจะเรียนรู้มากขึ้น
10“ความยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าเป็นที่เริ่มต้นของปัญญา
การรู้จักองค์บริสุทธิ์ทำให้เกิดความเข้าใจ
11เพราะเรา วันเวลาของเจ้าจะยืนยาว
และปีเดือนแห่งชีวิตของเจ้าจะเพิ่มพูน
12หากเจ้าฉลาด สติปัญญาของเจ้าจะให้บำเหน็จแก่เจ้า
หากเจ้าชอบเยาะเย้ย เจ้าก็จะทนทุกข์ตามลำพัง”
13ผู้หญิงที่ได้ชื่อว่า “โง่” ชอบพูดพล่าม
นางไร้ระเบียบวินัยและไม่รู้อะไรเลย
14นางนั่งอยู่ที่ประตูบ้าน
หรือในที่สูงของเมือง
15คอยร้องเรียกผู้คนที่ผ่านไปผ่านมา
ผู้มุ่งหน้าไปตามทางของตน
16“ให้บรรดาคนอ่อนต่อโลก มาที่บ้านของเราเถิด!”
นางกล่าวกับบรรดาคนไร้สามัญสำนึกว่า
17“น้ำที่ลักเขาดื่มก็ชื่นใจดี
อาหารที่แอบเขากินก็เอร็ดอร่อย!”
18แต่คนเหล่านั้นหารู้ไม่ว่าที่นั่นมีแต่คนตาย
และแขกของนางล้วนอยู่ก้นหลุมฝังศพ
Nyansa Ne Nkwaseasɛm Frɛ
1Nyansa asi ne fie;
watwa nʼafadum nson ho.
2Wasiesie nʼaduane afra ne nsã
wato ne ɛpono.
3Wasoma ne mmaawa, na ɔfrɛ
firi kuropɔn no sorɔnsorɔmmea hɔ sɛ,
4“Momma ntetekwaafoɔ nyinaa mmra ha!”
Ɔka kyerɛ wɔn a wɔnni atemmuo sɛ,
5“Mommra mmɛdi mʼaduane
na monnom nsã a mafra no.
6Monnya mo ntetekwaasɛm no na mobɛnya nkwa;
monnante nteaseɛ akwan so.”
7Deɛ ɔtenetene ɔfɛdifoɔ no frɛ ahohorabɔ;
na deɛ ɔka amumuyɛfoɔ anim no nya ɔyea.
8Ɛno enti, nnka ɔfɛdifoɔ anim na ɔmmɛtane wo;
ka onyansafoɔ anim na ɔbɛdɔ wo.
9Ma onyansafoɔ akwankyerɛ na ɔbɛkɔ so ahunu nyansa;
kyerɛkyerɛ ɔteneneeni na ɔde bɛka nʼadesua ho.
10Awurade suro yɛ nyansa ahyɛaseɛ
Ɔkronkronni no ho nimdeɛ yɛ nteaseɛ.
11Me mu na wo nna bɛdɔɔso,
na wɔde mfeɛ bɛka wo nkwa ho.
12Sɛ woyɛ onyansafoɔ a, wobɛnya wo nyansa ho mfasoɔ;
sɛ woyɛ ɔfɛdifoɔ a, wo nko ara na ɛbɛhunu amane.
13Ɔbaa ɔkwasea yɛ ɔkasafoɔ;
ɔnni ahohyɛsoɔ na ɔnni nimdeɛ.
14Ɔte ne fie ɛpono ano,
na ɔte akonnwa a ɛsi kuropɔn no sorɔnsorɔmmea,
15na ɔfrɛfrɛ wɔn a wɔtwam hɔ,
wɔn a wɔnam wɔn kwan so tee sɛ,
16“Momma ntetekwaafoɔ nyinaa mmra ha”
ɔka kyerɛ wɔn a wɔnni atemmuo sɛ,
17“Nsuo a wɔwia no yɛ fremfrem
na aduane a wɔdi no ahintaeɛ no yɛ dɛ!”
18Nanso wɔnnim koraa sɛ awufoɔ wɔ hɔ
sɛ nʼahɔhoɔ wɔ ɛda no ase tɔnn.
