สุภาษิต 8 – Thai New Contemporary Bible TNCV

Thai New Contemporary Bible

สุภาษิต 8:1-36

เสียงเรียกของปัญญา

1ปัญญาไม่ได้ส่งเสียงเรียกอยู่หรือ?

ความเข้าใจไม่ได้ร้องเรียกอยู่หรือ?

2ปัญญายืนอยู่บนที่สูง ริมทางเดิน

และตรงทางแยก

3ปัญญาร้องเสียงดัง

อยู่ที่ข้างประตูเข้าเมืองว่า

4“มนุษย์ทั้งหลายเอ๋ย เราร้องเรียกพวกเจ้า

เราป่าวร้องแก่มนุษย์ทั้งปวง

5เจ้าคนอ่อนต่อโลก จงมีความสุขุมรอบคอบ

เจ้าคนโง่ จงใส่ใจในสิ่งนี้

6ฟังเถิด เรามีเรื่องสำคัญมากจะบอก

เราเอ่ยปากเพื่อกล่าวสิ่งที่ถูกต้อง

7ปากของเรากล่าวความจริง

ริมฝีปากของเราชิงชังความชั่ว

8วาจาทั้งสิ้นของเราเที่ยงธรรม

ไม่มีการลดเลี้ยวหรือบิดเบือน

9คำพูดของเราตรงไปตรงมาสำหรับผู้มีความเข้าใจ

และถูกทำนองคลองธรรมสำหรับผู้มีความรู้

10จงเลือกคำสอนของเราแทนที่จะเลือกเงิน

เลือกความรู้แทนที่จะเลือกทองเนื้อเก้า

11เพราะปัญญาสูงค่ากว่าทับทิม

สิ่งที่เจ้าปรารถนาไม่มีอะไรเปรียบกับนางได้

12“เรา ปัญญา อยู่คู่ความสุขุมรอบคอบ

เรามีความรู้และความเฉลียวฉลาด

13ความยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าคือการเกลียดชังความชั่ว

เราชิงชังความหยิ่งยโส ความจองหอง

การประพฤติชั่ว และวาจาตลบตะแลง

14คำปรึกษาและดุลยพินิจเป็นของเรา

เรามีความเข้าใจและอำนาจ

15โดยเรา บรรดากษัตริย์จึงครอบครอง

และชนชั้นปกครองก็ตรากฎหมายที่ยุติธรรม

16โดยเรา บรรดาเจ้านายจึงปกครอง

และบรรดาขุนนาง คือคนทั้งปวงที่ปกครองอยู่ในโลก8:16 สำเนาต้นฉบับภาษาฮีบรูส่วนใหญ่ว่าโดยเรา บรรดาเจ้านายจึงปกครอง / และบรรดาขุนนาง คือผู้ปกครองที่ชอบธรรมทั้งมวลก็เช่นกัน

17เรารักผู้ที่รักเรา

คนที่เสาะหาเราก็พบเรา

18ทรัพย์สมบัติและเกียรติยศอยู่กับเรา

ความมั่งคั่งและความเจริญรุ่งเรืองอันยั่งยืนด้วย

19ผลของเราดียิ่งกว่าทองแท้

สิ่งที่เราให้ล้ำค่ายิ่งกว่าเงินบริสุทธิ์

20เราดำเนินในวิถีแห่งความชอบธรรม

ตามเส้นทางแห่งความยุติธรรม

21เราให้ความมั่งคั่งเป็นมรดกแก่ผู้ที่รักเรา

ทำให้คลังสมบัติของเขาเต็มบริบูรณ์

22องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงให้กำเนิดเราเป็นสิ่งแรกก่อนสิ่งอื่นที่พระองค์ทรงกระทำ8:22 หรือองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงครอบครองเรา หรือองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงนำเราออกมา

ก่อนบรรดาพระราชกิจของพระองค์ตั้งแต่ครั้งโบราณ

23ตั้งแต่โบราณกาลเราถูกสร้างขึ้น

ตั้งแต่ปฐมกาลก่อนที่โลกนี้จะเกิดขึ้น

24เราถือกำเนิดตั้งแต่ยังไม่มีมหาสมุทร

ก่อนน้ำพุพุ่งขึ้นมาสู่ผิวโลก

25ก่อนภูเขาและเนินเขาถูกสร้างขึ้น

เราก็เกิดแล้ว

26ก่อนที่พระเจ้าทรงสร้างโลกและท้องทุ่ง

ก่อนผงธุลีใดๆ ของโลก

27เราอยู่ที่นั่น เมื่อพระองค์ทรงสถาปนาฟ้าสวรรค์

เมื่อพระองค์ทรงกำหนดเส้นขอบฟ้าบนพื้นผิวของมหาสมุทร

28เมื่อพระองค์ทรงวางตำแหน่งของเมฆเบื้องบน

และทรงกำหนดตาน้ำแห่งห้วงบาดาล

29เมื่อพระองค์ทรงขีดพรมแดนของทะเล

เพื่อไม่ให้น้ำล้ำเขตตามพระบัญชาของพระองค์

และเมื่อพระองค์ทรงปักผังวางฐานรากของโลก

30ในตอนนั้นเราอยู่เคียงข้างพระองค์ตลอดเวลา8:30 หรือในตอนนั้นเราเป็นนายช่างเอกอยู่เคียงข้างพระองค์ หรือในตอนนั้นเราเป็นเด็กเล็กๆ อยู่เคียงข้างพระองค์

เปี่ยมด้วยความปีติยินดีวันแล้ววันเล่า

ชื่นชมยินดีอยู่ต่อหน้าพระองค์เสมอ

31ชื่นชมยินดีกับโลกที่พระองค์ทรงสร้าง

และเปรมปรีดิ์ในมนุษยชาติ

32“ดังนั้นลูกเอ๋ย จงฟังเรา

ความสุขมีแก่ผู้ที่รักษาวิถีทางของเรา

33จงฟังคำสอนของเรา แล้วจงฉลาดขึ้น

อย่าเพิกเฉยละเลย

34ความสุขมีแก่ผู้ที่ฟังเรา

เฝ้ารอเราทุกวันที่ริมประตู

คอยท่าที่หน้าบ้านของเรา

35เพราะผู้ใดก็ตามที่พบเราย่อมพบชีวิต

และได้รับความโปรดปรานจากองค์พระผู้เป็นเจ้า

36ส่วนผู้ที่พลาดจากเราก็ทำร้ายตัวเอง

ทุกคนที่เกลียดเราก็รักความตาย”