เสียงเรียกของปัญญา
1ปัญญาไม่ได้ส่งเสียงเรียกอยู่หรือ?
ความเข้าใจไม่ได้ร้องเรียกอยู่หรือ?
2ปัญญายืนอยู่บนที่สูง ริมทางเดิน
และตรงทางแยก
3ปัญญาร้องเสียงดัง
อยู่ที่ข้างประตูเข้าเมืองว่า
4“มนุษย์ทั้งหลายเอ๋ย เราร้องเรียกพวกเจ้า
เราป่าวร้องแก่มนุษย์ทั้งปวง
5เจ้าคนอ่อนต่อโลก จงมีความสุขุมรอบคอบ
เจ้าคนโง่ จงใส่ใจในสิ่งนี้
6ฟังเถิด เรามีเรื่องสำคัญมากจะบอก
เราเอ่ยปากเพื่อกล่าวสิ่งที่ถูกต้อง
7ปากของเรากล่าวความจริง
ริมฝีปากของเราชิงชังความชั่ว
8วาจาทั้งสิ้นของเราเที่ยงธรรม
ไม่มีการลดเลี้ยวหรือบิดเบือน
9คำพูดของเราตรงไปตรงมาสำหรับผู้มีความเข้าใจ
และถูกทำนองคลองธรรมสำหรับผู้มีความรู้
10จงเลือกคำสอนของเราแทนที่จะเลือกเงิน
เลือกความรู้แทนที่จะเลือกทองเนื้อเก้า
11เพราะปัญญาสูงค่ากว่าทับทิม
สิ่งที่เจ้าปรารถนาไม่มีอะไรเปรียบกับนางได้
12“เรา ปัญญา อยู่คู่ความสุขุมรอบคอบ
เรามีความรู้และความเฉลียวฉลาด
13ความยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าคือการเกลียดชังความชั่ว
เราชิงชังความหยิ่งยโส ความจองหอง
การประพฤติชั่ว และวาจาตลบตะแลง
14คำปรึกษาและดุลยพินิจเป็นของเรา
เรามีความเข้าใจและอำนาจ
15โดยเรา บรรดากษัตริย์จึงครอบครอง
และชนชั้นปกครองก็ตรากฎหมายที่ยุติธรรม
16โดยเรา บรรดาเจ้านายจึงปกครอง
และบรรดาขุนนาง คือคนทั้งปวงที่ปกครองอยู่ในโลก8:16 สำเนาต้นฉบับภาษาฮีบรูส่วนใหญ่ว่าโดยเรา บรรดาเจ้านายจึงปกครอง / และบรรดาขุนนาง คือผู้ปกครองที่ชอบธรรมทั้งมวลก็เช่นกัน
17เรารักผู้ที่รักเรา
คนที่เสาะหาเราก็พบเรา
18ทรัพย์สมบัติและเกียรติยศอยู่กับเรา
ความมั่งคั่งและความเจริญรุ่งเรืองอันยั่งยืนด้วย
19ผลของเราดียิ่งกว่าทองแท้
สิ่งที่เราให้ล้ำค่ายิ่งกว่าเงินบริสุทธิ์
20เราดำเนินในวิถีแห่งความชอบธรรม
ตามเส้นทางแห่งความยุติธรรม
21เราให้ความมั่งคั่งเป็นมรดกแก่ผู้ที่รักเรา
ทำให้คลังสมบัติของเขาเต็มบริบูรณ์
22“องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงให้กำเนิดเราเป็นสิ่งแรกก่อนสิ่งอื่นที่พระองค์ทรงกระทำ8:22 หรือองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงครอบครองเรา หรือองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงนำเราออกมา
ก่อนบรรดาพระราชกิจของพระองค์ตั้งแต่ครั้งโบราณ
23ตั้งแต่โบราณกาลเราถูกสร้างขึ้น
ตั้งแต่ปฐมกาลก่อนที่โลกนี้จะเกิดขึ้น
24เราถือกำเนิดตั้งแต่ยังไม่มีมหาสมุทร
ก่อนน้ำพุพุ่งขึ้นมาสู่ผิวโลก
25ก่อนภูเขาและเนินเขาถูกสร้างขึ้น
เราก็เกิดแล้ว
26ก่อนที่พระเจ้าทรงสร้างโลกและท้องทุ่ง
ก่อนผงธุลีใดๆ ของโลก
27เราอยู่ที่นั่น เมื่อพระองค์ทรงสถาปนาฟ้าสวรรค์
เมื่อพระองค์ทรงกำหนดเส้นขอบฟ้าบนพื้นผิวของมหาสมุทร
28เมื่อพระองค์ทรงวางตำแหน่งของเมฆเบื้องบน
และทรงกำหนดตาน้ำแห่งห้วงบาดาล
29เมื่อพระองค์ทรงขีดพรมแดนของทะเล
เพื่อไม่ให้น้ำล้ำเขตตามพระบัญชาของพระองค์
และเมื่อพระองค์ทรงปักผังวางฐานรากของโลก
30ในตอนนั้นเราอยู่เคียงข้างพระองค์ตลอดเวลา8:30 หรือในตอนนั้นเราเป็นนายช่างเอกอยู่เคียงข้างพระองค์ หรือในตอนนั้นเราเป็นเด็กเล็กๆ อยู่เคียงข้างพระองค์
เปี่ยมด้วยความปีติยินดีวันแล้ววันเล่า
ชื่นชมยินดีอยู่ต่อหน้าพระองค์เสมอ
31ชื่นชมยินดีกับโลกที่พระองค์ทรงสร้าง
และเปรมปรีดิ์ในมนุษยชาติ
32“ดังนั้นลูกเอ๋ย จงฟังเรา
ความสุขมีแก่ผู้ที่รักษาวิถีทางของเรา
33จงฟังคำสอนของเรา แล้วจงฉลาดขึ้น
อย่าเพิกเฉยละเลย
34ความสุขมีแก่ผู้ที่ฟังเรา
เฝ้ารอเราทุกวันที่ริมประตู
คอยท่าที่หน้าบ้านของเรา
35เพราะผู้ใดก็ตามที่พบเราย่อมพบชีวิต
และได้รับความโปรดปรานจากองค์พระผู้เป็นเจ้า
36ส่วนผู้ที่พลาดจากเราก็ทำร้ายตัวเอง
ทุกคนที่เกลียดเราก็รักความตาย”
Мудрост позива
1Зар то мудрост не позива,
не диже ли разборитост глас свој?
2Ено је на узвишицама, покрај пута,
на раскршћима се поставила;
3на капијама, на улазима у град,
на улазним вратима она виче:
4„Људи, вас дозивам
и глас дижем целом човечанству!
5Разборитости се научите, лаковерни људи,
уразумите срце, неразумни.
6Слушајте, јер ја објављујем драгоцене ствари,
честите ће бити изреке усана мојих.
7Баш истину казиваћу
јер је злоба мрска уснама мојим.
8Праведне су све речи мојих уста
и нема у њима изопачености и непоштења.
9Све су оне јасне разборитом
и исправне онима што знање стичу.
10Прихватите поуку моју, а не сребро,
изаберите знање пре него суво злато.
11Јер је мудрост од драгуља боља
и сва јој уживања ни принети нису.
12Ја, мудрост, с разборитошћу живим,
проналазим знање и домишљатост.
13Богобојазност значи мрзети зло,
јер ја мрзим бахати понос,
пут злобе и уста покварена.
14У мени је савет, поуздана мудрост.
У мени је умност, ја имам снагу.
15Цареви владају уз моју помоћ
и владари деле правду.
16Главари, кнезови и све праведне судије
владају уз моју помоћ.
17Ја волим све који воле мене,
налазе ме сви који ме помно траже.
18Част, иметак, трајно благостање
и праведност су са мном.
19Од злата, од сувога злата је род мој бољи,
и добит моја боља од пробраног сребра.
20Ја ходам путем праведности
и посред стаза правде,
21да онима који ме воле дам наследство
и њихове ризнице напуним.
22Мене је имао Господ на почетку његовог пута,
још пре дела својих древних.
23Постављена сам од давнина,
од искона, пре постања земље.
24Рођена сам кад бездана још није било,
када није било ни извора обилних вода.
25Пре планина постављених
и пре брда рођена сам,
26док још земљу он створио није,
ни поља, ни прво тло света.
27Када је створио небеса, ја сам била тамо,
када је оцртавао хоризонт над лицем бездана;
28када је горе учвршћивао облаке
и када су набујали извори бездана;
29када је мору поставио његове обале,
како вода не би прелазила његову заповест,
и када је означио темеље земљине.
30Била сам уз њега као градитељка,
била сам му радост свакодневна,
веселила се пред њим стално;
31веселила се по свету, по његовој земљи
и радовала се са потомцима људи.
32Зато ме, децо, послушајте.
О, како су благословени они који се држе мојих путева!
33Послушајте поуку моју,
радите мудро и не одбацујте је.
34Како је благословен човек који ме слуша,
који свакодневно бдије на мојим вратима
и пази на доврацима врата мојих!
35Јер ко мене нађе, нашао је живот
и добио наклоност Господњу.
36Али ко мене не нађе, себи самом шкоди,
а сви који ме мрзе воле смрт.“
