สุภาษิต 31 – Thai New Contemporary Bible TNCV

Thai New Contemporary Bible

สุภาษิต 31:1-31

คำสอนของกษัตริย์เลมูเอล

1นี่คือคำสอนของกษัตริย์เลมูเอล เป็นถ้อยคำที่ได้รับการดลใจ31:1 หรือเลมูเอลแห่งมัสสาซึ่งมารดาของพระองค์ทรงสอนไว้

2“ฟังให้ดี ลูกของแม่ ฟังให้ดี ลูกจากครรภ์ของแม่!

ฟังให้ดี ลูกของแม่ ผู้เป็นคำตอบคำอธิษฐานของแม่!

3อย่าเสียแรงกับเหล่าอิสตรี31:3 หรือทรัพย์สิน

อย่าเสียกำลังให้แก่บรรดาผู้ที่ทำลายกษัตริย์

4“เลมูเอลเอ๋ย มันไม่เหมาะสำหรับกษัตริย์ ไม่เหมาะสำหรับกษัตริย์ที่จะดื่มเหล้าองุ่น

ไม่เหมาะสำหรับชนชั้นปกครองที่จะกระหายหาของมึนเมา

5เพราะเมื่อดื่มแล้ว จะลืมสิ่งที่ตราไว้ในตัวบทกฎหมาย

และจะเปลี่ยนบทบัญญัติทำให้ผู้ที่ถูกกดขี่ข่มเหงเดือดร้อน

6สุรามีไว้ให้คนที่กำลังพินาศ

เหล้าองุ่นมีไว้เพื่อผู้ที่ทุกข์ใจ

7ให้เขาดื่มจะได้ลืมความอับจน

และไม่นึกถึงทุกข์เข็ญของตนอีก

8“จงเป็นปากเป็นเสียงให้ผู้ที่ไม่อาจปริปากเพื่อตนเอง

เพื่อสิทธิ์ของผู้ที่สิ้นไร้ไม้ตอก

9จงเป็นปากเป็นเสียงให้พวกเขาและตัดสินอย่างยุติธรรม

จงออกบทบัญญัติเพื่อประโยชน์ของผู้ยากไร้และขัดสน”

บทส่งท้าย

1031:10-31 ในภาษาฮีบรู แต่ละข้อขึ้นต้นด้วยตัวอักษรฮีบรูเรียงตามลำดับใครจะพบภรรยาที่ดีเลิศ?

นางล้ำค่ายิ่งกว่าทับทิมมากนัก

11สามีของนางไว้ใจนางอย่างเต็มที่

และไม่ขาดสิ่งล้ำค่าอันใดเลย

12นางนำสิ่งดีมาสู่เขาไม่ใช่สิ่งร้าย

ตลอดวันเวลาของนาง

13นางเลือกหาขนสัตว์และใยป่าน

และสองมือทำงานอย่างขยันขันแข็ง

14นางเป็นดั่งเรือสินค้า

ที่บรรทุกอาหารมาจากแดนไกล

15นางตื่นขึ้นตั้งแต่ก่อนรุ่งสาง

เพื่อจัดเตรียมอาหารสำหรับคนในครัวเรือน

และแบ่งอาหารให้บรรดาสาวใช้

16นางออกไปสำรวจไร่นาแล้วซื้อไว้

และลงทุนทำสวนองุ่นด้วยเงินที่นางหามาได้

17นางทำงานอย่างขยันขันแข็ง

แขนของนางแข็งแกร่งสู้งานต่างๆ

18นางดูแลกิจการให้ผลกำไรงอกเงย

และกลางคืนตะเกียงของนางก็ไม่ดับ

19มือของนางจับไน

นิ้วของนางจับกระสวย

20นางหยิบยื่นให้คนยากจน

และยื่นมือช่วยคนขัดสน

21เมื่อหิมะตก นางไม่วิตกกังวลเกี่ยวกับคนในครัวเรือน

เพราะทุกคนสวมเสื้อผ้าอย่างดีและอบอุ่น31:21 ภาษาฮีบรูว่าเพราะทุกคนสวมเสื้อผ้าสีแดง

22นางทำผ้าปูที่นอนเอง

เสื้อผ้าของนางทำด้วยผ้าลินินเนื้อดีและผ้าขนสัตว์สีม่วงราคาแพง

23สามีของนางเป็นที่นับหน้าถือตาที่ประตูเมือง

ที่ซึ่งเขานั่งอยู่ในหมู่ผู้อาวุโสของแผ่นดิน

24นางยังได้ทำเครื่องนุ่งห่มด้วยผ้าลินินไว้ขาย

และส่งผ้าคาดเอวให้แก่พ่อค้า

25พลังและศักดิ์ศรีคืออาภรณ์ที่นางสวม

ดังนั้นนางจึงหัวเราะกับอนาคตที่จะมาถึงได้

26ปากของนางเอื้อนเอ่ยสติปัญญา

ลิ้นของนางสอนสิ่งดีงาม

27นางคอยดูแลกิจการทั้งสิ้นในครัวเรือน

และไม่เคยเกียจคร้าน

28ลูกๆ ของนางยืนขึ้นกล่าวยกย่อง

สามีของนางก็ชมเชยนางว่า

29“สตรีจำนวนมากทำสิ่งดีเลิศ

แต่เธอล้ำเลิศยิ่งกว่าพวกเขาทั้งหมด”

30เสน่ห์เป็นสิ่งหลอกลวง และความสวยงามไม่จีรังยั่งยืน

แต่สตรีที่ยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าจะได้รับการสรรเสริญ

31จงยกย่องนางเพราะทุกสิ่งที่นางทำ

ให้ประชาชนที่ประตูเมืองสรรเสริญนางเพราะการงานของนาง