สุภาษิต 18 – TNCV & NAV

Thai New Contemporary Bible

สุภาษิต 18:1-24

1คนไม่เอาเพื่อนทำตามอำเภอใจ

ต่อต้านหลักปฏิบัติที่ดีทุกอย่าง

2คนโง่ไม่ชอบฟังคำชี้แนะ

แต่ชอบคุยฟุ้งเรื่องของตน

3การดูหมิ่นมากับความชั่ว18:3 หรือคนชั่ว

และความอัปยศมากับความอับอาย

4ถ้อยคำของคนเราเป็นเหมือนน้ำลึก

น้ำพุแห่งปัญญาเป็นสายน้ำเชี่ยวกราก

5การเข้าข้างคนชั่วเป็นเรื่องไม่ดี

และการไม่ให้ความยุติธรรมแก่ผู้บริสุทธิ์ก็ไม่ดีเช่นกัน

6ริมฝีปากของคนโง่ก่อให้เกิดการวิวาท

ปากของเขาเชิญชวนการโบยตี

7ปากของคนโง่ทำให้ตนเองพินาศ

ริมฝีปากของเขาเป็นกับดักชีวิตของตน

8ถ้อยคำซุบซิบนินทาเหมือนอาหารโอชะ

เข้าไปยังส่วนลึกที่สุดของคนเรา

9คนอู้งาน

เป็นพี่น้องกับความพินาศ

10พระนามพระยาห์เวห์เป็นป้อมปราการมั่นคง

คนชอบธรรมวิ่งไปหลบอย่างปลอดภัย

11ทรัพย์สมบัติของคนรวยเป็นเมืองป้อมปราการของเขา

เขาคิดว่ามันเป็นกำแพงสูงที่ไม่มีใครข้ามได้

12ใจของคนย่อมหยิ่งผยองก่อนที่เขาจะล้มลง

แต่ความถ่อมใจนำหน้าเกียรติยศ

13คนที่ตอบก่อนฟัง

ก็โง่เขลาและขายหน้า

14กำลังใจทำให้ยืนหยัดได้แม้ในยามเจ็บป่วย

แต่เมื่อใจแหลกสลายใครจะทนได้

15ใจของคนฉลาดขวนขวายหาความรู้

และหูของปราชญ์เสาะหามัน

16ของกำนัลเปิดช่องทางแก่ผู้ให้

มันนำเขามาอยู่ต่อหน้าคนใหญ่คนโต

17ผู้ที่ให้การก่อนดูเหมือนเป็นฝ่ายถูก

จนกระทั่งอีกฝ่ายเข้ามาสอบทานเขา

18การจับฉลากยุติข้อโต้แย้ง

และแยกคู่พิพาทออกจากกัน

19การไกล่เกลี่ยพี่น้องที่บาดหมางกันยากยิ่งกว่าการยึดเมืองป้อมปราการ

ความขัดแย้งของพวกเขาจะขวางกั้นเจ้าเหมือนดาลที่ปิดประตูป้อมไว้

20คนเราอิ่มท้องด้วยผลจากปาก

คนเราอิ่มด้วยผลิตผลจากริมฝีปาก

21ลิ้นมีอำนาจชี้เป็นชี้ตาย

คนที่รักการพูดจะได้กินผลของมัน

22ผู้ที่พบภรรยาก็พบของดี

และได้รับความโปรดปรานจากองค์พระผู้เป็นเจ้า

23คนยากจนวอนขอความเมตตา

แต่คนมั่งมีตอบอย่างหยาบคาย

24ผู้ที่มีเพื่อนกินจะถึงหายนะ

แต่ก็มีเพื่อนสนิทที่ใกล้ชิดยิ่งกว่าพี่น้อง

Ketab El Hayat

الأمثال 18:1-24

1الْمُعْتَزِلُ (عَنِ اللهِ وَالنَّاسِ) يَنْشُدُ شَهْوَتَهُ وَيَتَنَكَّرُ لِكُلِّ مَشُورَةٍ صَائِبَةٍ. 2لَا يَعْبَأُ الْجَاهِلُ بِالْفِطْنَةِ، بَلْ هَمُّهُ الإِعْرَابُ عَمَّا فِي نَفْسِهِ. 3إِذَا أَقْبَلَ الشِّرِّيرُ أَقْبَلَ مَعَهُ الاحْتِقَارُ، وَالْعَارُ يُلازِمُ الْهَوَانَ. 4كَلِمَاتُ الإِنْسَانِ مِيَاهٌ عَمِيقَةٌ يَتَعَذَّرُ سَبْرُ غَوْرِهَا، وَيَنْبُوعُ الْحِكْمَةِ نَهْرٌ مُتَدَفِّقٌ. 5مِنَ السُّوءِ مُحَابَاةُ الشِّرِّيرِ، أَوْ حِرْمَانُ الْبَرِيءِ مِنَ الْقَضَاءِ الْحَقِّ. 6أَقْوَالُ الْجَاهِلِ تُوْقِعُهُ فِي الْمَتَاعِبِ، وَكَلِمَاتُهُ تُسَبِّبُ لَهُ الضَّرْبَ. 7كَلِمَاتُ الْجَاهِلِ مَهْلَكَةٌ لَهُ، وَأَقْوَالُهُ فَخٌّ لِنَفْسِهِ. 8هَمْسَاتُ النَّمَّامِ كَلُقَمٍ سَائِغَةٍ تَنْزَلِقُ إِلَى بَوَاطِنِ الْجَوْفِ. 9الْمُتَقَاعِسُ عَنْ عَمَلِهِ هُوَ أَخُو الهَادِمِ.

10اسْمُ الرَّبِّ بُرْجٌ مَنِيعٌ يُهْرَعُ إِلَيْهِ الصِّدِّيقُ وَيَنْجُو مِنَ الْخَطَرِ. 11ثَرْوَةُ الْغَنِيِّ مَدِينَتُهُ الْحَصِينَةُ، وَهِيَ فِي وَهْمِهِ سُورٌ شَامِخٌ. 12قَبْلَ الانْكِسَارِ تَشَامُخُ الْقَلْبِ، وَقَبْلَ الْكَرَامَةِ التَّواضُعُ. 13مَنْ أَجَابَ عَنْ أَمْرٍ مَازَالَ يَجْهَلُهُ، فَذَاكَ حَمَاقَةٌ مِنْهُ وَعَارٌ لَهُ. 14رُوحُ الإِنْسَانِ الْقَوِيَّةُ تَحْتَمِلُ مَرَضَهُ، أَمَّا الرُّوحُ الْمُنْسَحِقَةُ فَمَنْ يَتَحَمَّلُهَا؟ 15عَقْلُ الْفَهِيمِ يَقْتَنِي مَعْرِفَةً، وَأُذُنُ الْحُكَمَاءِ تَنْشُدُ عِلْماً. 16هَدِيَّةُ الإِنْسَانِ تُمَهِّدُ لَهُ السَّبِيلَ، وَتَجْعَلُهُ يَمْثُلُ أَمَامَ الْعُظَمَاءِ.

17مَنْ يَعْرِضُ قَضِيَّتَهُ أَوَّلاً يَبْدُو مُحِقّاً إِلَى أَنْ يَأْتِيَ آخَرُ وَيَسْتَجْوِبَهُ. 18تَفْصِلُ الْقُرْعَةُ فِي الْخُصُومَاتِ وَتَحْسِمُ الأَمْرَ بَيْنَ الْمُتَنَازِعِينَ الأَقْوِيَاءِ. 19إِرْضَاءُ الأَخِ الْمُتَأَذِّي أَصْعَبُ مِنْ قَهْرِ مَدِينَةٍ حَصِينَةٍ، وَالْمُخَاصَمَاتُ كَعَارِضَةِ قَلْعَةٍ.

20مِنْ ثَمَرِ أَقْوَالِ الإِنْسَانِ تَشْبَعُ ذَاتُهُ، وَمِنْ غَلَّةِ كَلِمَاتِهِ يَلْقَى جَزَاءَهُ 21فِي اللِّسَانِ حَيَاةٌ أَوْ مَوْتٌ، وَالْمُوْلَعُونَ بِاسْتِخْدَامِهِ يَتَحَمَّلُونَ الْعَوَاقِبَ. 22مَنْ عَثَرَ عَلَى زَوْجَةٍ صَالِحَةٍ نَالَ خَيْراً وَحَظِيَ بِمَرْضَاةِ اللهِ. 23يَتَوَسَّلُ الْفَقِيرُ بِتَضَرُّعَاتٍ، أَمَّا الْغَنِيُّ فَيُجَاوِبُ بِخُشُونَةٍ. 24مَنْ يُكْثِرِ الأَصْحَابَ يُخْرِبْ نَفْسَهُ، وَرُبَّ صَدِيقٍ أَلْزَقُ مِنَ الأَخِ.