1องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเกลียดตาชั่งไม่เที่ยง
แต่พอพระทัยเครื่องชั่งที่เที่ยงตรง
2เมื่อความเย่อหยิ่งมา ความอัปยศก็ตามมา
ส่วนปัญญามากับความถ่อมสุภาพ
3ความสัตย์สุจริตนำทางให้คนเที่ยงธรรม
ส่วนความปลิ้นปล้อนทำให้คนไม่ซื่อสัตย์พลิกคว่ำ
4ทรัพย์สมบัติช่วยอะไรไม่ได้ในวันแห่งพระพิโรธ
แต่ความชอบธรรมช่วยกอบกู้ให้พ้นจากความตาย
5ความชอบธรรมของคนดีไร้ที่ติรักษาทางของเขาให้ตรง
ส่วนคนชั่วจะล้มลงโดยความชั่วร้ายของตน
6ความชอบธรรมของคนเที่ยงตรงช่วยกอบกู้เขา
ส่วนคนไม่ซื่อสัตย์ติดกับเพราะความปรารถนาชั่วของตน
7เมื่อคนชั่วตายไป ความหวังของเขาก็พังพินาศ
ทุกสิ่งที่เขาคาดหวังว่าจะได้จากอำนาจของตนก็สูญเปล่า11:7 หรือความหวังที่ฝากไว้กับสิ่งที่ไม่จีรังก็ตายไปพร้อมกับมัน / คำสัญญาที่ได้จากอำนาจของสิ่งที่ไม่จีรังก็สูญเปล่า
8คนชอบธรรมได้รับการช่วยเหลือให้พ้นจากความทุกข์ร้อน
แต่ความทุกข์นั้นจะตกอยู่กับคนชั่วแทน
9ปากของคนกลับกลอกทำลายเพื่อนบ้าน
ส่วนคนชอบธรรมหนีพ้นโดยอาศัยความรู้
10เมื่อคนชอบธรรมเจริญรุ่งเรือง บ้านเมืองก็ปีติยินดี
เมื่อคนชั่วย่อยยับ ก็มีเสียงโห่ร้องยินดี
11โดยพรของคนเที่ยงธรรม บ้านเมืองก็เป็นที่ยกย่อง
แต่โดยปากของคนชั่ว บ้านเมืองก็พินาศย่อยยับ
12คนไร้สามัญสำนึกก็เหยียดหยามเพื่อนบ้าน
ส่วนคนที่มีความเข้าใจย่อมสงบปากสงบคำ
13คำซุบซิบนินทาแพร่งพรายความลับ
ส่วนคนที่ไว้วางใจได้ก็รักษาความลับไว้
14ถ้าขาดการชี้นำ ประเทศชาติก็ล่มจม
แต่มีที่ปรึกษาหลายคนก็ปลอดภัย
15ผู้ที่ค้ำประกันให้คนแปลกหน้าจะเดือดร้อนแน่นอน
แต่ผู้ที่ไม่ยอมจับมือวางมัดจำก็ปลอดภัย
16หญิงผู้มีใจกรุณาย่อมได้รับความนับถือ
ส่วนชายใจร้ายย่อมได้แต่เงินเท่านั้น
17ผู้ที่มีใจเมตตากรุณาก็นำประโยชน์สุขมาให้ตนเอง
ส่วนผู้ที่โหดร้ายทำลายตัวเอง
18คนชั่วได้ค่าจ้างจอมปลอม
แต่ผู้ที่หว่านความชอบธรรมได้เก็บเกี่ยวบำเหน็จอย่างแน่นอน
19มั่นใจได้ว่าคนชอบธรรมจะได้รับชีวิต
ส่วนผู้ติดตามความชั่วก็ไปสู่ความตาย
20องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงชิงชังคนที่คดในข้องอในกระดูก
แต่ทรงชื่นชมคนที่วิถีทางของเขาไร้ที่ติ
21จงมั่นใจเถิดว่า คนชั่วร้ายจะไม่ลอยนวลพ้นโทษ
แต่บรรดาคนชอบธรรมจะได้รับการปลดปล่อย
22สาวสวยที่ไม่รู้จักคิด
ก็เหมือนห่วงทองคำคล้องอยู่ที่จมูกหมู
23ความปรารถนาของคนชอบธรรมบรรลุแต่ผลดี
แต่ความหวังของคนชั่วจบลงที่ความโกรธโทษทัณฑ์
24บางคนยิ่งให้อย่างใจกว้างกลับยิ่งมีเพิ่มมากขึ้น
ส่วนบางคนยิ่งตระหนี่ถี่เหนียวกลับยิ่งขาดแคลน
25คนใจกว้างจะเจริญรุ่งเรือง
ผู้ที่นำความชุ่มชื่นไปสู่คนอื่น ก็จะได้รับความชุ่มชื่น
26ผู้คนสาปแช่งผู้ที่กักตุนข้าว
แต่อวยพรผู้ที่เต็มใจขายให้
27พระเจ้าทรงโปรดปรานผู้ที่เสาะแสวงหาสิ่งดี
ส่วนความชั่วมาสู่ผู้แสวงหามัน
28คนที่วางใจในทรัพย์สมบัติจะล้มคว่ำลง
ส่วนคนชอบธรรมจะรุ่งเรืองเหมือนต้นไม้ที่เจริญงอกงาม
29ผู้ที่ทำให้ครอบครัวทุกข์ร้อน จะไม่เหลืออะไรเลย
และคนโง่จะตกเป็นทาสของคนจิตใจฉลาด
30ผลของคนชอบธรรมเป็นต้นไม้แห่งชีวิต
และคนฉลาดนำผู้อื่นมาถึงชีวิต
31ถ้าคนชอบธรรมยังได้รับผลของการกระทำในโลกนี้
คนอธรรมและคนบาปจะยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด!
1O Senhor repudia a balança desonesta,
mas tem grande prazer no peso correto.
2A gente soberba acaba sempre por cair na vergonha;
a sabedoria está do lado dos mansos.
3As pessoas íntegras são conduzidas pela sua própria honestidade;
as desonestas serão arruinadas pela sua maldade.
4As riquezas de nada servem no dia do juízo;
só a justiça livra da morte.
5A justiça das pessoas íntegras torna reta a sua conduta,
mas o pecador cairá com o peso dos seus pecados.
6A justiça dos retos os livrará,
mas os maus serão apanhados pelos seus próprios apetites.
7Quando o pecador morre, morrem com ele as suas esperanças,
porque se baseiam unicamente nas coisas materiais.
8Deus livra os retos da angústia,
mas aos homens maus deixa-os passar por ela.
9O hipócrita destrói o seu próximo com a língua,
mas os justos hão de livrar-se, por meio do conhecimento.
10Todo o cidadão se regozija com o sucesso de um homem justo,
assim como também com a queda dos homens maus.
11Com a bênção dos justos a cidade prosperará,
mas será destruída pelas palavras dos perversos.
12Quem despreza o seu próximo carece de bom senso;
aquele que tem entendimento sabe dominar-se.
13Quem anda metido em mexericos só espalha intrigas,
mas a pessoa de confiança sabe quando deve calar-se.
14Sem uma direção sábia, o povo perturba-se,
mas com bons conselheiros há segurança.
15Quem ficar por fiador de um estranho, certamente virá a sofrer;
vale mais recusar sê-lo e ficar seguro.
16A honra é própria de uma mulher graciosa;
mas os homens violentos só adquirem riquezas.
17Uma pessoa bondosa faz bem, até à sua própria alma,
mas destrói-a, quando se torna cruel.
18Os lucros que os maus obtêm não lhes rendem nada;
os que semeiam a justiça terão uma recompensa garantida.
19Tal como a justiça conduz à vida,
assim também o que segue o mal fá-lo para a sua própria morte.
20O Senhor aborrece profundamente os que têm um coração tortuoso,
mas tem prazer nos que andam em retidão.
21O indivíduo mau nunca virá a ficar sem castigo,
mas os filhos dos justos escaparão.
22Como uma joia de ouro no focinho dum porco,
assim é uma mulher bonita, mas insensata.
23Os que vivem com justiça podem contar com a felicidade,
mas os que se afastam de Deus só podem esperar a condenação.
24Alguns há que distribuem o que têm e ainda se tornam ricos;
outros retêm, com avareza, o que possuem e acabam por perder tudo.
25Sim, os que são generosos engordarão;
os que dão a beber aos outros serão saciados.
26O povo amaldiçoa quem açambarca alimentos para especular,
mas aqueles que vendem o que faz falta serão abençoados.
27O que procura ansiosamente o bem, virá a encontrar favor;
àquele que só sabe seguir o mal, o mal acabará por destruí-lo.
28Confia nas tuas riquezas e cairás;
mas os justos crescerão como uma planta viçosa.
29O louco que provoca zangas em família verá o vento levar-lhe tudo;
virá a ser servo de outros que têm mais entendimento do que ele.
30Os justos são como uma árvore de vida;
aquele que ganha almas sábio é.
31Se até mesmo os justos terão a sua retribuição nesta Terra,
quanto mais os perversos e os pecadores!