1องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเกลียดตาชั่งไม่เที่ยง
แต่พอพระทัยเครื่องชั่งที่เที่ยงตรง
2เมื่อความเย่อหยิ่งมา ความอัปยศก็ตามมา
ส่วนปัญญามากับความถ่อมสุภาพ
3ความสัตย์สุจริตนำทางให้คนเที่ยงธรรม
ส่วนความปลิ้นปล้อนทำให้คนไม่ซื่อสัตย์พลิกคว่ำ
4ทรัพย์สมบัติช่วยอะไรไม่ได้ในวันแห่งพระพิโรธ
แต่ความชอบธรรมช่วยกอบกู้ให้พ้นจากความตาย
5ความชอบธรรมของคนดีไร้ที่ติรักษาทางของเขาให้ตรง
ส่วนคนชั่วจะล้มลงโดยความชั่วร้ายของตน
6ความชอบธรรมของคนเที่ยงตรงช่วยกอบกู้เขา
ส่วนคนไม่ซื่อสัตย์ติดกับเพราะความปรารถนาชั่วของตน
7เมื่อคนชั่วตายไป ความหวังของเขาก็พังพินาศ
ทุกสิ่งที่เขาคาดหวังว่าจะได้จากอำนาจของตนก็สูญเปล่า11:7 หรือความหวังที่ฝากไว้กับสิ่งที่ไม่จีรังก็ตายไปพร้อมกับมัน / คำสัญญาที่ได้จากอำนาจของสิ่งที่ไม่จีรังก็สูญเปล่า
8คนชอบธรรมได้รับการช่วยเหลือให้พ้นจากความทุกข์ร้อน
แต่ความทุกข์นั้นจะตกอยู่กับคนชั่วแทน
9ปากของคนกลับกลอกทำลายเพื่อนบ้าน
ส่วนคนชอบธรรมหนีพ้นโดยอาศัยความรู้
10เมื่อคนชอบธรรมเจริญรุ่งเรือง บ้านเมืองก็ปีติยินดี
เมื่อคนชั่วย่อยยับ ก็มีเสียงโห่ร้องยินดี
11โดยพรของคนเที่ยงธรรม บ้านเมืองก็เป็นที่ยกย่อง
แต่โดยปากของคนชั่ว บ้านเมืองก็พินาศย่อยยับ
12คนไร้สามัญสำนึกก็เหยียดหยามเพื่อนบ้าน
ส่วนคนที่มีความเข้าใจย่อมสงบปากสงบคำ
13คำซุบซิบนินทาแพร่งพรายความลับ
ส่วนคนที่ไว้วางใจได้ก็รักษาความลับไว้
14ถ้าขาดการชี้นำ ประเทศชาติก็ล่มจม
แต่มีที่ปรึกษาหลายคนก็ปลอดภัย
15ผู้ที่ค้ำประกันให้คนแปลกหน้าจะเดือดร้อนแน่นอน
แต่ผู้ที่ไม่ยอมจับมือวางมัดจำก็ปลอดภัย
16หญิงผู้มีใจกรุณาย่อมได้รับความนับถือ
ส่วนชายใจร้ายย่อมได้แต่เงินเท่านั้น
17ผู้ที่มีใจเมตตากรุณาก็นำประโยชน์สุขมาให้ตนเอง
ส่วนผู้ที่โหดร้ายทำลายตัวเอง
18คนชั่วได้ค่าจ้างจอมปลอม
แต่ผู้ที่หว่านความชอบธรรมได้เก็บเกี่ยวบำเหน็จอย่างแน่นอน
19มั่นใจได้ว่าคนชอบธรรมจะได้รับชีวิต
ส่วนผู้ติดตามความชั่วก็ไปสู่ความตาย
20องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงชิงชังคนที่คดในข้องอในกระดูก
แต่ทรงชื่นชมคนที่วิถีทางของเขาไร้ที่ติ
21จงมั่นใจเถิดว่า คนชั่วร้ายจะไม่ลอยนวลพ้นโทษ
แต่บรรดาคนชอบธรรมจะได้รับการปลดปล่อย
22สาวสวยที่ไม่รู้จักคิด
ก็เหมือนห่วงทองคำคล้องอยู่ที่จมูกหมู
23ความปรารถนาของคนชอบธรรมบรรลุแต่ผลดี
แต่ความหวังของคนชั่วจบลงที่ความโกรธโทษทัณฑ์
24บางคนยิ่งให้อย่างใจกว้างกลับยิ่งมีเพิ่มมากขึ้น
ส่วนบางคนยิ่งตระหนี่ถี่เหนียวกลับยิ่งขาดแคลน
25คนใจกว้างจะเจริญรุ่งเรือง
ผู้ที่นำความชุ่มชื่นไปสู่คนอื่น ก็จะได้รับความชุ่มชื่น
26ผู้คนสาปแช่งผู้ที่กักตุนข้าว
แต่อวยพรผู้ที่เต็มใจขายให้
27พระเจ้าทรงโปรดปรานผู้ที่เสาะแสวงหาสิ่งดี
ส่วนความชั่วมาสู่ผู้แสวงหามัน
28คนที่วางใจในทรัพย์สมบัติจะล้มคว่ำลง
ส่วนคนชอบธรรมจะรุ่งเรืองเหมือนต้นไม้ที่เจริญงอกงาม
29ผู้ที่ทำให้ครอบครัวทุกข์ร้อน จะไม่เหลืออะไรเลย
และคนโง่จะตกเป็นทาสของคนจิตใจฉลาด
30ผลของคนชอบธรรมเป็นต้นไม้แห่งชีวิต
และคนฉลาดนำผู้อื่นมาถึงชีวิต
31ถ้าคนชอบธรรมยังได้รับผลของการกระทำในโลกนี้
คนอธรรมและคนบาปจะยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด!
