สดุดี 90 – TNCV & NVI-PT

Thai New Contemporary Bible

สดุดี 90:1-17

บรรพ 4

สดุดี 90—106

สดุดี 90

(คำอธิษฐานของโมเสส คนของพระเจ้า)

1ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงเป็นที่พักพิงของข้าพระองค์ทั้งหลาย

ตลอดทุกชั่วอายุ

2ก่อนภูเขาถือกำเนิด

ก่อนที่พระองค์จะทรงให้แผ่นดินและโลกเกิดขึ้น

พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าตั้งแต่นิรันดร์กาล ตลอดชั่วนิรันดร์กาล

3พระองค์ทรงทำให้มนุษย์กลับคืนสู่ธุลีดิน

โดยตรัสว่า “บรรดาบุตรของมนุษย์เอ๋ย จงคืนสู่ธุลีดินเถิด”

4เพราะพันปีในสายพระเนตรของพระองค์เป็นเหมือนวันเดียวที่เพิ่งผ่านไป

หรือเหมือนชั่วยามเดียวในเวลากลางคืน

5พระองค์ทรงกวาดมนุษย์ไปในความตาย

พวกเขาเป็นเหมือนหญ้าเขียวสดในยามเช้า

6แม้รุ่งเช้ามันงอกขึ้นมาใหม่

แต่เมื่อตกเย็นก็เหี่ยวเฉาโรยราไป

7ข้าพระองค์ทั้งหลายถูกเผาผลาญโดยพระพิโรธของพระองค์

และอกสั่นขวัญแขวนโดยความกริ้วของพระองค์

8พระองค์ทรงตีแผ่ความชั่วช้าต่างๆ ของข้าพระองค์ทั้งหลายต่อหน้าพระองค์

บาปต่างๆ ที่ซ่อนเร้นประจักษ์แจ้งในความสว่างต่อหน้าพระองค์

9วันคืนทั้งสิ้นของข้าพระองค์ทั้งหลายหมดไปภายใต้พระพิโรธของพระองค์

ปีเดือนของข้าพระองค์ทั้งหลายจบลงด้วยการครวญคราง

10ช่วงชีวิตของข้าพระองค์ทั้งหลายคือเจ็ดสิบปี

หรือแปดสิบปีแล้วแต่กำลัง

กระนั้นชั่วชีวิต90:10 หรือแม้แต่เวลาที่ดีที่สุดของเขาก็มีแต่ความเดือดร้อนโศกเศร้า

เพราะไม่ช้าก็ผ่านพ้นและเราก็จากไป

11ผู้ใดเล่าที่ทราบถึงอานุภาพแห่งพระพิโรธของพระองค์?

เพราะพระพิโรธของพระองค์นั้นใหญ่หลวงพอๆ กับความน่ายำเกรงของพระองค์

12ขอทรงสอนข้าพระองค์ทั้งหลายให้นับวันคืนของตน

เพื่อจะได้มีจิตใจที่กอปรด้วยสติปัญญา

13ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า! ขอทรงกรุณาเถิด จะเป็นอย่างนี้ไปอีกนานสักเท่าใด?

ขอทรงเอ็นดูสงสารบรรดาผู้รับใช้ของพระองค์

14ขอให้ข้าพระองค์ทั้งหลายอิ่มเอมด้วยความรักมั่นคงของพระองค์ในยามเช้า

เพื่อข้าพระองค์ทั้งหลายจะร้องเพลงด้วยความชื่นชมยินดีและปลื้มปีติตลอดชั่วชีวิต

15โปรดประทานวันเวลาอันผาสุกยืนยาว

ชดเชยกับปีเดือนที่พระองค์ได้ทรงให้ข้าพระองค์ทั้งหลายทุกข์โศก

16ขอทรงสำแดงพระราชกิจของพระองค์แก่ผู้รับใช้ของพระองค์

สำแดงพระบารมีของพระองค์แก่บรรดาลูกหลานของพวกเขา

17ขอให้ความโปรดปราน90:17 หรือความงามขององค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของข้าพระองค์ทั้งหลายอยู่เหนือข้าพระองค์ทั้งหลาย

ขอทรงสถาปนาการงานที่มือของข้าพระองค์ทั้งหลายทำเถิดพระเจ้าข้า

ขอทรงสถาปนาการงานที่มือของข้าพระองค์ทั้งหลายทำ

Nova Versão Internacional

Salmos 90:1-17

QUARTO LIVRO

Salmo 90

Oração de Moisés, homem de Deus.

1Senhor, tu és o nosso refúgio, sempre,

de geração em geração.

2Antes de nascerem os montes

e de criares a terra e o mundo,

de eternidade a eternidade tu és Deus.

3Fazes os homens voltarem ao pó,

dizendo: “Retornem ao pó, seres humanos!”

4De fato, mil anos para ti

são como o dia de ontem que passou,

como as horas da noite.

5Como uma correnteza, tu arrastas os homens;

são breves como o sono;

são como a relva que brota ao amanhecer;

6germina e brota pela manhã,

mas, à tarde, murcha e seca.

7Somos consumidos pela tua ira

e aterrorizados pelo teu furor.

8Conheces as nossas iniquidades;

não escapam os nossos pecados secretos à luz da tua presença.

9Todos os nossos dias passam debaixo do teu furor;

vão-se como um murmúrio.

10Os anos de nossa vida chegam a setenta,

ou a oitenta para os que têm mais vigor;

entretanto, são anos difíceis e cheios de sofrimento,

pois a vida passa depressa, e nós voamos!

11Quem conhece o poder da tua ira?

Pois o teu furor é tão grande como o temor que te é devido.

12Ensina-nos a contar os nossos dias

para que o nosso coração alcance sabedoria.

13Volta-te, Senhor! Até quando será assim?

Tem compaixão dos teus servos!

14Satisfaze-nos pela manhã com o teu amor leal,

e todos os nossos dias cantaremos felizes.

15Dá-nos alegria pelo tempo que nos afligiste,

pelos anos em que tanto sofremos.

16Sejam manifestos os teus feitos aos teus servos,

e aos filhos deles o teu esplendor!

17Esteja sobre nós a bondade do nosso Deus Soberano.

Consolida, para nós, a obra de nossas mãos;

consolida a obra de nossas mãos!