สดุดี 74
(มัสคิล74:0 หัวเรื่องสดุดี 74 คงจะเป็นศัพท์ทางวรรณกรรมหรือทางดนตรีของอาสาฟ)
1ข้าแต่พระเจ้า เหตุใดจึงทรงทอดทิ้งข้าพระองค์ทั้งหลายเป็นนิตย์?
เหตุใดพระพิโรธของพระองค์จึงคุกรุ่นขึ้นต่อแกะในทุ่งหญ้าของพระองค์?
2ขอทรงระลึกถึงเหล่าประชากรที่ทรงซื้อมาตั้งแต่ครั้งเก่าก่อน
เผ่าพันธุ์ที่ทรงไถ่ไว้เป็นกรรมสิทธิ์ของพระองค์
ภูเขาศิโยนที่ประทับของพระองค์
3ขอทรงหันย่างพระบาทมายังซากปรักหักพังตลอดกาลเหล่านี้
ความย่อยยับทั้งหลายที่ศัตรูนำมาสู่สถานนมัสการ
4บรรดาคู่อริของพระองค์โห่ร้องในพระนิเวศของพระองค์
พวกเขาตั้งธงรบของตนขึ้นเป็นหมายสำคัญ
5พวกเขาทำตัวเหมือนคนตัดไม้
เงื้อขวานโค่นป่า
6พวกเขาจามไม้ที่แกะสลักทั้งสิ้น
พังลงด้วยขวานด้ามใหญ่น้อย
7พวกเขาเผาสถานนมัสการของพระองค์วอดวาย
พวกเขาย่ำยีที่สถาปนาพระนามของพระองค์
8พวกเขาคิดในใจว่า “เราจะขยี้ให้แหลกลาญ!”
พวกเขาเผาผลาญที่นมัสการพระเจ้าทุกแห่งในแผ่นดิน
9เราไม่ได้รับหมายสำคัญใดๆ เลย
ไม่มีผู้เผยพระวจนะเหลืออยู่สักคนเดียว
ไม่มีสักคนในพวกเรารู้ว่า จะเป็นเช่นนี้ไปนานสักเท่าใด
10ข้าแต่พระเจ้า ศัตรูจะเย้ยหยันพระองค์ไปนานเท่าใด?
ข้าศึกจะจาบจ้วงพระนามของพระองค์ตลอดไปหรือ?
11เหตุใดจึงทรงยั้งพระหัตถ์ขวาของพระองค์ไว้?
ขอทรงยื่นพระหัตถ์ขวาของพระองค์ออกมา และทำลายพวกเขา!
12ข้าแต่พระเจ้า แต่พระองค์ทรงเป็นกษัตริย์ของข้าพระองค์มาตั้งแต่เก่าก่อน
พระองค์ทรงนำความรอดมายังแผ่นดินโลก
13พระองค์นี่แหละคือผู้ที่แยกทะเลด้วยฤทธานุภาพของพระองค์
พระองค์ทรงทำให้หัวของสัตว์ร้ายแห่งห้วงทะเลแหลกลาญ
14พระองค์นี่แหละคือผู้ที่ขยี้หัวทั้งหลายของเลวีอาธาน
และโยนให้เป็นอาหารของสัตว์ทั้งหลายในถิ่นกันดาร
15พระองค์นี่แหละคือผู้ที่เปิดบ่อน้ำพุและลำธาร
ทรงให้แม่น้ำที่ไหลอยู่เสมอนั้นแห้งขอด
16วันและคืนล้วนเป็นของพระองค์
พระองค์ทรงตั้งดวงอาทิตย์และดวงจันทร์
17พระองค์นี่แหละคือผู้ที่กำหนดพรมแดนต่างๆ ของโลก
พระองค์ทรงกำหนดทั้งฤดูร้อนและฤดูหนาว
18ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงระลึกว่าศัตรูได้เย้ยหยันพระองค์อย่างไร
ชนชาติที่โง่เขลาได้หมิ่นประมาทพระนามของพระองค์อย่างไร
19ขออย่าทรงหยิบยื่นชีวิตนกพิราบของพระองค์แก่สัตว์ป่า
ขออย่าทรงลืมประชากรผู้ตกทุกข์ได้ยากของพระองค์ไปตลอดกาล
20โปรดระลึกถึงพระสัญญาของพระองค์
เพราะความรุนแรงแฝงอยู่ทั่วทุกมุมมืดของแผ่นดิน
21ขออย่าให้ผู้ถูกข่มเหงรังแกต้องจมอยู่ในความอัปยศอดสู
ขอให้ผู้ยากไร้และขัดสนสรรเสริญพระนามของพระองค์
22ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงลุกขึ้น และตรัสแก้คดีของพระองค์
ขอทรงระลึกว่าคนโง่เย้ยหยันพระองค์วันยังค่ำ
23ขออย่าทรงเพิกเฉยต่อเสียงอึกทึกของเหล่าปฏิปักษ์ของพระองค์
ต่อเสียงอึงคะนึงของศัตรูของพระองค์ซึ่งดังขึ้นเรื่อยๆ
第 74 篇
祈求上帝眷顾祂的子民
亚萨的训诲诗。
1上帝啊,
你为何永远丢弃了我们?
你为何对自己草场上的羊大发雷霆?
2求你眷顾你在古时所救赎的子民,
你拣选为产业的族类,
求你眷顾你所居住的锡安山。
3求你前去观看那久已荒凉之地,
看看敌人对圣所的破坏。
4他们在你圣所中高声叫嚷,
竖立起自己的旗帜。
5他们大肆毁坏,
好像人抡起斧头砍伐树林。
6他们用斧头、锤子把雕刻的墙板都捣毁了。
7他们纵火焚烧你的圣所,
把它夷为平地,
亵渎了你的居所。
8他们心里说:“我们要彻底毁灭一切。”
于是他们烧毁了境内所有敬拜上帝的地方。
9我们再也看不到你的征兆,
先知也没有了。
无人知道这一切何时才会结束。
10上帝啊,
仇敌嘲笑你的名要到何时呢?
他们要永无休止地辱骂你吗?
11你为何不伸出大能的右手?
求你出手给他们致命的一击。
12上帝啊,
你自古以来就是我的王,
你给世上带来拯救。
13你曾用大能分开海水,
打碎水中巨兽的头。
14你曾打碎海怪的头,
把它丢给旷野的禽兽吃。
15你曾开辟泉源和溪流,
也曾使滔滔河水枯干。
16白昼和黑夜都属于你,
你设立了日月。
17你划定大地的疆界,
又创造了盛夏和寒冬。
18耶和华啊,
求你记住敌人对你的嘲笑和愚妄人对你的亵渎。
19求你不要把你的子民交给仇敌74:18-19 “子民”希伯来文是“鸽子”;“仇敌”希伯来文是“野兽”。,
不要永远对你受苦的子民弃置不顾。
20求你顾念你的应许,
因地上黑暗之处充满了暴力。
21求你不要让受压迫的人羞愧而去。
愿贫穷困苦的人赞美你的名。
22上帝啊,求你起来维护自己,
别忘记愚妄人怎样整天嘲笑你。
23不要对你仇敌的喧嚷置之不理,
与你为敌的人不停地叫嚣。