สดุดี 44 – TNCV & NIVUK

Thai New Contemporary Bible

สดุดี 44:1-26

สดุดี 44

(ถึงหัวหน้านักร้อง มัสคิล44:0 หัวเรื่องสดุดี 44 คงจะเป็นศัพท์ทางวรรณกรรมหรือทางดนตรีของบุตรโคราห์)

1ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์ทั้งหลายได้ยินมากับหู

บรรพบุรุษของข้าพระองค์ทั้งหลายได้เล่าให้ฟัง

ถึงสิ่งที่พระองค์ได้ทรงกระทำในสมัยของพวกเขา

เมื่อนานมาแล้ว

2ด้วยพระหัตถ์ของพระองค์ พระองค์ทรงขับไล่ชนชาติต่างๆ ออกไป

และทรงฝังรากบรรพบุรุษของข้าพระองค์ทั้งหลาย

พระองค์ทรงบดขยี้ชนเผ่าต่างๆ

และทรงทำให้เหล่าบรรพบุรุษของข้าพระองค์เจริญรุ่งเรือง

3ไม่ใช่ด้วยดาบที่ทำให้พวกเขาพิชิตดินแดนได้

ไม่ใช่ด้วยแขนของพวกเขาที่นำชัยชนะมา

แต่ด้วยพระหัตถ์ขวาของพระองค์ ด้วยพระกรของพระองค์

และด้วยความสว่างแห่งพระพักตร์ของพระองค์ เพราะพระองค์ทรงรักพวกเขา

4พระองค์ทรงเป็นกษัตริย์ของข้าพระองค์และเป็นพระเจ้าของข้าพระองค์

ผู้ทรงกำหนด44:4 หรือบัญชาชัยชนะแก่ยาโคบ

5โดยพระองค์ ข้าพระองค์ทั้งหลายจึงขับไล่เหล่าศัตรูให้ล่าถอย

โดยพระนามของพระองค์ ข้าพระองค์ทั้งหลายจึงบดขยี้ข้าศึก

6ข้าพระองค์ไม่ได้วางใจในคันธนูของตน

ดาบไม่ได้นำชัยชนะมาให้ข้าพระองค์

7แต่พระองค์ต่างหากทรงให้เราชนะศัตรู

พระองค์ทรงทำให้ปฏิปักษ์อับอายขายหน้า

8ข้าพระองค์ทั้งหลายจะอวดพระเจ้าเรื่อยไป

จะสรรเสริญพระนามของพระองค์เป็นนิตย์

เสลาห์

9แต่บัดนี้พระองค์ทรงทอดทิ้งและปล่อยให้ข้าพระองค์ทั้งหลายตกต่ำ

พระองค์ไม่ได้ร่วมทัพไปกับข้าพระองค์ทั้งหลายอีกแล้ว

10พระองค์ทรงให้ข้าพระองค์ทั้งหลายล่าถอยต่อหน้าศัตรู

เหล่าปฏิปักษ์ได้ปล้นข้าพระองค์ทั้งหลาย

11พระองค์ทรงปล่อยให้ข้าพระองค์ทั้งหลายถูกขย้ำกินเหมือนแกะ

และทรงทำให้ข้าพระองค์ทั้งหลายกระจัดกระจายไปในหมู่ชนชาติต่างๆ

12พระองค์ทรงขายประชากรของพระองค์ไปในราคาน้อยนิด

ไม่ได้อะไรจากการขายนั้นเลย

13พระองค์ทรงทำให้ข้าพระองค์ทั้งหลายตกเป็นขี้ปากของเพื่อนบ้าน

ผู้คนรอบข้างเหยียดหยามและเยาะเย้ย

14พระองค์ทรงทำให้ข้าพระองค์ทั้งหลายกลายเป็นคำเปรียบเปรยในหมู่ประชาชาติ

ชนชาติต่างๆ ส่ายหน้าใส่ข้าพระองค์ทั้งหลาย

15ข้าพระองค์อยู่อย่างอัปยศอดสูวันยังค่ำ

และหน้าของข้าพระองค์ปกคลุมด้วยความอับอาย

16จากคำสบประมาทของคนที่ประณามและแช่งด่าข้าพระองค์

เพราะศัตรูที่ต้องการแก้แค้น

17ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นกับข้าพระองค์ทั้งหลาย

ทั้งที่ข้าพระองค์ทั้งหลายไม่ได้ลืมพระองค์

หรือผิดต่อพันธสัญญาของพระองค์

18หัวใจของข้าพระองค์ทั้งหลายไม่ได้ออกห่างจากพระองค์

เท้าของข้าพระองค์ทั้งหลายก็ไม่ได้คลาดจากทางของพระองค์

19แต่พระองค์ทรงบดขยี้ข้าพระองค์ทั้งหลาย และทำให้ข้าพระองค์ทั้งหลายกลายเป็นที่อาศัยของหมาป่า

พระองค์ทรงคลุมข้าพระองค์ทั้งหลายด้วยความมืดทึบ

20หากเราได้ลืมพระนามพระเจ้าของเรา

หรือยกมือกราบไหว้พระต่างด้าว

21พระเจ้าจะไม่ทรงทราบหรือ?

ในเมื่อพระองค์ทรงทราบความลี้ลับในใจ

22แต่เพราะเห็นแก่พระองค์ ข้าพระองค์ทั้งหลายก็เผชิญความตายวันยังค่ำ

ข้าพระองค์ทั้งหลายถูกนับว่าเป็นแกะที่จะเอาไปฆ่า

23ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงตื่นเถิด เหตุใดยังทรงหลับอยู่? ขอทรงลุกขึ้น!

ขออย่าทรงทอดทิ้งข้าพระองค์ทั้งหลายตลอดไป

24เหตุใดพระองค์ทรงซ่อนพระพักตร์?

และทรงลืมที่ข้าพระองค์ทั้งหลายทุกข์ยากและถูกกดขี่ข่มเหง

25ข้าพระองค์ทั้งหลายถูกเหยียบจมดิน

ร่างกายต้องนอนคลุกฝุ่น

26ขอทรงลุกขึ้นและทรงช่วยข้าพระองค์ทั้งหลายด้วยเถิด

ขอทรงไถ่ข้าพระองค์ทั้งหลายเพราะเห็นแก่ความรักมั่นคงของพระองค์

New International Version – UK

Psalms 44:1-26

Psalm 44In Hebrew texts 44:1-26 is numbered 44:2-27.

For the director of music. Of the Sons of Korah. A maskil.Title: Probably a literary or musical term

1We have heard it with our ears, O God;

our ancestors have told us

what you did in their days,

in days long ago.

2With your hand you drove out the nations

and planted our ancestors;

you crushed the peoples

and made our ancestors flourish.

3It was not by their sword that they won the land,

nor did their arm bring them victory;

it was your right hand, your arm,

and the light of your face, for you loved them.

4You are my King and my God,

who decrees44:4 Septuagint, Aquila and Syriac; Hebrew King, O God; / command victories for Jacob.

5Through you we push back our enemies;

through your name we trample our foes.

6I put no trust in my bow,

my sword does not bring me victory;

7but you give us victory over our enemies,

you put our adversaries to shame.

8In God we make our boast all day long,

and we will praise your name for ever.44:8 The Hebrew has Selah (a word of uncertain meaning) here.

9But now you have rejected and humbled us;

you no longer go out with our armies.

10You made us retreat before the enemy,

and our adversaries have plundered us.

11You gave us up to be devoured like sheep

and have scattered us among the nations.

12You sold your people for a pittance,

gaining nothing from their sale.

13You have made us a reproach to our neighbours,

the scorn and derision of those around us.

14You have made us a byword among the nations;

the peoples shake their heads at us.

15I live in disgrace all day long,

and my face is covered with shame

16at the taunts of those who reproach and revile me,

because of the enemy, who is bent on revenge.

17All this came upon us,

though we had not forgotten you;

we had not been false to your covenant.

18Our hearts had not turned back;

our feet had not strayed from your path.

19But you crushed us and made us a haunt for jackals;

you covered us over with deep darkness.

20If we had forgotten the name of our God

or spread out our hands to a foreign god,

21would not God have discovered it,

since he knows the secrets of the heart?

22Yet for your sake we face death all day long;

we are considered as sheep to be slaughtered.

23Awake, Lord! Why do you sleep?

Rouse yourself! Do not reject us for ever.

24Why do you hide your face

and forget our misery and oppression?

25We are brought down to the dust;

our bodies cling to the ground.

26Rise up and help us;

rescue us because of your unfailing love.