สดุดี 42 – TNCV & KLB

Thai New Contemporary Bible

สดุดี 42:1-11

บรรพ 2

สดุดี 42—72

สดุดี 4242:0 สดุดี 42 ในสำเนาต้นฉบับภาษาฮีบรูหลายสำเนาถือว่า สดุดี 42 และ 43 เป็นบทเดียวกัน

(ถึงหัวหน้านักร้อง มัสคิล42:0 หัวเรื่องสดุดี 42 คงจะเป็นศัพท์ทางวรรณกรรมหรือทางดนตรีของบุตรโคราห์)

1ข้าแต่พระเจ้า กวางกระหายหาธารน้ำฉันใด

จิตวิญญาณของข้าพระองค์ก็โหยหาพระองค์ฉันนั้น

2จิตวิญญาณของข้าพระองค์กระหายหาพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์อยู่

เมื่อไหร่หนอ ข้าพระองค์จะได้ไปเข้าเฝ้าต่อหน้าพระองค์?

3ข้าพระองค์กินน้ำตาต่างอาหารทั้งวันทั้งคืน

ขณะที่ผู้คนพูดกับข้าพระองค์วันยังค่ำว่า

“พระเจ้าของเจ้าอยู่ที่ไหน?”

4ข้าพระองค์ยังจำสิ่งเหล่านี้ได้

เมื่อข้าพระองค์ระบายความในใจออกมา

จำได้ถึงครั้งที่ข้าพระองค์เคยไปร่วมกับฝูงชน

นำขบวนสู่พระนิเวศของพระเจ้า

ด้วยเสียงโห่ร้องยินดีและขอบพระคุณพระเจ้า

ในเทศกาลฉลอง

5จิตวิญญาณของข้าพเจ้าเอ๋ย เหตุใดเจ้าจึงท้อแท้?

เหตุใดจึงกระสับกระส่ายอยู่ภายในข้าพเจ้า?

จงหวังในพระเจ้า

เพราะข้าพเจ้าจะยังคงสรรเสริญพระองค์

พระผู้ช่วยให้รอดของข้าพเจ้าและพระเจ้าของข้าพเจ้า

6จิตวิญญาณ42:6 หรือข้าแต่พระเจ้าของข้าพเจ้า จิตวิญญาณของข้าพระองค์ท้อแท้อยู่ภายในข้าพระองค์

ฉะนั้นข้าพระองค์จะระลึกถึงพระองค์

จากดินแดนแห่งแม่น้ำจอร์แดน

จากยอดภูเขาเฮอร์โมน จากภูเขามิซาร์

7ที่ลึกกู่เรียกที่ลึก

ด้วยเสียงน้ำตกกึกก้องของพระองค์

กระแสคลื่นและน้ำหลากของพระองค์

ท่วมท้นข้าพระองค์

8ยามกลางวัน องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชาความรักมั่นคงของพระองค์

ยามกลางคืน บทเพลงของพระองค์อยู่กับข้าพเจ้า

เป็นคำอธิษฐานต่อพระเจ้าแห่งชีวิตของข้าพเจ้า

9ข้าพเจ้าทูลพระเจ้าพระศิลาของข้าพเจ้าว่า

“เหตุใดทรงลืมข้าพระองค์แล้ว?

เหตุใดข้าพระองค์ต้องระทมทุกข์

ต้องทนการข่มเหงรังแกของศัตรู?”

10ข้าพระองค์ร้าวรานเข้าไปถึงกระดูก

ยามเมื่อถูกศัตรูเหยียดหยาม

ตลอดวันเขาเยาะเย้ยว่า

“พระเจ้าของเจ้าอยู่ที่ไหน?”

11จิตวิญญาณของข้าพเจ้าเอ๋ย เหตุใดเจ้าจึงท้อแท้?

เหตุใดจึงกระสับกระส่ายอยู่ภายในข้าพเจ้า?

จงหวังในพระเจ้า

เพราะข้าพเจ้าจะยังคงสรรเสริญพระองค์

พระผู้ช่วยให้รอดของข้าพเจ้าและพระเจ้าของข้าพเจ้า

Korean Living Bible

시편 42:1-11

제 2 권

(42-72)

하나님을 사모하는 영혼

(고라 자손의 교훈시. 성가대 지휘자를 따라 부른 노래)

1하나님이시여,

사슴이 시냇물을 갈망하듯이

내 영혼이 주를 갈망합니다.

2내 영혼이 살아 계신 하나님을

애타게 그리워하는데

내가 언제나 나아가서

하나님을 뵐 수 있을까?

3내가 밤낮 부르짖어

눈물이 내 음식이 되었으나

사람들은

“네 하나님이 어디 있느냐?”

하고 종일 나를 비웃는구나.

4내가 전에 기쁨의 찬송을 부르며

명절을 지키러 가는 군중들을

하나님의 집으로 곧잘 인도했는데

내가 지난 일을 생각하니

마음이 상하는구나.

5내 영혼아, 어째서 네가 낙심하며

내 속에서 불안해 하는가?

너는 네 희망을 하나님께 두어라.

나는 내 구원이 되시는

하나님을 찬양하리라.

6내 하나님이시여,

내 영혼이 내 속에서 낙심하므로

요단강이 흐르고

헤르몬산과 미살산이

우뚝 선 이 곳에서

내가 주를 기억합니다.

7주의 파도와 물결이 나를 엄습하고

슬픔의 홍수가 폭포같이

나에게 쏟아집니다.

8낮에는 여호와께서 나에게

한결같은 사랑을 베푸시니

밤에는 내가 그에게 찬송하고

내 생명의 하나님께 기도하리라.

9내가 나의 반석 되시는 하나님께

“어째서 나를 잊으셨습니까?

어째서 내가 내 원수들에게

이런 고통을

받아야 합니까?” 하나

10그들은 항상 나를 조롱하며

“네 하나님이 어디 있느냐?”

하고 말하니

내가 뼈에 사무치도록 괴롭구나.

11내 영혼아, 어째서 네가 낙심하며

내 속에서 불안해 하는가?

너는 네 희망을 하나님께 두어라.

나는 내 구원이 되시는

하나님을 찬양하리라.