สดุดี 38
(บทสดุดีของดาวิด คำทูลวิงวอน)
1ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขออย่าทรงลงโทษข้าพระองค์ขณะที่ทรงกริ้ว
หรือตีสั่งสอนข้าพระองค์ขณะที่ทรงพระพิโรธ
2เพราะลูกศรของพระองค์ปักลึกในตัวข้าพระองค์
พระหัตถ์ของพระองค์วางเหนือข้าพระองค์อย่างหนักหน่วง
3ร่างกายของข้าพระองค์ทรุดโทรมเพราะพระพิโรธของพระองค์
กระดูกของข้าพระองค์เสื่อมโทรมเพราะบาปของข้าพระองค์
4ความผิดของข้าพระองค์ท่วมท้นข้าพระองค์
เหมือนภาระอันหนักหน่วงเกินจะแบกไว้
5บาดแผลของข้าพระองค์ร้าวระบม
และกลัดหนองเพราะบาปอันโง่เขลาของข้าพระองค์
6ข้าพระองค์ถูกทำให้ทรุดลงและตกต่ำอย่างมาก
ข้าพระองค์คร่ำครวญอยู่วันยังค่ำ
7หลังของข้าพระองค์ปวดร้าว
ร่างกายของข้าพระองค์ทรุดโทรม
8ข้าพระองค์อ่อนระโหยและบอบช้ำ
ข้าพระองค์ครวญครางด้วยความร้าวรานใจ
9ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ความปรารถนาทั้งสิ้นของข้าพระองค์เปิดเผยอยู่ต่อหน้าพระองค์
เสียงทอดถอนใจของข้าพระองค์ไม่ได้ถูกปิดกั้นจากพระองค์
10ใจของข้าพระองค์เต้นระรัว กำลังวังชาของข้าพระองค์ถดถอย
และตาของข้าพระองค์ก็มืดมัวไป
11เพื่อนฝูงปลีกตัวออกห่างเพราะบาดแผลของข้าพระองค์
เพื่อนบ้านหลบลี้หนีหน้า
12บรรดาผู้ที่หมายเอาชีวิตข้าพระองค์ก็วางกับดัก
บรรดาผู้ที่จะทำร้ายข้าพระองค์ก็พูดถึงแต่ความหายนะของข้าพระองค์
และคิดหาอุบายอยู่วันยังค่ำ
13แต่ข้าพระองค์เป็นเหมือนคนหูหนวกที่ไม่ได้ยิน
และเป็นเหมือนคนใบ้ที่พูดไม่ได้
14ข้าพระองค์กลายเป็นเหมือนคนที่ไม่ได้ยินอะไร
ผู้ซึ่งไม่สามารถปริปากโต้ตอบ
15ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพระองค์รอคอยพระองค์อยู่
ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของข้าพระองค์ พระองค์จะทรงตอบ
16เพราะข้าพระองค์ทูลว่า “ขออย่าให้พวกเขากระหยิ่มยิ้มย่อง
หรือจองหองพองขนเมื่อเท้าของข้าพระองค์พลาดไป”
17เพราะข้าพระองค์กำลังจะล้มลงอยู่รอมร่อ
และความเจ็บปวดอยู่กับข้าพระองค์เสมอ
18ข้าพระองค์สารภาพความชั่วช้าของข้าพระองค์
ข้าพระองค์ร้อนใจในความบาปของตน
19ศัตรูตัวฉกาจของข้าพระองค์มีมากมาย
ผู้ที่เกลียดชังข้าพระองค์โดยไม่มีสาเหตุก็เหลือคณานับ
20คนที่ตอบแทนความดีของข้าพระองค์ด้วยความชั่ว
ให้ร้ายข้าพระองค์
ขณะที่ข้าพระองค์ใฝ่หาความดี
21ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขออย่าทรงทอดทิ้งข้าพระองค์
ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ขออย่าทรงห่างไกลข้าพระองค์
22ขอทรงรีบรุดมาช่วยข้าพระองค์เถิด
องค์พระผู้เป็นเจ้าพระผู้ช่วยให้รอดของข้าพระองค์
स्तोत्र 38
दावीद का एक स्तोत्र. अभ्यर्थना.
1याहवेह, अपने क्रोध में मुझे न डांटिए
और न अपने कोप में मुझे दंड दीजिए.
2क्योंकि आपके बाण मुझे लग चुके हैं,
और आपके हाथ के बोझ ने मुझे दबा रखा है.
3आपके प्रकोप ने मेरी देह को स्वस्थ नहीं छोड़ा;
मेरे ही पाप के परिणामस्वरूप मेरी हड्डियों में अब बल नहीं रहा.
4मैं अपने अपराधों में डूब चुका हूं;
एक अतिशय बोझ के समान वे मेरी उठाने की क्षमता से परे हैं.
5मेरे घाव सड़ चुके हैं, वे अत्यंत घृणास्पद हैं
यह सभी मेरी पापमय मूर्खता का ही परिणाम है.
6मैं झुक गया हूं, दुर्बलता के शोकभाव से अत्यंत नीचा हो गया हूं;
सारे दिन मैं विलाप ही करता रहता हूं.
7मेरी कमर में जलती-चुभती-सी पीड़ा हो रही है;
मेरी देह अत्यंत रुग्ण हो गई है.
8मैं दुर्बल हूं और टूट चुका हूं;
मैं हृदय की पीड़ा में कराह रहा हूं.
9प्रभु, आपको यह ज्ञात है कि मेरी आकांक्षा क्या है;
मेरी आहें आपसे छुपी नहीं हैं.
10मेरे हृदय की धड़कने तीव्र हो गई हैं, मुझमें बल शेष न रहा;
यहां तक कि मेरी आंखों की ज्योति भी जाती रही.
11मेरे मित्र तथा मेरे साथी मेरे घावों के कारण मेरे निकट नहीं आना चाहते;
मेरे संबंधी मुझसे दूर ही दूर रहते हैं.
12मेरे प्राणों के प्यासे लोगों ने मेरे लिए जाल बिछाया है,
जिन्हें मेरी दुर्गति की कामना है; मेरे विनाश की योजना बना रहे हैं,
वे सारे दिन छल की बुरी युक्ति रचते रहते हैं.
13मैं बधिर मनुष्य जैसा हो चुका हूं, जिसे कुछ सुनाई नहीं देता,
मैं मूक पुरुष-समान हो चुका हूं, जो बातें नहीं कर सकता;
14हां, मैं उस पुरुष-सा हो चुका हूं, जिसकी सुनने की शक्ति जाती रही,
जिसका मुख बोलने के योग्य नहीं रह गया.
15याहवेह, मैंने आप पर ही भरोसा किया है;
कि प्रभु मेरे परमेश्वर उत्तर आपसे ही प्राप्त होगा.
16मैंने आपसे अनुरोध किया था, “यदि मेरे पैर फिसलें,
तो उन्हें मुझ पर हंसने और प्रबल होने का सुख न देना.”
17अब मुझे मेरा अंत निकट आता दिख रहा है,
मेरी पीड़ा सतत मेरे सामने बनी रहती है.
18मैं अपना अपराध स्वीकार कर रहा हूं;
मेरे पाप ने मुझे अत्यंत व्याकुल कर रखा है.
19मेरे शत्रु प्रबल, सशक्त तथा अनेक हैं;
जो अकारण ही मुझसे घृणा करते हैं.
20वे मेरे उपकारों का प्रतिफल अपकार में देते हैं;
जब मैं उपकार करना चाहता हूं,
वे मेरा विरोध करते हैं.
21याहवेह, मेरा परित्याग न कीजिए;
मेरे परमेश्वर, मुझसे दूर न रहिए.
22तुरंत मेरी सहायता कीजिए,
मेरे प्रभु, मेरे उद्धारकर्ता.
