สดุดี 147
1จงสรรเสริญองค์พระผู้เป็นเจ้า147:1 ภาษาฮีบรูว่าฮาเลลูยาเช่นเดียวกับข้อ 20
เป็นการดีที่จะร้องเพลงสดุดีพระเจ้าของเรา
ช่างน่าชื่นใจและสมควรอย่างยิ่งที่จะสรรเสริญพระองค์!
2องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสร้างเยรูซาเล็มขึ้น
พระองค์ทรงรวบรวมเชลยอิสราเอลกลับคืนมา
3พระองค์ทรงรักษาผู้ที่ดวงใจแหลกสลาย
และสมานรอยแผลของเขาเหล่านั้น
4พระองค์ทรงกำหนดจำนวนของดวงดาว
และทรงตั้งชื่อให้ดาวทุกดวง
5องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรานี้ทรงยิ่งใหญ่นัก และทรงฤทธานุภาพเกรียงไกร
ความเข้าใจของพระองค์ไร้ขีดจำกัด
6องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงค้ำชูผู้ถ่อมใจ
แต่ทรงเหวี่ยงคนชั่วร้ายลงกับดิน
7จงร้องเพลงขอบพระคุณองค์พระผู้เป็นเจ้า
บรรเลงพิณถวายแด่พระเจ้าของเรา
8พระองค์ทรงคลุมฟ้าสวรรค์ด้วยเมฆ
พระองค์ประทานฝนแก่ผืนแผ่นดิน
และทรงทำให้หญ้าบนเนินเขางอกงาม
9พระองค์ประทานอาหารแก่สัตว์ทั้งปวง
และแก่ลูกกาเมื่อร้องขอ
10พระองค์ไม่ได้ทรงชื่นชมยินดีในกำลังของม้า
ทั้งไม่ได้ทรงปีติยินดีในกำลังขาของมนุษย์
11แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงชื่นชมบรรดาผู้ที่ยำเกรงพระองค์
ผู้ที่ฝากความหวังไว้ในความรักมั่นคงของพระองค์
12เยรูซาเล็มเอ๋ย จงเทิดทูนองค์พระผู้เป็นเจ้า
ศิโยนเอ๋ย จงสรรเสริญพระเจ้าของเจ้า
13เพราะพระองค์ทรงผนึกความแข็งแกร่งแห่งประตูเมืองของเจ้า
และทรงอวยพรประชากรของเจ้าซึ่งอยู่ภายในเจ้า
14พระองค์ประทานสันติภาพทั่วเขตแดนของเจ้า
และทรงให้เจ้าอิ่มเอมด้วยข้าวสาลีอย่างดีที่สุด
15พระองค์ทรงส่งพระบัญชามายังโลก
พระวจนะของพระองค์แพร่ไปโดยเร็ว
16พระองค์ทรงกระจายหิมะลงมาดั่งปุยขนแกะ
และโปรยปรายน้ำค้างแข็งดั่งขี้เถ้า
17พระองค์ทรงส่งลูกเห็บมาเกรียวกราวดั่งก้อนกรวด
ผู้ใดจะทนต่อพายุอันเหน็บหนาวของพระองค์ได้?
18เมื่อพระองค์ตรัส ลูกเห็บก็หลอมละลาย
เมื่อพระองค์ทรงกระตุ้นสายลม น้ำก็ไหลไป
19พระองค์ทรงสำแดงพระวจนะของพระองค์แก่ยาโคบ
สำแดงบทบัญญัติและกฎหมายของพระองค์แก่อิสราเอล
20พระองค์ไม่ได้ทรงกระทำเช่นนี้ต่อประชาชาติอื่นๆ
พวกเขาไม่รู้บทบัญญัติของพระองค์
จงสรรเสริญองค์พระผู้เป็นเจ้า
در ستايش خدای قادر مطلق
1خداوند را سپاس باد!
چه خوب است كه خدای خود را با سرود بپرستيم؛ چه لذتبخش است كه او را بستاييم! 2خداوند اورشليم را دوباره بنا میكند و پراكندگان اسرائيل را جمع مینمايد. 3او دلشكستگان را شفا میبخشد و زخمهای ايشان را میبندد.
4خداوند حساب ستارگان را دارد و نام هر يک از آنها را میداند. 5خداوند ما بزرگ و تواناست و حكمت او را انتها نيست. 6او بيچارگان را سرافراز میكند، اما روی بدكاران را به خاک میمالد.
7خداوند را با سرود بپرستيد! او را با نغمهٔ بربط ستايش كنيد! 8او ابرها را بر آسمان میگستراند و باران را بر زمين میباراند و گياه را میروياند، 9به حيوانات غذا میدهد و روزی جوجهكلاغها را میرساند.
10خداوند به نيروی اسب رغبت ندارد و قدرت انسان او را خشنود نمیسازد؛ 11خشنودی او از كسانی است كه او را گرامی میدارند و به رحمت وی اميد بستهاند.
12ای اورشليم، خداوند را ستايش كن! ای صهيون، خدای خود را سپاس بگو! 13زيرا او دروازههايت را محكم به روی دشمن بسته و فرزندانت را كه در درون هستند بركت داده است. 14او مرزهايت را در صلح و آرامش نگه میدارد و تو را با بهترين نان گندم سير مینمايد.
15خداوند به زمين دستور میدهد و هر چه میفرمايد فوری عملی میشود. 16او برف را مانند لحاف بر سطح زمين میگستراند و شبنم را همچون خاكستر همه جا پخش میكند. 17خداوند دانههای تگرگ را مانند سنگريزه فرو میريزد و كيست كه تاب تحمل سرمای آن را داشته باشد؟ 18سپس دستور میدهد و يخها آب میشوند؛ باد میفرستد و آبها جاری میشوند.
19او شريعت و احكام خود را به قوم اسرائيل داده است. 20اين كار را تنها در مورد اسرائيل انجام داده است و نه قوم ديگری؛ لذا قومهای ديگر با شريعت او آشنا نيستند.
خداوند را سپاس باد!