สดุดี 144 – TNCV & TNCV

สดุดี 144

(บทประพันธ์ของดาวิด)

1ขอถวายสรรเสริญแด่พระยาห์เวห์ พระศิลาของข้าพเจ้า

ผู้ทรงฝึกมือของข้าพเจ้าให้ทำศึก

ฝึกนิ้วของข้าพเจ้าให้สู้รบ

2พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าผู้ทรงเปี่ยมด้วยความรักและเป็นป้อมปราการของข้าพเจ้า

เป็นที่มั่นและเป็นผู้ช่วยกู้ของข้าพเจ้า

เป็นโล่ของข้าพเจ้า ผู้ซึ่งข้าพเจ้าเข้าไปลี้ภัย

ผู้ทรงสยบชนชาติต่างๆ144:2 สำเนา MT. บางฉบับว่าสยบชนชาติของข้าพเจ้าไว้ใต้อำนาจของข้าพเจ้า

3ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า มนุษย์เป็นใครเล่า พระองค์จึงทรงห่วงใยเขา?

บุตรของมนุษย์เป็นใครหนอ พระองค์จึงทรงคิดถึงเขา?

4มนุษย์เป็นเพียงลมหายใจเฮือกเดียว

วันเวลาของเขาเหมือนเงาที่ผ่านไปอย่างรวดเร็ว

5ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงโน้มฟ้าสวรรค์ และเสด็จมา

ขอทรงแตะภูเขาเพื่อให้ควันพวยพุ่งขึ้น

6ขอให้สายฟ้าและลูกธนูของพระองค์พุ่งเข้าใส่ศัตรูทั้งหลาย

ทำให้พวกเขาแตกกระเจิงไป

7ขอทรงยื่นพระหัตถ์จากเบื้องสูงลงมาช่วยข้าพระองค์

ขอทรงปลดปล่อยข้าพระองค์และช่วยกู้ข้าพระองค์จากกระแสน้ำหลาก

จากเงื้อมมือของคนต่างด้าว

8ผู้ซึ่งปากของเขามีแต่คำมุสา

ผู้ซึ่งมือขวาของเขามีแต่การหลอกลวง

9ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์จะร้องเพลงบทใหม่ถวายแด่พระองค์

ข้าพระองค์จะบรรเลงพิณสิบสายถวายแด่พระองค์

10แด่เอกองค์ผู้ประทานชัยชนะแก่กษัตริย์ทั้งหลาย

ผู้ทรงช่วยกู้ดาวิดผู้รับใช้ของพระองค์ให้รอดจากคมดาบ

11ขอทรงปลดปล่อยและช่วยกู้ข้าพระองค์

จากเงื้อมมือของคนต่างด้าว

ผู้ซึ่งปากของเขามีแต่คำมุสา

ผู้ซึ่งมือขวาของเขามีแต่การหลอกลวง

12แล้วบุตรชายของเราซึ่งอยู่ในวัยฉกรรจ์

จะเป็นเหมือนต้นไม้ซึ่งได้รับการหล่อเลี้ยงอย่างดี

เหล่าบุตรสาวเป็นดั่งเสาสลัก

เพื่อตกแต่งพระราชวัง

13ยุ้งฉางของเราจะมีธัญญาหารทุกชนิด

เต็มบริบูรณ์

ฝูงแกะของเราจะเพิ่มขึ้น

นับพันนับหมื่นในทุ่งหญ้าของเรา

14ฝูงวัวของเราจะมีลูกดก144:14 หรือพวกหัวหน้าของเราได้รับการสถาปนาไว้อย่างมั่นคง

จะไม่มีการทำลายกำแพง

ไม่มีการตกเป็นเชลย

ไม่มีเสียงคร่ำครวญตามถนนหนทางของเรา

15ความสุขมีแก่ชนชาติที่ได้รับพระพรเช่นนี้

ชนชาติที่มีพระยาห์เวห์เป็นพระเจ้าของ เขาก็เป็นสุข