สดุดี 137
1ที่ริมฝั่งแม่น้ำของบาบิโลน เรานั่งลงและร่ำไห้
เมื่อระลึกถึงศิโยน
2เราแขวนพิณของเราไว้
ที่ต้นปอปลาร์
3เพราะที่นั่น ผู้คุมขอให้เราร้องเพลง
ผู้ทรมานเราสั่งให้เราร้องเพลงแห่งความยินดี
พวกเขาพูดว่า “ไหนร้องเพลงแห่งศิโยนให้ฟังสักบทซิ!”
4เราจะขับร้องบทเพลงขององค์พระผู้เป็นเจ้า
ในดินแดนต่างด้าวได้อย่างไร?
5เยรูซาเล็มเอ๋ย หากเราลืมเจ้า
ขอให้มือขวาของเราลืมความชำนาญเถิด
6ขอให้ลิ้นของเราเกาะติดเพดานปาก
หากเราลืมเจ้า
หากเราไม่ได้ถือว่าเยรูซาเล็มเป็นสุดยอดแห่งความชื่นชมยินดี
7ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงจดจำสิ่งที่ชาวเอโดมได้ทำ
ในวันที่กรุงเยรูซาเล็มแตก
พวกเขาโห่ร้องว่า “พังมันเลย”
“ทลายให้ถึงรากถึงโคนเลย!”
8โอ ธิดาแห่งบาบิโลน137:8 คือ ชาวบาบิโลนเจ้าจะพินาศย่อยยับ
ความสุขมีแก่ผู้ที่คืนสนองเจ้า
อย่างสาสมกับที่เจ้าได้ทำกับเรา
9แก่ผู้ที่จับลูกเล็กเด็กแดงของเจ้า
แล้วฟาดลงกับก้อนหิน
Dwom 137
1Babilonia nsubɔntene ho, ɛhɔ na yɛtena suiɛ
ɛberɛ a yɛkaee Sion no.
2Ɛhɔ nsukakye nnua so
na yɛde yɛn asankuo sensɛneeɛ,
3ɛhɔ na yɛn nnommumfafoɔ bisaa yɛn nnwom,
yɛn ahohiahiafoɔ pɛɛ yɛn hɔ ahurisie nnwom;
wɔkaa sɛ, “Monto Sion nnwom baako mma yɛn!”
4Ɛbɛyɛ dɛn na yɛatumi ato Awurade nnwom
ɛberɛ a yɛwɔ ananafoɔ asase so?
5Ao Yerusalem, sɛ mewerɛ firi wo a
ma me nsa nifa werɛ mfiri sankubɔ.
6Sɛ mankae wo sɛ mʼanigyedeɛ kɛseɛ pa ara a,
ma me tɛkrɛma nka mfam mʼanomu.
7Ao Awurade, kae deɛ Edomfoɔ yɛeɛ
wɔ ɛda a Yerusalem hwee ase no.
Wɔteam sɛ, “Monnwiri,
monnwiri ngu fam nkɔka nʼafapem!”
8Ao Babilonia babaa a wɔahyɛ sɛ wɔbɛsɛe wo,
nhyira nka deɛ ɔtua wo ka
wɔ deɛ wode ayɛ yɛn so.
9Nhyira nka deɛ ɔkyekyee wo nkokoaa
de wɔn bobɔɔ abotan so.
