สดุดี 132
(2พศด.6:41-42)
(บทเพลงใช้แห่ขึ้นไปยังเยรูซาเล็ม)
1ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าขอทรงระลึกถึงดาวิด
และความทุกข์ยากทั้งปวงที่เขาเผชิญ
2ดาวิดถวายปฏิญาณต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า
และได้สาบานต่อองค์ทรงฤทธิ์ของยาโคบไว้ว่า
3“ข้าพระองค์จะไม่เข้าบ้าน
จะไม่เข้านอน
4ข้าพระองค์จะไม่ยอมหลับตานอน
หรือปล่อยให้หนังตาเคลิ้มหลับไป
5จนกว่าข้าพระองค์จะพบสถานที่สำหรับองค์พระผู้เป็นเจ้า
เป็นที่ประทับขององค์ทรงฤทธิ์ของยาโคบ”
6เราได้ยินเรื่องนี้ในเอฟราธาห์
เราได้พบสิ่งนี้ในทุ่งแห่งยาอาร์132:6 คือ คีริยาทเยอาริม132:6 หรือได้ยินเรื่องนี้ในเอฟราธาห์ / เราพบเรื่องนี้ในทุ่งแห่งยาอาร์(ข้อ 7-9 ไม่อยู่ในเครื่องหมายคำพูด)
7“ให้เราไปยังที่ประทับของพระองค์
ให้เรานมัสการที่แท่นรองพระบาทของพระองค์
8ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงลุกขึ้นและเสด็จมายังที่ประทับของพระองค์เถิด
ทั้งพระองค์และหีบพันธสัญญาแห่งฤทธานุภาพของพระองค์
9ขอให้บรรดาปุโรหิตของพระองค์สวมความชอบธรรมเป็นอาภรณ์
ขอให้ประชากรของพระองค์ร้องเพลงด้วยความยินดี”
10เพื่อเห็นแก่ดาวิดผู้รับใช้ของพระองค์
ขออย่าทรงปฏิเสธผู้ที่ทรงเจิมตั้งไว้
11เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงปฏิญาณไว้กับดาวิด
เป็นคำปฏิญาณที่แน่นอนซึ่งพระองค์จะไม่ทรงคืนคำ
ว่า “เราจะให้ลูกหลานของเจ้าคนหนึ่ง
ขึ้นครองบัลลังก์ของเจ้า
12หากลูกหลานของเจ้ารักษาพันธสัญญาของเรา และรักษากฎเกณฑ์ที่เราได้สั่งสอนเขา
ลูกหลานของพวกเขาจะนั่ง
บนบัลลังก์ของเจ้าสืบๆ ไปเป็นนิตย์”
13เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเลือกศิโยน
พระองค์ทรงประสงค์ให้เป็นที่ประทับของพระองค์
14พระองค์ตรัสว่า “นี่คือที่พำนักของเราสืบๆ ไปเป็นนิตย์
เราจะครองบัลลังก์อยู่ที่นี่ เพราะเราประสงค์เช่นนั้น
15เราจะอวยพรให้นครนี้อุดมสมบูรณ์
และให้คนยากจนในเมืองนี้ได้อิ่มหนำ
16เราจะให้ปุโรหิตของเมืองนี้สวมความรอดเป็นอาภรณ์
ประชากรของนครนี้จะร้องเพลงด้วยความยินดีเสมอไป
17“เราจะให้มีเขาสัตว์132:17 ในที่นี้เขาสัตว์เป็นสัญลักษณ์ของผู้ที่เข้มแข็ง นั่นคือกษัตริย์เขาหนึ่งงอกขึ้นที่นี่เพื่อดาวิด
และตั้งดวงประทีปดวงหนึ่งสำหรับผู้ที่เราเจิมตั้งไว้
18เราจะทำให้ศัตรูของเขาสวมความอัปยศอดสูเป็นอาภรณ์
แต่มงกุฎบนศีรษะของเขาจะแวววับกระจ่างตา”
Salmo 132
Pagdayeg sa Templo sa Dios
1Ginoo, ayaw kalimti si David ug ang tanang kalisod nga giantos niya.
2Hinumdomi Ginoo, nga Gamhanang Dios ni Jacob, ang iyang saad kanimo.
Misaad siya nga:
3“Dili ako mopauli o mohigda;
4dili ako matulog
5hangtod nga dili ako makakita ug dapit nga kapuy-an sa Ginoo, ang Gamhanang Dios ni Jacob.”
6Sa dihang didto kami sa Efrata132:6 Efrata: Tingali mao kini ang Betlehem. nakadungog kami nga atua ang sudlanan sa Kasabotan,
ug nakita namo kini sa kaumahan sa Jaar.
7Unya miingon kami, “Moadto kita sa templo sa Ginoo ug mosimba atubangan sa iyang trono.132:7 trono: sa literal, tungtonganan sa tiil.”
8Sige na, Ginoo, adto sa imong templo uban sa sudlanan sa Kasabotan nga simbolo sa imong gahom.
9Hinaut nga kanunayng magkinabuhi nga matarong ang imong mga pari ug mag-awit sa kalipay ang imong matinud-anong katawhan.
10Tungod ug alang kang David nga imong alagad, ayaw isalikway ang imong pinili nga hari.
11Misaad ka kaniadto kang David,
ug sigurado nga tumanon mo ug dili mo gayod kini bakwion.
Mao kini ang imong saad:
“Ang usa sa imong mga kaliwat ipapuli ko kanimo isip hari.
12Kon tumanon sa imong mga kaliwat ang akong kasabotan ug ang mga katudloanan nga gitudlo ko kanila,
ang ilang mga kaliwat magahari usab hangtod sa kahangtoran.”
13Tinuod nga gihandom ug gipili sa Ginoo ang Zion132:13 Zion: mao usab ang Jerusalem. nga mahimong iyang puloy-anan.
Miingon siya,
14“Mao kini ang akong puloy-anan hangtod sa kahangtoran;
dinhi ako mopuyo132:14 mopuyo: o, mohari. kay gihandom ko kini.
15Hatagan ko ang Zion sa tanan niyang gikinahanglan,
ug busgon ko sa pagkaon ang iyang kabos nga mga lumulupyo.
16Kanunay kong luwason ang iyang mga pari,
ug ang iyang matinud-anon nga mga lumulupyo magaawit kanunay sa kalipay.
17“Lig-onon ko ang gingharian ni David;
paharion ko sa Zion ang mga kaliwat ni David.132:17 paharion… kaliwat ni David: sa literal, mag-andam ako ug suga alang sa akong pinili.
18Pakaulawan ko ang iyang mga kaaway,
apan pauswagon ko ang iyang gingharian.”
