สดุดี 129
(บทเพลงใช้แห่ขึ้นไปยังเยรูซาเล็ม)
1พวกเขาข่มเหงรังแกข้าพเจ้าอย่างหนักตั้งแต่วัยเยาว์
ให้อิสราเอลกล่าวเถิดว่า
2พวกเขาข่มเหงรังแกข้าพเจ้าอย่างหนักตั้งแต่วัยเยาว์
ถึงกระนั้นพวกเขาก็ไม่ชนะข้าพเจ้า
3พวกเขาทำนาบนหลังข้าพเจ้า
และฝากรอยไถไว้ยาว
4แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงชอบธรรม
พระองค์ทรงตัดเชือกมัดของคนชั่วออก ปลดปล่อยข้าพเจ้าให้เป็นอิสระ
5ขอให้ผู้ที่เกลียดชังศิโยน
ล่าถอยกลับไปด้วยความอับอาย
6ขอให้พวกเขาเป็นเหมือนหญ้าบนหลังคา
ซึ่งเหี่ยวเฉาไปเมื่อยังไม่ทันโต
7ซึ่งคนเก็บไม่แยแส
และคนมัดก็ยังเมิน
8ขอให้ทุกคนที่ผ่านไปมาปฏิเสธที่จะอวยพรพวกเขาว่า
“ขอพระพรขององค์พระผู้เป็นเจ้าจงมีแก่ท่าน
เราขออวยพรท่านในพระนามพระยาห์เวห์”
Dwom 129
Ɔsoroforo dwom.
1“Wɔahyɛ me so pii afi me mmofraase,
ma Israel nka ɛ.
2“Wɔahyɛ me so pii afi me mmofraase,
nanso wontumi nnii me so nkonim ɛ.
3Fɛntɛmfo afɛntɛm mʼakyi
ayɛ wɔn nkɔmoa atenten.
4Nanso Awurade yɛ ɔtreneeni;
watwitwa amumɔyɛfo hama afi me ho ama made me ho.”
5Ma wɔn a wɔtan Sion nyinaa
mfa animguase nsan wɔn akyi.
6Ma wɔnnyɛ sɛ sare a ɛwɔ ɔdan atifi,
a ennyin na ɛhyew;
7na nnɔbaetwafo ntumi nnya biribi mfi mu nhyɛ ne nsa ma,
na nea ɔboaboa ano nso nnya hwee nhyɛ nʼabasa ma.
8Mma wɔn a wotwa mu wɔ hɔ no nka se,
“Awurade nhyira mmra mo so;
yehyira mo wɔ Awurade din mu.”
