สดุดี 127
(บทเพลงใช้แห่ขึ้นไปยังเยรูซาเล็ม บทประพันธ์ของโซโลมอน)
1หากองค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ได้ทรงสร้างบ้าน
ผู้สร้างลงแรงไปก็เหนื่อยเปล่า
หากองค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ได้ทรงพิทักษ์รักษานคร
คนยามยืนเฝ้าอยู่ก็เหนื่อยเปล่า
2เป็นการเหนื่อยเปล่าที่ท่านลุกขึ้นแต่เช้ามืด
ทำงานจนดึกดื่น
ตรากตรำเพื่อปากเพื่อท้อง
เพราะพระเจ้าทรงให้ผู้ที่พระองค์ทรงรักหลับสบาย127:2 หรือเพราะขณะที่เขาหลับอยู่ พระองค์ทรงจัดเตรียมให้
3บุตรทั้งหลายเป็นมรดกจากองค์พระผู้เป็นเจ้า
บุตรหลานเป็นบำเหน็จจากพระองค์
4บุตรที่เกิดแก่คนหนุ่มฉกรรจ์
เป็นเหมือนลูกศรในมือนักรบ
5ความสุขมีแก่
ผู้ที่มีลูกธนูอยู่เต็มแล่ง
เขาจะไม่ต้องอับอาย
เมื่อขับเคี่ยวกับศัตรูที่ประตูเมือง
در ستايش نيكی خداوند
1اگر خداوند خانه را بنا نكند، بناكنندگانش زحمت بيهوده میكشند؛ اگر خداوند شهر را نگهبانی نكند، نگهبانان بيهوده نگهبانی میكنند. 2بيهوده است كه شما برای امرار معاش، اين همه زحمت میكشيد، صبح زود بر میخيزيد و شب دير میخوابيد؛ زيرا هنگامی كه عزيزان خداوند در خوابند، او برای ايشان تدارک میبيند.
3فرزندان هدايايی هستند از جانب خداوند. آنها پاداشی هستند كه خداوند به انسان میدهد. 4پسرانی كه برای مرد جوان متولد میشوند، همچون تيرهای تيزی هستند در دست او. 5خوشا به حال كسی كه تركش خود را از چنين تيرهايی پر میكند! او در جدل با دشمنان هرگز مغلوب نخواهد شد.
