สดุดี 105
(1พศด.16:8-22)
1จงขอบพระคุณองค์พระผู้เป็นเจ้า และร้องทูลออกพระนามของพระองค์
ให้ประชาชาติทั้งหลายได้รู้ถึงสิ่งที่พระองค์ทรงทำ
2จงร้องเพลงถวายพระองค์ ร้องสรรเสริญถวายพระองค์
บอกถึงพระราชกิจอันมหัศจรรย์ทั้งสิ้นของพระองค์
3จงเทิดทูนพระนามอันบริสุทธิ์ของพระองค์
ให้จิตใจของผู้ที่แสวงหาองค์พระผู้เป็นเจ้าชื่นชมยินดี
4จงหมายพึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าและพระกำลังของพระองค์
จงแสวงหาพระพักตร์พระองค์เสมอ
5จงระลึกถึงปาฏิหาริย์ที่พระองค์ทรงกระทำ
ถึงการอัศจรรย์และคำพิพากษาที่พระองค์ทรงประกาศ
6วงศ์วานอับราฮัมผู้รับใช้ของพระองค์เอ๋ย
ลูกหลานของยาโคบที่ทรงเลือกสรรเอ๋ย
7พระองค์ทรงเป็นพระยาห์เวห์พระเจ้าของเรา
คำพิพากษาของพระองค์อยู่ทั่วพื้นแผ่นดินโลก
8พระองค์ทรงระลึกถึงพันธสัญญาของพระองค์ตลอดกาล
ทรงระลึกถึงพระดำรัสที่ทรงบัญชาไว้ตลอดพันชั่วอายุคน
9พันธสัญญาที่พระองค์ทรงทำกับอับราฮัม
คำปฏิญาณที่พระองค์ทรงสัญญากับอิสอัค
10พระองค์ทรงยืนยันต่อยาโคบเป็นกฎเกณฑ์
ต่ออิสราเอลเป็นพันธสัญญานิรันดร์
11“เราจะยกดินแดนคานาอันให้เจ้า
ให้เป็นมรดกของเจ้าทั้งหลาย”
12เมื่ออิสราเอลยังมีจำนวนน้อยนัก
น้อยเหลือเกิน และเป็นเพียงคนแปลกหน้าในดินแดนนั้น
13พวกเขาระเหเร่ร่อนจากชนชาติหนึ่งไปอีกชนชาติหนึ่ง
จากอาณาจักรหนึ่งไปอีกอาณาจักรหนึ่ง
14พระองค์ไม่ทรงยอมให้ผู้ใดข่มเหงรังแกเขา
เพราะเห็นแก่เขา พระองค์ทรงกำราบกษัตริย์ทั้งหลาย
15“อย่าแตะต้องบรรดาผู้ที่เราเจิมตั้งไว้
อย่าทำอันตรายใดๆ แก่เหล่าผู้เผยพระวจนะของเรา”
16พระองค์ทรงบัญชาให้เกิดการกันดารอาหารในดินแดนนั้น
และทำลายเสบียงอาหารทั้งสิ้นของเขา
17และพระองค์ทรงส่งชายคนหนึ่งไปล่วงหน้าพวกเขา
โยเซฟถูกขายไปเป็นทาส
18เท้าของเขาฟกช้ำเพราะถูกตีตรวน
คอของเขาถูกค้ำอยู่ในคาเหล็ก
19ตราบจนสิ่งที่เขาบอกไว้เป็นจริงขึ้นมา
ตราบจนพระวจนะขององค์พระผู้เป็นเจ้าพิสูจน์ว่าเขาพูดจริง
20ฟาโรห์ได้ส่งคนมาปล่อยตัวเขา
ประมุขของประชาชนปล่อยเขาเป็นอิสระ
21ฟาโรห์ได้ตั้งเขาให้เป็นนายเหนือราชสำนัก
เป็นผู้ดูแลทุกสิ่งที่พระองค์ทรงครอบครอง
22เพื่อชี้แนะเจ้านายทั้งหลายตามใจชอบ
และสั่งสอนปัญญาให้กับที่ปรึกษาของกษัตริย์
23แล้วอิสราเอลเข้ามาอยู่ในอียิปต์
ยาโคบมาเป็นคนต่างด้าวในดินแดนของฮาม
24พระองค์ทรงทำให้ประชากรของพระองค์มีลูกหลานมากมาย
พระองค์ทรงทำให้พวกเขามีจำนวนมากเกินไปสำหรับศัตรู
25ผู้ซึ่งพระเจ้าทรงเปลี่ยนจิตใจของพวกเขาให้เกลียดประชากรของพระองค์
ให้คบคิดกันต่อสู้กับผู้รับใช้ของพระองค์
26พระองค์ทรงส่งโมเสสผู้รับใช้ของพระองค์มา
พร้อมกับอาโรนผู้ซึ่งพระองค์ทรงเลือกสรร
27ทั้งสองแสดงหมายสำคัญของพระองค์ท่ามกลางพวกเขา
แสดงปาฏิหาริย์ของพระองค์ในดินแดนของฮาม
28พระองค์ทรงส่งความมืดมากระทำให้มืดมิดทั่วแดน
ไม่ใช่เพราะพวกเขาดึงดันขัดขืนพระดำรัสของพระองค์หรือ?
29พระองค์ทรงเปลี่ยนน้ำของพวกเขาให้กลายเป็นเลือด
ทำให้ปลาตายหมด
30ดินแดนของพวกเขาเต็มไปด้วยกบ
ซึ่งเข้าไปถึงห้องนอนของบรรดาเจ้านาย
31พระองค์ตรัส ฝูงเหลือบและริ้น
ก็มาทั่วดินแดนของพวกเขา
32พระองค์ทรงเปลี่ยนฝนให้กลายเป็นลูกเห็บ
และฟ้าคำรนทั่วดินแดนนั้น
33พระองค์ทรงล้มเถาองุ่นและต้นมะเดื่อของพวกเขาลงราบคาบ
และโค่นต้นไม้ในดินแดนของพวกเขาระเนระนาด
34พระองค์ตรัส ฝูงตั๊กแตนก็มา
มืดฟ้ามัวดิน
35มันกัดกินทุกอย่างที่เขียวชอุ่มในแผ่นดิน
กัดกินผลิตผลทั้งหมดจากพื้นดิน
36จากนั้นพระองค์ทรงประหารลูกหัวปีในดินแดนของเขา
ซึ่งเป็นผลแรกจากวัยหนุ่มของเขา
37พระองค์ทรงนำอิสราเอลออกมาพร้อมกับเงินและทอง
ไม่มีใครสักคนในตระกูลต่างๆ ที่อิดออดลังเล
38อียิปต์เปรมปรีดิ์เมื่อพวกเขาออกไป
เพราะคร้ามกลัวอิสราเอลยิ่งนัก
39พระองค์ทรงแผ่เมฆเป็นร่มกำบังให้
และประทานไฟให้แสงสว่างในยามค่ำคืน
40พวกเขาร้องขอเนื้อ พระองค์ก็ทรงส่งนกคุ่มมา
พระองค์ทรงเลี้ยงพวกเขาให้อิ่มเอมด้วยอาหารจากสวรรค์
41พระองค์ทรงเปิดศิลา น้ำก็พุ่งออกมา
มันไหลดั่งแม่น้ำในถิ่นกันดาร
42เพราะพระองค์ทรงระลึกถึงพระสัญญาอันศักดิ์สิทธิ์
ที่ประทานแก่อับราฮัมผู้รับใช้ของพระองค์
43พระองค์จึงทรงนำประชากรของพระองค์ออกมาด้วยความชื่นบาน
นำผู้ที่พระองค์ทรงเลือกสรรออกมาด้วยเสียงโห่ร้องยินดี
44พระองค์ประทานดินแดนของชนชาติต่างๆ แก่เขา
พวกเขาได้ครอบครองกรรมสิทธิ์ในสิ่งที่คนอื่นลงแรงไว้
45ทั้งนี้เพื่อพวกเขาจะได้รักษาข้อบังคับ
และทำตามบทบัญญัติของพระองค์
จงสรรเสริญองค์พระผู้เป็นเจ้าเถิด105:45 ภาษาฮีบรูว่าฮาเลลูยา
Salmo 105
1Deem graças ao Senhor,
proclamem o seu nome;
divulguem os seus feitos entre as nações.
2Cantem para ele e louvem-no;
relatem todas as suas maravilhas.
3Gloriem-se no seu santo nome;
alegre-se o coração dos que buscam o Senhor.
4Recorram ao Senhor e ao seu poder;
busquem sempre a sua presença.
5Lembrem-se das maravilhas que ele fez,
dos seus prodígios e das sentenças de juízo que pronunciou,
6ó descendentes de Abraão, seu servo,
ó filhos de Jacó, seus escolhidos.
7Ele é o Senhor, o nosso Deus;
seus decretos são para toda a terra.
8Ele se lembra para sempre da sua aliança,
por mil gerações, da palavra que ordenou,
9da aliança que fez com Abraão,
do juramento que fez a Isaque.
10Ele o confirmou como decreto a Jacó,
a Israel como aliança eterna, quando disse:
11“Darei a você a terra de Canaã,
a herança que lhe pertence”.
12Quando ainda eram poucos,
um punhado de peregrinos na terra,
13e vagueavam de nação em nação,
de um reino a outro,
14ele não permitiu que ninguém os oprimisse,
mas a favor deles repreendeu reis, dizendo:
15“Não toquem nos meus ungidos;
não maltratem os meus profetas”.
16Ele mandou vir fome sobre a terra
e destruiu todo o seu sustento;
17mas enviou um homem adiante deles,
José, que foi vendido como escravo.
18Machucaram-lhe os pés com correntes
e com ferros prenderam-lhe o pescoço,
19até cumprir-se a sua predição
e a palavra do Senhor confirmar o que dissera.
20O rei mandou soltá-lo,
o governante dos povos o libertou.
21Ele o constituiu senhor de seu palácio
e administrador de todos os seus bens,
22para instruir os seus oficiais como desejasse
e ensinar a sabedoria às autoridades do rei.
23Então Israel foi para o Egito,
Jacó viveu como estrangeiro na terra de Cam.
24Deus fez proliferar o seu povo,
tornou-o mais poderoso do que os seus adversários
25e mudou o coração deles para que odiassem o seu povo,
para que tramassem contra os seus servos.
26Então enviou seu servo Moisés,
e Arão, a quem tinha escolhido,
27por meio dos quais realizou os seus sinais milagrosos
e as suas maravilhas na terra de Cam.
28Ele enviou trevas, e houve trevas,
e eles não se rebelaram105.28 A Septuaginta e a Versão Siríaca dizem mas eles se rebelaram. contra as suas palavras.
29Ele transformou as águas deles em sangue,
causando a morte dos seus peixes.
30A terra deles ficou infestada de rãs,
até mesmo os aposentos reais.
31Ele ordenou, e enxames de moscas e piolhos105.31 Ou mosquitos
invadiram o território deles.
32Deu-lhes granizo, em vez de chuva,
e raios flamejantes por toda a sua terra;
33arrasou as suas videiras e figueiras
e destruiu as árvores do seu território.
34Ordenou, e vieram enxames de gafanhotos,
gafanhotos inumeráveis,
35e devoraram toda a vegetação daquela terra,
e consumiram tudo o que a lavoura produziu.
36Depois matou todos os primogênitos da terra deles,
todas as primícias da sua virilidade.
37Ele tirou de lá Israel, que saiu cheio de prata e ouro.
Não havia em suas tribos quem fraquejasse.
38Os egípcios alegraram-se quando eles saíram,
pois estavam com verdadeiro pavor dos israelitas.
39Ele estendeu uma nuvem para lhes dar sombra,
e fogo para iluminar a noite.
40Pediram, e ele enviou codornizes
e saciou-os com pão do céu.
41Ele fendeu a rocha, e jorrou água,
que escorreu como um rio pelo deserto.
42Pois ele se lembrou da santa promessa
que fizera ao seu servo Abraão.
43Fez o seu povo sair cheio de júbilo
e os seus escolhidos com cânticos alegres.
44Deu-lhes as terras das nações,
e eles tomaram posse do fruto do trabalho de outros povos,
45para que obedecessem aos seus decretos
e guardassem as suas leis.
Aleluia!
