เงินถวายของหญิงม่าย
(มก.12:41-44)
1เมื่อพระเยซูทรงเงยพระพักตร์ขึ้นมอง ทรงเห็นพวกคนรวยเอาเงินใส่ที่รับเงินถวายของพระวิหาร 2และพระองค์ยังทรงเห็นหญิง
ม่ายยากจนคนหนึ่งหย่อนเหรียญทองแดงเล็กๆ สองเหรียญ21:2 ภาษากรีกว่าสองเลฟตันถวายด้วย 3พระองค์ตรัสว่า “เราบอกความจริงแก่ท่านว่าหญิงม่ายยากจนคนนี้ถวายมากกว่าคนอื่นๆ ทั้งหมด 4เพราะคนเหล่านั้นล้วนเอาส่วนเล็กน้อยจากความมั่งคั่งของเขามาถวาย แต่หญิงม่ายนี้ทั้งที่ยากจนยังเอาทั้งหมดที่นางมีไว้เลี้ยงชีพมาถวาย”
หมายสำคัญแห่งวาระสิ้นยุค
(มธ.10:17-22; 24; มก.13)
5บางคนในหมู่สาวกของพระองค์ตั้งข้อสังเกตถึงการที่พระวิหารประดับประดาด้วยศิลางดงามและของถวายต่างๆ ที่อุทิศแด่พระเจ้า แต่พระเยซูตรัสว่า 6“สิ่งต่างๆ ที่ท่านเห็นอยู่นี้ สักวันหนึ่งจะไม่เหลือศิลาซ้อนทับกันสักก้อนเดียว ทุกก้อนจะถูกโยนทิ้งลงมาหมด”
7พวกเขาทูลถามว่า “พระอาจารย์ สิ่งเหล่านี้จะเกิดขึ้นเมื่อใด? และอะไรเป็นหมายสำคัญว่าสิ่งเหล่านี้กำลังจะเกิดขึ้น?”
8พระองค์ตรัสว่า “จงระวัง เพื่อท่านจะไม่ถูกล่อลวง เพราะหลายคนจะมาในนามของเรา อ้างตัวว่า ‘เราคือผู้นั้น’ และอ้างว่า ‘วาระนั้นใกล้เข้ามาแล้ว’ อย่าไปตามคนพวกนี้ 9เมื่อท่านได้ยินข่าวสู้รบและการปฏิวัติ อย่าตื่นตกใจ สิ่งเหล่านั้นต้องเกิดขึ้นก่อน แต่วาระสุดท้ายยังไม่มาในทันที”
10แล้วพระองค์ตรัสกับพวกเขาว่า “ประชาชาติต่อประชาชาติ อาณาจักรต่ออาณาจักรจะสู้รบกัน 11จะเกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่หลายครั้ง การกันดารอาหารและโรคระบาดในที่ต่างๆ ตลอดจนเหตุการณ์น่าสะพรึงกลัวและหมายสำคัญยิ่งใหญ่จากฟ้าสวรรค์
12“แต่ก่อนเหตุการณ์ทั้งปวงนี้ พวกเขาจะจับกุมท่านและข่มเหงท่าน เขาจะส่งตัวท่านไปยังธรรมศาลาและคุกตะราง ท่านจะถูกคุมตัวไปเข้าเฝ้ากษัตริย์ ไปพบผู้ว่าการ และทั้งหมดนี้เป็นเพราะนามของเรา 13การนี้จะส่งผลให้ท่านได้เป็นพยานแก่พวกนั้น 14แต่ท่านจงตัดสินใจที่จะไม่กังวลไปก่อนว่าจะพูดแก้ต่างให้ตนเองอย่างไร 15เพราะเราจะให้ถ้อยคำและสติปัญญาแก่ท่าน อย่างที่เหล่าปฏิปักษ์ของท่านไม่สามารถต่อต้านหรือโต้แย้งได้เลย 16แม้กระทั่งพ่อแม่ พี่น้อง ญาติมิตรของท่านก็จะทรยศท่านด้วย และพวกท่านบางคนจะถูกฆ่า 17คนทั้งปวงจะเกลียดชังท่านเพราะเรา 18แต่ผมบนศีรษะของท่านสักเส้นเดียวก็จะไม่พินาศ 19โดย การยืนหยัดอย่างมั่นคง ท่านจะได้รับชีวิต
20“เมื่อท่านเห็นกองทัพต่างๆ ล้อมกรุงเยรูซาเล็ม ท่านก็จะรู้ว่าหายนะของกรุงนั้นใกล้เข้ามาแล้ว 21เมื่อนั้นให้ผู้ที่อยู่ในยูเดียหนีไปที่ภูเขา ให้ผู้ที่อยู่ในกรุงออกไป และผู้ที่อยู่ในชนบทอย่าเข้ามาในกรุง 22เพราะนี่เป็นวาระแห่งการลงโทษ เพื่อให้สิ่งทั้งปวงสำเร็จตามที่มีเขียนไว้ 23วันเหล่านั้นน่าหวาดกลัวยิ่งนักสำหรับหญิงมีครรภ์และแม่ลูกอ่อน! จะเกิดทุกข์เข็ญครั้งใหญ่ในแผ่นดินและจะมีพระพิโรธต่อชนชาตินี้ 24เขาทั้งหลายจะล้มตายด้วยคมดาบ จะถูกจับกุมเป็นนักโทษ และถูกนำตัวไปยังประชาชาติทั้งปวง คนต่างชาติจะเหยียบ ย่ำกรุงเยรูซาเล็ม จนครบวาระกำหนดของคนต่างชาติ
25“จะมีหมายสำคัญที่ดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และดวงดาวทั้งหลาย ในโลกนี้ประชาชาติต่างๆ จะตกอยู่ในความทุกข์ทรมานและความฉงนสนเท่ห์ที่เกิดเสียงกึกก้องและเกิดความปั่นป่วนในท้องทะเล 26ผู้คนจะสลบไสลเพราะความสยองขวัญและหวาดหวั่นเกี่ยวกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นในโลก เพราะสิ่งต่างๆ ในท้องฟ้าจะสะเทือนสะท้าน 27วาระนั้นเขาทั้งหลายจะเห็นบุตรมนุษย์เสด็จมาในหมู่เมฆด้วยฤทธิ์อำนาจและพระเกียรติสิริอันยิ่งใหญ่ 28เมื่อสิ่งเหล่านี้เริ่มขึ้น จงยืนขึ้นและเชิดศีรษะขึ้น เพราะท่านใกล้จะได้รับการไถ่แล้ว”
29พระองค์ตรัสคำอุปมานี้ให้เขาฟังว่า “จงมองดูต้นมะเดื่อและต้นไม้ทั้งปวงเถิด 30เมื่อมันผลิใบ ท่านก็เห็นและรู้ด้วยตนเองว่าฤดูร้อนใกล้เข้ามาแล้ว 31เช่นเดียวกัน เมื่อท่านเห็นสิ่งเหล่านี้เกิดขึ้น ท่านก็รู้ว่าอาณาจักรของพระเจ้าใกล้เข้ามาแล้ว
32“เราบอกความจริงแก่ท่านว่า คนยุคนี้21:32 หรือชาติพันธุ์นี้ยังไม่ทันล่วงลับไป สิ่งทั้งปวงเหล่านี้ก็เกิดขึ้นแล้วอย่างแน่นอน 33ฟ้าและดินจะสูญสิ้นไป แต่ถ้อยคำของเราไม่มีวันสูญสิ้น
34“จงระวังให้ดี มิฉะนั้นใจของท่านจะจมอยู่กับความสนุกบันเทิงฝ่ายโลก การเมามาย และความวิตกกังวลต่างๆ ในชีวิต และวาระนั้นจะมาถึงตัวท่านอย่างไม่คาดคิดเหมือนกับดัก 35เพราะวันนั้นจะมาถึงคนทั้งปวงที่ใช้ชีวิตอยู่บนพื้นโลก 36จงเฝ้าระวังอยู่เสมอและอธิษฐาน เพื่อท่านจะสามารถรอดพ้นจากสิ่งทั้งปวงที่กำลังจะเกิดขึ้น และเพื่อท่านจะสามารถยืนอยู่ต่อหน้าบุตรมนุษย์ได้”
37พระเยซูทรงสอนที่พระวิหารทุกวัน และทุกค่ำคืนก็เสด็จไปประทับแรมที่ภูเขามะกอกเทศ 38คนทั้งปวงจะมาที่พระวิหารตั้งแต่เช้าตรู่เพื่อฟังพระองค์
هديهٔ بيوهزن
1وقتی عيسی در خانه خدا ايستاده بود و به اطراف نگاه میكرد، ثروتمندانی را ديد كه هدايای خود را در صندوق اعانات میريختند. 2در همان حال بيوهزن فقيری نيز آمد و دو سكه كوچک در صندوق انداخت.
3عيسی فرمود: «در واقع اين بيوهزن فقير بيشتر از تمام آن ثروتمندان هديه داده است. 4چون آنها قسمت كوچكی از آنچه را كه احتياج نداشتند دادند، در حالی که اين زن فقير هر چه داشت داد.»
خرابی خانهٔ خدا و مصائب آخر زمان
5در اين هنگام بعضی از شاگردان عيسی از سنگهای زيبايی كه در بنای خانه خدا به کار رفته بود و از اشیا گرانبهايی كه مردم وقف كرده بودند، تعريف میكردند. اما عيسی به ايشان فرمود: 6«روزی فرا میرسد كه تمام اين چيزهايی كه میبينيد، خراب و ويران خواهد شد و سنگی بر سنگی ديگر باقی نخواهد ماند.»
7ايشان با تعجب گفتند: «استاد، اين وقايع كی روی خواهند داد؟ آيا پيش از وقوع آنها، علائمی وجود خواهد داشت؟»
8عيسی در جواب فرمود: «مواظب باشيد كسی شما را گمراه نكند. زيرا بسياری آمده، ادعا خواهند كرد كه مسيح هستند و خواهند گفت كه دنيا به آخر رسيده است. اما باور نكنيد. 9و هنگامی كه خبر جنگها و آشوبها را بشنويد، مضطرب نشويد. لازم است كه چنين وقايعی رخ دهد، اما اين به آن معنی نيست كه آخر دنيا نزديک شده است.»
10سپس ادامه داد: «قومها و ممالک عليه يكديگر به جنگ برخواهند خاست. 11زلزلههای عظيم، قحطیها و بيماريهای مسری در بسياری از نقاط روی خواهد داد و در آسمان نيز چيزهای عجيب و هولناک ديده خواهد شد.
12«اما قبل از اين وقايع، دوره آزار و جفا و شكنجه پيش خواهد آمد. شما را به خاطر نام من، به عبادتگاهها، زندانها، و به حضور پادشاهان و فرمانروايان خواهند كشاند. 13اما اين فرصتی خواهد بود تا بتوانيد خبر خوش انجيل را به آنان اعلام داريد. 14پس در اين فكر نباشيد كه چگونه از خود دفاع كنيد، 15زيرا من خود، به شما خواهم آموخت كه چه بگوييد، به طوری كه هيچيک از دشمنانتان، يارای پاسخگويی و ايستادگی در مقابل شما را نخواهند داشت! 16پدر و مادر و برادران و بستگان و دوستانتان به شما خيانت خواهند كرد و شما را تحويل دشمن خواهند داد؛ و برخی از شما كشته خواهيد شد؛ 17و همه به سبب اينكه پيرو من هستيد، از شما متنفر خواهند شد. 18اما مويی از سر شما گُم نخواهد شد! 19اگر تا به آخر تحمل كنيد، جانهای خود را نجات خواهيد داد.
20«اما هرگاه ديديد كه اورشليم به محاصره دشمن درآمده، بدانيد كه زمان نابودی آن فرا رسيده است. 21آنگاه مردم يهوديه به كوهستان بگريزند و ساكنان اورشليم فرار كنند و آنانی كه بيرون شهر هستند، به شهر باز نگردند. 22زيرا آن زمان، هنگام مجازات خواهد بود، روزهايی كه تمام هشدارهای انبیا تحقق خواهند يافت. 23وای به حال زنانی كه در آن زمان آبستن بوده، يا بچه شيرخوار داشته باشند! زيرا اين قوم دچار مصيبت سختی شده، خشم و غضب خدا بر آنان عارض خواهد شد؛ 24به دم شمشير خواهند افتاد و يا اسير شده، به سرزمينهای بيگانه تبعيد خواهند گشت. اورشليم نيز به دست بيگانگان افتاده، پايمال خواهد شد تا زمانی كه دوره تسلط بيگانگان به پايان رسد.
25«آنگاه در آسمان اتفاقات عجيبی خواهد افتاد و در خورشيد و ماه و ستارگان، علائم هولناكی ديده خواهد شد. بر روی زمين، قومها از غرش درياها و خروش امواج آن، آشفته و پريشان خواهند شد. 26بسياری از تصور سرنوشت هولناكی كه در انتظار دنياست، ضعف خواهند كرد؛ زيرا نظم و ثبات آسمان نيز در هم خواهد ريخت. 27آنگاه تمام مردم روی زمين مرا خواهند ديد كه سوار بر ابر، با قدرت و شكوهی عظيم میآيم. 28پس وقتی اين رويدادها آغاز میشوند، بايستيد و به بالا نگاه كنيد، زيرا نجات شما نزديک است!»
29سپس اين مثل را برايشان زد: «درخت انجير يا ساير درختان را بنگريد. 30وقتی شكوفه میكنند، بیآنكه كسی به شما بگويد، متوجه میشويد كه تابستان نزديک شده است. 31به همين صورت، وقتی میبينيد كه اين رويدادها در حال وقوع هستند، بدانيد كه بزودی ملكوت خدا آغاز خواهد شد.
32«يقين بدانيد كه اين نسل خواهد ماند و اين وقايع را خواهد ديد. 33آسمان و زمين از بين خواهد رفت، اما سخنان من هميشه باقی خواهد ماند.
34-35«پس مراقب باشيد كه بازگشت ناگهانی من، شما را غافلگير نكند! نگذاريد پرخوری، ميگساری و غم و غصههای زندگی شما را مانند ساير مردم دنيا به خود مشغول سازند. 36بلكه هر لحظه چشم به راه من باشيد و هميشه دعا كنيد تا در صورت امكان بدون برخورد با اين رويدادهای وحشتناک، به حضور من برسيد.»
37-38به اين ترتيب، او هر روز در خانه خدا به تعليم مردم میپرداخت. مردم نيز از صبح زود گرد میآمدند تا سخنان او را بشنوند. هنگام عصر نيز از شهر خارج شده، شب را در كوه زيتون به صبح میآورد.
