คนเลี้ยงแกะกับฝูงแกะของเขา
1“เราบอกความจริงแก่ท่านว่า คนที่ไม่ได้เข้าคอกแกะทางประตูแต่ปีนเข้าทางอื่นนั้นก็เป็นขโมยและเป็นโจร 2ส่วนคนที่เข้าทางประตูคือคนเลี้ยงแกะ 3ยามเปิดประตูให้คนนั้นและแกะฟังเสียงของเขา เขาเรียกแกะของเขาตามชื่อของมันและนำฝูงแกะออกไป 4เมื่อเขานำแกะทั้งหมดของเขาออกมาแล้วเขาก็เดินนำหน้า และแกะของเขาตามเขาไปเพราะรู้จักเสียงของเขา 5แต่แกะจะไม่มีวันตามคนแปลกหน้า อันที่จริงพวกมันจะวิ่งหนีเขาเพราะพวกมันไม่รู้จักเสียงของคนแปลกหน้า” 6พระเยซูทรงใช้โวหารเปรียบเทียบนี้แต่เขาทั้งหลายไม่เข้าใจว่าพระองค์ทรงบอกอะไร
7ฉะนั้นพระเยซูจึงตรัสอีกว่า “เราบอกความจริงแก่ท่านว่า เราเป็นประตูสำหรับแกะ 8คนทั้งปวงที่มาก่อนหน้าเราเป็นขโมยและโจร แต่แกะไม่ฟังพวกเขา 9เราเป็นประตูนั้น ผู้ใดเข้ามาทางเราจะรอด10:9 หรือจะได้รับการดูแลให้ปลอดภัย เขาจะเข้าออกและพบทุ่งหญ้า 10ขโมยนั้นมาเพียงเพื่อลัก ฆ่า และทำลาย เราได้มาเพื่อเขาทั้งหลายจะมีชีวิตและมีชีวิตอย่างครบบริบูรณ์
11“เราเป็นคนเลี้ยงแกะที่ดี คนเลี้ยงที่ดีนั้นยอมพลีชีวิตเพื่อฝูงแกะ 12คนรับจ้างไม่ใช่คนเลี้ยงซึ่งเป็นเจ้าของแกะ ดังนั้นเมื่อเห็นสุนัขป่ามาเขาก็ละทิ้งฝูงแกะและหนีไป แล้วสุนัขป่าก็เข้าทำร้ายฝูงแกะและทำให้แตกกระจัดกระจายไป 13คนนั้นหนีเพราะเขาเป็นคนรับจ้างและไม่ได้ห่วงแกะเลย
14“เราเป็นคนเลี้ยงที่ดี เรารู้จักแกะของเราและแกะของเรารู้จักเรา 15เช่นเดียวกับที่พระบิดาทรงรู้จักเราและเรารู้จักพระบิดา และเราพลีชีวิตของเราเพื่อแกะนั้น 16เรามีแกะอื่นซึ่งไม่ใช่ของคอกนี้เราต้องพามาด้วย แกะเหล่านั้นจะฟังเสียงของเราเช่นกันและจะรวมกันเป็นฝูงเดียว มีคนเลี้ยงคนเดียว 17เหตุที่พระบิดาของเราทรงรักเราก็เพราะเราพลีชีวิตของเราเพียงเพื่อจะรับชีวิตนั้นคืนมาอีก 18ไม่มีใครชิงชีวิตไปจากเราแต่เราพลีชีวิตโดยสมัครใจ เรามีสิทธิ์ที่จะสละชีวิตและมีสิทธิ์ที่จะรับชีวิตคืนมาอีก เราได้รับคำบัญชานี้จากพระบิดาของเรา”
19พระดำรัสเหล่านี้ทำให้พวกยิวแตกแยกกันอีกครั้ง 20หลายคนพูดว่า “เขาถูกผีสิงและคลุ้มคลั่ง ไปฟังเขาทำไม?”
21แต่คนอื่นๆ พูดว่า “นี่ไม่ใช่คำพูดของคนที่ถูกผีสิง ผีจะทำให้คนตาบอดมองเห็นได้หรือ?”
พวกยิวไม่เชื่อ
22แล้วก็ถึงเทศกาลฉลองพระวิหาร10:22 คือ เทศกาลฮานุกกาห์ที่กรุงเยรูซาเล็ม ขณะนั้นเป็นช่วงฤดูหนาว 23และพระเยซูทรงดำเนินอยู่ที่เฉลียงของโซโลมอนในลานพระวิหาร 24พวกยิวมาห้อมล้อมพระองค์และทูลว่า “ท่านจะให้เราข้องใจอยู่นานเท่าใด? ถ้าท่านเป็นพระคริสต์10:24 หรือพระเมสสิยาห์ก็บอกเรามาตรงๆ เถิด”
25พระเยซูตรัสตอบว่า “เราได้บอกพวกท่านแล้วแต่พวกท่านไม่เชื่อ การอัศจรรย์ต่างๆ ที่เราทำในพระนามของพระบิดาของเราเป็นพยานให้แก่เรา 26แต่พวกท่านไม่เชื่อเพราะพวกท่านไม่ใช่แกะของเรา 27แกะของเราฟังเสียงของเรา เรารู้จักแกะนั้นและแกะนั้นตามเรา 28เราให้ชีวิตนิรันดร์แก่แกะนั้น แกะนั้นจะไม่พินาศเลย ไม่มีผู้ใดชิงแกะนั้นไปจากมือของเราได้ 29พระบิดาของเราผู้ประทานแกะนั้นแก่เราทรงยิ่งใหญ่เหนือกว่าสิ่งทั้งปวง10:29 สำเนาต้นฉบับเก่าแก่หลายสำเนาว่าสิ่งที่พระบิดาของเราได้ประทานแก่เรานั้นยิ่งใหญ่กว่าสิ่งทั้งปวง ไม่มีผู้ใดแย่งชิงแกะนั้นจากพระหัตถ์พระบิดาของเราได้ 30เรากับพระบิดาเป็นหนึ่งเดียวกัน”
31เป็นอีกครั้งหนึ่งที่พวกยิวหยิบก้อนหินขึ้นจะขว้างพระองค์ 32แต่พระเยซูตรัสกับพวกเขาว่า “เราได้สำแดงสิ่งดีมากมายจากพระบิดาให้พวกท่านเห็น พวกท่านหยิบก้อนหินจะขว้างเราเพราะเหตุใด?”
33พวกยิวตอบว่า “ที่เราจะขว้างก้อนหินใส่ท่านไม่ใช่เพราะสิ่งดีที่ท่านทำแต่เพราะท่านพูดหมิ่นประมาทพระเจ้า เนื่องจากท่านเป็นเพียงมนุษย์แต่อ้างตัวเป็นพระเจ้า”
34พระเยซูตรัสตอบพวกเขาว่า “มีเขียนไว้ในหนังสือบทบัญญัติของท่านไม่ใช่หรือว่า ‘เราได้กล่าวว่าพวกเจ้าเป็นเทพเจ้า’10:34 สดด.82:6? 35คนเหล่านั้นที่พระวจนะของพระเจ้ามีมาถึงถูกเรียกว่าเทพเจ้าและถ้าพระคัมภีร์ถูกต้องเสมอ 36แล้วท่านจะว่าเราพูดหมิ่นประมาทพระเจ้าได้อย่างไร เมื่อเรากล่าวว่า ‘เราเป็นบุตรของพระเจ้า’ ในเมื่อพระบิดาเป็นผู้เลือกและส่งเราเข้ามาในโลกนี้? 37ถ้าเราไม่ได้ทำสิ่งที่พระบิดาของเราทรงกระทำก็อย่าเชื่อเราเลย 38แต่ถ้าเราทำสิ่งนั้น แม้ท่านไม่เชื่อเราก็จงเชื่อสิ่งที่เราทำเถิด เพื่อท่านจะได้รู้และเข้าใจว่าพระบิดาทรงอยู่ในเราและเราอยู่ในพระบิดา” 39อีกครั้งหนึ่งที่พวกเขาพยายามจะจับพระองค์แต่ทรงรอดพ้นเงื้อมมือของเขาไป
40จากนั้นพระเยซูทรงข้ามแม่น้ำจอร์แดนกลับไปยังที่ซึ่งเมื่อก่อนยอห์นเคยให้บัพติศมา พระองค์ประทับอยู่ที่นั่น 41ผู้คนมากมายมาหาพระองค์และพูดว่า “ถึงแม้ยอห์นไม่เคยทำหมายสำคัญใดๆ เลย แต่ทุกอย่างที่ยอห์นบอกเกี่ยวกับท่านผู้นี้ล้วนเป็นจริง” 42และที่นั่นมีหลายคนเชื่อในพระเยซู
Иса аль-Масих – хороший пастух10:1-21 Политических и духовных вождей Исраила иногда называли «пастухами», от них требовалось заботиться о своём «стаде», т. е. народе. Но когда они стали угнетать «стадо», Аллах обличил их (см. Езек. 34; Ис. 56:9-12) и обещал послать хорошего Пастуха, аль-Масиха (см. Езек. 34:23). Данную притчу нужно понимать в свете этого исторического контекста.
1– Говорю вам истину: тот, кто входит в овечий загон не через ворота, а проникает другим путём, тот вор и разбойник. 2Но кто входит через ворота, тот настоящий пастух этих овец. 3Сторож открывает ему ворота, и овцы слышат его голос. Он зовёт своих овец по именам10:3 По всей вероятности, во времена Исы пастухи в Палестине любили давать овцам клички. и выводит их. 4Когда он выведет всех своих, то идёт впереди них, и овцы идут за ним10:4 В Палестине пастухи и до сегодняшнего дня пасут своих овец, идя впереди стада., потому что знают его голос. 5Они никогда не пойдут за чужим, они убегут от него, потому что не знают его голоса.
6Иса использовал эту притчу, но они не поняли, о чём Он говорил.
7Тогда Иса сказал:
– Говорю вам истину: Я – дверь для овец. 8Все, кто приходили до Меня, – воры и разбойники, и овцы их не послушали. 9Я – дверь; кто входит через Меня, тот будет спасён. Он сможет входить и выходить, и найдёт пастбище. 10Вор приходит только для того, чтобы украсть, убить и разрушить, а Я пришёл, чтобы дать жизнь, и притом в избытке.
11Я – хороший пастух. Хороший пастух отдаёт жизнь свою за овец. 12Наёмному пастуху овцы не принадлежат, и, когда он видит, что пришёл волк, он бросает овец и убегает. Тогда волк хватает овец и разгоняет всё стадо. 13Наёмник убегает, потому что он нанят и не заботится об овцах.
14Я – хороший пастух. Я знаю Своих, и они знают Меня, 15подобно тому, как Отец знает Меня, и Я знаю Отца. Я отдаю жизнь Мою за овец. 16У Меня есть и другие овцы, не из этого загона10:16 Имеются в виду представители других народов, не иудеи, которые поверят в Ису аль-Масиха., их Я тоже должен привести. Они тоже будут послушны Моему голосу, и будет одно стадо и один пастух. 17Отец потому любит Меня, что Я отдаю Свою жизнь, чтобы потом опять взять её. 18Никто её у Меня не может отнять, Я отдаю её добровольно. У Меня есть власть отдать её и взять её опять. Так было Мне определено Моим Отцом.
19После этих слов мнения слушавших иудеев опять разделились. 20Многие говорили:
– Он одержимый и бредит, зачем Его слушать?
21Другие говорили:
– Одержимый так бы не говорил. Разве может демон открывать глаза слепым?
Религиозные вожди расспрашивают Ису Масиха в храме
22В Иерусалиме наступил праздник Очищения храма10:22 Праздник Очищения храма – этот праздник отмечался в память об освящении храма Маккавеями в 165 г. до н. э., после его осквернения Антиохом Епифаном.. Была зима. 23Иса ходил по храму, в колоннаде Сулеймана. 24Вокруг Него собрался народ.
– Сколько Ты ещё будешь держать нас в недоумении? – говорили они. – Если Ты обещанный Масих, то так и скажи нам.
25Иса ответил:
– Я уже говорил вам, но вы не поверили. Обо Мне свидетельствуют дела, которые Я совершаю от имени Моего Отца. 26Вы же не верите Мне потому, что вы не из Моих овец. 27Мои овцы слышат Мой голос, Я знаю их, и они идут за Мной. 28Я даю им жизнь вечную, и они никогда не погибнут10:28 То есть не попадут в ад., их у Меня никто не отнимет. 29Отец Мой, который дал их Мне, превыше всех10:29 Или: «То, что даровал мне Отец Мой, больше всего остального»., и никто не может забрать их из рук Моего Отца. 30Я и Отец – одно.
31Тогда люди опять схватили камни, чтобы побить Его, 32но Иса сказал им:
– Я показал вам много добрых дел от Отца. За какое из них вы хотите побить Меня камнями?
33Они ответили:
– Мы Тебя не за это хотим побить камнями, а за оскорбление Аллаха, потому что Ты, будучи обыкновенным человеком, выдаёшь Себя за Всевышнего.
34Иса ответил:
– Разве в Писании вашем не написано: «Я сказал: вы – боги»?10:34 Заб. 81:6. В этом отрывке из Забура словом «боги» (евр. элохим) названы не божественные существа, а судьи Исраила, как представители Самого Всевышнего, поставленные Им решать земные дела. Дело в том, что еврейское слово «элохим» имеет более широкое значение, чем в русском языке слово «бог». 35Если богами названы те, кому было доверено слово Аллаха (а Писание не может быть упразднено), 36то как же вы смеете говорить, что Я, Тот, Кого Сам Отец приготовил для святой цели и послал в мир, оскорбляю Аллаха, говоря: «Я – Сын Всевышнего»? 37Если Я не делаю то же, что делает Мой Отец, – не верьте Мне. 38Если же Я совершаю дела Моего Отца, то даже если вы не верите Моим словам, верьте делам, чтобы вы поняли и знали, что Отец во Мне и Я в Нём.
39Они опять попытались схватить Его, но Иса ускользнул из их рук.
40Затем Иса отправился на другую сторону Иордана, туда, где раньше Яхия совершал над народом обряд погружения в воду10:40 Или: «обряд омовения»., и там оставался. 41Туда к Нему приходило много людей.
– Хотя Яхия и не творил знамений, но всё, что Яхия говорил об Этом Человеке, верно, – говорили они.
42И многие там поверили в Ису.
