ทรงรักษาคนถูกผีสิง
(มธ.8:28-34; ลก.8:26-39)
1เมื่อพวกเขาข้ามฟากมาถึงดินแดนเกราซา5:1 หรือกาดารา 2เมื่อพระเยซูทรงขึ้นจากเรือมีชายคนหนึ่งซึ่งถูกวิญญาณชั่ว5:2 ภาษากรีกว่าโสโครกเช่นเดียวกับข้อ 8 และข้อ 13เข้าสิงออกจากอุโมงค์ฝังศพมาหาพระองค์ 3เขาอาศัยอยู่ตามอุโมงค์ ใครๆ ก็มัดเขาไว้ไม่อยู่แม้จะใช้โซ่ตรวนก็ตาม 4เพราะเคยล่ามโซ่ใส่ตรวนมือเท้าของเขาหลายครั้งแล้ว แต่เขาก็กระชากโซ่ตรวนขาด ไม่มีใครแข็งแรงพอจะทำให้เขาสิ้นพยศ 5เขาร้องอึงอยู่ตามอุโมงค์ฝังศพและตามเนินเขาทั้งวันทั้งคืนและเอาหินกรีดเนื้อตัวเอง
6เมื่อเขาเห็นพระเยซูแต่ไกลก็วิ่งมาคุกเข่าต่อหน้าพระองค์ 7และตะโกนสุดเสียงว่า “พระเยซู พระบุตรของพระเจ้าสูงสุด พระองค์ต้องการอะไรจากข้าพระองค์หรือ? ขอทรงสาบานต่อพระเจ้าว่าจะไม่ทรมานข้าพระองค์!” 8เพราะพระเยซูได้ตรัสกับมันว่า “เจ้าวิญญาณชั่ว จงออกมาจากชายคนนี้!”
9แล้วพระเยซูตรัสถามว่า “เจ้าชื่ออะไร?”
มันตอบว่า “ชื่อกอง เพราะเรามีด้วยกันหลายตน” 10และมันพร่ำอ้อนวอนพระเยซูไม่ให้ขับไล่พวกมันออกจากถิ่นนั้น
11ไม่ไกลจากที่นั่นมีสุกรฝูงใหญ่หากินอยู่บนเนินเขา 12พวกผีจึงทูลวิงวอนพระเยซูว่า “ขอให้พวกข้าพระองค์ไปสิงในสุกรฝูงนั้นเถิด” 13เมื่อทรงอนุญาต วิญญาณชั่วเหล่านั้นก็ออกจากชายผู้นั้นและเข้าไปสิงในสุกร แล้วสุกรทั้งฝูงราวสองพันตัวก็กระโจนจากหน้าผาลงทะเลสาบจมน้ำตายหมด
14บรรดาคนเลี้ยงสุกรวิ่งเข้าไปเล่าเรื่องนี้ในเมืองและในชนบทโดยรอบ ผู้คนพากันออกมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น 15เมื่อพวกเขามาหาพระเยซูก็เห็นชายที่เคยถูกผีทั้งกองเข้าสิงนั่งอยู่ที่นั่นสวมใส่เสื้อผ้าและมีสติดี พวกเขาก็กลัว 16ผู้ที่เห็นเหตุการณ์จึงเล่าเรื่องที่เกิดกับคนที่ถูกผีสิงและสุกรนั้นให้ประชาชนฟัง 17พวกเขาจึงทูลวิงวอนพระเยซูให้ไปจากเขตแดนของเขา
18ขณะพระเยซูจะเสด็จลงเรือ คนที่เคยถูกผีสิงนั้นอ้อนวอนขอไปกับพระองค์ 19พระเยซูไม่ทรงอนุญาต แต่ตรัสว่า “จงกลับบ้านไปหาครอบครัวของท่าน และบอกพวกเขาว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกระทำการเพื่อท่านมากเพียงใดและทรงเมตตาต่อท่านอย่างไร” 20เขาจึงทูลลาไปป่าวประกาศในแคว้นเดคาโปลิส5:20 คือทศบุรีว่าพระเยซูทรงกระทำการเพื่อเขามากเพียงไร คนทั้งปวงก็ประหลาดใจ
เด็กที่เสียชีวิตและหญิงที่ป่วย
(มธ.9:18-26; ลก.8:41-56)
21เมื่อพระเยซูทรงนั่งเรือข้ามฟากกลับมาอีกครั้ง ขณะที่พระองค์ทรงอยู่ที่ริมทะเลสาบ ฝูงชนกลุ่มใหญ่พากันมาห้อมล้อมพระองค์ 22มีนายธรรมศาลาคนหนึ่งชื่อไยรัสมาที่นั่น เมื่อเห็นพระเยซูก็หมอบลงแทบพระบาทพระองค์ 23แล้วทูลอ้อนวอนด้วยความร้อนใจว่า “ลูกสาวเล็กๆ ของข้าพระองค์กำลังจะตาย โปรดเสด็จไปทรงวางมือให้ด้วยเถิดเพื่อเขาจะหายและไม่ตาย” 24ดังนั้นพระเยซูจึงเสด็จไปกับเขา
ผู้คนคับคั่งตามมาเบียดเสียดกันอยู่รอบพระองค์ 25ที่นั่นมีหญิงคนหนึ่งตกเลือดเรื้อรังมาสิบสองปีแล้ว 26นางทุกข์ทรมานมาก เสียเงินหาหมอมาหลายคนจนหมดตัว แต่แทนที่จะดีขึ้นอาการกลับทรุดลง 27เมื่อนางได้ยินเรื่องพระเยซูจึงเดินปะปนกับฝูงชนตามมาข้างหลังพระองค์และแตะฉลองพระองค์ 28เพราะนางคิดว่า “ขอเพียงได้แตะฉลองพระองค์เท่านั้นเราก็จะหายโรค” 29ทันใดนั้นเองเลือดก็หยุดไหลและนางรู้สึกว่าตนหายโรคแล้ว
30พระเยซูทรงทราบทันทีว่าฤทธิ์ซ่านออกจากพระองค์ พระองค์จึงทรงหันกลับมาทางฝูงชนและตรัสถามว่า “ใครแตะต้องเสื้อผ้าของเรา?”
31เหล่าสาวกทูลว่า “พระองค์ทรงเห็นอยู่แล้วว่าผู้คนเบียดเสียดพระองค์กันแน่นแล้วพระองค์ยังจะทรงถามอีกหรือว่า ‘ใครมาแตะต้องเรา?’ ”
32แต่พระเยซูยังทอดพระเนตรไปรอบๆ ดูว่าใครเป็นผู้ทำเช่นนั้น 33หญิงนั้นซึ่งรู้ดีว่าเกิดอะไรขึ้นกับนางก็กลัวจนตัวสั่น เข้ามาหมอบลงแทบพระบาท แล้วกราบทูลความจริงทั้งหมด 34พระองค์ตรัสกับนางว่า “หญิงเอ๋ย ความเชื่อของเจ้าทำให้เจ้าหายโรค จงกลับไปด้วยสันติสุขและพ้นจากความทุกข์ทรมานเถิด”
35พระองค์ตรัสยังไม่ทันขาดคำก็มีคนจากบ้านของไยรัสนายธรรมศาลามาบอกว่า “ลูกสาวของท่านเสียชีวิตแล้ว จะรบกวนพระอาจารย์อีกทำไม?”
36พระเยซูไม่ทรงฟังแต่ตรัสกับนายธรรมศาลาว่า “อย่ากลัวเลย จงเชื่อเท่านั้น”
37พระองค์ไม่ทรงอนุญาตให้ใครติดตามไปยกเว้นเปโตร ยากอบ และยอห์นน้องชายของยากอบ 38เมื่อมาถึงบ้านของนายธรรมศาลาพระเยซูทรงเห็นความอึกทึกวุ่นวาย ผู้คนร้องไห้สะอึกสะอื้นกันเสียงดัง 39พระองค์ทรงเข้าไปข้างในและตรัสกับพวกเขาว่า “ร้องไห้วุ่นวายกันไปทำไม? เด็กน้อยยังไม่ตายเพียงแต่หลับอยู่” 40แต่พวกเขาพากันหัวเราะเยาะพระองค์
หลังจากพระองค์ทรงให้ผู้คนออกไปแล้วก็ทรงพาพ่อแม่ของเด็กกับเหล่าสาวกที่อยู่กับพระองค์เข้าไปหาเด็กนั้น 41พระองค์ทรงจับมือเด็กน้อยตรัสว่า “ทาลิธา คูม!” (ซึ่งแปลว่า “แม่หนูเอ๋ย เราบอกเจ้าให้ลุกขึ้น!”) 42ทันใดนั้นเด็กหญิงก็ลุกขึ้นเดินไปรอบๆ (เด็กคนนี้อายุสิบสองขวบ) คนทั้งปวงตกตะลึงพรึงเพริด 43พระองค์ทรงกำชับเด็ดขาดไม่ให้บอกเรื่องนี้กับใครและตรัสสั่งให้นำอาหารมาให้เด็กรับประทาน
治好被鬼附身的人
1他們來到湖對岸的格拉森地區。 2耶穌剛下船，就遇見一個被污鬼附身的人從墳場迎面而來。 3那人以墳場為家，從來沒有人能把他捆住，就算用鐵鏈也鎖不住他。 4儘管有人多次用鐵鏈和腳鐐鎖住他，但他掙斷了鐵鏈，砸碎了腳鐐。沒有人能制伏他。 5他晝夜在墳場和山野間大喊大叫，又用石頭砍自己。
6他遠遠看見耶穌，就跑過去跪下來拜祂，喊著說： 7「至高上帝的兒子耶穌啊，我和你有什麼關係？看在上帝的份上，求你不要折磨我！」 8原來，耶穌已經對他身上的鬼說：「污鬼，從這人身上出來！」
9耶穌問：「你叫什麼名字？」
他說：「我的名字叫『群』，因為我們是一大群。」
10接著污鬼再三哀求耶穌，不要把牠們逐出那個地區。 11當時有一大群豬在附近山坡上覓食。 12污鬼就哀求耶穌說：「讓我們到豬群裡去，附在牠們身上吧！」
13耶穌允許了，污鬼就離開那人，進入豬群。那群豬就一路奔下陡坡，衝進湖裡淹死了，約有兩千頭。
14放豬的人都嚇跑了。他們把這消息傳遍了城裡鄉間，於是人人都跑來看個究竟。 15他們到了耶穌那裡，看見那一度被群鬼附身的人神智清醒、衣著整齊地坐在那裡，都很害怕。 16目睹這件事的人向他們講述整個經過。 17他們請耶穌離開他們的地方。
18耶穌上了船準備離開的時候，那被鬼附過的人懇求耶穌讓他隨行。 19耶穌沒有答應，只對他說：「回去見你的家人，將主為你所做的事和祂憐憫你的經過告訴他們吧！」
20這人就回到低加坡里一帶宣揚耶穌為他所行的奇事，大家都很驚奇。
耶穌醫治有信心的人
21耶穌再坐船回到對岸，立刻有一大群人在岸邊圍著祂。 22人群中有一位會堂的主管名叫雅魯，他一見到耶穌便俯伏在祂腳前， 23懇求說：「我小女兒快要死了，求你去把手按在她身上，醫治她，救她一命。」
24耶穌和他同去，一大群人跟著祂，擁擠著祂。
25有一個婦人患血漏病已經十二年， 26經過許多醫生的診治，受盡痛苦，耗盡錢財，病情仍沒有好轉，反而更加嚴重。 27她聽見耶穌的事，就夾在人群中擠到耶穌背後摸祂的衣服， 28心想：「只要摸到祂的衣服，我就痊癒了！」
29她的血漏立刻停止了，她感到自己痊癒了。 30耶穌馬上知道有能力從自己身上發出，便在人群中轉過身來問：「誰摸了我的衣服？」
31門徒對祂說：「你看，這麼多人在你周圍擠來擠去，你怎麼問誰摸你呢？」
32耶穌環視四周，要找出摸祂的人。 33那婦人害怕得發抖，她知道在自己身上發生了什麼事，於是上前俯伏在耶穌面前，將實情說了出來。
34耶穌說：「女兒，你的信心救了你。安心地回去吧！你的病好了。」
35耶穌還在說話的時候，有人從雅魯家中趕來，對雅魯說：「你的女兒已經死了，何必麻煩老師呢？」
36耶穌聽了，便對雅魯說：「不要怕，只要信。」 37於是，祂帶著彼得、雅各和雅各的弟弟約翰去雅魯家，不准其他人跟著。 38他們到了那裡，只見在場的人嚎啕大哭，場面混亂。 39耶穌進去問道：「你們為什麼大哭大嚷呢？這孩子並沒有死，只是睡著了。」
40這些人聽了，都譏笑祂。耶穌讓他們全部出去，然後帶著孩子的父母和三個門徒進了房間。 41祂拉著孩子的手說：「大利大，古米！」意思是：「小女孩，我吩咐你起來！」
42小女孩應聲而起，並且可以走動，那時她十二歲。在場的人都驚奇不已。 43耶穌鄭重叮囑他們不要把這事張揚出去，又吩咐他們給女孩東西吃。
