คำอุปมาเรื่องคนงานในสวนองุ่น
1“ด้วยว่าอาณาจักรสวรรค์เป็นเช่นเจ้าของสวนซึ่งออกไปแต่เช้าเพื่อจ้างคนมาทำงานในสวนองุ่นของตน 2เมื่อเขาตกลงว่าจะจ่ายค่าจ้างวันละหนึ่งเดนาริอันแล้วก็ให้พวกเขามาทำงานในสวนองุ่น
3“ราวสามโมงเช้าเขาออกไปเห็นหลายคนยืนอยู่ว่างๆ ที่ตลาด 4จึงชวนว่า ‘มาทำงานในสวนองุ่นของเราสิ เราจะให้ค่าจ้างตามสมควร’ 5พวกเขาก็มา
“ตอนเที่ยงวันและบ่ายสามโมงเจ้าของสวนออกไปทำเช่นเดิมอีก 6ราวห้าโมงเย็นเขาออกไปพบคนยืนอยู่จึงถามว่า ‘ทำไมมายืนอยู่ว่างๆ ทั้งวันที่นี่?’
7“พวกนั้นตอบว่า ‘เพราะไม่มีใครจ้างเรา’
“เขาจึงพูดว่า ‘มาทำงานที่สวนของเราสิ’
8“พอพลบค่ำเจ้าของสวนองุ่นก็สั่งหัวหน้าคนงานว่า ‘ไปเรียกคนงานมารับค่าจ้าง ตั้งแต่คนหลังสุดไปจนถึงคนแรกสุด’
9“ลูกจ้างที่มาเริ่มทำงานตอนประมาณห้าโมงเย็นรับเงินไปคนละหนึ่งเดนาริอัน 10ฝ่ายคนที่มาก่อนนึกว่าตนจะได้มากกว่านั้น แต่ก็ได้คนละหนึ่งเดนาริอันเหมือนกัน 11เมื่อพวกเขารับเงินแล้วจึงบ่นต่อว่าเจ้าของสวน 12‘คนมาทีหลังทำงานแค่ชั่วโมงเดียวกลับได้เท่าๆ กับเราที่ตรากตรำกรำแดดมาทั้งวัน’
13“แต่เจ้าของสวนตอบคนหนึ่งในพวกนั้นว่า ‘เพื่อนเอ๋ย เราไม่ได้โกงนะ ก็ตกลงกันไว้ว่าหนึ่งเดนาริอันไม่ใช่หรือ? 14รับค่าจ้างและไปเถิด เราพอใจจะให้คนมาทีหลังได้เท่าๆ กันกับท่าน 15เงินของเรา เราไม่มีสิทธิ์ใช้ตามใจชอบหรือ? หรือว่าท่านอิจฉาเพราะเห็นเราใจกว้าง?’
16“ดังนั้นคนสุดท้ายจะเป็นคนต้นและคนต้นจะเป็นคนสุดท้าย”
ทรงพยากรณ์อีกว่าจะต้องสิ้นพระชนม์
(มก.10:32-34; ลก.18:31-33)
17ขณะพระเยซูกำลังเสด็จไปเยรูซาเล็ม พระองค์ทรงพาสาวกสิบสองคนเลี่ยงออกมาและตรัสว่า 18“พวกเรากำลังขึ้นไปยังกรุงเยรูซาเล็ม และบุตรมนุษย์จะถูกทรยศและมอบให้พวกหัวหน้าปุโรหิตกับธรรมาจารย์ พวกเขาจะตัดสินประหารพระองค์ 19และจะมอบพระองค์ให้คนต่างชาติเยาะเย้ยโบยตีและตรึงตายบนไม้กางเขน แล้วในวันที่สามพระเจ้าจะทรงให้พระองค์คืนพระชนม์!”
คำทูลขอของมารดาคนหนึ่ง
(มก.10:35-45)
20แล้วภรรยาของเศเบดีพาบุตรชายทั้งสองของนางมาคุกเข่าทูลขอพระเยซู
21พระองค์ตรัสว่า “ท่านประสงค์สิ่งใด?”
นางทูลว่า “ขอให้ลูกชายของข้าพระองค์ได้นั่งในราชอาณาจักรของพระองค์ คนหนึ่งอยู่ข้างขวา อีกคนหนึ่งอยู่ข้างซ้าย”
22พระเยซูตรัสว่า “ท่านไม่รู้ว่ากำลังขออะไร ถ้วยที่เรากำลังจะดื่มท่านดื่มได้หรือ?”
พวกเขาทูลตอบว่า “ได้พระเจ้าข้า”
23พระเยซูตรัสกับเขาว่า “ท่านจะได้ดื่มจากถ้วยของเราแน่ แต่ที่จะได้นั่งซ้ายมือหรือขวามือของเราไม่ใช่เราจัดให้ แต่ที่นั้นเป็นของผู้ที่พระบิดาของเราทรงเตรียมไว้แล้ว”
24เมื่อสาวกอีกสิบคนได้ยินเรื่องนี้ก็ไม่พอใจพี่น้องสองคนนั้น 25พระเยซูทรงเรียกเหล่าสาวกมาพร้อมหน้ากันและตรัสว่า “ท่านทั้งหลายรู้อยู่ว่าผู้ปกครองของคนต่างชาติเป็นเจ้าเหนือเขาและข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ก็ใช้อำนาจเหนือพวกเขา 26แต่สำหรับพวกท่านไม่เป็นเช่นนั้น ตรงกันข้าม ใครอยากเป็นใหญ่ในพวกท่านต้องรับใช้พวกท่าน 27และผู้ใดปรารถนาที่จะเป็นเอกต้องยอมเป็นทาสของพวกท่าน 28เหมือนกับที่บุตรมนุษย์ไม่ได้มาเพื่อรับการปรนนิบัติ แต่มาเพื่อปรนนิบัติและประทานชีวิตของพระองค์เป็นค่าไถ่เพื่อคนเป็นอันมาก”
ชายตาบอดสองคนมองเห็นได้
(มก.10:46-52; ลก.18:35-43)
29ขณะที่พระเยซูกับเหล่าสาวกของพระองค์กำลังจะออกจากเมืองเยรีโค ฝูงชนหมู่ใหญ่ตามพระองค์มา 30ชายตาบอดสองคนนั่งอยู่ริมทางได้ยินว่าพระเยซูกำลังเสด็จผ่านก็ร้องตะโกนว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้า บุตรดาวิดเจ้าข้า เมตตาพวกข้าพระองค์ด้วยเถิด!”
31ฝูงชนจึงตำหนิและบอกให้เขาเงียบ แต่ทั้งสองยิ่งร้องดังขึ้นว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้า บุตรดาวิดเจ้าข้า เมตตาพวกข้าพระองค์ด้วยเถิด!”
32พระเยซูทรงหยุดและเรียกทั้งสองมาตรัสถามว่า “ท่านต้องการให้เราทำอะไรให้?”
33เขาทูลว่า “พระองค์เจ้าข้า ข้าพระองค์อยากมองเห็น”
34พระเยซูทรงสงสารเขาและทรงแตะตาของเขา ทันใดนั้นทั้งสองก็มองเห็นและตามพระองค์ไป
葡萄園工人的比喻
1耶穌接著說：「因為天國就像一個園主清早去外面請工人到他的葡萄園做工。 2他跟工人講好一天的工錢是一個銀幣，然後派他們去葡萄園。
3「大約上午九點鐘，園主出去看見一些人站在街市上無所事事， 4就對他們說，『你們到我的葡萄園來工作吧，我會給你們合理的工錢。』
5「他們便去了。正午和下午三點鐘，他又出去繼續請人到葡萄園做工。 6到了下午五點鐘的時候，他再次出去，看見還有人閒站在那裡，就問他們，『為什麼你們整天站在這裡無所事事呢？』 7他們回答說，『因為沒有人僱用我們。』園主說，『你們也到我的葡萄園來吧！』
8「到了傍晚，園主對工頭說，『叫工人來領工錢吧，最晚來的先領，最先來的後領。』
9「下午五點來的工人每人得了一個銀幣。 10最早來的工人來領的時候，以為必定可以多得一點工錢，誰知也各得一個銀幣。
11「他們拿著工錢滿腹牢騷地對園主說， 12『那些最晚來的人只工作了一小時，而我們在烈日之下辛苦了一整天，怎麼會領同樣的工錢呢？』
13「園主對他們當中的一個人說，『朋友，我並沒有欠你呀！我們不是講好付你一個銀幣嗎？ 14拿著你的工錢走吧。我給那後來的和你一樣的工錢，是我願意。 15難道我不可隨意使用自己的錢嗎？因為我慷慨，你就眼紅嗎？』 16因此，為首的將要殿後，殿後的將要為首。」
耶穌第三次預言自己受難
17在去耶路撒冷的途中，耶穌把十二個門徒帶到一邊，對他們說： 18「你們要留意，我們現在前往耶路撒冷，人子將被交給祭司長和律法教師。他們要判祂死刑， 19把祂交給外族人，受嘲弄、鞭打，被釘在十字架上。但第三天祂必復活。」
一個母親的請求
20當時，西庇太的妻子帶著兩個兒子上前，跪在耶穌面前，有事要求祂。
21耶穌問她：「你要什麼呢？」
她說：「在你的國度，請讓我這兩個兒子一個坐在你右邊，一個坐在你左邊。」
22耶穌回答說：「你們不知道自己在求什麼。我要喝的那一杯，你們能喝嗎？」
他們說：「我們能。」
23耶穌對他們說：「我要喝的那一杯，你們也要喝。不過誰坐在我的左右不是我來定，而是我父為誰預備的，就讓誰坐。」
24其他十個門徒聽見這事，都對他們兄弟二人十分惱火。 25於是，耶穌把他們叫來，說：「外族人有君王統治他們，有大臣管理他們。但你們不可這樣。 26你們中間，誰要當首領，誰就要做大家的僕人； 27誰要居首位，誰就要做大家的奴僕。 28正如人子不是來受人服侍，而是來服侍人，並且犧牲性命，作許多人的贖價。」
治好兩個瞎子
29耶穌和祂的門徒離開耶利哥時，有一大群人跟著祂。 30有兩個瞎子正坐在路旁，聽說耶穌經過，就高聲喊叫：「主啊，大衛的後裔啊，可憐我們吧！」 31眾人責備他們，叫他們不要出聲，他們卻喊得更大聲了：「主啊，大衛的後裔啊，可憐我們吧！」
32耶穌停下腳步，叫了他們來，問他們：「你們要我為你們做什麼？」 33他們說：「主啊，我們想能夠看見。」 34耶穌就動了慈心，摸他們的眼睛，他們立刻得見光明，並跟從了耶穌。
