คำอุปมาเรื่องคนงานในสวนองุ่น
1“ด้วยว่าอาณาจักรสวรรค์เป็นเช่นเจ้าของสวนซึ่งออกไปแต่เช้าเพื่อจ้างคนมาทำงานในสวนองุ่นของตน 2เมื่อเขาตกลงว่าจะจ่ายค่าจ้างวันละหนึ่งเดนาริอันแล้วก็ให้พวกเขามาทำงานในสวนองุ่น
3“ราวสามโมงเช้าเขาออกไปเห็นหลายคนยืนอยู่ว่างๆ ที่ตลาด 4จึงชวนว่า ‘มาทำงานในสวนองุ่นของเราสิ เราจะให้ค่าจ้างตามสมควร’ 5พวกเขาก็มา
“ตอนเที่ยงวันและบ่ายสามโมงเจ้าของสวนออกไปทำเช่นเดิมอีก 6ราวห้าโมงเย็นเขาออกไปพบคนยืนอยู่จึงถามว่า ‘ทำไมมายืนอยู่ว่างๆ ทั้งวันที่นี่?’
7“พวกนั้นตอบว่า ‘เพราะไม่มีใครจ้างเรา’
“เขาจึงพูดว่า ‘มาทำงานที่สวนของเราสิ’
8“พอพลบค่ำเจ้าของสวนองุ่นก็สั่งหัวหน้าคนงานว่า ‘ไปเรียกคนงานมารับค่าจ้าง ตั้งแต่คนหลังสุดไปจนถึงคนแรกสุด’
9“ลูกจ้างที่มาเริ่มทำงานตอนประมาณห้าโมงเย็นรับเงินไปคนละหนึ่งเดนาริอัน 10ฝ่ายคนที่มาก่อนนึกว่าตนจะได้มากกว่านั้น แต่ก็ได้คนละหนึ่งเดนาริอันเหมือนกัน 11เมื่อพวกเขารับเงินแล้วจึงบ่นต่อว่าเจ้าของสวน 12‘คนมาทีหลังทำงานแค่ชั่วโมงเดียวกลับได้เท่าๆ กับเราที่ตรากตรำกรำแดดมาทั้งวัน’
13“แต่เจ้าของสวนตอบคนหนึ่งในพวกนั้นว่า ‘เพื่อนเอ๋ย เราไม่ได้โกงนะ ก็ตกลงกันไว้ว่าหนึ่งเดนาริอันไม่ใช่หรือ? 14รับค่าจ้างและไปเถิด เราพอใจจะให้คนมาทีหลังได้เท่าๆ กันกับท่าน 15เงินของเรา เราไม่มีสิทธิ์ใช้ตามใจชอบหรือ? หรือว่าท่านอิจฉาเพราะเห็นเราใจกว้าง?’
16“ดังนั้นคนสุดท้ายจะเป็นคนต้นและคนต้นจะเป็นคนสุดท้าย”
ทรงพยากรณ์อีกว่าจะต้องสิ้นพระชนม์
(มก.10:32-34; ลก.18:31-33)
17ขณะพระเยซูกำลังเสด็จไปเยรูซาเล็ม พระองค์ทรงพาสาวกสิบสองคนเลี่ยงออกมาและตรัสว่า 18“พวกเรากำลังขึ้นไปยังกรุงเยรูซาเล็ม และบุตรมนุษย์จะถูกทรยศและมอบให้พวกหัวหน้าปุโรหิตกับธรรมาจารย์ พวกเขาจะตัดสินประหารพระองค์ 19และจะมอบพระองค์ให้คนต่างชาติเยาะเย้ยโบยตีและตรึงตายบนไม้กางเขน แล้วในวันที่สามพระเจ้าจะทรงให้พระองค์คืนพระชนม์!”
คำทูลขอของมารดาคนหนึ่ง
(มก.10:35-45)
20แล้วภรรยาของเศเบดีพาบุตรชายทั้งสองของนางมาคุกเข่าทูลขอพระเยซู
21พระองค์ตรัสว่า “ท่านประสงค์สิ่งใด?”
นางทูลว่า “ขอให้ลูกชายของข้าพระองค์ได้นั่งในราชอาณาจักรของพระองค์ คนหนึ่งอยู่ข้างขวา อีกคนหนึ่งอยู่ข้างซ้าย”
22พระเยซูตรัสว่า “ท่านไม่รู้ว่ากำลังขออะไร ถ้วยที่เรากำลังจะดื่มท่านดื่มได้หรือ?”
พวกเขาทูลตอบว่า “ได้พระเจ้าข้า”
23พระเยซูตรัสกับเขาว่า “ท่านจะได้ดื่มจากถ้วยของเราแน่ แต่ที่จะได้นั่งซ้ายมือหรือขวามือของเราไม่ใช่เราจัดให้ แต่ที่นั้นเป็นของผู้ที่พระบิดาของเราทรงเตรียมไว้แล้ว”
24เมื่อสาวกอีกสิบคนได้ยินเรื่องนี้ก็ไม่พอใจพี่น้องสองคนนั้น 25พระเยซูทรงเรียกเหล่าสาวกมาพร้อมหน้ากันและตรัสว่า “ท่านทั้งหลายรู้อยู่ว่าผู้ปกครองของคนต่างชาติเป็นเจ้าเหนือเขาและข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ก็ใช้อำนาจเหนือพวกเขา 26แต่สำหรับพวกท่านไม่เป็นเช่นนั้น ตรงกันข้าม ใครอยากเป็นใหญ่ในพวกท่านต้องรับใช้พวกท่าน 27และผู้ใดปรารถนาที่จะเป็นเอกต้องยอมเป็นทาสของพวกท่าน 28เหมือนกับที่บุตรมนุษย์ไม่ได้มาเพื่อรับการปรนนิบัติ แต่มาเพื่อปรนนิบัติและประทานชีวิตของพระองค์เป็นค่าไถ่เพื่อคนเป็นอันมาก”
ชายตาบอดสองคนมองเห็นได้
(มก.10:46-52; ลก.18:35-43)
29ขณะที่พระเยซูกับเหล่าสาวกของพระองค์กำลังจะออกจากเมืองเยรีโค ฝูงชนหมู่ใหญ่ตามพระองค์มา 30ชายตาบอดสองคนนั่งอยู่ริมทางได้ยินว่าพระเยซูกำลังเสด็จผ่านก็ร้องตะโกนว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้า บุตรดาวิดเจ้าข้า เมตตาพวกข้าพระองค์ด้วยเถิด!”
31ฝูงชนจึงตำหนิและบอกให้เขาเงียบ แต่ทั้งสองยิ่งร้องดังขึ้นว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้า บุตรดาวิดเจ้าข้า เมตตาพวกข้าพระองค์ด้วยเถิด!”
32พระเยซูทรงหยุดและเรียกทั้งสองมาตรัสถามว่า “ท่านต้องการให้เราทำอะไรให้?”
33เขาทูลว่า “พระองค์เจ้าข้า ข้าพระองค์อยากมองเห็น”
34พระเยซูทรงสงสารเขาและทรงแตะตาของเขา ทันใดนั้นทั้งสองก็มองเห็นและตามพระองค์ไป
葡萄园工人的比喻
1耶稣接着说：“因为天国就像一个园主清早去外面请工人到他的葡萄园做工。 2他跟工人讲好一天的工钱是一个银币，然后派他们去葡萄园。
3“大约上午九点钟，园主出去看见一些人站在街市上无所事事， 4就对他们说，‘你们到我的葡萄园来工作吧，我会给你们合理的工钱。’
5“他们便去了。正午和下午三点钟，他又出去继续请人到葡萄园做工。 6到了下午五点钟的时候，他再次出去，看见还有人闲站在那里，就问他们，‘为什么你们整天站在这里无所事事呢？’ 7他们回答说，‘因为没有人雇用我们。’园主说，‘你们也到我的葡萄园来吧！’
8“到了傍晚，园主对工头说，‘叫工人来领工钱吧，最晚来的先领，最先来的后领。’
9“下午五点来的工人每人得了一个银币。 10最早来的工人来领的时候，以为必定可以多得一点工钱，谁知也各得一个银币。
11“他们拿着工钱满腹牢骚地对园主说， 12‘那些最晚来的人只工作了一小时，而我们在烈日之下辛苦了一整天，怎么会领同样的工钱呢？’
13“园主对他们当中的一个人说，‘朋友，我并没有欠你呀！我们不是讲好付你一个银币吗？ 14拿着你的工钱走吧。我给那后来的和你一样的工钱，是我愿意。 15难道我不可随意使用自己的钱吗？因为我慷慨，你就眼红吗？’ 16因此，为首的将要殿后，殿后的将要为首。”
耶稣第三次预言自己受难
17在去耶路撒冷的途中，耶稣把十二个门徒带到一边，对他们说： 18“你们要留意，我们现在前往耶路撒冷，人子将被交给祭司长和律法教师。他们要判祂死刑， 19把祂交给外族人，受嘲弄、鞭打，被钉在十字架上。但第三天祂必复活。”
一个母亲的请求
20当时，西庇太的妻子带着两个儿子上前，跪在耶稣面前，有事要求祂。
21耶稣问她：“你要什么呢？”
她说：“在你的国度，请让我这两个儿子一个坐在你右边，一个坐在你左边。”
22耶稣回答说：“你们不知道自己在求什么。我要喝的那一杯，你们能喝吗？”
他们说：“我们能。”
23耶稣对他们说：“我要喝的那一杯，你们也要喝。不过谁坐在我的左右不是我来定，而是我父为谁预备的，就让谁坐。”
24其他十个门徒听见这事，都对他们兄弟二人十分恼火。 25于是，耶稣把他们叫来，说：“外族人有君王统治他们，有大臣管理他们。但你们不可这样。 26你们中间，谁要当首领，谁就要做大家的仆人； 27谁要居首位，谁就要做大家的奴仆。 28正如人子不是来受人服侍，而是来服侍人，并且牺牲性命，作许多人的赎价。”
治好两个瞎子
29耶稣和祂的门徒离开耶利哥时，有一大群人跟着祂。 30有两个瞎子正坐在路旁，听说耶稣经过，就高声喊叫：“主啊，大卫的后裔啊，可怜我们吧！” 31众人责备他们，叫他们不要出声，他们却喊得更大声了：“主啊，大卫的后裔啊，可怜我们吧！”
32耶稣停下脚步，叫了他们来，问他们：“你们要我为你们做什么？” 33他们说：“主啊，我们想能够看见。” 34耶稣就动了慈心，摸他们的眼睛，他们立刻得见光明，并跟从了耶稣。
