สิ่งที่เป็นมลทิน
(มก.7:1-23)
1แล้วพวกฟาริสีและธรรมาจารย์จากกรุงเยรูซาเล็มมาทูลถามพระเยซูว่า 2“เหตุใดสาวกของท่านจึงละเมิดธรรมเนียมของผู้อาวุโส? พวกเขาไม่ล้างมือก่อนรับประทานอาหาร!”
3พระเยซูตรัสว่า “แล้วทำไมพวกท่านละเมิดพระบัญชาของพระเจ้าด้วยเห็นแก่ธรรมเนียมเล่า? 4เพราะพระเจ้าตรัสว่า ‘จงให้เกียรติบิดามารดาของเจ้า’15:4 อพย.20:12ฉธบ.5:16 และ ‘ผู้ใดแช่งด่าบิดามารดาจะต้องมีโทษถึงตาย’15:4 อพย.21:17ลนต.20:9 5แต่พวกท่านบอกว่าหากใครพูดกับบิดามารดาว่า ‘สิ่งใดๆ จากข้าพเจ้าซึ่งอาจเป็นประโยชน์แก่ท่านก็เป็นของที่ได้อุทิศถวายแด่พระเจ้าแล้ว’ 6เขาจึงไม่ได้ ‘ให้เกียรติบิดา15:6 สำเนาต้นฉบับบางสำเนาว่าบิดาหรือมารดาของเขา’ ด้วยสิ่งนั้น เหตุนี้ท่านจึงทำให้พระวจนะของพระเจ้าเป็นโมฆะไปเพราะเห็นแก่ธรรมเนียมของท่าน 7เจ้าคนหน้าซื่อใจคด อิสยาห์พูดถูกแล้วเมื่อเขาเผยพระวจนะเกี่ยวกับพวกเจ้าว่า
8“ ‘ประชากรเหล่านี้ยกย่องเราแต่ปาก
แต่ใจของพวกเขาห่างไกลจากเรา
9พวกเขานมัสการเราโดยเปล่าประโยชน์
คำสอนของพวกเขาเป็นเพียงกฎเกณฑ์ที่มนุษย์สอนกันมา’15:9 อสย.29:13”
10พระเยซูทรงเรียกฝูงชนเข้ามาหาพระองค์และตรัสว่า “จงฟังและเข้าใจเถิดว่า 11สิ่งที่เข้าไปในปากมนุษย์ไม่ได้ทำให้เขา ‘เป็นมลทิน’ แต่สิ่งที่ออกจากปากของเขาต่างหากที่ทำให้เขา ‘เป็นมลทิน’ ”
12แล้วเหล่าสาวกมาทูลถามพระองค์ว่า “พระองค์ทรงทราบหรือไม่ว่าพวกฟาริสีขัดเคืองยิ่งนักเมื่อได้ยินเช่นนี้?”
13พระองค์ตรัสว่า “ต้นไม้ทุกต้นที่พระบิดาของเราในสวรรค์ไม่ได้ปลูกไว้จะถูกขุดรากถอนโคน 14ช่างเขาเถิด เขาเป็นคนนำทางที่ตาบอด15:14 สำเนาต้นฉบับบางสำเนาว่าคนนำทางของคนตาบอด ถ้าคนตาบอดนำทางให้คนตาบอด ทั้งคู่ก็จะตกหลุมตกบ่อ”
15เปโตรทูลว่า “ขอทรงอธิบายคำอุปมานี้แก่พวกข้าพระองค์เถิด”
16พระเยซูตรัสถามพวกเขาว่า “พวกท่านยังไม่เข้าใจอีกหรือ? 17ไม่เห็นหรือว่าสิ่งใดๆ ที่เข้าไปในปากมนุษย์ก็ลงท้องแล้วออกจากร่างกาย? 18แต่สิ่งที่ออกมาจากปากนั้นออกมาจากใจ และสิ่งเหล่านี้ทำให้มนุษย์ ‘เป็นมลทิน’ 19เพราะความคิดชั่ว การเข่นฆ่า การล่วงประเวณี การผิดศีลธรรมทางเพศ การลักขโมย การเป็นพยานเท็จ การนินทาว่าร้าย ล้วนออกมาจากจิตใจ 20สิ่งเหล่านี้ทำให้มนุษย์ ‘เป็นมลทิน’ ส่วนการรับประทานอาหารโดยไม่ได้ล้างมือไม่ได้ทำให้ ‘เป็นมลทิน’ ”
ความเชื่อของหญิงชาวคานาอัน
(มก.7:24-30)
21จากที่นั่นพระเยซูเสด็จเข้าสู่เขตเมืองไทระและเมืองไซดอน 22มีหญิงชาวคานาอันคนหนึ่งจากละแวกนั้นมาร้องทูลพระองค์ว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้า บุตรดาวิดเจ้าข้า เมตตาข้าพระองค์ด้วยเถิด! ลูกสาวของข้าพระองค์ถูกผีสิงทรมานเหลือเกิน”
23พระเยซูไม่ทรงตอบนางสักคำ เหล่าสาวกมาทูลพระองค์ว่า “ไล่นางไปเถิดเพราะนางมาร้องเซ้าซี้เรา”
24พระองค์ทรงตอบว่า “เราถูกส่งมาเพื่อแกะหลงของอิสราเอลเท่านั้น”
25หญิงนั้นมาคุกเข่าทูลว่า “พระองค์เจ้าข้า ช่วยข้าพระองค์ด้วย!”
26พระองค์ตรัสตอบว่า “ที่จะเอาอาหารของลูกโยนให้สุนัขก็ไม่ถูกต้อง”
27หญิงนั้นทูลว่า “จริงเจ้าข้า แต่สุนัขยังได้กินเศษอาหารที่หล่นจากโต๊ะของนาย”
28พระเยซูจึงตรัสตอบว่า “หญิงเอ๋ย เจ้ามีความเชื่อยิ่งใหญ่นัก! ให้เป็นไปตามที่เจ้าขอเถิด” และบุตรสาวของนางก็หายป่วยในขณะนั้นเอง
พระเยซูทรงเลี้ยงคนสี่พันคน
(มก.7:31-37; 8:1-10)
29พระเยซูเสด็จจากที่นั่นไปตามชายฝั่งทะเลกาลิลี แล้วทรงขึ้นไปบนเนินเขาและประทับนั่ง 30ผู้คนมากมายมาเข้าเฝ้าพระองค์ นำคนง่อย คนตาบอด คนพิการ คนใบ้ และคนป่วยอื่นๆ หลายคนมาวางแทบพระบาท และพระองค์ก็ทรงรักษาพวกเขา 31ประชาชนล้วนประหลาดใจเมื่อเห็นคนใบ้พูดได้ คนพิการหายเป็นปกติ คนง่อยเดินได้ และคนตาบอดมองเห็น เขาทั้งหลายพากันสรรเสริญพระเจ้าแห่งอิสราเอล
32พระเยซูทรงเรียกเหล่าสาวกของพระองค์มาและตรัสว่า “เราสงสารคนเหล่านี้เพราะเขามาอยู่กับเราสามวันแล้วและไม่มีอะไรรับประทาน เราไม่อยากให้พวกเขากลับไปทั้งที่ยังหิวอยู่ พวกเขาอาจจะหมดแรงกลางทาง”
33เหล่าสาวกทูลว่า “ในที่กันดารอย่างนี้จะหาขนมปังที่ไหนมาพอเลี้ยงคนมากมายเช่นนี้?”
34พระเยซูตรัสถามว่า “พวกท่านมีขนมปังกี่ก้อน?”
เขาทูลว่า “เจ็ดก้อนกับปลาเล็กๆ สองสามตัว”
35พระองค์ทรงบอกฝูงชนให้นั่งลงที่พื้น 36แล้วทรงรับขนมปังเจ็ดก้อนกับปลามา เมื่อทรงขอบพระคุณพระเจ้าแล้วก็หักส่งให้เหล่าสาวก พวกเขาจึงแจกให้ประชาชน 37ทุกคนได้รับประทานจนอิ่ม หลังจากนั้นเหล่าสาวกเก็บเศษที่เหลือได้เจ็ดตะกร้าเต็ม 38จำนวนผู้ที่รับประทานอาหารนั้นมีสี่พันคนยังไม่นับผู้หญิงและเด็ก 39เมื่อพระเยซูทรงให้ฝูงชนกลับไปแล้วก็เสด็จลงเรือไปยังละแวกมากาดาน
О внутренней чистоте
(Мк. 7:1-23)
1Затем пришли к Исе из Иерусалима блюстители Закона и учители Таурата и сказали:
2– Почему Твои ученики нарушают обычаи наших предков? Они не омывают рук перед едой!15:2 У древних иудеев существовал особый ритуал омовения рук перед приёмом пищи, подобный тому, что можно наблюдать среди народов Востока.
3Иса ответил:
– А почему вы ради соблюдения своего обычая нарушаете повеление Аллаха?15:3 Духовные учители иудеев разработали целую систему обрядового очищения, намного превосходящую по своим требованиям то, что Аллах предписал в Таурате. Эти установления передавались из поколения в поколение в устной форме. 4Ведь Аллах сказал: «Почитай отца и мать»15:4 Исх. 20:12; Втор. 5:16. и «Кто злословит отца или мать, тот должен быть предан смерти»15:4 Исх. 21:17; Лев. 20:9.. 5Вы же говорите, что если человек скажет отцу или матери: «Отдаю Аллаху то, чем я мог бы тебе помочь», 6то ему уже не обязательно помогать отцу15:5-6 Произнеся эти слова, человек, по мнению духовных учителей, освобождался от обязанности помогать своим нуждающимся родителям. И в данном случае никого не интересовало, будут ли эти средства потрачены на нужды храма или нет.. Тем самым вы ради своего обычая отменяете слово Аллаха. 7Лицемеры! Прав был Исаия, когда пророчествовал о вас:
8«Этот народ чтит Меня на словах,
но сердца их далеки от Меня.
9Они поклоняются Мне впустую,
потому что их учение состоит из человеческих предписаний»15:8-9 Ис. 29:13..
10Иса подозвал к Себе народ и сказал:
– Выслушайте и постарайтесь понять. 11Не то, что входит в человека через рот, оскверняет его; оскверняет человека то, что исходит из его уст.
12Позже ученики сказали Исе:
– Ты знаешь, что Твои слова обидели блюстителей Закона?
13Иса ответил:
– Каждое растение, посаженное не Моим Небесным Отцом, будет вырвано с корнем. 14Оставьте их, они слепые поводыри слепых. А если слепой поведёт слепого, то оба упадут в яму.
15Петир же попросил:
– Объясни нам эту притчу.
16– Так и вы тоже до сих пор не понимаете? – сказал Иса. – 17Неужели вы не понимаете, что всё, что входит в человека через рот, проходит через желудок, а потом выходит вон? 18Но то, что исходит из уст, исходит из сердца, это и оскверняет человека. 19Потому что из сердца исходят злые мысли, убийства, супружеская неверность, разврат, воровство, лжесвидетельство, клевета. 20Именно это оскверняет человека, а не то, что он не омывает рук перед едой.
Вера язычницы
(Мк. 7:24-30)
21Покинув это место, Иса отправился в окрестности Тира и Сидона. 22Там к Нему с плачем подошла местная женщина-хананеянка и стала кричать:
– Повелитель, Сын Давуда, сжалься надо мной! Моя дочь одержима демоном и ужасно мучается!
23Иса не отвечал ей ни слова. Тогда Его ученики стали просить:
– Отошли её, а то она идёт за нами и кричит.
24Иса сказал женщине:
– Я послан только к народу Исраила, к заблудшим овцам.
25Женщина подошла и поклонилась Ему:
– Повелитель, помоги мне!
26Иса ответил:
– Нехорошо будет забрать хлеб у детей и бросить собакам15:26 Букв.: «собачкам». Для иудеев собака считалась нечистым животным. Исраильтяне часто называли язычников собаками, но в данном случае Иса не желал кого-либо обидеть, Он просто привёл иллюстрацию из жизни..
27– Да, Повелитель, – ответила женщина, – но ведь и собаки едят крошки, которые падают со стола хозяев.
28Тогда Иса сказал ей:
– Женщина, у тебя великая вера! Пусть будет так, как ты хочешь.
И в тот же час её дочь исцелилась.
Народ восхваляет Аллаха за исцеления
(Мк. 7:31-37)
29Иса ушёл оттуда и пошёл вдоль Галилейского озера. В одном месте Он поднялся на склон горы и сел там. 30К Нему пришло множество людей, среди которых были хромые, слепые, калеки, немые и многие другие больные. Этих несчастных клали к ногам Исы, и Он исцелял их. 31Люди удивлялись, когда видели немых говорящими, калек здоровыми, хромых ходящими и слепых зрячими, и славили Бога Исраила.
Насыщение более четырёх тысяч человек
(Мк. 8:1-10)
32Иса подозвал Своих учеников и сказал:
– Мне жаль этих людей, они со Мной вот уже три дня, и у них не осталось еды. Я не хочу отпускать их голодными, ведь они могут ослабеть в дороге.
33Ученики ответили:
– Где же мы возьмём здесь, в этой пустыне, столько хлеба, чтобы накормить всё это множество людей?
34– Сколько у вас лепёшек? – спросил Иса.
– Семь лепёшек и несколько рыбок, – ответили они.
35Иса велел людям возлечь на землю. 36Затем Он взял семь лепёшек и рыбу и, поблагодарив за них Аллаха, стал разламывать на куски, передавая ученикам, а те, в свою очередь, – народу. 37Все ели и насытились, а когда собрали оставшиеся куски, то их набралось семь полных корзин. 38Всего ело четыре тысячи одних только мужчин, не считая женщин и детей.
39Отпустив народ, Иса сел в лодку и отправился в окрестности Магадана15:39 Точное местоположение этого города в Палестине не известно. Многие толкователи считают, что это другое название города Магдалы, откуда была родом Марьям, одна из последовательниц Исы (см. 27:56)..
