1ต่อไปนี้คือชนชาติต่างๆ ซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงให้ทิ้งไว้ เพื่อทดสอบชนชาติอิสราเอลซึ่งไม่เคยร่วมรบในคานาอัน 2(พระองค์ทรงทำเช่นนี้เพื่อที่จะสอนลูกหลานอิสราเอลซึ่งไม่เคยผ่านการรบ ให้เรียนรู้การทำสงคราม) 3ได้แก่ ประมุขทั้งห้าของชาวฟีลิสเตีย ชาวคานาอันทั้งปวง ชาวไซดอน และชาวฮีไวต์ซึ่งอาศัยอยู่แถบภูเขาเลบานอน จากภูเขาบาอัลเฮอร์โมนถึงเลโบฮามัท3:3 หรือถึงทางเข้าสู่ฮามัท 4ชนชาติเหล่านี้เป็นเครื่องทดสอบชนอิสราเอล เพื่อดูว่าพวกเขาจะเชื่อฟังพระบัญชาขององค์พระผู้เป็นเจ้าซึ่งประทานแก่บรรพบุรุษของพวกเขาผ่านทางโมเสสหรือไม่
5ชาวอิสราเอลจึงอาศัยอยู่ท่ามกลางชาวคานาอัน ชาวฮิตไทต์ ชาวฮีไวต์ ชาวเปริสซี ชาวอาโมไรต์ และชาวเยบุส 6ชาวอิสราเอลรับหญิงสาวของพวกเขามาเป็นภรรยา หญิงอิสราเอลก็แต่งงานกับหนุ่มชาติต่างๆ เหล่านั้น และเหล่าประชากรได้ไปปรนนิบัติพระของพวกเขา
โอทนีเอล
7ชนอิสราเอลทำสิ่งที่ชั่วในสายพระเนตรขององค์พระผู้เป็นเจ้าพวกเขาหลงลืมพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกเขาและได้ปรนนิบัติพระบาอัลและเจ้าแม่อาเชราห์ 8องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพระพิโรธอิสราเอลอย่างมาก ถึงกับทรงขายพวกเขาไว้ในมือของกษัตริย์คูชันริชาธาอิมแห่งอารัมนาหะราอิม3:8 คือ เมโสโปเตเมียตะวันตกเฉียงเหนือ อิสราเอลตกอยู่ใต้อำนาจของเขาเป็นเวลาแปดปี 9แต่เมื่อพวกเขาร้องทูลองค์พระผู้เป็นเจ้าพระองค์ก็ทรงตั้งโอทนีเอลบุตรเคนัสน้องชายของคาเลบให้ช่วยกู้พวกเขา 10พระวิญญาณขององค์พระผู้เป็นเจ้าทรงอยู่เหนือโอทนีเอล เขาจึงเป็นผู้วินิจฉัย3:10 หรือผู้นำของอิสราเอลและออกรบ องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงมอบกษัตริย์คูชันริชาธาอิมแห่งอารัมไว้ในมือของโอทนีเอล ซึ่งรบชนะเขา 11ดังนั้นดินแดนนี้จึงมีความสงบสุขอยู่สี่สิบปี จนกระทั่งโอทนีเอลบุตรเคนัสสิ้นชีวิต
เอฮูด
12แล้วประชากรอิสราเอลก็หวนกลับไปทำสิ่งที่ชั่วในสายพระเนตรขององค์พระผู้เป็นเจ้าอีก องค์พระผู้เป็นเจ้าจึงทรงให้กษัตริย์เอกโลนแห่งโมอับมีอำนาจเหนืออิสราเอล 13เมื่อกษัตริย์เอกโลนได้ชาวอัมโมนและชาวอามาเลขมาสมทบ ก็ยกมาโจมตีอิสราเอล และยึดครองเมืองแห่งต้นอินทผลัม3:13 คือ เยรีโคได้ 14ชาวอิสราเอลต้องขึ้นกับกษัตริย์เอกโลนแห่งโมอับเป็นเวลาสิบแปดปี
15อิสราเอลร้องทูลองค์พระผู้เป็นเจ้าอีกครั้งหนึ่ง และพระองค์ประทานผู้กอบกู้คือเอฮูดซึ่งเป็นคนถนัดซ้าย เอฮูดเป็นบุตรเกราชาวเบนยามิน ชนอิสราเอลให้เขานำส่วยไปมอบแก่กษัตริย์เอกโลนแห่งโมอับ 16เอฮูดได้เตรียมดาบสองคมยาว 1 ศอก3:16 คือ ประมาณ 50 เซนติเมตรเล่มหนึ่งเหน็บไว้ที่ต้นขาขวาใต้เสื้อผ้า 17เขานำส่วยไปมอบให้กษัตริย์เอกโลนแห่งโมอับซึ่งเป็นคนที่อ้วนมาก 18หลังจากเอฮูดมอบส่วยเสร็จแล้ว เขาก็ให้ผู้คนที่แบกหามส่วยมานั้นกลับไป 19เมื่อมาถึงที่ตั้งรูปเคารพต่างๆ3:19 หรือเหมืองหินเช่นเดียวกับข้อ 26ใกล้กิลกาล เอฮูดก็กลับมาหาเอกโลนและทูลว่า “ข้าแต่กษัตริย์ ข้าพระบาทมีความลับจะกราบทูล”
เอกโลนกล่าวว่า “จงเงียบ!” คนของเอกโลนก็ออกไปหมด
20เอฮูดเดินเข้าไปหากษัตริย์เอกโลนซึ่งประทับนั่งอยู่เพียงลำพังในห้องชั้นบนของพระราชวังฤดูร้อน3:20 ในภาษาฮีบรูวลีนี้มีความหมายไม่ชัดเจน แล้วทูลว่า “ข้าพระบาทมีพระดำรัสจากพระเจ้าสำหรับฝ่าพระบาท” เอกโลนจึงลุกขึ้น 21เอฮูดยื่นมือซ้ายชักดาบจากต้นขาขวาออกมาและแทงหน้าท้องของกษัตริย์เอกโลน 22ดาบจมมิดด้ามทะลุหลัง เอฮูดไม่ได้ชักดาบกลับ ไขมันอาบดาบ 23แล้วเอฮูดออกไปทางเฉลียง3:23 ในภาษาฮีบรูคำนี้มีความหมายไม่ชัดเจน เขาปิดประตูห้องชั้นบนและลั่นกุญแจไว้
24หลังจากเขาไปแล้ว เหล่าบริวารมาเห็นประตูห้องชั้นบนลั่นกุญแจไว้ พวกเขาจึงกล่าวว่า “พระราชาคงจะปลดทุกข์อยู่ที่ห้องชั้นใน” 25พวกเขาคอยอยู่นานจนรู้สึกวุ่นวายใจ แต่กษัตริย์เอกโลนก็ไม่ได้เปิดประตูออกมา พวกเขาจึงหากุญแจมาเปิด ก็พบเจ้านายของตนนอนสิ้นชีวิตอยู่ที่พื้น
26ขณะที่พวกเขารออยู่นั้น เอฮูดได้หลบหนีผ่านที่ตั้งรูปเคารพมาถึงเสอีราห์ 27เมื่อมาถึงที่นั่น เอฮูดก็เป่าแตรเขาสัตว์ในแดนเทือกเขาแห่งเอฟราอิม ชนอิสราเอลก็ลงมาจากภูเขาต่างๆ โดยมีเอฮูดนำหน้า
28เขาบัญชาว่า “จงตามข้าพเจ้ามา เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงมอบชาวโมอับศัตรูของท่านไว้ในมือของท่านแล้ว” พวกเขาจึงตามเอฮูดลงไปยึดท่าข้ามแม่น้ำจอร์แดนซึ่งนำไปสู่โมอับ สกัดไม่ให้ผู้ใดข้ามไปมา 29ครั้งนั้นพวกเขาสังหารชาวโมอับนับหมื่นคนซึ่งล้วนแต่แข็งแรงและมีกำลัง ไม่ปล่อยให้เล็ดลอดไปแม้สักคนเดียว 30โมอับจึงขึ้นกับอิสราเอลนับตั้งแต่นั้นมา แล้วแผ่นดินก็สงบสุขเป็นเวลาแปดสิบปี
ชัมการ์
31ถัดจากเอฮูดคือชัมการ์บุตรอานาท เขาใช้ประตักวัวอันเดียวฆ่าชาวฟีลิสเตียหกร้อยคน เขาก็เป็นผู้กอบกู้อิสราเอลเช่นเดียวกัน
1Вот народы, которые Вечный оставил, чтобы испытывать исроильтян, не знавших ни одной из войн в Ханоне 2(Он сделал это лишь для того, чтобы научить воевать потомков исроильтян, которые прежде не знали сражений): 3пять правителей филистимлян, все ханонеи, сидоняне и хивеи, жившие в горах Ливана от горы Баал-Хермон до Лево-Хамата3:3 Или: «до перевала в Хамат».. 4Они были оставлены, чтобы испытывать исроильтян и проверить, станут ли они слушаться повелений Вечного, которые Он дал их предкам через Мусо.
5Исроильтяне жили среди ханонеев, хеттов, аморреев, перизеев, хивеев и иевусеев. 6Они брали в жёны их дочерей, отдавали своих дочерей за их сыновей и служили их богам.
Отниил
7Исроильтяне совершили в глазах Вечного зло: они забыли Вечного, своего Бога, и служили статуям Баала и Ашеры3:7 Ашера – вавилонско-ханонская богиня, считалась матерью богов и людей, владычицей моря и всего сущего.. 8Гнев Вечного вспыхнул на Исроил, и Он отдал его в руки Кушан-Ришатаима, царя Месопотамии3:8 Букв.: «Арам-Нахараима» – т. е. северо-западной Месопотамии., и исроильтяне служили ему восемь лет. 9Но когда они воззвали к Вечному, Он дал им избавителя, Отниила, сына Кеназа, младшего брата Халева, который спас их. 10Дух Вечного сошёл на него, он стал судьёй Исроила и отправился воевать. Вечный отдал Кушан-Ришатаима, царя Месопотамии3:10 Букв.: «Арама»., в руки Отниила, который одержал над ним победу. 11И земля покоилась в мире сорок лет, пока Отниил, сын Кеназа, не умер.
Ехуд
12Исроильтяне вновь совершили в глазах Вечного зло, и из-за этого Вечный сделал Эглона, царя Моава, сильнее Исроила. 13В союзе с аммонитянами и амаликитянами Эглон нанёс Исроилу поражение и завладел городом Иерихоном. 14Исроильтяне служили Эглону, царю Моава, восемнадцать лет.
15Они вновь воззвали к Вечному, и Он дал им избавителя – Ехуда, левшу, сына вениамитянина Геры. Исроильтяне послали его с данью к Эглону, царю Моава. 16А Ехуд сделал обоюдоострый меч, длиной в полметра3:16 Букв.: «один локоть»., и укрепил его под одеждой у правого бедра. 17Затем он принёс дань Эглону, царю Моава, который был очень полным. 18После того как Ехуд поднёс дань, он отпустил людей, которые её несли. 19Но сам он повернул назад у каменных статуй, что близ Гилгала, и сказал:
– О царь, у меня есть для тебя тайная весть!
Царь сказал:
– Тише! – и все его слуги удалились.
20Ехуд приблизился к нему (а тот сидел один в верхней комнате своего летнего дворца) и сказал:
– У меня для тебя весть от Всевышнего.
Когда царь поднялся, 21Ехуд протянул левую руку, выхватил меч, который был у него на правом бедре, и вонзил царю в живот. 22Даже рукоять ушла вслед за лезвием, и жир закрыл весь меч. Ехуд не вытащил меча и покинул комнату3:22 Или: «…меча, который вышел из спины»; или: «и нечистоты вышли из тела царя».. 23Выйдя в переднюю, Ехуд закрыл за собой двери верхней комнаты и запер их.
24Когда он ушёл, слуги обнаружили двери верхней комнаты запертыми. Они сказали: «Должно быть, он справляет нужду во внутренней комнате дома». 25Они ждали, пока не начали беспокоиться, и, видя, что никто не отпирает дверей комнаты, взяли ключ и отперли их. Там слуги увидели, что их господин лежит на полу мёртвый.
26Пока они медлили, Ехуд скрылся. Он прошёл мимо идолов и спасся в Сеире. 27Придя туда, он затрубил в рог в нагорьях Ефраима, и исроильтяне спустились вместе с ним с нагорий. Ехуд возглавил их.
28– Идите за мной, – приказал он, – потому что Вечный отдал моавитян, ваших врагов, в ваши руки.
И они пошли за ним, захватили броды у реки Иордан, которые вели к Моаву, и не позволяли никому переправляться. 29Они сразили около десяти тысяч моавитян, всех сильных, крепких воинов; скрыться не удалось никому. 30В тот день Моав стал служить Исроилу, и земля покоилась в мире восемьдесят лет.
Шамгар
31После Ехуды пришёл Шамгар, сын Аната, который сразил шестьсот филистимлян пастушьей тростью. Он также спас Исроил.
