แซมสันแก้แค้นชาวฟีลิสเตีย
1ต่อมาในฤดูเกี่ยวข้าวสาลี แซมสันเอาลูกแพะไปให้ภรรยาของเขาและกล่าวว่า “ข้าพเจ้าจะเข้าไปในห้องภรรยา” แต่บิดาของนางไม่ยอมให้เขาเข้าไป
2เขากล่าวว่า “ข้าคิดว่าเจ้าเกลียดนาง เลยให้นางแต่งงานกับเพื่อนของเจ้า น้องสาวของนางสวยกว่านางอีกไม่ใช่หรือ? แต่งงานกับน้องสาวของนางแทนก็แล้วกัน”
3แซมสันกล่าวว่า “คราวนี้ข้ามีเหตุจะแก้แค้นพวกฟีลิสเตียให้สาสม ข้าจะจัดการพวกเขาแน่” 4แซมสันจึงออกไปจับสุนัขจิ้งจอกมาสามร้อยตัว มัดหางติดกันเป็นคู่ ผูกไต้ไว้กับหางแต่ละคู่ 5แล้วเขาก็จุดไต้ ปล่อยให้สุนัขจิ้งจอกวิ่งพล่านไปตามทุ่งนาของชาวฟีลิสเตีย เผาฟ่อนข้าวและต้นข้าววอดวายรวมทั้งสวนองุ่นกับดงมะกอกด้วย
6เมื่อชาวฟีลิสเตียถามว่า “ใครทำอย่างนี้?” พวกเขาได้รับคำตอบว่า “แซมสันบุตรเขยชาวทิมนาห์เป็นคนทำ เพราะพ่อตายกภรรยาของเขาให้เพื่อนของเขา”
ดังนั้นชาวฟีลิสเตียจึงจับตัวหญิงสาวพร้อมทั้งบิดาของนางมาเผาทั้งเป็น 7แซมสันกล่าวกับพวกเขาว่า “ในเมื่อพวกท่านทำอย่างนี้ เราจะไม่ยอมรามือจนกว่าจะได้ล้างแค้น” 8เขาตรงเข้าเล่นงานคนเหล่านั้นอย่างดุเดือด ฆ่าพวกเขาตายไปเป็นจำนวนมาก แล้วเขาไปอาศัยอยู่ในถ้ำที่ศิลาแห่งเอตาม
9ชาวฟีลิสเตียขึ้นไปตั้งค่ายในยูดาห์โดยกระจายกำลังอยู่ใกล้ๆ เลฮี 10ชาวยูดาห์จึงถามว่า “พวกท่านมาสู้รบกับเราทำไม?”
พวกเขาตอบว่า “พวกเรามาจับตัวนักโทษแซมสัน เพื่อจะได้ทำกับเขาให้สาสมกับที่เขาทำกับเราไว้”
11คนของยูดาห์สามพันคนจึงลงไปยังถ้ำที่ศิลาแห่งเอตาม และกล่าวกับแซมสันว่า “ทำไมเจ้าทำกับเราอย่างนี้? ไม่รู้หรือว่าพวกฟีลิสเตียปกครองเราอยู่?”
แซมสันตอบว่า “ข้าเพียงแต่ตอบโต้สิ่งที่เขาทำกับข้าไว้เท่านั้น”
12พวกเขาบอกแซมสันว่า “เราจะมาจับตัวท่านมัดส่งให้พวกฟีลิสเตีย”
แซมสันกล่าวว่า “จงสาบานกับข้าว่าพวกท่านจะไม่ลงมือฆ่าข้าเอง”
13คนเหล่านั้นตอบว่า “ตกลง เราเพียงแต่มัดท่าน แล้วส่งตัวไปให้พวกนั้น เราไม่ฆ่าท่านหรอก” ดังนั้นพวกเขาจึงเอาเชือกใหม่สองเส้นมัดแซมสันแล้วคุมตัวไปจากศิลาแห่งเอตาม 14ขณะที่แซมสันมาถึงเลฮี ชาวฟีลิสเตียก็โห่ร้องตรงเข้ามาหา พระวิญญาณขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาสถิตกับแซมสันและประทานกำลังมหาศาลให้เขา เชือกที่มัดแขนของเขาอยู่ก็ขาดออกจากข้อมือเหมือนเส้นป่านลนไฟ 15แซมสันเห็นกระดูกขากรรไกรลาท่อนหนึ่ง จึงหยิบขึ้นมาฟาดสังหารชาวฟีลิสเตียนับพันคน
16แล้วแซมสันกล่าวว่า
“กองสุมเป็นพะเนิน
ด้วยขากรรไกรลาอันเดียว15:16 หรือข้าได้ทำให้พวกเขาเป็นลา / ด้วยขากรรไกรลาอันเดียวคำภาษาฮีบรูที่มีความหมายว่าลามีเสียงคล้ายกับคำภาษาฮีบรูที่มีความหมายว่ากอง
ข้าสังหารคนนับพัน
ด้วยขากรรไกรลาอันเดียว”
17เมื่อกล่าวจบแล้ว แซมสันก็โยนขากรรไกรลาทิ้งไป และที่แห่งนั้นจึงได้ชื่อว่ารามัทเลฮี15:17 แปลว่า เนินกระดูกขากรรไกร
18เนื่องจากแซมสันกระหายน้ำมากจึงทูลวิงวอนองค์พระผู้เป็นเจ้าว่า “พระองค์ทรงให้ผู้รับใช้ของพระองค์มีชัยชนะยิ่งใหญ่ขนาดนี้ แต่ข้าพระองค์จะต้องมาตายด้วยความกระหาย และตกอยู่ในเงื้อมมือของคนที่ไม่ได้เข้าสุหนัตอย่างนั้นหรือ?” 19แล้วพระเจ้าทรงให้น้ำพุ่งขึ้นมาจากแอ่งที่เลฮี เมื่อแซมสันดื่มน้ำก็ฟื้นกำลังและสดชื่นขึ้น ธารน้ำพุแห่งนั้นจึงได้ชื่อว่าเอนฮักโคเร15:19 หรือน้ำพุของผู้วิงวอนซึ่งยังคงอยู่ที่เลฮีจนทุกวันนี้
20แซมสันนำ15:20 หรือวินิจฉัยอิสราเอลอยู่ยี่สิบปีในยุคสมัยของฟีลิสเตีย
Месть Самсона филистимлянам
1Некоторое время спустя, во время жатвы пшеницы, Самсон взял козлёнка и пошёл навестить свою жену. Он сказал:
– Я хочу войти в комнату моей жены.
Но её отец не дал ему войти.
2– Я был уверен, что ты отверг её, – сказал он, – и отдал её твоему другу. Разве её младшая сестра не красивее её? Возьми же её вместо той.
3Самсон сказал ему:
– На этот раз я имею право причинить филистимлянам зло.
4Он пошёл, поймал триста лисиц и связал их хвостами по парам. Затем он привязал по факелу между хвостами каждой пары, 5поджёг их и выпустил лисиц на несжатые поля филистимлян. Он спалил скирды и несжатый хлеб, виноградники и масличные рощи.
6Когда филистимляне спросили о том, кто это сделал, им сказали:
– Самсон, зять тимнатянина, потому что его жену отдали его другу.
И филистимляне пошли и сожгли её и её отца.
7Самсон сказал им:
– Раз так, я не остановлюсь, пока не отомщу вам.
8Он бросился на них и жестоко расправился с ними. Потом он ушёл и укрылся в расселине Етамской скалы.
9А филистимляне разбили стан в Иудее и совершили набег на Лехи. 10Жители Иудеи спросили их:
– Почему вы пришли воевать с нами?
– Мы пришли, чтобы связать Самсона и отомстить ему, – ответили они.
11Три тысячи человек из Иудеи пошли к расселине Етамской скалы и сказали Самсону:
– Разве ты не понимаешь, что филистимляне правят нами? Что ты с нами сделал?
Он ответил:
– Я всего лишь отплатил им по заслугам.
12Они сказали ему:
– Мы пришли связать тебя и выдать филистимлянам.
Самсон сказал:
– Поклянитесь, что не убьёте меня сами.
13– Хорошо, – сказали они. – Мы только свяжем тебя и выдадим им. Мы не убьём тебя.
И, связав его двумя новыми верёвками, они вывели его из скалы. 14Когда он подходил к Лехи, филистимляне с криками вышли ему навстречу. Дух Вечного сошёл на него, и верёвки на его руках стали словно сгоревший лён и сами свалились у него с рук. 15Он нашёл свежую ослиную челюсть, схватил её и перебил тысячу человек.
16Самсон сказал:
– Ослиной челюстью я положил груду на груду15:16 В оригинале стоит слово, которое можно перевести и как «груда», и как «осёл». Поэтому эту строку можно перевести и следующим образом: «Ослиной челюстью я убил ослов».;
ослиной челюстью – тысячу перебил.
17Сказав это, он отшвырнул челюсть. Поэтому то место было названо Рамат-Лехи («холм челюсти»).
18Ему очень хотелось пить, и он воззвал к Вечному:
– Ты дал Твоему рабу эту великую победу. Неужели теперь я должен умереть от жажды и попасть в руки необрезанных?
19Вечный раскрыл впадину в Лехи, и оттуда хлынула вода. Когда Самсон утолил жажду, силы вернулись к нему, и он пришёл в себя. Поэтому источник был назван Ен-Хаккоре («источник взывающего»). Он и до сегодняшнего дня находится в Лехи.
20Самсон был судьёй в Исроиле двадцать лет в дни филистимлян.
