ปัญญาจารย์ 7 – TNCV & PCB

Thai New Contemporary Bible

ปัญญาจารย์ 7:1-29

สติปัญญา

1ชื่อเสียงดีมีค่ายิ่งกว่าน้ำหอมราคาแพง

และวันตายก็ดีกว่าวันเกิด

2ไปบ้านที่มีการไว้ทุกข์

ก็ดีกว่าไปบ้านที่มีงานเลี้ยง

เพราะความตายเป็นจุดหมายปลายทางของทุกคน

ผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่ควรใส่ใจในข้อนี้

3โศกเศร้าดีกว่าหัวเราะ

เพราะใบหน้าโศกเศร้านั้นเป็นผลดีต่อจิตใจ

4ใจแบบคนฉลาดพบได้ในบ้านที่มีความโศกเศร้า

แต่ใจแบบคนโง่พบได้ในบ้านที่มีความรื่นเริง

5ฟังคำตำหนิของคนฉลาด

ดีกว่าฟังคนโง่ร้องเพลงสรรเสริญเยินยอ

6เสียงหัวเราะของคนโง่

ก็เหมือนเสียงแตกปะทุของหนามในไฟใต้หม้อ

นี่ก็อนิจจัง

7เมื่อคนฉลาดกดขี่ผู้อื่น

เขาก็ทำตัวเหมือนคนโง่

และเมื่อรับสินบน

ก็ทำให้ชีวิตเสื่อมทราม

8ตอนจบดีกว่าตอนเริ่ม

ความอดทนอดกลั้นดีกว่าความหยิ่งจองหอง

9อย่าปล่อยให้ใจของเจ้าโกรธเร็ว

เพราะความโกรธอยู่ในใจของคนโง่

10อย่าถามว่า “ทำไมสมัยก่อนดีกว่าเดี๋ยวนี้?”

เพราะนั่นไม่ใช่คำถามที่ฉลาดเลย

11สติปัญญาเป็นสิ่งดีเช่นเดียวกับมรดก

เป็นประโยชน์แก่ผู้ที่เห็นตะวัน

12สติปัญญาเป็นที่พักพิง

เช่นเดียวกับเงิน

แต่ข้อได้เปรียบของความรู้ก็คือ

สติปัญญาสงวนชีวิตของผู้มีปัญญาไว้

13จงพิเคราะห์ดูพระราชกิจของพระเจ้า

สิ่งที่พระองค์ทรงกระทำให้คด

ใครจะเหยียดให้ตรงได้?

14จงสุขใจในยามดี

แต่เมื่อถึงยามทุกข์ยากก็จงใคร่ครวญ

พระเจ้าทรงบันดาลทั้งยามดีและยามร้าย

มนุษย์จึงไม่สามารถรู้อะไรเลยเกี่ยวกับอนาคตของตน

15ในชีวิตอนิจจังนั้น ข้าพเจ้าเห็นทั้งสองสิ่งนี้มาแล้ว

คนชอบธรรมต้องพินาศทั้งๆ ที่ชอบธรรม

และคนชั่วร้ายอายุยืนทั้งๆ ที่ชั่วร้าย

16อย่าเป็นคนชอบธรรมเกินไป

และอย่าฉลาดเกินไป

จะทำลายตัวเองทำไม?

17อย่าชั่วร้ายเกินไป

และอย่าโง่เง่าเต่าตุ่น

เรื่องอะไรจะต้องตายก่อนกำหนด?

18เป็นการดีที่จะยึดสิ่งหนึ่งไว้

และไม่ปล่อยให้อีกสิ่งหลุดมือไป

ผู้ที่ยำเกรงพระเจ้าจะหลีกเลี่ยงเรื่องสุดโต่งทั้งหมดนี้ไปได้7:18 หรือติดตามทั้งสองสิ่งได้

19สติปัญญาทำให้คนฉลาดมีอำนาจ

มากยิ่งกว่าผู้ครอบครองสิบคนที่ครองเมือง

20ไม่มีสักคนเดียวในโลกนี้ที่ดีพร้อม

ที่ทำแต่สิ่งที่ถูกต้องและไม่เคยทำบาปเลย

21อย่าใส่ใจทุกถ้อยคำที่ใครๆ พูดกัน

มิฉะนั้นท่านอาจได้ยินคนใช้ของท่านเองแช่งด่าท่าน

22เพราะท่านก็รู้อยู่แก่ใจว่า

ตัวท่านเองแช่งด่าคนอื่นหลายครั้ง

23ทั้งหมดนี้ข้าพเจ้าทดสอบด้วยสติปัญญาแล้ว และข้าพเจ้ากล่าวว่า

“เราตั้งใจจะเป็นคนฉลาด”

แต่มันก็เกินไขว่คว้า

24สติปัญญาจะเป็นอะไรก็ตามแต่

มันช่างไกลลิบลับและลึกซึ้งนัก

ใครเล่าจะค้นพบได้?

25ข้าพเจ้าจึงมุ่งหาความเข้าใจ

พินิจพิเคราะห์และเสาะหาสติปัญญากับมูลเหตุของสิ่งต่างๆ

และพยายามเข้าใจความโง่เขลาของความชั่ว

และความบ้าบอของความโฉดเขลา

26ข้าพเจ้าพบว่าสิ่งที่ขมขื่นยิ่งกว่าความตาย

ก็คือผู้หญิงซึ่งเป็นกับดัก

ใจของนางเป็นบ่วงแร้ว

มือของนางคือโซ่ตรวน

ผู้ที่พระเจ้าโปรดปรานจะรอดพ้นจากนาง

แต่คนบาปต้องติดกับของนาง

27ปัญญาจารย์7:27 หรือผู้นำของชุมชนกล่าวว่า “ดูเถิด ข้าพเจ้าค้นพบสิ่งนี้คือ

“การนำเอาสิ่งหนึ่งมาปะติดปะต่อกับอีกสิ่งเพื่อหามูลเหตุ

28ขณะที่หาอยู่แต่ยังไม่พบ

ข้าพเจ้าก็พบว่าในพันคนจะมีผู้ชายซื่อตรงคนหนึ่ง

แต่ไม่มีผู้หญิงซื่อตรงสักคน

29ข้าพเจ้าพบแต่เพียงว่า

พระเจ้าทรงสร้างมนุษย์ให้ซื่อตรง

แต่มนุษย์สรรหากลอุบายต่างๆ นานา”

Persian Contemporary Bible

جامعه 7:1-29

1نيكنامی از بهترين عطرها نيز خوشبوتر است.

روز مرگ از روز تولد بهتر است. 2رفتن به خانه‌ای كه در آن عزاداری می‌كنند بهتر از رفتن به خانه‌ای است كه در آن جشن برپاست، زيرا زندگان بايد هميشه اين را به ياد داشته باشند كه روزی خواهند مرد. 3غم از خنده بهتر است، زيرا هر چند صورت را غمگين می‌كند اما باعث صفای دل می‌گردد. 4كسی كه دائم به فكر خوشگذرانی است، نادان است، شخص دانا به مرگ می‌انديشد.

5گوش دادن به انتقاد اشخاص دانا بهتر است از گوش دادن به تعريف و تمجيد احمقان، 6كه مانند صدای ترق و تروق خارها در آتش، بی‌معنی است.

7گرفتن رشوه، شخص دانا را نادان می‌سازد و دل او را فاسد می‌كند.

8انتهای امر از ابتدايش بهتر است. صبر از غرور بهتر است. 9بر خشم خود چيره شو، زيرا كسانی كه زود خشمگين می‌شوند احمقند.

10حسرت روزهای گذشته را نخور، زيرا از كجا می‌دانی كه آن روزها بهتر بوده است؟

11حكمت بيش از هر ميراثی برای زندگان مفيد است. 12حكمت و ثروت هر دو پناهگاهی برای انسان هستند، اما برتری حكمت در اين است كه حيات می‌بخشد.

13در مورد آنچه كه خداوند انجام داده است فكر كن. آيا كسی می‌تواند آنچه را كه خدا كج ساخته، راست نمايد؟ 14پس وقتی سعادت به تو روی می‌آورد شادی كن و هنگامی كه سختيها به تو هجوم می‌آورند بدان كه خداوند هم خوشی می‌دهد و هم سختی و انسان نمی‌داند در آينده چه اتفاقی خواهد افتاد.

15در اين زندگی پوچ خيلی چيزها ديده‌ام، از جمله اينكه برخی نيكوكاران زود می‌ميرند در حالی كه برخی بدكاران عمر طولانی می‌كنند. 16پس بيش از حد نيكوكار و خردمند نباش مبادا خود را از بين ببری، 17و بيش از حد بدكار و احمق هم نباش مبادا پيش از اجلت بميری. 18از خدا بترس و از اين دو افراط به دور باش تا كامياب شوی.

19يک مرد حكيم تواناتر از ده حاكم است كه بر يک شهر حكومت می‌كنند.

20در دنيا آدم كاملاً درستكاری وجود ندارد كه هر چه می‌كند درست باشد و هرگز خطايی از او سر نزند.

21حرفهايی را كه از مردم می‌شنوی به دل نگير، حتی وقتی كه می‌شنوی غلامت به تو ناسزا می‌گويد؛ 22چون تو خودت خوب می‌دانی كه بارها به ديگران ناسزا گفته‌ای.

23من تمام اين چيزها را با حكمت بررسی كردم و تصميم گرفتم به دنبال حكمت بروم، ولی حكمت از من دور بود. 24كيست كه بتواند آن را به دست آورد؟ حكمت بسيار عميق و دور از دسترس است. 25پس به تحقيق و جستجوی حكمت پرداختم تا به دليل هر چيزی پی ببرم و دريابم كه هر كه شرارت و بدی می‌كند احمق و ديوانه است.

26زن حيله‌گر تلخ‌تر از مرگ است. عشق او مانند دام، مردان را گرفتار می‌سازد و بازوانش مانند كمند آنها را به بند می‌كشد. كسی كه در پی خشنودی خداوند است از دام او رهايی می‌يابد، اما آدم گناهكار گرفتار آن می‌شود.

27‏-28«حكيم»7‏:27‏و28 نگاه کنيد به 1‏:1.‏ می‌گويد: «من در حين تحقيقات خود، در حالی كه هنوز به نتيجه‌ای نرسيده بودم، متوجه شدم كه در ميان هزار مرد می‌توان يک مرد خوب يافت؛ اما در ميان زنان، يک زن خوب هم يافت نمی‌شود. 29بالاخره به اين نتيجه رسيدم كه خدا انسانها را خوب و راست آفريده است، اما آنها به راههای كج رفته‌اند.»