ปัญญาจารย์ 3 – TNCV & HLGN

Thai New Contemporary Bible

ปัญญาจารย์ 3:1-22

มีเวลาสำหรับทุกสิ่ง

1มีเวลาสำหรับทุกสิ่ง

มีกำหนดเวลาสำหรับกิจกรรมทุกอย่าง ภายใต้ฟ้าสวรรค์นี้

2มีเวลาเกิด เวลาตาย

เวลาปลูก เวลาถอน

3เวลาฆ่า เวลาเยียวยารักษา

เวลารื้อถอน เวลาสร้างขึ้นใหม่

4เวลาร้องไห้ เวลาหัวเราะ

เวลาไว้ทุกข์ เวลาเต้นรำ

5เวลาโยนก้อนหิน เวลาเก็บรวบรวมก้อนหิน

เวลาโอบกอด เวลาหันหนี

6เวลาค้นหา เวลาเลิกรา

เวลาทะนุถนอม เวลาเหวี่ยงทิ้งไป

7เวลาฉีกขาด เวลาซ่อมแซม

เวลานิ่งเงียบ เวลาพูดจา

8เวลารัก เวลาเกลียด

เวลาสงคราม เวลาสันติ

9คนเราได้อะไรจากการตรากตรำทำงานหรือ? 10ข้าพเจ้าเห็นภาระซึ่งพระเจ้าทรงวางไว้บนมนุษย์ 11พระองค์ทรงทำให้ทุกสิ่งงดงามตามเวลาของมัน ทั้งทรงตั้งนิรันดร์กาลไว้ในจิตใจของมนุษย์ ถึงอย่างนั้นมนุษย์ก็ไม่สามารถหยั่งรู้ถึงสิ่งที่พระเจ้าทรงทำตั้งแต่ต้นจนจบได้ 12ข้าพเจ้ารู้ว่าสำหรับมนุษย์ไม่มีอะไรดีไปกว่าการทำตัวให้มีความสุข และทำดีขณะยังมีชีวิตอยู่ 13คนเราทุกคนควรกิน ดื่ม และหาความอิ่มใจในการตรากตรำทำงานทั้งสิ้น เพราะนี่คือของขวัญจากพระเจ้า 14ข้าพเจ้ารู้ว่าทุกสิ่งที่พระเจ้าทรงทำจะดำรงอยู่นิรันดร์ ไม่สามารถเพิ่มอะไรเข้าไป หรือตัดทอนอะไรออกได้ พระเจ้าทรงทำไว้เพื่อมนุษย์จะยำเกรงพระองค์

15อะไรก็ตามที่เป็นอยู่ และอะไรที่จะเกิดขึ้น

ก็เป็นอยู่มาก่อนแล้ว

และพระเจ้าจะทรงนำอดีตมาพิพากษาอีก3:15 หรือพระเจ้าจะทรงเรียกอดีตให้หวนกลับมาอีก

16ยิ่งกว่านั้น ภายใต้ดวงอาทิตย์ ข้าพเจ้ายังเห็นอีกว่า

ในที่แห่งการพิพากษาก็มีความชั่วร้ายอยู่ด้วย

ในที่ของความยุติธรรมก็มีความเลวทรามอยู่ด้วย

17ข้าพเจ้ารำพึงว่า

“พระเจ้าจะทรงนำทั้งคนชอบธรรมและคนอธรรมมาพิพากษา

เพราะจะมีเวลาสำหรับทุกเรื่อง

มีเวลาสำหรับการกระทำทุกอย่าง”

18ข้าพเจ้าคิดอีกว่า “สำหรับมนุษย์ พระเจ้าทรงทดสอบพวกเขา ก็เพื่อพวกเขาจะเห็นว่าตนเองก็เหมือนสัตว์ 19ชะตากรรมของมนุษย์ก็เหมือนของสัตว์ ทั้งสองมีอันเป็นไปเหมือนกัน ฝ่ายหนึ่งตาย อีกฝ่ายหนึ่งก็ตาย ต่างก็มีลมปราณ3:19 หรือวิญญาณเช่นกัน มนุษย์ไม่ได้เปรียบมากกว่าสัตว์ ทุกสิ่งล้วนอนิจจัง 20ทั้งสองพวกต่างไปสู่ที่แห่งเดียวกัน ล้วนมาจากธุลีดินและต้องกลับกลายเป็นธุลีดิน 21ใครจะรู้ได้ว่าจิตวิญญาณของมนุษย์ขึ้นไปยังเบื้องบนหรือไม่ และวิญญาณของสัตว์3:21 หรือใครจะรู้จักจิตวิญญาณของมนุษย์ซึ่งขึ้นสู่เบื้องบน หรือวิญญาณของสัตว์ซึ่งลงสู่พิภพโลกหรือไม่?”

22ฉะนั้นข้าพเจ้าเห็นว่าสำหรับมนุษย์แล้ว ไม่มีอะไรดีไปกว่าที่จะสนุกกับงาน เพราะนั่นเป็นส่วนของเขา ใครเล่าจะทำให้เขาเห็นได้ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นหลังจากเขา?

Ang Pulong Sang Dios

Manugwali 3:1-22

May Tagsa ka Tion ang Tanan nga Buluhaton

1May tagsa ka tion ang tanan nga buluhaton diri sa kalibutan:

2May tion sa pagkatawo kag may tion man sa pagkapatay,

may tion sa pagtanom kag may tion man sa pag-ani,

3may tion sa pagpatay kag may tion man sa pagbulong,

may tion sa pagguba kag may tion man sa pagpatindog,

4may tion sa paghibi kag may tion man sa pagkadlaw,

may tion sa pagpangasubo kag may tion man sa pagsinaot,

5may tion sa paglapta sang mga bato kag may tion man sa pagtipon sini,

may tion sa pagkitaay,3:5 pagkitaay: sa literal, paghaksanay. kag may tion man sa pagbulagay,

6may tion sa pagpangita kag may tion man sa pagdula,

may tion sa pagtago kag may tion man sa pagpilak,

7may tion sa paggisi kag may tion man sa pagtahi,

may tion sa paghipos kag may tion man sa paghambal,

8may tion sa paghigugma kag may tion man sa pagkaugot,

may tion sa pag-inaway kag may tion man sa pag-abyanay.

9Kon ang ini nga mga tion gintalana na sang Dios, ano bala ang pulos sang pagpangabudlay sang tawo? 10Nakita ko ang mga buluhaton nga ginhatag sang Dios nga kabalak-an sang tawo. 11Kag ini tanan gintalana sang Dios nga matabo sa husto nga tion. Ginhatagan niya kita sang handom nga mahibaluan ang palaabuton, pero indi gid naton matungkad ang iya mga ginhimo halin sang umpisa hasta sa katapusan. 12Nahibaluan ko nga ang labing maayo nga himuon sang tawo samtang buhi pa siya amo ang pagkalipay, ang paghimo sang maayo, 13ang pagkaon kag pag-inom, kag ang pagpangalipay sa iya ginpangabudlayan. Ini nga mga butang bugay sang Dios. 14Nahibaluan ko nga ang tanan nga ginahimo sang Dios magapadayon hasta san-o, kag indi ini maliwat. Ginahimo ini sang Dios agod magtahod ang tawo sa iya. 15Ang nagakatabo subong kag ang matabo sa ulihi natabo na sang una. Ginaliwat-liwat lang sang Dios ang mga nagakatabo.

16Nakita ko man diri sa kalibutan nga ang kalautan amo ang nagaluntad imbes ang hustisya kag pagkamatarong. 17Nagsiling ako sa akon kaugalingon, “Hukman sang Dios ang matarong kag ang malaot nga mga tawo, kay may gintalana siya nga tion sa tagsa ka buluhaton. 18Ginatestingan sang Dios ang mga tawo agod ipakita sa ila nga pareho lang sila sa sapat. 19Pareho man lang ang dangatan sang tawo kag sang sapat; pareho sila nga mapatay. Pareho man lang sila nga may ginhawa, gani ang tawo wala sing bintaha sa sapat. Matuod gid man nga ang tanan wala sing pulos. 20Pareho lang ang padulungan sang tanan nga buhi nga tinuga. Sila tanan halin sa duta, kag sa duta man sila magabalik. 21Wala sing may nakahibalo kon ang espiritu sang tawo3:21 espiritu sang tawo: siguro ang buot silingon, ang ginhawa nga nagapabuhi sa tawo. nagasaka paibabaw kag ang espiritu sang sapat3:21 espiritu sang sapat: siguro ang buot silingon, ang ginhawa nga nagapabuhi sa sapat. nagapanaog sa idalom sang duta.” 22Gani nareyalisar ko nga ang labing maayo nga himuon sang tawo amo ang pagpangalipay sa iya ginpangabudlayan, kay para gid man ina sa iya. Wala sing may makasugid sa tawo kon ano ang matabo sa tapos siya mapatay.3:22 kon ano ang matabo sa tapos siya mapatay: Siguro ang buot silingon, ang matabo diri sa kalibutan ukon ang matabo sa iya sa tapos siya mapatay.