ทุกสิ่งล้วนอนิจจัง
1ถ้อยคำของปัญญาจารย์1:1 หรือผู้นำของชุมชนเช่นเดียวกับข้อ 2 และ 12 กษัตริย์ในเยรูซาเล็ม เชื้อสายดาวิด
2ปัญญาจารย์กล่าวว่า
“อนิจจัง! อนิจจัง!
อนิจจังแท้ๆ!
ทุกสิ่งล้วนอนิจจัง”
3มนุษย์ได้ประโยชน์อะไรจากการงานทั้งสิ้น
ที่เขาตรากตรำภายใต้ดวงอาทิตย์?
4คนรุ่นหนึ่งผ่านมาแล้วอีกรุ่นหนึ่งผ่านไป
แต่โลกยังคงอยู่ตลอดกาล
5ดวงอาทิตย์ขึ้นแล้วก็ลับไป
และรีบวนมาขึ้นที่เดิมอีก
6ลมพัดไปทางใต้แล้ว
กลับมาทางเหนือ
มันพัดวนไปเวียนมา
เป็นวัฏจักร
7แม่น้ำไหลลงสู่ทะเล
แต่ทะเลก็ไม่เคยอิ่ม
และน้ำกลับไปสู่แม่น้ำอีกครั้ง
แล้วไหลลงสู่มหาสมุทรอยู่ร่ำไป
8ทุกสิ่งทุกอย่างอ่อนระโหย
เกินที่จะบรรยาย
ไม่ว่าเห็นสักเท่าไร เราก็ไม่อิ่ม
ไม่ว่าได้ยินสักแค่ไหน เราก็ไม่จุใจ
9อะไรที่เกิดขึ้นแล้วก็เกิดขึ้นอีก
สิ่งที่ทำไปแล้วก็ทำกันอีก
ไม่มีอะไรใหม่ภายใต้ดวงอาทิตย์
10อะไรบ้างที่เราจะบอกได้ว่า
“ดูเถิด นี่เป็นสิ่งใหม่”
เพราะมันมีมาตั้งนานแล้ว
มีมาตั้งแต่ก่อนยุคสมัยของเรา
11ไม่มีการระลึกถึงคนรุ่นก่อน
และแม้แต่คนรุ่นที่กำลังจะเกิดมา
คนรุ่นต่อจากเขา
ก็ยังไม่ระลึกถึงพวกเขา
สติปัญญาอนิจจัง
12ข้าพเจ้าปัญญาจารย์ เป็นกษัตริย์ปกครองอิสราเอลอยู่ในเยรูซาเล็ม 13ได้ทุ่มเทศึกษาและใช้สติปัญญาใคร่ครวญทุกสิ่งที่ทำกันใต้ฟ้าสวรรค์ พระเจ้าทรงวางภาระหนักแก่มนุษย์จริงๆ! 14ข้าพเจ้าได้เห็นทุกสิ่งซึ่งทำกันภายใต้ดวงอาทิตย์ ล้วนแต่อนิจจังเหมือนวิ่งไล่ตามลม
15สิ่งที่คดงอก็ทำให้เหยียดตรงไม่ได้
สิ่งที่ขาดอยู่ก็นับไม่ได้
16ข้าพเจ้ารำพึงว่า “ดูเถิด เรามีสติปัญญามากกว่ากษัตริย์องค์ก่อนๆ ที่ครองเยรูซาเล็ม เราเข้าถึงสติปัญญาและความรู้” 17แล้วข้าพเจ้าก็ทุ่มเทสุดตัวที่จะเข้าใจสติปัญญา ความบ้าคลั่ง และความโฉดเขลาด้วย แต่ได้เรียนรู้ว่านี่ก็วิ่งไล่ตามลมเช่นกัน
18เพราะยิ่งฉลาดมากก็ยิ่งโศกเศร้ามาก
ยิ่งรู้ก็ยิ่งทุกข์โศก
Все – суета
1Слова Екклесиаста1:1 Слово «екклесиаст» можно перевести и как «возглавляющий собрание» или «проповедник», и как «учитель»., сына Давида, царя в Иерусалиме.
2«Суета1:2 Это слово с языка оригинала переводится как «дуновение ветра», «выдох» и означает что-то бессмысленное, ничтожное и мимолетное. сует! –
сказал Екклесиаст. –
Суета сует,
все суета!»
3Что приобретает человек от всех трудов своих,
которые он делает под солнцем?
4Поколения приходят и уходят,
а земля остается навеки.
5Солнце всходит, и солнце заходит,
и вновь спешит к месту своего восхода.
6Летит ветер на юг,
потом направляется к северу,
кружится, кружится
и возвращается на свои круги.
7Все реки текут в море,
но море не переполняется.
И возвращаются реки к своим истокам,
чтобы течь снова.
8Все эти вещи утомляют:
человек не может все пересказать,
глаз не насытится тем, что видит,
ухо не наполнится тем, что слышит.
9Что было, то и будет,
и что делалось, то и будет делаться опять.
Нет ничего нового под солнцем!
10Бывает такое, о чем говорят:
«Смотри, вот что-то новое!»
Но и это уже бывало в прежние времена,
еще задолго до нас.
11Никто не помнит о живших прежде,
и о тех, что появятся позже,
не вспомнят те, кто будет жить после них.
Мудрость – суетна
12Я, Екклесиаст, был царем над Израилем в Иерусалиме. 13Я посвятил себя изучению и испытанию мудростью всего, что делается под небом. Это тяжелое бремя, которое Бог возложил на людей. 14Я видел все, что делается под солнцем, все – суета, и все – погоня за ветром1:14 Или: «томление духа». Также в остальных местах этой книги..
15Кривое не выпрямить,
а чего нет, того не сосчитать.
16Я сказал себе: «Величием и мудростью я превзошел всех, кто правил Иерусалимом до меня. Я приобрел много мудрости и знаний». 17Затем я решил узнать, в чем мудрость, а также в чем безумие и глупость, но понял, что и это погоня за ветром.
18Ведь с большой мудростью приходит много печали,
и чем больше знаний, тем больше скорбь.
