ยาโคบกลับไปเบธเอล
1แล้วพระเจ้าตรัสกับยาโคบว่า “จงขึ้นไปยังเบธเอล แล้วตั้งถิ่นฐานที่นั่น และจงสร้างแท่นบูชาขึ้นที่นั่นถวายพระเจ้าผู้ทรงปรากฏแก่เจ้าเมื่อเจ้าหนีจากเอซาวพี่ชายของเจ้า”
2ดังนั้นยาโคบจึงกล่าวกับครอบครัวของเขาและทุกคนที่อยู่กับเขาว่า “จงกำจัดเทวรูปทั้งหลายที่พวกเจ้ามีอยู่ แล้วชำระตัวให้บริสุทธิ์ และเปลี่ยนเสื้อผ้า 3แล้วให้เราขึ้นไปยังเบธเอลที่เราจะสร้างแท่นบูชาขึ้นถวายแด่พระเจ้าผู้ทรงตอบคำอธิษฐานของเราในคราวทุกข์ยาก และได้สถิตกับเราตลอดมาในทุกหนทุกแห่งที่เราไป” 4คนเหล่านั้นจึงเอาเทวรูปทั้งหมดของตนและตุ้มหูมามอบให้ยาโคบ และยาโคบก็ฝังมันไว้ใต้สถานบูชาต้นไม้ใหญ่ที่เชเคม 5จากนั้นพวกเขาก็ออกเดินทางต่อ และชาวเมืองที่อยู่รอบๆ พวกเขาก็เกิดหวาดกลัวพระเจ้า จึงไม่มีใครไล่ตามพวกเขาไป
6ยาโคบกับคนทั้งหมดที่ร่วมทางได้มาถึงเมืองลูส (คือเบธเอล) ในแผ่นดินคานาอัน 7เขาสร้างแท่นบูชาขึ้นและเรียกที่นั่นว่าเอลเบธเอล35:7 แปลว่าพระเจ้าแห่งเบธเอล เพราะพระเจ้าทรงเปิดเผยพระองค์แก่เขาที่นั่นเมื่อครั้งที่เขาหนีจากพี่ชายของเขา
8ครั้งนั้นเดโบราห์พี่เลี้ยงของเรเบคาห์สิ้นชีวิตและถูกฝังไว้ใต้ต้นไม้ใหญ่ที่อยู่ทางใต้ของเบธเอล ที่นั่นจึงได้ชื่อว่าอัลโลนบาคูท35:8 แปลว่าต้นไม้ใหญ่แห่งการร้องไห้
9หลังจากยาโคบกลับมาจากจากปัดดานอารัม พระเจ้าทรงปรากฏแก่ยาโคบอีกครั้งหนึ่งและทรงอวยพรเขา 10พระเจ้าตรัสกับเขาว่า “เจ้าชื่อยาโคบ35:10 แปลว่าเขาจับส้นเท้า(เป็นสำนวนแปลว่าเขาหลอกลวง) แต่คนจะไม่เรียกเจ้าว่ายาโคบอีกต่อไป เจ้าจะได้ชื่อว่าอิสราเอล35:10 แปลว่าเขาปล้ำสู้กับพระเจ้า” ดังนั้นพระองค์จึงตั้งชื่อเขาว่าอิสราเอล
11แล้วพระเจ้าตรัสกับเขาว่า “เราเป็นพระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์ เจ้าจงมีลูกมีหลานมากมายและทวีจำนวนขึ้น จะมีชนชาติหนึ่งและหมู่ประชาชาติเกิดมาจากเจ้า และกษัตริย์หลายองค์จะมาจากกายของเจ้า 12ดินแดนนี้ซึ่งเรายกให้แก่อับราฮัมและอิสอัค เราจะยกให้แก่เจ้าด้วย และเราจะให้ดินแดนนี้แก่ลูกหลานของเจ้าที่จะมาภายหลัง” 13แล้วพระเจ้าเสด็จขึ้นไปจากสถานที่ที่พระองค์ตรัสกับเขา
14ยาโคบจึงตั้งเสาหินตรงสถานที่ซึ่งพระเจ้าตรัสกับเขา แล้วเทเครื่องดื่มบูชาลงบนเสาและเทน้ำมันลงบนนั้นด้วย 15ยาโคบเรียกสถานที่ซึ่งพระเจ้าตรัสกับเขาว่าเบธเอล35:15 แปลว่าพระนิเวศของพระเจ้า
ราเชลและอิสอัคสิ้นชีวิต
(1พศด.2:1-2)
16จากนั้นพวกเขาเดินทางออกจากเบธเอล ขณะที่พวกเขาใกล้จะถึงเอฟราธาห์ ราเชลเริ่มเจ็บท้องคลอดและทรมานมาก 17ขณะที่กำลังทุรนทุรายอยู่นั้น นางผดุงครรภ์ก็ปลอบว่า “อย่ากลัวเลย เพราะเธอกำลังจะได้ลูกชายอีกคน” 18ขณะที่ราเชลกำลังจะสิ้นลมหายใจ นางตั้งชื่อลูกว่าเบนโอนี35:18 แปลว่าบุตรชายแห่งความทุกข์ระทมของเรา แต่ยาโคบเรียกเขาว่าเบนยามิน35:18 แปลว่าบุตรชายแห่งมือขวาของเรา
19ราเชลก็สิ้นชีวิตและถูกฝังไว้บนเส้นทางที่จะไปเอฟราธาห์ (คือเบธเลเฮม) 20ยาโคบปักเสาหินเหนือหลุมฝังศพของนางเป็นอนุสรณ์ซึ่งยังคงอยู่จนทุกวันนี้
21แล้วอิสราเอลก็เดินทางต่อไปอีกครั้ง และได้ตั้งเต็นท์ถัดจากมิกดัลเอเดอร์ 22ขณะอิสราเอลพักอยู่ในละแวกนั้น รูเบนก็ไปหลับนอนกับบิลฮาห์ภรรยาน้อยของบิดา และอิสราเอลก็ได้ทราบเรื่องนี้
ยาโคบมีบุตรชายสิบสองคน
23บุตรชายที่เกิดจากเลอาห์ ได้แก่
รูเบนบุตรชายหัวปีของยาโคบ สิเมโอน เลวี ยูดาห์ อิสสาคาร์ และเศบูลุน
24บุตรชายที่เกิดจากราเชล ได้แก่
โยเซฟและเบนยามิน
25บุตรชายที่เกิดจากบิลฮาห์สาวใช้ของราเชลได้แก่
ดานและนัฟทาลี
26บุตรชายที่เกิดจากศิลปาห์ สาวใช้ของเลอาห์ ได้แก่
กาดและอาเชอร์
ทั้งหมดนี้คือบุตรชายของยาโคบที่เกิดในปัดดานอารัม
27ยาโคบกลับบ้านมาหาอิสอัคบิดาของเขาที่มัมเรใกล้คีริยาทอารบา (คือเมืองเฮโบรน) ที่ซึ่งอับราฮัมกับอิสอัคได้อาศัยอยู่ 28อิสอัคมีอายุจนถึง 180 ปี 29แล้วอิสอัคก็สิ้นลมหายใจและถูกรวมไว้กับบรรพบุรุษของเขา เขาสิ้นชีวิตเมื่อชรามากแล้ว เอซาวกับยาโคบผู้เป็นบุตรก็จัดการฝังศพบิดา
Якуб возвращается в Вефиль
1Аллах сказал Якубу:
– Пойди в Вефиль, поселись там и построй там жертвенник Аллаху, Который явился тебе, когда ты бежал от своего брата Есава.
2Якуб сказал своим домашним и всем, кто был с ним:
– Избавьтесь от всех идолов, которые у вас с собой, очиститесь и переоденьтесь. 3Потом соберитесь в дорогу, и мы отправимся в Вефиль, где я построю жертвенник Аллаху, Который ответил мне в день бедствия и был со мной, куда бы я ни шёл.
4Они отдали Якубу всех чужих богов, которые у них были, и серьги из ушей35:4 По-видимому, это были амулеты, которые носили другие народы для защиты от злых духов. Аллах запрещает носить такие амулеты, потому что Своих детей Он Сам защищает от злых духов., и Якуб закопал их под дубом в Шехеме. 5Потом они отправились в путь, и ужас Аллаха объял все города вокруг них, так что никто не преследовал детей Якуба.
6Якуб и все, кто был с ним, пришли в Луз (то есть Вефиль) в земле Ханаана. 7Там он построил жертвенник и назвал то место Ил-Вефиль («Всевышний, явившийся в Вефиле»), потому что там Аллах открылся ему, когда он бежал от своего брата.
8Девора, кормилица Рабиги, умерла и была похоронена под дубом близ Вефиля. Поэтому он был назван Аллон-Бахут («дуб плача»).
9Когда Якуб вернулся из Паддан-Арама, Аллах вновь явился ему и благословил его. 10Аллах сказал ему:
– Твоё имя Якуб, но отныне ты не будешь называться Якубом: имя тебе будет Исраил35:10 См. 32:28..
Так Он назвал его Исраилом.
11Аллах сказал ему:
– Я – Бог Всемогущий, плодись и умножайся. Народ и множество народов произойдут от тебя, и цари произойдут от твоих чресел35:11 Чресла – бёдра, поясница.. 12Землю, которую Я дал Ибрахиму и Исхаку, Я отдаю тебе и отдам её твоим потомкам.
13И Аллах поднялся от него там, где Он говорил с ним.
14Якуб поставил каменный столб на том месте, где Аллах говорил с ним, и возлил на него вино как жертву возлияния и масло. 15Якуб назвал место, где Аллах говорил с ним, Вефиль («дом Всевышнего»).
Смерть Рахили
16Они покинули Вефиль и были уже недалеко от Ефрафы, когда Рахиля начала рожать, и роды были очень трудные. 17Она сильно мучилась при родах, и женщина, принимавшая роды, сказала ей:
– Не бойся – у тебя будет ещё один сын.
18Умирая, Рахиля назвала сына Бен-Они («сын моей скорби»), но отец назвал его Вениамин («сын моей правой руки»). 19Рахиля умерла и была похоронена на пути в Ефрафу (то есть Вифлеем). 20Над её могилой Якуб поставил памятный камень; это тот камень, что стоит над могилой Рахили до сего дня.
21Исраил продолжал путь и поставил шатёр за Мигдал-Едером. 22Когда Исраил жил в той земле, Рувим лёг с наложницей отца Билхой, и Исраил узнал об этом.
Сыновья Якуба
(1 Лет. 2:1-2)
У Якуба было двенадцать сыновей.
23От Лии:
Рувим, первенец Якуба, Шимон, Леви, Иуда, Иссахар и Завулон.
24От Рахили:
Юсуф и Вениамин.
25От служанки Рахили Билхи:
Дан и Неффалим.
26От Лииной служанки Зелфы:
Гад и Ашир.
Вот сыновья Якуба, рождённые ему в Паддан-Араме.
Возвращение Якуба к отцу и смерть Исхака
27Якуб пришёл к своему отцу Исхаку в Мамре, что рядом с Кириат-Арбой (то есть Хевроном), где жили пришельцами Ибрахим и Исхак. 28Всего дней жизни Исхака было сто восемьдесят лет; 29и Исхак испустил дух, умер и отошёл к своим предкам, будучи старым и насытившимся жизнью. Его сыновья Есав и Якуб похоронили его.
