พระเจ้าทรงทำพันธสัญญากับอับราม
1ต่อมาองค์พระผู้เป็นเจ้ามีพระดำรัสมาถึงอับรามทางนิมิตว่า
“อย่ากลัวเลย อับรามเอ๋ย
เราเป็นโล่ของเจ้า15:1 หรือเราเป็นผู้ครอบครองเหนือเจ้า
เป็นบำเหน็จยิ่งใหญ่ของเจ้า15:1 หรือบำเหน็จของเจ้าจะยิ่งใหญ่”
2แต่อับรามทูลว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิต พระองค์จะประทานบำเหน็จให้แก่ข้าพระองค์ไปทำไมในเมื่อข้าพระองค์ยังไม่มีลูกเลย และผู้ที่จะรับมรดกของข้าพระองค์15:2 ในภาษาฮีบรูวลีนี้มีความหมายไม่ชัดเจนก็คือเอลีเยเซอร์แห่งดามัสกัส?” 3และอับรามทูลว่า “พระองค์ไม่ได้ประทานลูกให้ข้าพระองค์เลย ฉะนั้นคนรับใช้ในครัวเรือนจะเป็นผู้รับมรดกของข้าพระองค์”
4แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้ามีพระดำรัสมาถึงอับรามว่า “ชายผู้นี้จะไม่ได้เป็นผู้รับมรดกของเจ้า แต่ลูกที่เกิดจากตัวเจ้าเองจะเป็นผู้รับมรดกของเจ้า” 5พระองค์ทรงนำเขาออกมาข้างนอกและตรัสว่า “จงเงยหน้าขึ้นดูฟ้าแล้วนับดวงดาว หากเจ้าสามารถนับได้” แล้วพระองค์ตรัสกับเขาว่า “เผ่าพันธุ์15:5 หรือเมล็ดพันธุ์ของเจ้าจะเป็นเช่นนั้นแหละ”
6อับรามเชื่อองค์พระผู้เป็นเจ้าและพระองค์ทรงนับว่าเขาเป็นคนชอบธรรมเพราะความเชื่อนี้
7พระองค์ตรัสกับเขาด้วยว่า “เราคือพระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้นำเจ้าออกจากเมืองเออร์ของชาวเคลเดีย เพื่อจะยกดินแดนนี้ให้เป็นกรรมสิทธิ์ของเจ้า”
8แต่อับรามทูลว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิต ข้าพระองค์จะรู้ได้อย่างไรว่าดินแดนนี้จะเป็นกรรมสิทธิ์ของข้าพระองค์?”
9ดังนั้นพระยาห์เวห์ จึงตรัสกับเขาว่า “จงนำวัวตัวเมีย แพะ และแกะผู้ ซึ่งแต่ละอย่างมีอายุสามปี พร้อมกับนกเขาและนกพิราบรุ่นอย่างละตัวมาให้เรา”
10อับรามนำสัตว์เหล่านี้มาถวาย โดยผ่าเป็นสองซีก แต่ละซีกวางไว้ตรงข้ามกัน ส่วนนกนั้นเขาไม่ได้ผ่า 11แล้วฝูงเหยี่ยวโฉบมาที่ซากสัตว์เหล่านั้น แต่อับรามไล่มันไปเสีย
12ขณะดวงอาทิตย์กำลังลับขอบฟ้า อับรามหลับสนิท ความมืดทึบอันน่าหวาดกลัวแผ่ปกคลุมเขา 13แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับอับรามว่า “จงรู้แน่เถิดว่า ลูกหลานของเจ้าจะเป็นคนต่างด้าวในต่างแดน และจะตกเป็นทาสถูกกดขี่ข่มเหงสี่ร้อยปี 14แต่เราจะลงโทษชนชาติที่เขาเป็นทาสรับใช้ และหลังจากนั้นเขาจะออกมาพร้อมด้วยทรัพย์สมบัติมากมาย 15ส่วนเจ้าจะตามบรรพบุรุษไปอย่างสงบสุขและถูกฝังเมื่อชรามากแล้ว 16ในชั่วอายุที่สี่ ลูกหลานของเจ้าจะกลับมาที่นี่ เพราะขณะนี้บาปของชาวอาโมไรต์ยังไม่ถึงที่สุดที่เราจะลงโทษพวกเขา”
17เมื่อดวงอาทิตย์ลับไปและความมืดเข้ามาปกคลุม ก็มีกระถางไฟควันโขมงและคบเพลิงที่ลุกโชติช่วงปรากฏขึ้น และเคลื่อนผ่านสัตว์เหล่านั้น 18ในวันนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทำพันธสัญญากับอับรามว่า “เราจะมอบดินแดนนี้แก่ลูกหลานของเจ้า ตั้งแต่ลำน้ำแห่งอียิปต์จดแม่น้ำใหญ่คือยูเฟรติส 19คือดินแดนของชาวเคไนต์ ชาวเคนัส ชาวคัดโมไนต์ 20ชาวฮิตไทต์ ชาวเปริสซี ชาวเรฟาอิม 21ชาวอาโมไรต์ ชาวคานาอัน ชาวเกอร์กาชี และชาวเยบุส”
上帝與亞伯蘭立約
1這些事以後，耶和華在異象中對亞伯蘭說：「亞伯蘭，你不用害怕，我是你的盾牌，我要大大賞賜你。」 2亞伯蘭說：「主耶和華啊，你要賜我什麼呢？我沒有兒子，繼承我家業的人是大馬士革人以利以謝。」 3亞伯蘭又說：「你沒有賜我兒子，我家中的僕人將繼承我的產業。」 4耶和華又對他說：「這人不會成為你的繼承人，你親生的兒子才是你的繼承人。」 5耶和華把亞伯蘭帶到外面，對他說：「你抬頭看看天空，數數繁星，你能數得盡嗎？你的後裔必這麼多。」 6亞伯蘭信耶和華，耶和華便算他為義人。
7耶和華又對他說：「我是耶和華，我帶你離開了迦勒底的吾珥，為要把這片土地賜給你。」 8亞伯蘭說：「主耶和華啊，我怎麼知道我會得到這片土地呢？」 9耶和華說：「你要給我預備三歲的母牛、母山羊和公綿羊各一頭，斑鳩和雛鴿各一隻。」 10亞伯蘭一一照辦，把牲畜都劈成兩半，一半對著一半地擺列，但沒有劈開雀鳥。 11有鷙鳥飛到那些屍體上，亞伯蘭趕走了牠們。
12太陽下山的時候，亞伯蘭睡得很沉，忽然有可怕的黑暗籠罩著他。 13耶和華對他說：「你要清楚知道，你的後裔必流落異鄉，被奴役、虐待四百年。 14但我必懲罰奴役他們的國家，之後他們必帶著大量的財物離開那裡。 15而你必享長壽，安然離世。 16到了第四代15·16 「代」希伯來文可能指人一生的年日。，你的子孫必重回此地，因為亞摩利人現在還沒有惡貫滿盈。」
17太陽下山後，大地黑暗，突然有冒煙的火爐和點著的火炬在肉塊中經過。 18就在那天，耶和華跟亞伯蘭立約，說：「我必將這片土地賜給你的後代，使他們得到從埃及河到幼發拉底河一帶的土地， 19就是基尼人、基尼洗人、甲摩尼人、 20赫人、比利洗人、利乏音人、 21亞摩利人、迦南人、革迦撒人和耶布斯人的土地。」
